Verleden week toen het nog iets warmer was als nu was ik met ons meisje naar 't speelpleintje van de wijk geweest . Het klimrek stond helemaal in 't water , 't leek een spiegel , ik heb de buggy met ons Nora naast het water gezet en een foto genomen .
Echt koud is 't misschien nog niet maar toch koud genoeg om ons poppeke binnen te houden . Ze is nu 14 maanden op deze wereld ons Nora en straks kan ze al zonder pamper , ze gaat op 't potje voor groot en klein . En kusjes die krijgen we de laatste dagen heel veel , niet alleen wij maar ook al de knuffels krijgen van haar vele natte zoentjes .
(Ik spreek in m'n gedachten nog dikwijls tegen onze va )Va we zijn vandaag begonnen met alles wat niet verkoopbaar is weg te doen uit jou huis . Ja we weten het , je hield van al die bazaar je deed nooit iets weg zelfs ons moe haar breiwol die stak nog in de kast . Een conteiner hebben we al vol gesmeten we moeten er nog een laten komen om alles in en rond het huis weg te krijgen . Ach va een mens beseft soms niet hoeveel er in zijn huis zit wat eigenlijk niet meer dient en van die dingen waar een ander niks mee kan doen . Zodra jou huis helemaal leeg is ga ik hier bij mij eens flink rommelen , want hier ten huize staan en liggen ook dingen die voor ons of iemand anders van geen nut meer zijn .
Gisteren samen met mijne schat gaan wandelen in 't Olens broek , hij met zijn katchou botten en ikke met m'n wandelbottinnen want ik wandel niet graag met laarzen . 't Is er schoon in alle seizoenen maar in de herfst en winter zeker als het veel regent zoals dit jaar nogal nat en slijkerig . Wij trekken ons daar niks van aan en beginnen aan onze wandeling , na een tijdje komen we aan 't eerste knuppelpaatje links en rechts water en 't ligt vol met iets roos is het bloesem ? of kikkerdril ?ik weet het niet . Mijne schat moet voor mij over het paadje lopen ik durf niet naar links of rechts te kijken ik kijk alleen maar naar zijn grijze haren ; plots blijft hij staan 'k doe het bijna in m'n broek van de schrik en roep ga verder en sta niet stil . Ikke blij als 'k terug slijk onder m'n bottinnen voel , hoogtevrees ikke ? neen bang van 't water . Maar het is prettig wandelen in 't Olens broek op 't volgende knuppelpaadje sta 'k zelf even stil om een foto te nemen , schoon toch ...
Af en toe is 't even uitkijken waar kan ik best lopen om niet door de plassen te moeten gaan en soms is 't droogste stukske maar een schoen breed . De wandeling is schoon we passeren enkele meren of zijn 't natuurlijke plassen 'k heb er een fotoke van genomen ...
Langs de kleine Neet lopen we richting einde wandeling mijn sokjes zijn nog altijd droog , mijne schat loopt voor mij ik zie hem plots met zijn halve bot tussen 't gras verdwijnen en die is helemaal nat als hij weer boven komt . Oei mijn bottinnen zijn wel waterdicht maar niet zo hoog de rest van de wandeling stap ik verder met één natte sok . Gelukkig gebeurde dit niet bij 't begin van de wandeling .
Avond en een beetje tijd om achter het klavier van de computer te kruipen , seffens ga 'k nog een beetje oefenen op 't keyboard want tegen vrijdag word er verwacht dat ik enkele nieuwe partituren in mijn vingers zitten heb . M'n dagen zijn weer goed gevuld om 8 uur is ons Noraatje al hier tot 18 uur meestal , morgen blijft ze ook voor de nacht bij ons . Zij slaapt hier zeer gerust we wonen in een stille buurt .
Deze week was niet gemakkelijk , maandag is vaders lichaam begraven . Wij (5 zussen en 1 broer) hebben die dag tot 20 uur samen alles besproken , gelukkig komen we goed overeen met wat en wanneer , hoe en hoeveel . dinsdag papieren en siskaart op ziekenkas binnen gedaan en ons Nora was bij ons woensdag niks speciaal gedaan of gebeurt alleen ikke veel tranen vergoten , ons Nora hielt mij op de been , onze va was toen juist een week overleden en mijne schat werdt die dag 59 jaar .
donderdag 't Kleintje heeft vandaag flink gegeten en goed geslapen , mijne was is gedaan en gestreken in de kast . Rond 19 uur is ons Inge haar kleintje komen halen en kon ik beginnen aan de voorbereiding van de receptie borrelhapjes die 'k vooraf kon maken zoals frikadelletjes met geraspte appel rollen en in wijn gaar koken , mascarpone mengen met fijn geraspte oude kaas en kleine blokjes salami beetje kruiden en tabasco en dat doen we morgen in ontpitte dadels , verse kaas mengen met beetje room en zeer fijn gehakte kruidenmengeling ( dat is mijn geheim) dit doen we morgen in uitgeholde kerstomaatjes en op toastjes 3 soorten broodrolletjes maken . 'k Ben bezig geweest tot bijna 23 uur en toen zakte ik letterlijk door mijn knieën (den afwas is blijven staan) vrijdag Na 't ontbijt den afwas gedaan daarna gaan winkelen , na de middag 10 liter tomatensoep gaan maken in de keuken van de zaal en appels in stukjes gesneden en gebakken of beter gezegt gekarramelliceert (zal wel fout geschreven zijn zeker maar ik heb geen goesting om alles eerst in word te tippen en dan over te plaatsen ) om 16u15 naar huis gekomen vlug iets gegeten en dan douchen sminken aankleden mijne schat zijn pelske nog uit zijne nek geschoren om 17u45 waren we terug in de zaal ikke doe zoals elk jaar en beleg de verschillende toastjes - één op een bord als voorbeeld dit jaar zijn en 9 verschillende omstreeks 18u30 komen mijn lieve helpers binnen en zij kiezen een plaatje bij 't bord waarvan ze zeker weten dat lukt mij wel om te maken (dit jaar was 't niet moeilijk 'k had het eenvoudig gehouden , denk ik toch) zodra de toasten allemaal belegd zijn en gegarniert beginnen we aan iets anders bv. perzik in gerookte hesp rollen of meloen in gerookte zalm de tomaatjes vullen met de gemengde verse kaar of dadels ontpitten en vullen met mascarponemengsel . Iets voor 20 uur staan alle hapjes mooi geschikt op de plateau's en na de toespraken en prijsuitreiking kunnen al de genodigden (120personen of iets meer) genieten van ons werk en geloof zeker dat 't lekker was want anders zouden ze voor de tweede keer niets meer nemen . . Na de receptie worden de digitale reeksen geschenen en daarna kon er er nog gezellig na- gepraat worden tussen pot en pint zoals mijne schat (de voorzitter zo zegde) We lagen om 01u30 in ons bed het was dus al zaterdag 't was bijna 10 uur toen we ontwaakten 11 uur eer we aan ons ontbijt begonnen , daarna moest ik nog stofzuigen stof van de meubels doen mijne was buitenhangen enz...
