|
Zie ik mijzelf toch ineens zitten
onder het grote bureau van m'n vader.
Zo veilig en vertrouwd.
Daar lag toen ter tijd een perzisch kussen,
lekker zacht en warm.
Dicht tegen zijn benen aan
en niet direct in het oog van de gasten
waarmee hij in gesprek was
"Mijn vader " mijn grote held!!
Zo veel als ik van hem heb gehouden .
En waar dat speciale gevoel
toch vandaan is gekomen?
In en met zijn gedachte leef ik voort.
Volg zijn sporen,
zoals het in mijn beleving hoort
Hij rook zo heerlijk naar pitralon
en berkehaarwater!
Koffiebonen.
Mijn vader die zo gek was op koffie
smulde zo bij tijd en wijle van
dit heerlijke bonenspul en ik
deed dan lustig mee.
Nooit zal ik dit vergeten
Het schiep een band.
Samen spraken we dan over
last hebben van een koffielip
en dan maakte ik
- toen ik weer wat ouder was-
en wanneer zijn lip ging hangen,
snel een bakkie leut!
Als ik zo als nu
over deze dingen begin te denken
is er geen houden meer aan.
Van de hak op de tak
gaan mijn gedachten,
vliegensvlugge beelden
schieten door mij heen.
Waar dan toch te beginnen
in die brij van herinneringen?
Papa-Opi voor onze kinderen.
Wat ben ik toch bevoorrecht
dat deze man -míjn- vader was!
Zo trots als ik op hem was.
Hij leerde ons om je in de ander
te verplaatsen,
begrip en mededogen te hebben.
Maar bovenal respect te hebben
Ook kon hij zo intens mooi vertellen
over van alles en nog wat.
Stopte stiekem in zijn verhaaltjes
een dubbele bodem en zijn geloof
droeg hij ook op deze manier uit.
Uitte zijn gevoel omtrend zijn geloof !
Als hij aan zijn bureau zat
en uit het raam keek,
zag hij ons-zijn kinderen,
in de grote zandbak spelen
die naast dit raam lag
lekker beschut door een muurtje.
Waar we allemaal wel eens
flink vanaf zijn gekukeld
Mijn vader,
In beide zakken droeg hij
zo lang als ik mij kan herinneren
een grote rode zakdoek
met een mooie blauwe rand.
Nog steeds heb ik er
eentje in mijn bezit-die hangt
op onze slaapkamer in het zicht.
Al 24 jaar ondertussen en
steeds was en strijk ik deze mee
Het meest waardevolle stuk
wat ik van hem heb.
Nooit zal ik deze nog kwijtraken!
|
