Een halve eeuw geleden fietste ons moe en onze va samen met mij en m’n 2 zusjes naar ’t station in Herentals . Mijn zusjes en ikke hadden in ons leven nog nooit een trein gezien , en die dag gingen we met de trein naar de sjolozie (de zoo) . Bij ’t instappen kregen we hulp van een meneer met kepie . Nadat we zo een vijf minuten over de sporen bulderden kwam er een meneer met grijze snor en zwarte kepie onze treinkaartjes vragen , hij bekeek ze eens goed en ook wij werden goed bekeken . Hij knipte gaatjes in onze kaartjes en va had tegen ons gezegd dat ze schoon moesten blijven die kaartjes want straks moesten we met dezelfde kaartjes nog terug kunnen met de trein , dat kon nu niet meer want in alle drie zat een gaatje . Na ne keer of zeven stoppen kwamen we aan in ’t station van Antwerpen . Amaai zo’n groot gebouw en we moesten betalen om pipi te doen op een grote witte pot en als ik dan aan ‘t touwtje trok spetste er water op mijne pipi en dan verdween het tesamen naar de diepte . Daarna gingen wij langs de trappen naar beneden en ’t waren er veel heel veel , hoeveel ? dat weet ik niet meer maar toen heb ik ze zeker proberen te tellen want ik kon al tellen hoor ‘k zat in ’t eerste studiejaar . Rechts van ’t station daar moesten we zijn , onze va was hier vroeger al eens geweest met moemoe , hij kende de weg . Eerst moesten we kaartjes kopen en toen we binnen gingen scheurde die madam met haar grote neus ons kaartjes bijna doormidden . Bij de apen hebben we wel een uur gestaan , die ene dikke die heette Gust ik vond hem wel gelijken op onze gebuur , klein zusje die bleef dicht bij ons moe want die apen aapte haar na en dat was niet naar haar zin . De kindertuin die liep vol geiten enzo , ik heb daar heel Antwerpen bij elkaar gebrult want als er één beest is waar ik bang voor ben dan is het een geit . Mijn traantjes waren nog niet helemaal opgedroogd toen we aan de kooien van de leeuwen kwamen . Maar ik fleurde helemaal op toen de koning der leeuwen langs het hek liep en vooraan bleef staan , hij keek mij aan en ‘k smelte gewoon vanbinnen , “va kunnen we die niet kopen ‘k zal er alle dagen voor zorgen en dan kun je thuis de geiten wegdoen want deze dikke poes heeft heel ‘t stal nodig “ Neen meiske das een wild dier en ’t is niet te koop , hij geeft geen melk en we kunnen dan geen kaas meer maken .” Oei mijn traantjes begonnen weer te branden achter mijn oogjes maar ik was grote zus en die schreeuwen niet had ons moe daarstraks nog gezegd . Zonder melk en kaas dat kon niet maar toch spijtig dat we die schoon poes niet konden kopen . Toen gingen we een ritje maken op de paardjes terwijl ons moe en onze va op een bank wachten . We kwamen weer terug en vertelden van die grote grijze beesten met vooraan een lange staart en vanachter een kleintje met floske aan , vier dikke poten en twee grote oren waar ze mee konden flapperen . Dat is een olifant wist onze va , we gingen die grijze kolossen nog eens goed bekijken . Een beetje verder stonden nog heel grote dieren met vier heel lange poten bruine vlekken op wit en een heel lange nek , ze plukten blaadjes van de bomen met hun lange tong . Dat waren giraffen . ‘k Weet ook nog dat er veel roze kalkoenen aan een grote plas stonden , ’t waren geen kalkoenen maar flamingo’s dat wist ik toen nog niet . Het rare was dat die vogels heel heel lang op ene poot konden staan . Mijn 2 zusjes gingen graag nog eens naar de kindertuin met ons moe voor we huiswaarts keerden onze va en ikke gingen vlug nog even naar de leeuwen kijken . We gingen terug naar ‘t station en onze va die wou geen nieuwe kaartjes kopen die van deze morgen zijn nog goed zei hij , was hij dan vergeten dat er in alle drie een kotteke was . We zijn op de trein gestapt en net voor we in Herertals waren heeft ons moe ons gedrie wakker gemaakt . We hebben die kaartjes nog heel lang bewaart ze hadden alle drie 2 gaatjes . Alle stoelen achter elkaar en dan reden we met onze trein rond de tafel(berg).