Meer en meer begin ik zo te denken
in tegenstelling tot vroeger jaren
nergens kan ik beter of liever zijn dan thuis
uit huis ga ik zelden soms doe ik het wel eens
terug thuis ben ik blij er weer te zijn
en dat geeft mij telkens een goed gevoel 
 
Maar is dit wel goed ? Zonder ik mij niet te veel af ?
Zo akelig om te denken nietwaar ? Maar 't is zo
in de toekomst ga 'k meer onder de mensen moeten komen
dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan , zeker weten .

07-03-2008 om 20:31 geschreven door Joanna

Mijn gedachten nemen soms zo een loopje ’t ene moment is ’t goed het volgende zit 'k in ’t verleden en dan weet ik weer niet wat ik in ’t leven wil

‘k lig soms ganse nachten overhoop met m’n gedachten , er is geen lijn in te trekken het spookt er , ’s morgens ben ik er nog niet uit ,wat is ’t toch moeilijk om m’n gedachten te ordenen ze leven gewoon hun eigen verwarde gedachten bestaan

                                                               Lojoke

19-12-2007 om 23:40 geschreven door Joanna

Er was eens …zo begon het vroeger

wat was het makkelijk de eerste woorden

daar dachten we toen niet aan

nu zoeken we al starend op ons blad

met potlood stift of krijtje in ons hand

neer op ons lege blad zo af en toe

zetten we een droedel weet je wel

zo een krabbel die na ’t bestuderen

wel iets verteld over hoe we ons voelen

meestal als 't blad vol staat gekrabbeld

ga ‘k weg van m’n zware schrijftafel

loop naar de kast en pak een koekje

ja er was eens … zo was het vroeger .
                                           Lojoke

22-11-2007 om 14:15 geschreven door Joanna

Als je verdrietig bent , kijk dan in je hart ,

Ik ben zo moe ,

Al wat ik vraag is een rustige slaap ,

En dromen over hen die ik liefhad .

Vader dit staat bovenaan de brief

Die meldt dat jij op 14 november ’07

Voorgoed afscheid van ons nam

Net als moeder op een woensdag (15 januari ’03)

Bij ons moeke zul je begraven worden

Samen , net als zij op maandag .

21-11-2007 om 20:25 geschreven door Joanna

11-11-2007 om 20:03 geschreven door Joanna

10-11-2007 om 19:25 geschreven door Joanna

Soms weet ik het niet meer

Wat doe ik hier op mijn stoel

Moest ik nu niet wandelen gaan

Dan kijk ik op m’n voeten neer

Ze staan daar zonder een doel

Moest ik nu niet wandelen gaan

Daag ik stap maar eens op tot straks .

06-11-2007 om 21:33 geschreven door Joanna

Samen met een vrolijke Aziaat
hoorden we het lied van de nachtegaal
O! zo mooi en helemaal geen plagiaat
nadien genoten we van een baviaan
die alsmaar bedaard
zijn harige armen om zijn bedaagd vrouwtje sloeg .
Waren alle mensen maar zo behulpzaam
Onze bejaarden en de niet mobiele mensen
hebben 't recht om te bestaan ,
zij zijn niet beschaamt over hun bestaan
maar hebben die helpende handen
en onze lieve woordjes
die schouderklop
en onze liefde nu eenmaal nodig .

                                                  Lojoke

13-10-2007 om 15:32 geschreven door Joanna

29-09-2007 om 20:23 geschreven door Joanna

Een varkentje met twee pootjes

en twee armen zolang als van een aap

die zit boven op mijn stylo heen en weer te wippen

terwijl ik probeer een gedicht te schrijven

maar ‘k heb vandaag helemaal geen inspiratie

‘k kan niet op de woorden komen om zinnen te bouwen

’t varkentje heeft geen lange snuit maar ’t einde is nabij

Een varkentje met armen zolang als…een aap .

27-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna

De zomer is weer voorbij

Voorzichtig loop ik door de plassen

ons tuintje krijgt weer water te veel

onder een dikke grijze lucht , staan m’n kabouters,

regen valt soms met bakken naar beneden ,

bestaat er nu helemaal geen zomer meer ?

ijzig koud is het niet maar alles kletsnat

is ’t nu zeker al wel genoeg

soms denk ik zomer was ’t in april

weken heb ik vol spanning afgeteld

eindelijk vakantie lekker niks moeten doen

eten op uur er tijd alles wat ik wil

regen tikt tegen de ruiten

dagen en dagen aan een stuk

iedereen begint er over te klagen

ergens hopen we vlug iets anders

zonneschijn van ’s morgens tot ’s avonds

onder een blauwe hemel liggen

met een spannend boek in de hand

en een zonnebril op ons neus

regen die mag vallen na middernacht

                             Lojoke

15-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna

bedenking

Is ’t nodig om tot 65 jaar te werken ?

