Van de bereklauwen heb je een aantal soorten; meest voorkomend zijn de inlandse of gewone bereklauw (Heracleum sphondylium) en de Reuzen- of Perzische bereklauw (Heracleaum mantegazzianum). De Inlandse is nog wel aardig. Het is echter de Reuzenbereklauw waar we erg veel last van hebben.
Huidirritatie en blaren Als je een bereklauw aanraakt, dan kan je ten eerste je huid wat beschadigen, ten tweede komt er wat sap op je huid. Dat is het ergste bij de stengel. In dat sap zitten cumarinen en furocumarinen, die je huid overgevoelig maken voor zonlicht (foto-sensibilisatie). Als je nu in de zon gaat zitten dan krijg je eerst een dikke rode plek. Als je er gevoelig voor bent dan kun je ook een lelijke rode blaar krijgen die wekenlang blijft zitten. Bloedvergiftiging schijnt ook te kunnen voorkomen. EHBO: raak de plant niet aan. Als je de plant al aanraakt, spoel dan met schoon water (wrijf de stof niet uit over je huid), kom vooral niet aan je gezicht, en mijdt die dag de zon.
Kinderen De kruistocht tegen de plant is vrij zinloos, maar het heeft natuurlijk wel zin om kinderen te waarschuwen tegen de plant, en om uitbreiding tegen te gaan. Op zich is het wel goed als kinderen leren dat bepaalde dingen gevaarlijk zijn (ik heb zelf geen kind zoals u hieruit kunt opmaken als u wilt). Ergens in België waren een paar jongetjes wezen zwemmen bij een industrieterrein. Toen ze weer thuis kwamen brak er een rel uit in de kranten, de industrie werd verdacht van het illegaal lozen van een huidirriterende stof. Het bleek dat de kereltjes door de bereklauw hadden gelopen...
De brandnetel geeft ook wel huidirritatie maar dat doet alleen maar pijn en gaat snel weg.
Bruikbaarheid De bereklauwen zijn niet echt eetbaar tot giftig. De gedroogde stengel van de Reuzenbereklauw is omvormbaar tot Didgeridoo (zo'n aboriginal-toeter). Denk erom dat je het mondstuk met was insmeert ! Sommige mensen lakken de buis, dat kan goed zijn voor de klank. Voor de binnenkant verdun je de lak en wiebel je de buis net zolang tot de lak overal zit. Eventueel herhalen. Je kunt er ook een regenratel van bouwen. Dat is een buis die een ruisend geluid maakt als je hem omdraait, wat klinkt als regen. Neem een stuk holle stengel, prik er in een dichte spiraal (mooier is 2 tegengestelde spiralen) satéprikkers of spijkertjes in. Het is het best als die nèt niet de hele buis doorprikken. Stop er dan droge erwten, rijst of ander spul in, experimenteer voor de juiste hoeveelheid en stop de buis dan dicht. Maak er een mooi verfpatroon op.
Er zijn zelfs mensen die de plant mooi vinden. Zo is deze vreemdeling dan ook in ons land gekomen !
Ecologie De bereklauwen zijn allebei gek op verstoorde en voedselrijke grond. Je ziet ze dan ook vaak in bermen. Omdat de Reuzen bereklauw een geïmporteerde plant is (Zuid-West Azie, 19e eeuw), heeft ie weinig tegenwerking en kan behoorlijk irritant worden.
Bestrijden Maaien doet ze niet zoveel omdat ze een lekker dikke wortel hebben. Afbranden van de vegetatie schijnt de kieming van zaad alleen maar te stimuleren. Uitsteken lukt je niet helemaal, bovendien verstoor je de grond wat ze weer erg fijn vinden. Beweiden schijnt wel te helpen. Als je er op tijd bij bent kun je de bloemhoofden eraf hakken voordat het zaad gevormd is. Let wel op dat zaad ook dan nog kan afrijpen, afvoeren dus. Maar heb je eenmaal een bereklauw getolereerd, dan heb je een zaadbank voor jaren plezier.
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
Ik ben een vrouw en woon in de kempen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon
Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ?J.C.Bloem
E-mail
heb je een persoonlijke vraag of boodshap aan mij , mail dan gerust een antwoord krijg je .
*
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
