HOU VAN DE MENSEN ZOALS ZE ZIJN , ER ZIJN GEEN ANDERE
16-03-2013
De Kat
Een Kat zou zou het liefste dier wezen veel toffer dan een stomme mier zelf wil ik er ook een met vlekjes of streepjes een grijze of witte elke dag zal ik zeggen poes ik zie je graag of poes ik haat je stomme kat 't moet een lieve poes zijn in m'n huis lief en niet aan m'n beeldjes van m'n kast komen
Schat je zal me nooit meer in je armen nemen Je kusjes zal ik vanaf heden moeten missen Waarom heb je plots onze wereld verlaten Mijn gedachten zitten dag en nacht bij jou Schat ik zal je blijven missen In elke kamer staat een foto van jou zodat ik je overal alles kan vertellen
droomde dat je naast me kwam stappen Je vertelde over je prachtige dromen En na een tijdje stonden we stil aan een bankje We zetten ons neer , ik sloeg m'n arm om je heen Ik voelde me o zo gelukkig , uren praten met jou lieve schat maar opeens werd ik wakker helaas droomde ik het maar
Hugo je was een lieve echtgenoot `toffe pa en een zot vake Sterven doe je niet want je zit voor eeuwig in ons hart gesloten Je zag het leven graag door je lens zowel in kleur, sepia en zwart-wit Je had nog zoveel plannen maar op 8 februari 2013 blies je jou laatste adem uit
"Een verhaal is een weergave van al dan niet fictieve gebeurtenissen , met een verhalende kern , een begin , midden en einde " zo luidt de gortdroge omschrijving van wat eigenlijk veel meer is . Hoe dan ook een verhaal is veel meer dan begin midden en einde , laat dat duidelijk zijn . Hebben wij niet allemaal een verhaal , de amateur kunstenaar en de muzikanten van allerlei verenigingen die hebben allemaal een verhaal toch en bij die verhalen bestaat geen einde want wij studeren elke dag. Schilders of bloemschikkers en steen kappers en alle kunstenaars elke dag gaat ons verhaal verder en wanneer het einde komt kunnen we niet meer zeggen want dan is onze ziel naar 't hiernamaals .
Slaapwel goede nacht tot morgen Schaapjes tellen doen we niet meer tot honderd tellen dat halen we niet meer Slapen als een blok dat doen we vaak maar nu heb ik helemaal geen slaap
Mijn blik gaat even over de keukentafel en wat is dat hier?
Een zeverlapje een mand met noten een tas halfvol met koffie, onze witte thermoskan met aan zijn teut enkele opgedroogde koffiedruppels een potje canderel en drie rijpe pruimen .
k Zal dat vlug eens veranderen, de pruimen die eet ik op, mn thermoskan maak ik proper het zeverlapje plooi ik op en k leg het in de kinderstoel, mijn tas drink ik leeg . De mand met noten mag blijven staan, voila al veel ordelijker zo .
Een halve eeuw geleden fietste ons moe en onze va samen met mij en mn 2 zusjes naar t station in Herentals . Mijn zusjes en ikke hadden in ons leven nog nooit een trein gezien , en die dag gingen we met de trein naar de sjolozie (de zoo) . Bij t instappen kregen we hulp van een meneer met kepie . Nadat we zo een vijf minuten over de sporen bulderden kwam er een meneer met grijze snor en zwarte kepie onze treinkaartjes vragen , hij bekeek ze eens goed en ook wij werden goed bekeken . Hij knipte gaatjes in onze kaartjes en va had tegen ons gezegd dat ze schoon moesten blijven die kaartjes want straks moesten we met dezelfde kaartjes nog terug kunnen met de trein , dat kon nu niet meer want in alle drie zat een gaatje . Na ne keer of zeven stoppen kwamen we aan in t station van Antwerpen . Amaai zon groot gebouw en we moesten betalen om pipi te doen op een grote witte pot en als ik dan aan t touwtje trok spetste er