Om 15 uur was ons Els hier met Astrid en Ignace , Inge was hier met Nora om 16u30 we hebben dan een boterhammeke gegeten en zijn om 17 uur naar de zaal gereden foto's gaan bekijken en iets drinken want Ignace die kon niet vlug genoeg een bordje omhoog steken om de kelner van dienst te roepen .19 uur was ik terug thuis 'k heb mij achter de computer gezet en dit epistel is daar 't gevolg van .
Va we hebben jou lichaam vandaag begraven , van jou kunnen we nog geen afscheid nemen . Er is nog te veel wat moet gedaan worden en dat alles doet ons er aan denken dat jij zo een zorgzame vader was . In de kerk heeft pater Wies al jou schone kanten opgenoemd , Peter Mariska en Maarten hebben jou ook toegesproken Va je zult het vast en zeker schoon gevonden hebben maar waar gaan we nu 't paasfeest vieren Va ? Die grote tuin van jou was zo geschikt maar ja jij hebt nu je rust gevonden , we zoeken wel een oplossing .
Vader je hebt je doel bereikt maar weet je 't doet pijn , ik heb veel te veel tranen ze moeten m'n ogen verlaten . 'k Zie je opgebaard liggen als ik even m'n ogen sluit , je ziet er tevreden uit eindelijk zul je gedacht hebben gisteren bij je laatste zucht . Nu ben je terug bij je lieve vrouw ons moeke , o die tranen zijn weer daar Va rust jij nu maar je laat ons dan wel achter maar wij redden het wel .
Deze morgen als 'k binnenkwam in 't bejaardenhuis stond er in de gang een kaars te branden voor het portret van een lieve dame . Haar ziekte maakte dat ze soms moeilijk was en de laatste dagen of waren het weken at ze niet meer en drinken deed ze als een muisje dat geen dorst had . Ik heb wel honderd keer naar haar plaats aan 't tafel gekeken terwijl ik de andere bewoners hun ontbijt verzorgde en 'k zag niet haar maar m'n vader die waarschijnlijk op dat zelfde moment , maar dan in zijn tehuis voor zijn boterhammetje zat en niet één beet naar binnen stak .
We zijn even bij vader geweest in 't rusthuis we zien hem elke dag een beetje meer van ons verdwijnen . Terwijl we hem met twee vasthadden om van de zetel in de rolwagen te zetten zakte hij door zijn knieën , ik denk niet dat hij nog 50 kg weegt want met ons twee konden we voorkomen dat hij helemaal op de grond zakte . De verpleegster stond bijna onmiddelijk bij ons ze wou zijn pols meten maar voelde helemaal niets en vader reageerde ook op niets hij was helemaal weg . Het gebeurt meer en meer volgens de verpleegsters dat vader geen polsslag heeft en helemaal weg is . Het duurde even voor hij weer tot bewustzijn kwam met de rolwagen zijn we dan in zijn kamer gegaan , ik legde mijn hand in de zijne en hij zei dat ik kou pollekes had nu wist ik dat hij weer helemaal bij de levenden behoorde . Als hij maar terug begon met iets te eten want vandaag had hij nog niets gegeten en drinken doet hij minder dan een muisje . Zou het kunnen dat hij niet meer kan eten ? hij kan niets onthouden , kan zichzelf niet meer kleden of verzorgen . Het is erg we kunnen hem niet helpen 't is hij wel die moet kouwen en slikken ... wil hij niet meer of kan hij het niet meer ?
De herfstvakantie is weer voorbij , de drukte hier in huis heeft net niet te lang geduurt alles is vredig verlopen . Gisteren was Nora bij haar mama en met Astrid en Ignace zijn we naar de Putten in Kasterlee gereden 't Tofste speelplein overdekt in de omtrek en terwijl de kinderen spelen kunnen wij eens rustig praten . Na 't spelen een ijsje en dan terug naar ons thuis . Om 20uur zijn onze twee kapoenen netjes bij hun ouders afgezet en daarna hebben wij even ons huisje voor ons alleen .Onze dochter moest vandaag werken het bedrijf waar ze werkt maakt nooit een brug . Vandaag was Nora bij ons , ze zit even in een periode dat ze niet wil eten enkele lepeltjes en dan duwt ze 't met haar tong terug naar buiten drinken doet ze genoeg . Ik maak mij niet ongerust ook de twee vorige hadden zo van die tijden dat je er geen hap inkreeg , het gaat wel weer terug over en dan eet ze weer heel haar bordje leeg .Ons vader is vandaag ontslagen uit 't ziekenhuis en is nu terug in 't tehuis .
Ons Nora is volledig hersteld van haar longontsteking , vandaag naar 't speelpleintje gewandeld . Van ver zag ze de draaimolen staan direct ging haar wijsvingertje met gestrekte arm in die richting , het bankje droog wrijven kan niet vlug genoeg . Dan komt er juist voor haar neusje een lieveheerbeestje zitten en daar heb ik een foto van gemaakt .
