Poëzie en gedichten

HOU VAN DE MENSEN ZOALS ZE ZIJN , ER ZIJN GEEN ANDERE
13-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

       Mijn blik gaat even over de keukentafel en wat is dat hier?

Een zeverlapje een mand met noten een tas halfvol met koffie, onze witte thermoskan met aan zijn teut enkele opgedroogde koffiedruppels een potje canderel en drie rijpe pruimen .

‘k Zal dat vlug eens veranderen, de pruimen die eet ik op, m’n thermoskan maak ik proper het zeverlapje plooi ik op en ‘k leg het in de kinderstoel, mijn tas drink ik leeg . De mand met noten mag blijven staan, voila al veel ordelijker zo .

13-04-2008 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
04-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uit mijn verhaaltjes boek
Echt gebeurt ...

 

Een halve eeuw geleden fietste ons moe en onze va samen met mij en m’n 2 zusjes naar ’t station in Herentals . Mijn zusjes en ikke hadden in ons leven nog nooit een trein gezien , en die dag gingen we met de trein naar de sjolozie (de zoo) . Bij ’t instappen kregen we hulp van een meneer met kepie . Nadat we zo een vijf minuten over de sporen bulderden kwam er een meneer met grijze snor en zwarte kepie onze treinkaartjes vragen , hij bekeek ze eens goed en ook wij werden goed bekeken . Hij knipte gaatjes in onze kaartjes en va had tegen ons gezegd dat ze schoon moesten blijven die kaartjes want straks moesten we met dezelfde kaartjes nog terug kunnen met de trein , dat kon nu niet meer want in alle drie zat een gaatje . Na ne keer of zeven stoppen kwamen we aan in ’t station van Antwerpen . Amaai zo’n groot gebouw en we moesten betalen om pipi te doen op een grote witte pot en als ik dan aan ‘t touwtje trok spetste er water op mijne pipi en dan verdween het tesamen naar de diepte . Daarna gingen wij langs de trappen naar beneden en ’t waren er veel heel veel , hoeveel ? dat weet ik niet meer maar toen heb ik ze zeker proberen te tellen want ik kon al tellen hoor ‘k zat in ’t eerste studiejaar . Rechts van ’t station daar moesten we zijn , onze va was hier vroeger al eens geweest met moemoe , hij kende de weg . Eerst moesten we kaartjes kopen en toen we binnen gingen scheurde die madam met haar grote neus ons kaartjes bijna doormidden . Bij de apen hebben we wel een uur gestaan , die ene dikke die heette Gust ik vond hem wel gelijken op onze gebuur , klein zusje die bleef dicht bij ons moe want die apen aapte haar na en dat was niet naar haar zin . De kindertuin die liep vol geiten enzo , ik heb daar heel Antwerpen bij elkaar gebrult want als er één beest is waar ik bang voor ben dan is het een geit . Mijn traantjes waren nog niet helemaal opgedroogd toen we aan de kooien van de leeuwen kwamen . Maar ik fleurde helemaal op toen de koning der leeuwen langs het hek liep en vooraan bleef staan , hij keek mij aan en ‘k smelte gewoon vanbinnen , “va kunnen we die niet kopen ‘k zal er alle dagen voor zorgen en dan kun je thuis de geiten wegdoen want deze dikke poes heeft heel ‘t stal nodig “ Neen meiske das een wild dier en ’t is niet te koop , hij geeft geen melk en we kunnen dan geen kaas meer maken .” Oei mijn traantjes begonnen weer te branden achter mijn oogjes maar ik was grote zus en die schreeuwen niet had ons moe daarstraks nog gezegd . Zonder melk en kaas dat kon niet maar toch spijtig dat we die schoon poes niet konden kopen . Toen gingen we een ritje maken op de paardjes terwijl ons moe en onze va op een bank wachten . We kwamen weer terug en vertelden van die grote grijze beesten met vooraan een lange staart en vanachter een kleintje met floske aan , vier dikke poten en twee grote oren waar ze mee konden flapperen . Dat is een olifant wist onze va , we gingen die grijze kolossen nog eens goed bekijken . Een beetje verder stonden nog heel grote dieren met vier heel lange poten bruine vlekken op wit en een heel lange nek , ze plukten blaadjes van de bomen met hun lange tong . Dat waren giraffen . ‘k Weet ook nog dat er veel roze kalkoenen aan een grote plas stonden , ’t waren geen kalkoenen maar flamingo’s dat wist ik toen nog niet . Het rare was dat die vogels heel heel lang op ene poot konden staan . Mijn 2 zusjes gingen graag nog eens naar de kindertuin met ons moe voor we huiswaarts keerden onze va en ikke gingen vlug nog even naar de leeuwen kijken . We gingen terug naar ‘t station en onze va die wou geen nieuwe kaartjes kopen die van deze morgen zijn nog goed zei hij , was hij dan vergeten dat er in alle drie een kotteke was . We zijn op de trein gestapt en net voor we in Herertals waren heeft ons moe ons gedrie wakker gemaakt . We hebben die kaartjes nog heel lang bewaart ze hadden alle drie 2 gaatjes . Alle stoelen achter elkaar en dan reden we met onze trein rond de tafel(berg).

