27-12-2005 om 00:00 geschreven door Doetsi  

Een mens heeft een glimlach nodig,

ook al is het van een vreemde
Ik merkte dat
toen ik er onlangs krachten aan ontleende
Heel vaag is er dan toch een vriendschap,
iets zachts toch, dat beschutte.
En achteraf denk ik toch dat dít het was
waar ik die moed uit putte.

26-12-2005 om 23:55 geschreven door Doetsi  

Een laantje met aan weerskanten hoog het fluitekruid

Als in een weelderige boogt wiegt en
wuift het heen en weer
en steeds zie ik er meer en meer,
Er straalt een wonderlijke rust vanuit,
het maakt ook bijna geen geluid.
Fluitekruid zo romig wit
met uitgestrekte kroon,
wat ben je wonderschoon.

***
De schelpen en de zee,
de wind en al wat leeft,
in alles is muziek
voor ieder die'r een oor voor heeft.

26-12-2005 om 23:48 geschreven door Doetsi  

De "Tijd".

Er is iets in ons leven.

Soms is het er maar even.

Dan is het er weer wat langer,

of word je erdoor gevangen.

Het is iets wat je niet mijd,

Van de één krijg je het,

de ander vraag je het.

Ook moet je het soms geven.

Of is het om iets moois in te beleven.

Dan weer ben je niet bereid,

want je hébt niet "De Tijd".

Soms laten mensen je lijden

Andere hebben dan weer beiden

Sommigen doen je erin pijn

en dan weer denk je;Deze is fijn.

Of voel je je weer bevrijd,

Dit heeft alles"De Tijd".

Er is er één van komen,

dan zit je erin te bomen,

Zal ik dan nu maar gaan,

en jou alleen laten staan?

Heb ik er wel alles aan gewijd?

Ik zal dit lezen in "De Tijd".

Om dit te beleven,

Aks je mij kunt vergeven,

wil ik alles geven,

om verder te streven.

En te voeren onze strijd.

Ik heb je nodig

"De Tijd".

26-12-2005 om 12:52 geschreven door Doetsi  

Méniere-Misére

26-12-2005 om 12:46 geschreven door Doetsi