Vader hersteld langzaam , gisteren was hij goed aanspreekbaar en wakker . Hij luisterde naar mijn verhaal en stelde zelfs een vraag , amaai was ik blij zeg want het betekende dat hij echt had verstaan wat ik vertelde en er over nadacht . Hij ziet er ook al veel beter uit dan in 't begin van de week , hij kan nu ook al enkele uurtjes in de zetel zitten en samen met de kinesist doet hij enkele stapjes . Als alles goed is en als hij voldoende eet zal hij in de loop van volgende week terug naar het tehuis mogen van de dokter .
Ons vader verblijft alweer een paar dagen in 't ziekenhuis , hij was in 't tehuis door zijn benen gezakt . Ze hebben dan een ziekenwagen laten komen maar de ambulanciers belden nadat ze zijn hartslag hadden gemeten direct de Mug . Zij konden of mochten hem niet vervoeren want zijn hartslag was veel te laag . De dokter heeft hem na behandeling dan toch overgedragen aan de ambulanciers en zo is hij dus in 't ziekenhuis gekomen . Hij eet niet hij drinkt niet of toch ? maar dan veel te weinig 1/4van een klein boterhammeke en een slokje thee deze morgen , deze middag een muizenkorreltje vlees en en klein kommetje pudding en een slokje water . Hij praat bijna niet en hij kende mij vandaag niet als ik binnenkwam ('k zou kunnen wenen hebben ) Va ik ben het Louke uw oudste dochter je kent mij toch wel je weet zelfs wanneer ik geboren ben . Ik zie hem denken ... 14 augustus 52 zegt hij dan , daarna sluit hij terug zijn ogen . Ik blijf maar babbelen ... 't is zo licht hier zegt hij dan 't is nacht en 't is zo licht , neen va de middag is juist voorbij we zijn juist in de namiddag 't is half twee . Zijn ogen vallen alweer dicht . Na een half uurtje verlaat ik zijn kamer 'k wil niet huilen als hij 't ziet , mijn tranen prikken achter m'n ogen .Maar vader is 80 en wil niks liever dan voorgoed zijn ogen sluiten ...maar zo gemakkelijk is dat allemaal niet .
De natuur zorgt er voor dat we in alle seizoenen kunnen genieten . Nu in de herfst de verkleurde bladeren aan de bomen en paddestoelen in alle soorten . In mijn tuin staan vooral deze rode met witte stippen .
Wat gaat de tijd toch vlug voorbij , Ons kleintje is vier dagen bij ons geweest en goed hersteld . Ze eet terug goed doet gewoon een dutje in de namiddag en is voor de rest van de dag een vrolijk meisje . Mijn dagen waren dus gevuld met babysitten en elke avond had ik wel iets te doen . Vandaag ben ik eens een avond thuis 'k heb net al m'n mails eens gelezen antwoorden zal ik morgen of zaterdag wel doen . Op m'n blogs staan ook enkele reacties die vragen om een tegenbezoek 'k zal het misschien seffens nog doen of toch zeker nog deze week .Dank U iedereen die me niet was vergeten .
Nora is vandaag jarig , ze is nog wel een beetje ziek maar ze maakt geen koorts meer . Vier maal per dag moet ze even 5 minuutjes aan de aerosol daarna is ze weer helemaal ons vrolijk meisje . Slapen doet ze nog wel veel maar dat hoort bij 't genezingsproces . Het taartje heeft ze niet opgegeten maar wel met haar kleine handjes helemaal op haar stoel uitgesmeert nadat Astrid en Ignace het kaarsje hadden uit geblazen .
Nora was vandaag niet in haar gewone doen , ze was stil en O zo rustig . Deze middag heb ik haar in 't badje gezet het is een waterratje maar vandaag was ze niet zo heftig als anders , mijn badkamer bleef zelfs droog . Na haar middagdutje heb ik toch haar temperatuur maar eens gemeten 38,5 gaf de termometer aan heb dan maar een stopje gestoken . Maar 't beterde niet ze was echt niet meer OK ze viel zelfs in slaap in mijn armen en anders kan ze geen twee minuten blijven zitten . Om 17 uur is mijn dochter haar komen halen , rond half zeven belde ze Nora was bij de dokter precies een lapjespop zo slap en haar longen die piepen en kraken ze moet nu wachten tot kwart voor acht dan heeft ze een afspraak met de kinderarts . Volgens de huisdokter zou ze misschien 't best in de kliniek kunnen zijn vannacht . Om 21 uur krijg ik eindelijk terug telefoon "mama ons Nora is bij mij ze moet wel Aerosol hebben en medicatie want haar keel is ook ontstoken , maar ik ben blij dat ik ze niet naar 't ziekenhuis moest doen ."Dat kan ik best geloven ons poppeke zaterdag wordt ze 1 jaar en nu zo ziek zijn kleine schat wees maar vlug terug ons vrolijk meisje .
Terwijl ons Nora ligt te slapen kom ik even stilletjes iets melden . Het Keyboard bespelen gaat al zo een beetje niet dat ik het hele gamma al ken maar 'k heb er moed in 't zal me wel lukken binnen enkele weken heb ik het onder de knie .
Ons vader maakt het goed in 't tehuis , hij is 't er al gewoon hij praat niet veel meer over thuis . Het is hier dat ik zal sterven zegde hij gisteren , ja dat zal zo wel zijn maar dat kan nog jaren duren (hoop ik)
Met mijne schat gaat alles goed , alleen begint hij nu al stress te krijgen voor fotosalon in november .