water op mijne pipi en dan verdween het tesamen naar de diepte . Daarna gingen wij langs de trappen naar beneden en t waren er veel heel veel , hoeveel ? dat weet ik niet meer maar toen heb ik ze zeker proberen te tellen want ik kon al tellen hoor k zat in t eerste studiejaar . Rechts van t station daar moesten we zijn , onze va was hier vroeger al eens geweest met moemoe , hij kende de weg . Eerst moesten we kaartjes kopen en toen we binnen gingen scheurde die madam met haar grote neus ons kaartjes bijna doormidden . Bij de apen hebben we wel een uur gestaan , die ene dikke die heette Gust ik vond hem wel gelijken op onze gebuur , klein zusje die bleef dicht bij ons moe want die apen aapte haar na en dat was niet naar haar zin . De kindertuin die liep vol geiten enzo , ik heb daar heel Antwerpen bij elkaar gebrult want als er één beest is waar ik bang voor ben dan is het een geit . Mijn traantjes waren nog niet helemaal opgedroogd toen we aan de kooien van de leeuwen kwamen . Maar ik fleurde helemaal op toen de koning der leeuwen langs het hek liep en vooraan bleef staan , hij keek mij aan en k smelte gewoon vanbinnen , va kunnen we die niet kopen k zal er alle dagen voor zorgen en dan kun je thuis de geiten wegdoen want deze dikke poes heeft heel t stal nodig Neen meiske das een wild dier en t is niet te koop , hij geeft geen melk en we kunnen dan geen kaas meer maken . Oei mijn traantjes begonnen weer te branden achter mijn oogjes maar ik was grote zus en die schreeuwen niet had ons moe daarstraks nog gezegd . Zonder melk en kaas dat kon niet maar toch spijtig dat we die schoon poes niet konden kopen . Toen gingen we een ritje maken op de paardjes terwijl ons moe en onze va op een bank wachten . We kwamen weer terug en vertelden van die grote grijze beesten met vooraan een lange staart en vanachter een kleintje met floske aan , vier dikke poten en twee grote oren waar ze mee konden flapperen . Dat is een olifant wist onze va , we gingen die grijze kolossen nog eens goed bekijken . Een beetje verder stonden nog heel grote dieren met vier heel lange poten bruine vlekken op wit en een heel lange nek , ze plukten blaadjes van de bomen met hun lange tong . Dat waren giraffen . k Weet ook nog dat er veel roze kalkoenen aan een grote plas stonden , t waren geen kalkoenen maar flamingos dat wist ik toen nog niet . Het rare was dat die vogels heel heel lang op ene poot konden staan . Mijn 2 zusjes gingen graag nog eens naar de kindertuin met ons moe voor we huiswaarts keerden onze va en ikke gingen vlug nog even naar de leeuwen kijken . We gingen terug naar t station en onze va die wou geen nieuwe kaartjes kopen die van deze morgen zijn nog goed zei hij , was hij dan vergeten dat er in alle drie een kotteke was . We zijn op de trein gestapt en net voor we in Herertals waren heeft ons moe ons gedrie wakker gemaakt . We hebben die kaartjes nog heel lang bewaart ze hadden alle drie 2 gaatjes . Alle stoelen achter elkaar en dan reden we met onze trein rond de tafel(berg).
Meer en meer begin ik zo te denken in tegenstelling tot vroeger jaren nergens kan ik beter of liever zijn dan thuis uit huis ga ik zelden soms doe ik het wel eens terug thuis ben ik blij er weer te zijn en dat geeft mij telkens een goed gevoel
Maar is dit wel goed ? Zonder ik mij niet te veel af ? Zo akelig om te denken nietwaar ? Maar 't is zo in de toekomst ga 'k meer onder de mensen moeten komen dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan , zeker weten .
