Krabbelde weer op
Al zette het wel haar wereldje op z'n kop
Toch ging ze vrolijk verder, en maakte dolle pret
Alleen kon ze het héél goed merken - als ze ging naar bed
Dan spookten de slangen rond haar benen
En rende zij al dromend henen 

Idolaat van haar vader
Zó bijzonder als hij was
Ze keek hem naar zijn ogen
Wilde niet te licht worden gewogen
Deze mocht toch zeker niet horen
Wat zij als kindeke had verloren

*

Blij voor haar - hun band was sterk
Met de hele familie zondags naar de kerk
Bijbel lezend na het eten
Hand in hand zingend - niet vergeten!

*

Op elke vraag van haar aan hem
Al werd hij eerder in gevoel gesteld
Had vader steeds zijn antwoord klaar
Als hij haar zag - direct verteld

dus

Telepatisch sterk verbonden
Werd haar denken ver vooruit gezonden
Zo werd hij door haar op het voetstuk gezet
En zorgde zij te leven zonder smet

zo

 God de vader - altijd rechts van haar
En stond aan de linkerkant haar vader klaar
Hij wist van alles, wat je eigenlijk niet kon weten
Was telepatisch...oei...was je't bijna weer vergeten?

*

Vriendjes en vrienden
Het spel bleef een spel
Kwamen zij te dicht
Dan wist zij het wel

*

Het ging haar om karakter en gevoel
Om de mens, en niet gelijk tot het doel
De meeste waren stukken ouder
En zij kwam niet hoger dan hun schouder
Als op een dienblad, zo werd zij gedragen
En om minder wilde zij ze niet behagen

*

't Zonnetje was, en 't zonnetje bleef
Een gouden vogel in haar kooi
Nog steeds lief, vrolijk en heel mooi

*

De vader en de dochter
Hun band bleef eeuwig sterk
Als zijn broekzak kende hij de mannen en hun verlangen
Geen enkele werd dus goedgekeurd
Totdat er toch een onschuldig jong bleef hangen
En toen was het ook allengs heel snel gebeurd