Ja de week vliegt weer voorbij en een uur kan soms zo lang duren . Ons kleintje is vandaag niet hier m'n dochter was thuis vandaag . 'k Heb vandaag al enkele uren zitten studeren op m'n keyboard , m'n zus heeft mij na veel zagen kunnen overtuigen om de baspartij in haar accordeonclub te spelen . 't Is zeker 25 jaar geleden dat ik nog op een klavier speelde . Mijn vingers zijn al wat dikker geworden en niet zo lenig niet meer . Mijn hersenen zijn ook niet meer gewoon om drie dingen tegelijk te kommanderen , Noten lezen in fa-sleutel voor de linker hand in de solsleutel voor de rechterhand en tegelijk moeten die vingers het dan ook nog doen . 'k Kreeg gisteren de partituren en dat zal geen probleem zijn zeker , volgende week zal je 't wel kennen . Amaai waar ga 'k de tijd halen 'k wil nog wel een paar uurtjes slapen ook en m'n dagen waren al zo vol voor 'k dat keyboard staan had .
't Is moeilijk , m'n pen ze wou 't niet schrijven 't ligt niet aan haar , inkt heeft ze genoeg maar 't is zo moeilijk 'k ben er niet of nog niet klaar voor . 't Is allemaal zo vlug gegaan misschien te overhaast of toch niet we moesten het doen 't ging gewoon niet meer echt niet 't is beste zo . Va is in 't rusthuis Witte Bergen . 't Is zo moeilijk wat moet ik nu zeggen 'kom we gaan nog eens naar ons thuis ' dat kan niet meer 'We gaan onze va bezoeken ' dat klinkt of hij in 't ziekenhuis verblijft , 'k denk dat 'Kom we gaan naar onze va ' 't beste zal zijn . 't Klinkt wel alsof hij eenzaam is , dat is hij ook want als je de deur achter u sluit weet hij niet meer dat je uren met hem hebt zitten praten . Als de deur enkele seconden later terug opengaat is va zo blij dat er eens iemand bij hem komt zitten . Maar één ding weet hij nog ' 'k ben hier niet thuis hé maar 'k woon hier nu maar 'k zou liever terug thuis wonen ' . 't Is zo moeilijk 'k kan wel honderd keer zeggen dat dat niet meer kan , hij weet het maar 't is zo moeilijk . 'k Begrijp het , voor mij is 't ook niet gemakkelijk en 'k hoop dat ook m'n zussen en broer dikwijls langs zullen komen en later niet moeten zeggen 'we hadden meer bij onze va moeten komen maar 't was zo moeilijk .
Zondag ben ik met een zus van mij gaan wandelen in Lier . Als ik mij niet vergis noemde de organisators dit de zimmertorenwandeling , We kozen omdat we pas na de middag konden vertrekken voor een korte afstand , 7Km. . We zijn vertrokken aan 't station want vanaf daar stond de wandeling al zeer goed aangegeven , vanaf de controle post alwaar we ons hebben ingeschreven gingen we zowat rechtstreeks naar de Zimmertoren natuurlijk moest die toren even gefotografeerd worden .
Een beetje verder kwamen we langs deze herder met zijn schaapjes .
De wandeling was schoon een hele tijd liepen we langs de Nethe en door een mooie dreef . Het weer zat ons ook mee 'k moest zelfs m'n zonnebril op m'n neus zetten 't was niet te warm om te wandelen zo een graad of 20 dat was best aangenaam wandelweer . Terug de stad in ging langs 't begijnhof en een zeer mooie straat ( in mijn ogen )
en weet je wat ik zo mooi vond zelfs zonder tuintje een tuinkabouter .
De wekker liet om half acht slecht nieuws horen (goed nieuws hoor je immers niet vlug over de radio). Ben uit bed gekomen en als ik de trap afging wist ik het weer vandaag ben ik jarig . Om 10u15 vertrekken wij "ikke ons Inge en kleine Nora "met de trein naar Antwerpen , we gaan wandelen in de dierentuin en beesten bekijken . 't Is een schone dag (de 14de augustus 2007) niet te warm een zacht windje en 't blijft droog . Vandaag laat ik mij door niemand of niets opjagen .
'k geniet ervan om met de buggy en ons klein meisje door de zoo te wandelen . Af en toe mag Nora even op de arm van haar mama om beter naar de beesten te kijken .
We hebben een aangenaam verblijf gehad in de Zoo en om 16u14 nemen we de trein terug . Slapen heeft ons kleintje niet gedaan maar als we van station al babbelend naar huis stappen doet ze haar oogjes toe , mijn dochter zegde " ja mams hier kent ze het nu is ze gerust " . Thuis gaat ze in haar bedje en ze slaapt gewoon verder . Van ons Inge krijg ik 3 tuinkabouters 2 kleine en 1 grote , zij krijgen bij mijn thuiskomst direct in plaatsje onder de zon .
Mijne schat is mij ook niet vergeten een boeket rozen met een heel lief kaartje staat op de tafel .
Omstreeks 19 uur zijn we klaar om te gaan dineren . 't Was lang geleden dat ik zo kon genieten van samen aan een tafeltje met twee , daarbij nog lekkere gerechten en een goeie fles wijn .
Even in alle rust een poosje achter m'n computerke gezeten nadat ik met een natte en droge dweil door 't huis was gegaan . Een beetje met PhotoshopCS2 bezig geweest en met PhotoFiltre Photoshop . Het is nog niet helemaal zo als ik het wenste maar die van Astrid die vind ik wel goed .
Het is weer stil in huis ons kindjes liggen lekker in dromeland .Vandaag hebben ze veel tv gekeken want spelletjes spelen en kleuren en knutselen zijn ze vlug moe . Wat doe je met zulk rotweer met een meisje van vier een jongen van drie en een baby van tien maanden ? Morgen geven ze weer regen we zullen dan maar naar een binnenspeeltuin gaan denk ik .
We zijn met onze kleinkinderen naar de mooiste speelstad van 't land geweest .
Het sprookjesland ,zoals je nergens een beter of mooier vind dan in Lille, daar houden onze kleintjes het meeste van . Er staan echte sprookjeshuisjes met daarin de hoofdpersonages van het sprookje ,
en vooral Astrid die luistert naar het sprookje en 't liefst van al naar dat van sneeuwwitje .
Ignace die ziet graag de beren die broodjes smeren.