04-04-2008 om 21:59 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
07-03-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedachten boek
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Meer en meer begin ik zo te denken
in tegenstelling tot vroeger jaren
nergens kan ik beter of liever zijn dan thuis
uit huis ga ik zelden soms doe ik het wel eens
terug thuis ben ik blij er weer te zijn
en dat geeft mij telkens een goed gevoel 
 
Maar is dit wel goed ? Zonder ik mij niet te veel af ?
Zo akelig om te denken nietwaar ? Maar 't is zo
in de toekomst ga 'k meer onder de mensen moeten komen
dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan , zeker weten .

07-03-2008 om 20:31 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
19-12-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedachten boek
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Mijn gedachten nemen soms zo een loopje ’t ene moment is ’t goed het volgende zit 'k in ’t verleden en dan weet ik weer niet wat ik in ’t leven wil

‘k lig soms ganse nachten overhoop met m’n gedachten , er is geen lijn in te trekken het spookt er , ’s morgens ben ik er nog niet uit ,wat is ’t toch moeilijk om m’n gedachten te ordenen ze leven gewoon hun eigen verwarde gedachten bestaan

                                                               Lojoke

19-12-2007 om 23:40 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
22-11-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek

Er was eens …zo begon het vroeger

wat was het makkelijk de eerste woorden

daar dachten we toen niet aan

nu zoeken we al starend op ons blad

met potlood stift of krijtje in ons hand

neer op ons lege blad zo af en toe

zetten we een droedel weet je wel

zo een krabbel die na ’t bestuderen

wel iets verteld over hoe we ons voelen

meestal als 't blad vol staat gekrabbeld

ga ‘k weg van m’n zware schrijftafel

loop naar de kast en pak een koekje

ja er was eens … zo was het vroeger .
                                           Lojoke

22-11-2007 om 14:15 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
21-11-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.droefheid in m'n hart
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Als je verdrietig bent , kijk dan in je hart ,

Ik ben zo moe ,

Al wat ik vraag is een rustige slaap ,

En dromen over hen die ik liefhad .

 

Vader dit staat bovenaan de brief

Die meldt dat jij op 14 november ’07

Voorgoed afscheid van ons nam

Net als moeder op een woensdag (15 januari ’03)

Bij ons moeke zul je begraven worden

Samen , net als zij op maandag .

21-11-2007 om 20:25 geschreven door Joanna


>> Reageer (1)
11-11-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Als...een gedicht van Lida

Als …                            (Lida)

 

Als je niet kunt vergeten het verleden

Als niemand meer je gevoelens deelt

 

Als je je voelt zo verlaten

Als je met niemand meer wilt praten

 

Als haat in je hart is getreden

Als bitterheid beheerst je leven

 

Als je denkt dat niemand van je houdt

Als het vanbinnen bij je is koud

 

Pak je pen en schrijf naar mij

M’n antwoord maakt je misschien dan blij

11-11-2007 om 20:03 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
10-11-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Klaagliedje

Er was eens een vrouwtje , net geen dwerg . Ze verzamelde dwergen in steen , daar ze niemand had om mee te praten sprak ze dikwijls tegen haar kabouters en die spraken haar nooit tegen ze zwegen gewoon . Kabouter Pirrewitje die kon op een dag niet meer zwijgen , hij zag haar komen met tranen in haar ogen en ze liep haar dwergjes zomaar voorbij . Ze zette zich op een steen en begon toen pas echt te snikken . Pirrewitje die het dichtste bij haar stond vroeg Vrouwtje kunnen wij u helpen bij jou grote verdriet ? Laat me doen laat me gerust ‘k wil helemaal niet huilen maar ’t is sterker dan mezelf . Alles wat fout gaat is mijn schuld een droogkast die haar warmte verloor ’t is mijn schuld . De tuin die vol netels staat ’t is mijn schuld , als ’t regent overal plassen op ’t plein ’t is mijn schuld . Een zoon die ‘k maar af en toe eens zie , hij werkt in ’t buitenland , ’t zal mijn schuld wel zijn een dochter met een pracht van een kind zonder zorgende vader ’t zal mijn schuld wel zijn . Alles loopt hier fout mijnheer is al 9 jaar thuis , ik werk doe ’t huishouden de was en de plas , maar ja wie niets doet kan ook niets misdoen en omdat ik alles doe ben ik het die voor alles wat fout gaat de schuld dragen zal.