Om de pensioenkas te versterken ?

Zal ik dit doen op m’n gemak ?

En steek ‘k zo zelf ook iets in m’n zak ?

Zal ‘k mij kronkelen lijk een slang ?

Nog zeker wel tien jaar lang ?

Om dan een aalmoes te ontvangen ?

Als m’n schort aan de haak zal hangen ?

Weet je wat ik zeker niet ga doen ?

Schoenen kopen zeker niet voor de noen

‘k vraag aan de dokter een briefje

En ‘k voel me daarom toch geen diefje ?

‘k wil best nog even blijven werken

Om te sparen voor ons marmeren zerken

En dan zet ik mij voor ’t vensterraam

En zoek voor alles terug een naam .

                                                Lojoke

11-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna

Een lieveheerbeestje …

Laatst kwam ik hem onverwachts tegen

Zomaar op mijn eigen grijze tuinpaadje

Zat hij zijn vleugeltjes netjes te poetsen

Draait dan rond en deed het nog een keer

Liep dan over mijn pas gelakte plank

En in schoonschrift loopt hij het volgende

Liefde is ’t mooiste in ons bestaan

Och lieveheerbeestje wat is liefde ?

Het is niet iets wat je ziet

En vastnemen dat kan ook niet

Praten kan ’t beestje niet

Dus liep hij weer over m’n plank

Liefde  daar wordt je warm van

 Liefde maakt je blij en zonder liefde

Kan zeker een mens niet gelukkig zijn

Sinds die dag komt het lieveheerbeestje

En gans zijn familie geregeld over m’n paadje

Als ik hen zie gooi ik een kushandje

Want liefde is ’t mooiste in ons bestaan

                                      Lojoke

08-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna

Verhaaltje …

Er was eens een meisje van net geen vijf jaar ,

ze vond het niet erg om eventjes alleen te zijn

met haar speelgoed op haar gezellig kamertje .

Ze vond het helemaal niet erg omdat ’t egeltje

vreselijk goed verhaaltjes kan vertellen

Hij begon : ssst … heel lang geleden woonde

ik op een hoge berg samen met m’n moeke .

Toen op zekere dag moeke niet meer terug kwam

van ’t dorp beneden , moest ik haar wel gaan zoeken .

Waar was ik aan begonnen , ‘k ontsnapte maar nipt

aan een kwade boer  , hij begreep niet dat ook egeltjes

wel eens trek hebben in een vers kakel-ei , ‘k was nog

maar net in ’t kiekenkot als hij kwam aangestoven

met een viertand met vlijmscherpe punten in z’n hand .

’t Eitje was nog niet eens gebroken en ‘k had

het zeker nog niet leeggezogen .

Maar ik vluchtte zo vlug ik kon langs de kippen

en den haan naar voor mij veiliger oorden .

Niet veel verder moest ik een weg oversteken , niet simpel

voor een egeltje hoog uit de bergen , al goed dat als ’t

echt moet ik heel vlug kan wezen .

Want voor ik de overzijde had bereikt moest ik 2x tussen

de wielen door , de laatste keer was ’t maar nipt ,

gelukkig stopte de truckchauffeur net voor ik onder

 het zware wiel kwam zitten .

Bij ’t verder afdalen van de berg kwam ‘k een witte poes

tegen ze was wel twee keer zo groot als ik maar…

 we werden beste maatjes , ze was reeds aan haar

 tweede leven bezig , want weet je alle poezen hebben

zeven levens .

Dus wij twee egeltje en poesje trokken verder

naar beneden op zoek naar mijn moeke .

Zowat half weg beleefde ik de schrik van m’n leven ,

‘k trok m’n kop in mijn buik zodat ik een

 bolletje stekeltjes was, want een beest wel tien keer

groter dan mijn poezenvriendje kwam blaffend

op ons af .

Poesje blies zo hard  dat het blaffend beest met zijn

staart tussen zijn poten al jankend rechtsomkeer maakte en ons rustig verder liet gaan .