Zaterdag samen met m'n 2de zus gaan wandelen in Wiekevorst , we kozen voor 14 Km . Het was aangenaam wandelweer , de zon scheen ...kroop af en toe achter een dikke wolk en de wind die blies ons koelte toe . Het parcours was grotendeels over verharde wegen en daar houden wij niet zo van . De laatste 5 Km heb ik gewandeld met een halve schoenzool los . Gelukkig vonden we onderweg een stuk koord en kon ik de hiel er mee vastbinden . In het begin van de wandeling maakten we een lus door een park , ik ging even onder (de heilige geest) staan en mijn zus die vond dat ze daar een foto van moest maken . We hebben weer eens goed gewandeld en gebabbeld .
We zijn vandaag naar "de hutten" geweest in Kasterlee . Het is echt leuk voor de kinderen , ze kunnen zich echt vermaken in het grote binnenspeelhuis en voor de kleintjes onder de 3 jaar is het kleine ballenbad en de schuifaf ook heel leuk . Ons Nora vond het al fijn om te kijken naar de kindjes in het ballenbad .
Vandaag ben ik samen met twee zusjes van mij gaan wandelen in Vorselaar . Onder een stralende zon zijn we vertrokken door een zeer schone dreef , langs het kasteel van Vorselaar (zie foto) en verder door de mooiste bosweggetjes . de laatste Km. meestal over verharde wegen maar gelukkig waren die niet al te druk . We hebben toch weer een fijne zondag gehad en hiervoor wil ik de organiserende club "WSV olympic Deurne" bedanken voor hun inzet .
Vandaag ben ik samen met m'n zus gaan wandelen , we hebben 12,2 Km door slijk en verharde wegen gewandeld . Er waren zeer mooie stukjes bij maar op 't mooiste plekje van gans de wandeling daar heb ik een foto genomen .
De laatste weken kom ik gewoon tijd te kort , Ik ben na een jaar stempelen weer terug aan 't werk als (hulp)kok . De senioren van 't tehuis zien mij nu wat minder , maar zondags om 7 uur in de ochtend begin ik daar met de voorbereidingen van 't ontbijt . Woensdag en donderdag ben ik babysit van ons Nora . Mijn baan is een halftijd-se Job , 3 dagen van 8u tot 14u en eer ik thuis ben (soms nog winkelen ) is 't ongeveer tijd om voor ons diner te zorgen . De strijk die word ook al niet door de kaboutertjes gedaan en rond half negen plof ik in de zetel . De zaterdag van 8u tot 12u , mijne kuis doen en in de tuin werken . O ja ons vader gaan bezoeken dat doe ik ook nog wel maar nu maar een uurtje , voor ik terug aan 't werk was kon ik bijna de ganse dag bij hem zijn . Maar weet je , ergens is 't wel fijn om terug in de potten te staan roeren .
Allemaal waren ze hier op zondag , moederdag , en met wat kunnen ze een moeder gelukkiger maken dan al je kinderen en kleinkinderen de ganse dag bij je te hebben . De kleintjes hadden het best naar hun zin buiten op de gazon .
Ons kleintje is 7 maanden op deze wereld , zij kan nu alleen zitten en staan kan ze ook als ze met één handje steunt bv.aan de zoom van m'n rok . Kruipen daar doet ze geen moeite voor , haar mams heeft dat ook nooit gedaan maar die kon lopen als ze 10 maanden was . Als 't aan mij ligt mag ons noratje nog enkele maanden blijven zitten want als ze begint rond te lopen moet ik mijn schaaltjes en kaarsen hoger plaatsen of wegbergen voor de grijpgrage handjes .
Zondag na mijn werk in 't seniorentehuis zijn we naar Marken gereden , even uitwaaien aan de Nederlandse kust . Op de parking hebben we een fiets gehuurd en zijn dan naar de vuurtoren gefietst . Mijne schat heeft er vele foto's genomen , ik een paar, meer moet dat voor mij niet zijn .
In 't terug naar de parking fietsen zijn we 2 maal gestopt , op het watertje dat naast het fietspad ligt zagen we een nest van riet met zes eieren erin (zie foto)
en bijna op 't einde van onze rit zag mijne schat ook nog iets om te fotograferen 'k heb mijn toestelletje ook even uitgepakt en een foto gemaakt van hem en de gehuurde fiets .
Gisteren ben ik nog eens bij vader thuis geweest , 't was veel te lang geleden maar 'k heb het zo druk de laatste tijd . Werken doe ik vijf dagen van de zeven één dag gebruik ik om mijne was en de strijk te doen en tussen 't wassen en strijken maak ik m'n huis meestal netjes . Dan is er nog één dag om mijn schatten te verwennen .Een week zou negen dagen moeten duren dan kon ik er één gebruiken voor ons vader en eentje voor mezelf .
Tweede paasdag vierden we samen met vader in zijn tuin het paasfeest en ja hoor de paashaas is ook langs gekomen en hij had voor ieder heel veel lekkere eieren bij en de chocolade ontbrak ook niet .
Woensdag samen met m'n zus en haar kleindochter Kato , Ons Astrid en Ignace naar de putten in Kasterlee geweest . Er is daar een heel grote binnentuin , ballenbad voor groot en klein , er zijn ook buitenspeeltuinen voor groot en klein en met dorst hoef je er ook niet rond te lopen . Ons kleinkinderen hadden het er echt naar hun zin en zij gelukkig wij gelukkig . Er was ook nog een schow van ong. een half uur door twee vrouwen , iedereen werd uitgenodigd om te komen kijken en mama's papa's en grootouders waren ook welkom . Het was echt een schow waar de kinderen van genoten , ze werden betrokken bij de schow . Dames proficiat , jullie gaven de kinderen meer dan jullie denken .
Zoals ik voorgenomen had , woensdag de ganse voormiddag en deze voormiddag een paar uurtjes in m'n tuintje gewerkt . 't Onkruid is zo goed als verdwenen , zit nu wel met een lap van 4m op 7m kale grond . Zal eens goed moeten nadenken wat ik hier van ga maken , in elk geval iets waar achteraf niet te veel werk aan is (gazon is uitgesloten , we hebben al een half voetbalveld ) .