Dank je Pirrewitje dat je naar mijn klaaglied luisterde

10-11-2007 om 19:25 geschreven door Joanna


>> Reageer (1)
06-11-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hersenkronkels
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Soms weet ik het niet meer

Wat doe ik hier op mijn stoel

Moest ik nu niet wandelen gaan

Dan kijk ik op m’n voeten neer

Ze staan daar zonder een doel

Moest ik nu niet wandelen gaan

Daag ik stap maar eens op tot straks .

06-11-2007 om 21:33 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
13-10-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hersenkronkels
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Samen met een vrolijke Aziaat
hoorden we het lied van de nachtegaal
O! zo mooi en helemaal geen plagiaat
nadien genoten we van een baviaan
die alsmaar bedaard
zijn harige armen om zijn bedaagd vrouwtje sloeg .
Waren alle mensen maar zo behulpzaam
Onze bejaarden en de niet mobiele mensen
hebben 't recht om te bestaan ,
zij zijn niet beschaamt over hun bestaan
maar hebben die helpende handen
en onze lieve woordjes
die schouderklop
en onze liefde nu eenmaal nodig .

                                                  Lojoke

13-10-2007 om 15:32 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
29-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek

Thuis

 

Waar hebben we dagelijks ons brood

Waar kunnen we het met boter besmeren

Waar leggen we er toespijs bovenop

’t Is thuis waar we ’t allemaal kunnen

 

Waar hebben we drinkbaar water uit de kraan

Waar kunnen we dagelijks douchen of baden

Waar leggen we onze zorgen neer

’t Is thuis waar we ’t allemaal kunnen

 

Waar lopen we zomaar binnen zonder kloppen

Waar voelen we ons meestal geborgen

Waar praten we onze bekommernissen weg

’t Is thuis waar we ’t allemaal kunnen

 

Waar doen we met onze tijd wat we willen

Waar moeten we niets maar mag het wel

Waar trekken we zonder zorg gekke bekken

’t Is thuis dat we ’t allemaal  doen

                                                

Lojoke

 

29-09-2007 om 20:23 geschreven door Joanna


>> Reageer (1)
27-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gedicht ???

Een varkentje met twee pootjes

en twee armen zolang als van een aap

die zit boven op mijn stylo heen en weer te wippen

terwijl ik probeer een gedicht te schrijven

maar ‘k heb vandaag helemaal geen inspiratie

‘k kan niet op de woorden komen om zinnen te bouwen

’t varkentje heeft geen lange snuit maar ’t einde is nabij

Een varkentje met armen zolang als…een aap .

27-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
15-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek

De zomer is weer voorbij

 

Voorzichtig loop ik door de plassen

ons tuintje krijgt weer water te veel

onder een dikke grijze lucht , staan m’n kabouters,

regen valt soms met bakken naar beneden ,

bestaat er nu helemaal geen zomer meer ?

ijzig koud is het niet maar alles kletsnat

 

is ’t nu zeker al wel genoeg

soms denk ik zomer was ’t in april

 

weken heb ik vol spanning afgeteld

eindelijk vakantie lekker niks moeten doen

eten op uur er tijd alles wat ik wil

regen tikt tegen de ruiten

 

dagen en dagen aan een stuk

iedereen begint er over te klagen

ergens hopen we vlug iets anders

 

zonneschijn van ’s morgens tot ’s avonds

onder een blauwe hemel liggen

met een spannend boek in de hand

en een zonnebril op ons neus

regen die mag vallen na middernacht

 

                             Lojoke

15-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
11-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek
Klik op de afbeelding om de link te volgen

bedenking

 

Is ’t nodig om tot 65 jaar te werken ?

Om de pensioenkas te versterken ?

Zal ik dit doen op m’n gemak ?

En steek ‘k zo zelf ook iets in m’n zak ?

 

Zal ‘k mij kronkelen lijk een slang ?

Nog zeker wel tien jaar lang ?

Om dan een aalmoes te ontvangen ?

Als m’n schort aan de haak zal hangen ?

 

Weet je wat ik zeker niet ga doen ?

Schoenen kopen zeker niet voor de noen

‘k vraag aan de dokter een briefje

En ‘k voel me daarom toch geen diefje ?

