Ik ben Marchandt Maria-louisa
Ik ben een vrouw en woon in Kapellen Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is Met pensioen.
Ik ben geboren op 07/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc bloggen muziek natuur en vooral Dieren.
Dit zijn mijn 2 schatten,ze zijn allebei zo lief intussen zijn ze wel wat ouder Cynthia is nu 10jaar en Geoffrey is 6jaar.En ze houden zoveel van bomma en bompa
Dit is de Vader van mijn Dochter en ons Eerste Kleindochter.
Dit is mijn Echtgenoot met ons Kleindochter en onze eerste
chow-chow zei was een meisje.
Vandaag is het de Herinnerring van het overlijden van mijn groot Idool.Het is ooit het mooiste wat ik in jeugd heb beleefd.Mijn jeugdvriendje in die tijd deed Elvis altijd na en dan stond in ik in vuur en vlam zals ze dat zegde.IK kon mij daar echt aan optrekken.Later toen ik zelf moeder werd van een dochter had ik een wens.Als mijn dochter 18jaar zou worden zou ik graag met haar graceland bezoeken.Maar toen zz zo oud was gewoden had zij natuurlijk andere plannen.En zo is mijn droom nooit uitgekomen.Nu ben ik 63jaar en cronish ziek.Dus ver zal ik nu ook niet meer geraken.Maar in mijn hart zal hij altijd blijven voort leven.In de mailgroep steunen ze me echt als ze iets van Elvis kunnen doorsturen doen ze dat.Ik ben mijn mailvrienden zeer dankbaar.
Hoe mooi weer het vandaag ook is zo veel te triestiger is mijn dag.Ik had ooit eens geschreven dat ik van mijn blog een dagboek zou maken voor mij toch wat beter te voelen. Wel vandaag heb ik weer zo een van de dagen dat heel mijn leven weer voorbij drijft zoals een stapel donkere wolken,mijn Gezondheid zit nog altijd niet mee en ik had weer pijnstillers bijgenomen met het gedacht van terug te slapen .Het tegendeel was helemaal anders,ik heb alles weer beleefd zo ver ik mij kan herinneren.Ik ben toen opgestaan en moest toen aan Sarah denken.Het verhaal van VTM .Toen dacht ik bij mij zelf word het nu eens geen tijd dat je gaat proberen van te doen wat je in gedachte hebt,en te schrijven wat mij allemaal zo dwars zit.
ik ga dit beetje bij beetje proberen,en op hoop van zegen het te kunnen doorzetten,als ik vroeger iets zei dan deed ik dat,maar nu kan ik het soms allemaal niet meer opbrengen,is het de Ouderdom of heeft het te maken met mijn gezondheid???Ik ga het toch proberen want zo is het geen leven meer voor mij.
In de hoop jullie vlug te schrijven.
Ik heb thuis een potje,op het potje staat verdriet.
Ik doe er vaak verdrietjes in want als ze klein zijn...huil ik niet.
Steeds als er iets tegenzit,er iets gebeurd wat ik niet wil.
Open ik het potje,Gooi het erin heel stil.
Maar gisteren was de laatste,Druppel iets te veel
Van al die stukjes klein verdriet,Kreeg ik een brok in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen,Verdriet vloog met golven uit de pot
Een traan begon te rollen,Ik voelde mij erg rot.
Een onbedaarlijk snikken,deed me trillen overal,
Ik zat echt tot mijn haren,In het diepste dal
Het was met rood omrande ogen,Toen ik mijzelf weer rustig kreeg,
Opgelucht keek ik naar mijn potje,
Het potje...Dat was leeg.
Dus zie je iemand lopen,Rode ogen en heel bedeesd
Dan vraag je niets meer,Dan weetje.......haar potje is vol geweest.
Ik had vorige keer al laten weten dat ik het anders ging aanpakken.
de éne dag gaat het al wat beter als de andere maar toch wil ik mij dwingen om nog iets moois ervan te maken.Daar mijn gezondheid het wel wat laat afweten,probeer ik nu mij meer op de PC te concentreren,ik ben geen held maar dit al kunnen doen is voor mij al een overwinning en zo leer je ook vele vrienden kennen.Ik dank dan ook Pascal dat hij ons die mogelijkheden heeft gegeven!!!
Wel ik houd heel veel van de natuur ik denk dat er niets mooier is, spijtig genoeg kom ik te weinig buiten,ook muziek kan mij heel hard bekoren dat zul je al wel gemerkt hebben,alles wat mij toebehoord vind ik prachtig zals mijn echtgenoot mijn dochter en mijn kleinkinderen en ook vooral mijn hond,hij begrijpt mij zo goed in alles wat ik zeg of doe.Lieve mensen geluk kan toch zo op een klein plaatsje liggen,
Vele groetjes aan allen en tot volgende keer
Hier mede heb ik besloten om over mijn leven voort te gaan van dit Moment. Vandaag zie ik nog altijd af over sommige omstandigheden van vroeger dat ik er liever een punt wil achterzetten, ik heb mijn eigen Leven en wil er dan nu het beste van maken ik bezie het zo als een soort dagboek met de mooie en de slechtere momenten en hoop van veel te mogen vertellen!!
Ik ben Marchandt Maria-louisa