Deze middag wandelde ik even door mijn tuintje , tristig tuintje meer onkruid dan bloemekes . Vochtig is het ook nog , de bodem is als klei zo vettig , woensdag heb ik een vrije dag . Laat de zon nu maar goed schijnen zodat de grond drogen kan tegen die tijd . Woensdag zo neem ik me voor ga ik mijn tuintje eens verwennen .
Zondag was het kermis bij ons in 't dorp . Onze kinderen en kleinkinderen waren hier . Nora is nog te klein voor op de paardjes . Dan maar een foto op mama's arm . Echt lief , 't is een mooi plaatje . Regen die kwam gelukkig niet .
Kinderen kan je slecht iets weigeren . Onder 't mom van 't is maar ene keer kermis . En nu hebben we tijd die we vroeger niet hadden . Laten we ze overal waar ze willen opzitten . Ignace en Astrid wellen ook nog beestjes vangen . Nu vangen ze geen eendjes meer maar kleurrijke beestjes . Genoeg kermis gezien ? Met de kodokes terug naar huis .
Maart is voor mij een heel speciale maand op 16 maart 1972 is mijn zoon Gunter geboren , op 3 maart 1975 zag mijn dochter Inge het levenslicht en ons vakantie-kind Véronique viert op 6 maart haar 30 ste verjaardag .
Het was gisteren een uur of vijf denk ik toen ik aan het keukenraam stond en tegen mijn schat zij ''t is echt regenboog weer ". En ja hoor geen vijf minuten later heb ik deze foto genomen vanaan de achterdeur .
Zondag zoals steeds iets na elven thuis gekomen . 'k Instaleer mij in de zetel , meestal voor een uurtje . Half twaalf is het als mijne schat roept ETEN . "Watte" zeggekik "nu al ?" Wete wa 'k dan hoorde ? Ja kom we rijden seffens naar scheve dingen , welke scheve dingen nu weer denk ik bij mezelf . De sandwiches smaakten lekker en om 12 uur was de GPS ingesteld en wij ribbedebie . Ondertussen wist ik dat we naar Scheveningen in Nederland reden . We hebben er gewandeld en enkele foto's genomen . De koffie met warm appelgebak smaakte heerlijk .
Half zes liep mijn wekker af , neen hij liep niet van de kast maar riep Pjiet Pjiet .
Zeven uur groette ik de kok van 't tehuis , hij begint om half zeven . Acht uur alle tafels zijn van 't nodige voor 't ontbijt voorzien , Alle senioortjes die reeds klaar zijn voor 't ontbijt worden voorzien van koffie of thee . Elf uur zijn alle bewoners die in 't restaurant komen ontbijten geweest en de tafels zijn weer proper voor de middagploeg . Mijn taak is volbracht
In 't begin van de week ging ik mijn Hotmail's eens bekijken . Een van schoolbord , eentje van Kodak image en eentje in 't Engels zou ik die wel opendoen ? 'k Vertrouw het niet , iedereen die mij kent weet dat ik van talen niet veel kaas heb gegeten . Iets in mij was toch zo moedig om toch maar eens te kijken . O ! Neen .Zo wat bovenaan de mail stond : blog.seniorenNet.be/louke1952 gebruikersnaam mamalou Paswoord ???Oei neen !!! ik lees hier gewoon mijn paswoord hoe is dat mogelijk het is toch geheim ? Wil iemand mijn blog misbruiken ? Wil iemand mij misschien waarschuwen dat er kapers zijn ? Eigenlijk moest ik om dit te begrijpen helemaal gaan Engelse taal verstaan , 'k verstond direct dat mijn paswoord niet veilig meer was . 'h Heb direct ingelogd op 't senioerenNet en stantepete mijn paswoord veranderd . 't Voelde heel raar weet je , iedereen mag mijn blog bekijken maar aankomen niet .
Deze morgen ben ik bij vader geweest , 'k had verse groenten mee . Voor de soep alles heel fijn gesneden en de bloemkool in roosjes verdeeld , één patat geschild en in acht stukjes gesneden .Tegen 12 uur is alles klaar en kan vader aan tafel . Zijn huisje was weer netjes als ik vertrok .
Deze avond was ik eventjes babysit , na haar flesje is ons Nora in slaap gevallen .
Moeder en kind , mijn kind met haar kind , ik zou niet kunnen zeggen van wie ik het meeste hou , geen van beiden kan ik missen , als ik ze een dag niet gehoord of gezien heb mis ik ze al .
Vader is niet meer zoals hij weleer was , hij is zo afwezig soms en slaapt zeer veel . Van 't minste wat hij doet is hij O zo moe , van de zetel naar de stoel is bij momenten al te vér .
Als ik even buiten ga en dan weer binnenkom is 't voor hem net of hij ziet mij die dag voor de eerste maal , hij weet dan niet meer dat ik al meer dan een uur bij hem was .
Het is niet gemakkelijk om vader zo te zien afzakken , zijn hersenen of moet ik schrijven zijn verstand laat het afweten maar zijn hart weet nog van geen stoppen .