 

‘k wil best nog even blijven werken

Om te sparen voor ons marmeren zerken

En dan zet ik mij voor ’t vensterraam

En zoek voor alles terug een naam .

                                       

                                                Lojoke

11-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
08-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Een lieveheerbeestje …

 

Laatst kwam ik hem onverwachts tegen

Zomaar op mijn eigen grijze tuinpaadje

Zat hij zijn vleugeltjes netjes te poetsen

Draait dan rond en deed het nog een keer

Liep dan over mijn pas gelakte plank

En in schoonschrift loopt hij het volgende

Liefde is ’t mooiste in ons bestaan

Och lieveheerbeestje wat is liefde ?

Het is niet iets wat je ziet

En vastnemen dat kan ook niet

Praten kan ’t beestje niet

Dus liep hij weer over m’n plank

Liefde  daar wordt je warm van

 Liefde maakt je blij en zonder liefde

Kan zeker een mens niet gelukkig zijn

Sinds die dag komt het lieveheerbeestje

En gans zijn familie geregeld over m’n paadje

Als ik hen zie gooi ik een kushandje

Want liefde is ’t mooiste in ons bestaan

 

                                      Lojoke

08-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
07-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een verhaaltje ...
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Verhaaltje …

 

Er was eens een meisje van net geen vijf jaar ,

ze vond het niet erg om eventjes alleen te zijn

met haar speelgoed op haar gezellig kamertje .

Ze vond het helemaal niet erg omdat ’t egeltje

vreselijk goed verhaaltjes kan vertellen

Hij begon : ssst … heel lang geleden woonde

ik op een hoge berg samen met m’n moeke .

Toen op zekere dag moeke niet meer terug kwam

van ’t dorp beneden , moest ik haar wel gaan zoeken .

Waar was ik aan begonnen , ‘k ontsnapte maar nipt

aan een kwade boer  , hij begreep niet dat ook egeltjes

wel eens trek hebben in een vers kakel-ei , ‘k was nog

maar net in ’t kiekenkot als hij kwam aangestoven

met een viertand met vlijmscherpe punten in z’n hand .

’t Eitje was nog niet eens gebroken en ‘k had

het zeker nog niet leeggezogen .

Maar ik vluchtte zo vlug ik kon langs de kippen

en den haan naar voor mij veiliger oorden .

Niet veel verder moest ik een weg oversteken , niet simpel

voor een egeltje hoog uit de bergen , al goed dat als ’t

echt moet ik heel vlug kan wezen .

Want voor ik de overzijde had bereikt moest ik 2x tussen

de wielen door , de laatste keer was ’t maar nipt ,

gelukkig stopte de truckchauffeur net voor ik onder

 het zware wiel kwam zitten .

Bij ’t verder afdalen van de berg kwam ‘k een witte poes

tegen ze was wel twee keer zo groot als ik maar…

 we werden beste maatjes , ze was reeds aan haar

 tweede leven bezig , want weet je alle poezen hebben

zeven levens .

Dus wij twee egeltje en poesje trokken verder

naar beneden op zoek naar mijn moeke .

Zowat half weg beleefde ik de schrik van m’n leven ,

‘k trok m’n kop in mijn buik zodat ik een

 bolletje stekeltjes was, want een beest wel tien keer

groter dan mijn poezenvriendje kwam blaffend

op ons af .

Poesje blies zo hard  dat het blaffend beest met zijn

staart tussen zijn poten al jankend rechtsomkeer maakte en ons rustig verder liet gaan .

‘k Weet nog heel precies waar ‘k mijn moeke vond .

Op een klein gezellig kamertje zat ze heel alleen

en luisterde naar mijn verhaaltje .

07-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
02-09-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Sinds onze huwelijksdag

Op een schone septemberdag

Moet ik er aan denken

Steeds maar weer

 

Nergens konden we beter zijn

Overal voelden we ons thuis

Onder de appelboom en bessenbossen

Langs het tuinpad , op de bank van ’t prieel

Twee aan twee wij twee

 

Achter ons liep een engel in ’t wit

Lichtjes in het gouden haar

Twee aan twee wij twee

ijzig stil liepen we achter het engeltje

Dromen kunnen o zo ontspannend zijn .

02-09-2007 om 00:00 geschreven door Joanna


>> Reageer (1)
31-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Wijn is goed voor elk

 

Waar hebben we dat nog gehoord

ijsjes eten als ontbijt is ook niet slecht

niemand wordt er slechter van

 

iedereen , ja toch , drinkt

soms zelfs een glaasje wijn

 

goed , goed maar niet overdrijven

ook niet te veel , twee is voldoende

enkel thuis kan je ’t riskeren om meer …

denk er wel aan ’t schaad je gezondheid

 

voor je ’t weet wordt het een gewoonte

ongenoegen in ’t huiselijk leven is ’t gevolg

ons teer beminde , sluit je ogen

riskeer toch nooit je eigen leven

 

een glaasje zo nu en dan

ledig af en toe met twee een fles

ken je maat , wijn is goed voor elk .