Mijn gedachten nemen soms zo een loopje t ene moment is t goed het volgende zit 'k in t verleden en dan weet ik weer niet wat ik in t leven wil
k lig soms ganse nachten overhoop met mn gedachten , er is geen lijn in te trekken het spookt er , s morgens ben ik er nog niet uit ,wat is t toch moeilijk om mn gedachten te ordenen ze leven gewoon hun eigen verwarde gedachten bestaan Lojoke
Er was eens een vrouwtje , net geen dwerg . Ze verzamelde dwergen in steen , daar ze niemand had om mee te praten sprak ze dikwijls tegen haar kabouters en die spraken haar nooit tegen ze zwegen gewoon . Kabouter Pirrewitje die kon op een dag niet meer zwijgen , hij zag haar komen met tranen in haar ogen en ze liep haar dwergjes zomaar voorbij . Ze zette zich op een steen en begon toen pas echt te snikken . Pirrewitje die het dichtste bij haar stond vroeg Vrouwtje kunnen wij u helpen bij jou grote verdriet ? Laat me doen laat me gerust k wil helemaal niet huilen maar t is sterker dan mezelf . Alles wat fout gaat is mijn schuld een droogkast die haar warmte verloor t is mijn schuld . De tuin die vol netels staat t is mijn schuld , als t regent overal plassen op t plein t is mijn schuld . Een zoon die k maar af en toe eens zie , hij werkt in t buitenland , t zal mijn schuld wel zijn een dochter met een pracht van een kind zonder zorgende vader t zal mijn schuld wel zijn . Alles loopt hier fout mijnheer is al 9 jaar thuis , ik werk doe t huishouden de was en de plas , maar ja wie niets doet kan ook niets misdoen en omdat ik alles doe ben ik het die voor alles wat fout gaat de schuld dragen zal.
Dank je Pirrewitje dat je naar mijn klaaglied luisterde
Samen met een vrolijke Aziaat hoorden we het lied van de nachtegaal O! zo mooi en helemaal geen plagiaat nadien genoten we van een baviaan die alsmaar bedaard zijn harige armen om zijn bedaagd vrouwtje sloeg . Waren alle mensen maar zo behulpzaam Onze bejaarden en de niet mobiele mensen hebben 't recht om te bestaan , zij zijn niet beschaamt over hun bestaan maar hebben die helpende handen en onze lieve woordjes die schouderklop en onze liefde nu eenmaal nodig .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
Ik ben een vrouw en woon in de kempen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon
Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ?J.C.Bloem
E-mail
heb je een persoonlijke vraag of boodshap aan mij , mail dan gerust een antwoord krijg je .
Hij kan zo mooi zijn 
Maar ik fleurde helemaal op toen de koning der leeuwen langs het hek liep en vooraan bleef staan , hij keek mij aan en k smelte gewoon vanbinnen , va kunnen we die niet kopen k zal er alle dagen voor zorgen en dan kun je thuis de geiten wegdoen want deze dikke poes heeft heel t stal nodig Neen meiske das een wild dier en t is niet te koop , hij geeft geen melk en we kunnen dan geen kaas meer maken . Oei mijn traantjes begonnen weer te branden achter mijn oogjes maar ik was grote zus en die schreeuwen niet had ons moe daarstraks nog gezegd . Zonder melk en kaas dat kon niet maar toch spijtig dat we die schoon poes niet konden kopen . Toen gingen we een ritje maken op de paardjes terwijl ons moe en onze va op een bank wachten . We kwamen weer terug en vertelden van die grote grijze beesten met vooraan een lange staart en vanachter een kleintje met floske aan , vier dikke poten en twee grote oren waar ze mee konden flapperen . Dat is een olifant wist onze va , we gingen die grijze kolossen nog eens goed bekijken . Een beetje verder stonden nog heel grote dieren met vier heel lange poten bruine vlekken op wit en een heel lange nek , ze plukten blaadjes van de bomen met hun lange tong . Dat waren giraffen . k Weet ook nog dat er veel roze kalkoenen aan een grote plas stonden , t waren geen kalkoenen maar flamingos dat wist ik toen nog niet . Het rare was dat die vogels heel heel lang op ene poot konden staan . Mijn 2 zusjes gingen graag nog eens naar de kindertuin met ons moe voor we huiswaarts keerden onze va en ikke gingen vlug nog even naar de leeuwen kijken . We gingen terug naar t station en onze va die wou geen nieuwe kaartjes kopen die van deze morgen zijn nog goed zei hij , was hij dan vergeten dat er in alle drie een kotteke was . We zijn op de trein gestapt en net voor we in Herertals waren heeft ons moe ons gedrie wakker gemaakt . We hebben die kaartjes nog heel lang bewaart ze hadden alle drie 2 gaatjes . Alle stoelen achter elkaar en dan reden we met onze trein rond de tafel(berg).
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