Mizerie , mizerie , mizerie Mieren , mieren , mieren Overal waar ik kijk zijn mieren In de living , de badkamer , de keuken mizerie mizerie Ze kruipen zelfs over mijn laarzen , 'k ben moe , 'k kom net van 't werk Maar nu kan ik niet rusten door die stomme amputante zwarte mieren . Al wat omhoog kan zet ik omhoog , 'k vul 2 emmers met heet water en giet het over de vloer in de keuken de badkamer en de living op de mieren Mijn tranen die vloeien ook langs mijn neus en vallen dan op de mieren Al het water trek ik naar buiten samen met de verdronken zwarte stomme mieren Daarna met de dweil alles droog wrijven en met een bus mierenstop langs de plinten Ik ben te moe om alles op zijn plaats te zetten 'k leg mij even op m'n bed 'k Droomde dat heel het huis vol mieren zat en werd wakker van een vliegmachine
Vader is al bijna 14 dagen in't ziekenhuis , morgen mag hij terug thuis komen . Nu pas begint hij het er best aangenaam te vinden . Er zal voor hem veel veranderen ,we hopen dat hij er aan kan wennen en zich er gelukkig bij kan voelen . Elke morgen en avond komt er een (wit-geel kruis)verpleegster 's morgens om hem te wassen en te kleden , 's avonds om hem klaar te maken voor de nacht . De hele dag door zal er volk in z'n huisje zijn want alleen zijn is moeilijk voor hem .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
Ik ben een vrouw en woon in Olen (België) en mijn beroep is huisvrouw en dit wil zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor alles wat hier ten huize fout gaat .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gewoon bezig zijn .
Vroeger was ik kokkin en zorgde ik voor mijn bejaarde vader .Nu werk ik in een bejaardenhuis 3 dagen per week zorg ik dat onze senioren kunnen ontbijten . Ik bespeel terug de accordeon met veel plezier en blaas regelmatig mooie tonen op mén klarinet
Verleden week toen het nog iets warmer was als nu was ik met ons meisje naar 't speelpleintje van de wijk geweest . Het klimrek stond helemaal in 't water , 't leek een spiegel , ik heb de buggy met ons Nora naast het water gezet en een foto genomen .
Vader je hebt je doel bereikt maar weet je 't doet pijn , ik heb veel te veel tranen ze moeten m'n ogen verlaten . 'k Zie je opgebaard liggen als ik even m'n ogen sluit , je ziet er tevreden uit eindelijk zul je gedacht hebben gisteren bij je laatste zucht . Nu ben je terug bij je lieve vrouw ons moeke , o die tranen zijn weer daar Va rust jij nu maar je laat ons dan wel achter maar wij redden het wel .
Deze morgen als 'k binnenkwam in 't bejaardenhuis stond er in de gang een kaars te branden voor het portret van een lieve dame . Haar ziekte maakte dat ze soms moeilijk was en de laatste dagen of waren het weken at ze niet meer en drinken deed ze als een muisje dat geen dorst had . Ik heb wel honderd keer naar haar plaats aan 't tafel gekeken terwijl ik de andere bewoners hun ontbijt verzorgde en 'k zag niet haar maar m'n vader die waarschijnlijk op dat zelfde moment , maar dan in zijn tehuis voor zijn boterhammetje zat en niet één beet naar binnen stak .
We zijn even bij vader geweest in 't rusthuis we zien hem elke dag een beetje meer van ons verdwijnen . Terwijl we hem met twee vasthadden om van de zetel in de rolwagen te zetten zakte hij door zijn knieën , ik denk niet dat hij nog 50 kg weegt want met ons twee konden we voorkomen dat hij helemaal op de grond zakte . De verpleegster stond bijna onmiddelijk bij ons ze wou zijn pols meten maar voelde helemaal niets en vader reageerde ook op niets hij was helemaal weg . Het gebeurt meer en meer volgens de verpleegsters dat vader geen polsslag heeft en helemaal weg is . Het duurde even voor hij weer tot bewustzijn kwam met de rolwagen zijn we dan in zijn kamer gegaan , ik legde mijn hand in de zijne en hij zei dat ik kou pollekes had nu wist ik dat hij weer helemaal bij de levenden behoorde . Als hij maar terug begon met iets te eten want vandaag had hij nog niets gegeten en drinken doet hij minder dan een muisje . Zou het kunnen dat hij niet meer kan eten ? hij kan niets onthouden , kan zichzelf niet meer kleden of verzorgen . Het is erg we kunnen hem niet helpen 't is hij wel die moet kouwen en slikken ... wil hij niet meer of kan hij het niet meer ?
De herfstvakantie is weer voorbij , de drukte hier in huis heeft net niet te lang geduurt alles is vredig verlopen . Gisteren was Nora bij haar mama en met Astrid en Ignace zijn we naar de Putten in Kasterlee gereden 't Tofste speelplein overdekt in de omtrek en terwijl de kinderen spelen kunnen wij eens rustig praten . Na 't spelen een ijsje en dan terug naar ons thuis . Om 20uur zijn onze twee kapoenen netjes bij hun ouders afgezet en daarna hebben wij even ons huisje voor ons alleen .Onze dochter moest vandaag werken het bedrijf waar ze werkt maakt nooit een brug . Vandaag was Nora bij ons , ze zit even in een periode dat ze niet wil eten enkele lepeltjes en dan duwt ze 't met haar tong terug naar buiten drinken doet ze genoeg . Ik maak mij niet ongerust ook de twee vorige hadden zo van die tijden dat je er geen hap inkreeg , het gaat wel weer terug over en dan eet ze weer heel haar bordje leeg .Ons vader is vandaag ontslagen uit 't ziekenhuis en is nu terug in 't tehuis .
Ons Nora is volledig hersteld van haar longontsteking , vandaag naar 't speelpleintje gewandeld . Van ver zag ze de draaimolen staan direct ging haar wijsvingertje met gestrekte arm in die richting , het bankje droog wrijven kan niet vlug genoeg . Dan komt er juist voor haar neusje een lieveheerbeestje zitten en daar heb ik een foto van gemaakt .
Vader hersteld langzaam , gisteren was hij goed aanspreekbaar en wakker . Hij luisterde naar mijn verhaal en stelde zelfs een vraag , amaai was ik blij zeg want het betekende dat hij echt had verstaan wat ik vertelde en er over nadacht . Hij ziet er ook al veel beter uit dan in 't begin van de week , hij kan nu ook al enkele uurtjes in de zetel zitten en samen met de kinesist doet hij enkele stapjes . Als alles goed is en als hij voldoende eet zal hij in de loop van volgende week terug naar het tehuis mogen van de dokter .