 

                                              Lojoke

31-08-2007 om 19:07 geschreven door Joanna


>> Reageer (0)
25-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit mijn gedichten boek

Wat kan het leven mooi zijn

 

Wie zegt dat leven mooi kan zijn ?

averechts is niet rechts en links zal ’t ook niet zijn

telkens ik aan iets mooi denk

 

kan ik , ja wat kan ik dan ?

alleen in mijn lichaam zijn

nergens anders , heel mijn leven lang

 

heftig reageren dat is niks voor mij

eventjes stilletjes huilen zonder geluid

tandpijn dat hoort ook bij ’t mooi leven

 

leugenaars daar heb ik niks mee

en dat is maar best ook

voor je ’t weet geloof je hun geroddel

eigenlijk is roddelen een soort sport

nooit vergeten wat je gisteren vertelde

 

mooi zo , het leven kan toch mooi zijn

ons simpel bestaan is toch een wonder

overal kunnen we komen en gaan

in de hel daar zullen we branden

 

zijn we dan zo slecht misschien ?

ijverig als we steeds weer zijn

natuurlijk  kan het leven mooi zijn .

 

 

                                                   Lojoke

25-08-2007 om 13:04 geschreven door Joanna


>> Reageer (1)
12-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een droom
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Een droom ,

 

Heel voorzichtig liep ik door het bos

alles was zo doorzichtig zelfs het mos

ineens zag ik daar liggen m’n zussen

op een tapijt viooltjes van het bos

hoog boven in’t kruin van de bomen

speelden kleine engeltjes op hun viooltjes

de konijntjes uit het bos die kwamen ons kussen

stilletjes zagen we een zonnestraal komen

ze scheen door de bomen op de vogeltjes in ’t mos

het waren naar ik meen allemaal mussen

en die kunnen voorwaar zeer goed kussen .

 

                                          Lojoke

12-08-2007 om 16:30 geschreven door Joanna


>> Reageer (1)

Foto

Inhoud blog
  • Zoals...
  • De Kat
  • sterven doe je niet
  • Helaas droomde ik het maar
  • Vrijdag 8 februari
  • Waarom
  • Een verhaal
  • Je verdriet
  • Slaap...
  • Onze zondag
  • Uit mijn verhaaltjes boek
  • uit mijn gedachten boek
  • uit mijn gedachten boek

    Over mijzelf
    Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
    Ik ben een vrouw en woon in de kempen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
    Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
    Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon

    Mijn ander blogske
  • Belevenissen(Mamalou)

  • Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • onze accordeonclub

  • Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ?            J.C.Bloem


    E-mail

    heb je een persoonlijke vraag of boodshap aan mij , mail dan gerust een antwoord krijg je .


    Foto

    *

    Bedankt voor wie je bent

    Voor alles wat je doet

    Altijd recht uit het hart

    Nooit omdat het moet .


    Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 06-2009
  • 04-2009
  • 02-2009
  • 06-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006

    als een boom die bloeit en overwintert
    als een lamp die uit- en aangaat
    zo gaat mijn liefde maar waarheen
    weten alleen de jaargetijden .

    Foto

    Zeer kleine ode aan de slaap

    +=+=+=+=+=+=+

    Het is nacht en het regent .

    In mijn slaap heb ik een paar uiterst zonnige dromen


    Foto

    Er is geen groter zuiverheid dan die van morgen .
    Er is geen langer liefde dan die van de glimlach .

    *

     

    Zomaar voor iemand aardig zijn

     

    Is voor jezelf , maar ook voor een ander fijn .

     


    Foto

    Foto

    Foto

    Verdriet en klagen

    Maken bange dagen

    Maar boze gedachten

    Maken lange nachten
    Foto

    Verklaar je liefde

    Zoals vogels zingen

    Zoek geen verklaring

    Zoals mensen doen
    Foto

    Roos       

    geurige, prachtige bloem
       verwelken is je lot maar  
       binnenin blijf je de mooiste

     


    Woorden zullen nooit in staat zijn

    Gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn

    Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn .

     


    Mijn favorieten
  • seniorennet.be

  • Foto

    Mooi plaatje van Anton Pieck
    Foto

    Liefde het mooiste wat bestaat
    Foto

    Liefde is ...
    Categorieën


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!