‘k Weet nog heel precies waar ‘k mijn moeke vond .

Op een klein gezellig kamertje zat ze heel alleen

en luisterde naar mijn verhaaltje .

07-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna

Sinds onze huwelijksdag

Op een schone septemberdag

Moet ik er aan denken

Steeds maar weer

Nergens konden we beter zijn

Overal voelden we ons thuis

Onder de appelboom en bessenbossen

Langs het tuinpad , op de bank van ’t prieel

Twee aan twee wij twee

Achter ons liep een engel in ’t wit

Lichtjes in het gouden haar

Twee aan twee wij twee

ijzig stil liepen we achter het engeltje

Dromen kunnen o zo ontspannend zijn .

02-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna

Wijn is goed voor elk

Waar hebben we dat nog gehoord

ijsjes eten als ontbijt is ook niet slecht

niemand wordt er slechter van

iedereen , ja toch , drinkt

soms zelfs een glaasje wijn

goed , goed maar niet overdrijven

ook niet te veel , twee is voldoende

enkel thuis kan je ’t riskeren om meer …

denk er wel aan ’t schaad je gezondheid

voor je ’t weet wordt het een gewoonte

ongenoegen in ’t huiselijk leven is ’t gevolg

ons teer beminde , sluit je ogen

riskeer toch nooit je eigen leven

een glaasje zo nu en dan

ledig af en toe met twee een fles

ken je maat , wijn is goed voor elk .

                                              Lojoke

31-08-2007 om 19:07 geschreven door Joanna

Wat kan het leven mooi zijn

Wie zegt dat leven mooi kan zijn ?

averechts is niet rechts en links zal ’t ook niet zijn

telkens ik aan iets mooi denk

kan ik , ja wat kan ik dan ?

alleen in mijn lichaam zijn

nergens anders , heel mijn leven lang

heftig reageren dat is niks voor mij

eventjes stilletjes huilen zonder geluid

tandpijn dat hoort ook bij ’t mooi leven

leugenaars daar heb ik niks mee

en dat is maar best ook

voor je ’t weet geloof je hun geroddel

eigenlijk is roddelen een soort sport

nooit vergeten wat je gisteren vertelde

mooi zo , het leven kan toch mooi zijn

ons simpel bestaan is toch een wonder

overal kunnen we komen en gaan

in de hel daar zullen we branden

zijn we dan zo slecht misschien ?

ijverig als we steeds weer zijn

natuurlijk  kan het leven mooi zijn .

                                                   Lojoke

25-08-2007 om 13:04 geschreven door Joanna

Een droom ,

Heel voorzichtig liep ik door het bos

alles was zo doorzichtig zelfs het mos

ineens zag ik daar liggen m’n zussen

op een tapijt viooltjes van het bos

hoog boven in’t kruin van de bomen

speelden kleine engeltjes op hun viooltjes

de konijntjes uit het bos die kwamen ons kussen

stilletjes zagen we een zonnestraal komen

ze scheen door de bomen op de vogeltjes in ’t mos

het waren naar ik meen allemaal mussen

en die kunnen voorwaar zeer goed kussen .

                                          Lojoke

12-08-2007 om 16:30 geschreven door Joanna

Minsten tien meter heb ik nodig lieveling

en vijf kleintjes van tien centimeter tingeling

tenzij we twaalf paaltjes en dertien latjes …

Neen , die gaan niet samen met de matten

overal zie je ze in bosjes staan

ranonkels , ze doen me denken aan nonkels

als ’t kraantje maar juist staat schat

iedereen zit al wel eens te dromen

niet ieders dromen kunnen uitkomen

ons tuintje zal mooi worden schat

nergens anders zie je zo een pracht

zeker als je mij laat doen

en af en toe eens helpt schat

tuinkabouters die krijgen vast een plaatje

uit de zon lekker in de schaduw

ineens zie ‘k ’t weer helemaal zitten

niemand kan het … ik zal ’t wel doen .

                                    Lojoke

04-08-2007 om 18:14 geschreven door Joanna

Wis en waarachtig

averechts is niet rechts

tegen is niet voor

en goed is niet slecht

radijsjes zijn waterachtig

is iedereen er tegen

neen alleman is er voor

dikke mensen zijn niet slecht

en dunne zijn soms niet …

kan het regenen

als de zon schijnt

natuurlijk ’t is wis en waarachtig

                      Lojoke

04-08-2007 om 13:37 geschreven door Joanna