Ons vader verblijft alweer een paar dagen in 't ziekenhuis , hij was in 't tehuis door zijn benen gezakt . Ze hebben dan een ziekenwagen laten komen maar de ambulanciers belden nadat ze zijn hartslag hadden gemeten direct de Mug . Zij konden of mochten hem niet vervoeren want zijn hartslag was veel te laag . De dokter heeft hem na behandeling dan toch overgedragen aan de ambulanciers en zo is hij dus in 't ziekenhuis gekomen . Hij eet niet hij drinkt niet of toch ? maar dan veel te weinig 1/4van een klein boterhammeke en een slokje thee deze morgen , deze middag een muizenkorreltje vlees en en klein kommetje pudding en een slokje water . Hij praat bijna niet en hij kende mij vandaag niet als ik binnenkwam ('k zou kunnen wenen hebben ) Va ik ben het Louke uw oudste dochter je kent mij toch wel je weet zelfs wanneer ik geboren ben . Ik zie hem denken ... 14 augustus 52 zegt hij dan , daarna sluit hij terug zijn ogen . Ik blijf maar babbelen ... 't is zo licht hier zegt hij dan 't is nacht en 't is zo licht , neen va de middag is juist voorbij we zijn juist in de namiddag 't is half twee . Zijn ogen vallen alweer dicht . Na een half uurtje verlaat ik zijn kamer 'k wil niet huilen als hij 't ziet , mijn tranen prikken achter m'n ogen .Maar vader is 80 en wil niks liever dan voorgoed zijn ogen sluiten ...maar zo gemakkelijk is dat allemaal niet .
We zijn vandaag naar "de hutten" geweest in Kasterlee . Het is echt leuk voor de kinderen , ze kunnen zich echt vermaken in het grote binnenspeelhuis en voor de kleintjes onder de 3 jaar is het kleine ballenbad en de schuifaf ook heel leuk . Ons Nora vond het al fijn om te kijken naar de kindjes in het ballenbad .
Vandaag ben ik samen met twee zusjes van mij gaan wandelen in Vorselaar . Onder een stralende zon zijn we vertrokken door een zeer schone dreef , langs het kasteel van Vorselaar (zie foto) en verder door de mooiste bosweggetjes . de laatste Km. meestal over verharde wegen maar gelukkig waren die niet al te druk . We hebben toch weer een fijne zondag gehad en hiervoor wil ik de organiserende club "WSV olympic Deurne" bedanken voor hun inzet .
Vandaag ben ik samen met m'n zus gaan wandelen , we hebben 12,2 Km door slijk en verharde wegen gewandeld . Er waren zeer mooie stukjes bij maar op 't mooiste plekje van gans de wandeling daar heb ik een foto genomen .
We zijn net terug thuis , enkele dagen in Picardië verbleven samen met de dochter en kleindochter .
Ons Nora bijna 8 maanden op deze wereld , in badje gaan dat vind ze heerlijk lekker spetsen met 't badwater .
Ons kleinkinderen , mijn schatten
***
Ons kleintje is 7 maanden op deze wereld , zij kan nu alleen zitten en staan kan ze ook als ze met één handje steunt bv.aan de zoom van m'n rok . Kruipen daar doet ze geen moeite voor , haar mams heeft dat ook nooit gedaan maar die kon lopen als ze 10 maanden was . Als 't aan mij ligt mag ons noratje nog enkele maanden blijven zitten want als ze begint rond te lopen moet ik mijn schaaltjes en kaarsen hoger plaatsen of wegbergen voor de grijpgrage handjes .
Tweede paasdag vierden we samen met vader in zijn tuin het paasfeest en ja hoor de paashaas is ook langs gekomen en hij had voor ieder heel veel lekkere eieren bij en de chocolade ontbrak ook niet .
Deze middag wandelde ik even door mijn tuintje , tristig tuintje meer onkruid dan bloemekes . Vochtig is het ook nog , de bodem is als klei zo vettig , woensdag heb ik een vrije dag . Laat de zon nu maar goed schijnen zodat de grond drogen kan tegen die tijd . Woensdag zo neem ik me voor ga ik mijn tuintje eens verwennen .
Maart is voor mij een heel speciale maand op 16 maart 1972 is mijn zoon Gunter geboren , op 3 maart 1975 zag mijn dochter Inge het levenslicht en ons vakantie-kind Véronique viert op 6 maart haar 30 ste verjaardag .
Half zes liep mijn wekker af , neen hij liep niet van de kast maar riep Pjiet Pjiet .
Deze morgen ben ik bij vader geweest , 'k had verse groenten mee . Voor de soep alles heel fijn gesneden en de bloemkool in roosjes verdeeld , één patat geschild en in acht stukjes gesneden .Tegen 12 uur is alles klaar en kan vader aan tafel .
Moeder en kind , mijn kind met haar kind , ik zou niet kunnen zeggen van wie ik het meeste hou , geen van beiden kan ik missen , als ik ze een dag niet gehoord of gezien heb mis ik ze al .
Vader is niet meer zoals hij weleer was , hij is zo afwezig soms en slaapt zeer veel . 
Vanuit zijn vensterraam kan hij de duiven weer zien vliegen .
Vader is al bijna 14 dagen in't ziekenhuis , morgen mag hij terug thuis komen . Nu pas begint hij het er best aangenaam te vinden . Er zal voor hem veel veranderen ,we hopen dat hij er aan kan wennen en zich er gelukkig bij kan voelen . Elke morgen en avond komt er een (wit-geel kruis)verpleegster 's morgens om hem te wassen en te kleden , 's avonds om hem klaar te maken voor de nacht . De hele dag door zal er volk in z'n huisje zijn want alleen zijn is moeilijk voor hem .
Astrid zegt haar nieuwjaarswens , omdat haar meter 't goed zou horen kreeg ze van haar petekind eerst een paar grote oren .
Astrid haar nieuwjaarsbrief was dit jaar ook weer heel bijzonder .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
![hij](http://plaatjessite.mine.nu/nanda/koks/koks03.gif"border=2><BR><BR></P>hij){kind=link}