Daar zit ik dan achter een gloednieuwe blog
k' wil opstarten en komen er zomaar geen woorden.
Vast een bekend verschijnsel.
Zoveel te vertellen en dan met de mond vol tanden.
Dan maar beginnen met een beetje takkenbossen met jullie en de rest volgt vanzelf.
In deze blog wil ik een stukje van mijn leven kwijt en tevens verder op mijn weg, groeien om in eigen kracht te gaan staan en van daaruit verder gaan.
Als vijfde in de rij van zes kids,groeide ik op in een christelijk
gezin,dichtbij en naast de gasten van het hotel welke mijn beide
ouders runden.
Vrij jong trouwde ik met de vader van mijn jongens, dat werd een
gezellige broer-zus relatie die te weinig inhoud gaf in samenzijn.
Onze zonen waren en zijn, mijn lust en leven
Na 16 jaren samen en eenzaam in partnerschap, vervolgde ik mijn weg.
Ik-erg naief en vol vertrouwen in de mensheid , waarvan ik toen nog
steeds dacht dat ze waren als ik zelf-open en eerlijk,trok verder en
trof het werkelijk niet.
Als ik Dutroux zeg..gaan de rillingen over mijn rug en dat wat ik mee heb gemaakt, stond er erg dichtbij=voorbij.
even een zwarte bladzijde
van vier jaren
en nog vele erna
waar angst en beven voor op stonden
Nu, 11 jaar later en heel veel lessen wijzer, ben ik ondanks alles blij
dat ik door hel-angst en verlies heen gegroeid ben en geestelijk rijk
geworden.
Soms zijn dingen niet voor niets
toeval bestaat ook niet.
Schepen die voorbij varen zijn tevens de lessen en daar kom je jezelf ook direct in tegen
Al met al-heel wat zware wegen.
Toen was ik even weer dat kleine elfje of wil je vogel-of vlindertje
tegen dat meiske zeggen, dat sterk was vermagert door de stress nog
geen 28 kg meer woog.
Stalking van de ergste vorm en strippen van ons huis, niets bleef ons
gespaart, maar de liefde voor elkaar werd sterk en goed bewaard!
De zieke man nu voor zichzelf en zijn medemens beschermd, in long-stay.
Wij weer blij en heel tevree!
Al doende en lerend door wat het leven je aan lessen brengt groei je verder dan ooit en kan ik eerlijk zeggen
Vlucht nooit weg voor angst en pijn,maar kijk het in de ogen, wil je er niet voor niets voor weg zijn gelopen.
Natuurlijk ging dit alles niet zonder slag of stoot en lag mijn ziel en zaligheid voor alles bloot.
Flash-backs-nachtmerries en t'gevecht voor eer en recht...hier wel genoeg mee gezegd!
Geestelijk rijk, maar vaak nog wel erg moe, reis ik verder naar de toekomst toe.
Heerlijk schilderen wanneer mijn geest aan het werken slaat en achter de pc als het ff minder makkelijk gaat.
Voor alles is zijn tijd en hierin kan ik verder denk ik ook wel heel wat kwijt.
Ook een oude tick weer opgelopen en meer dan vaak achter mijn camera gekropen.
Fotokaatje:zegt men dan
ja hoor, daar komt zij ook alweer an.
Niets mist mijn oog en alles is te mooi om niet even vast te kunnen leggen, dan hoef ik hierbij echt niets meer uit te leggen?
Genieten
Dat is wat ik nu verder wil
en geen hangen blijven in een gril.
Hoe deze weg nu verder door zal gaan,
Kom wat vaker langs
en lees eens mee
hoe we dat hebben gedaan.
24-11-2005 om 00:00
geschreven door Doetsi 
|
Ik ben Karin van der Straaten, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lovingall.
