De steen

De nacht was donker en koud
het was kerst...een jaar later
de eenzame ziel liep rond het huis
verward
Zouden ze gelukkig zijn zonder hem?
Het huis zag er gezellig uit
Zouden ze hem missen?
Zou hij het ooit nog goed kunnen maken...?
Een traan loopt langs zijn wangen
Hij staat nu in de achtertuin
trillend begeleidt hij het kleffe sjekkie naar zijn mond
De rook geeft hem rust
de rook......alleen de rook.
Wanhoop....
woede !
Hij is gekwetst, hij is kwaad hij is.....
geestesziek.
Een steen
gooit dan
uiteindelijk
zijn wanhoop uiteen.

en toen viel de stilte
ontstond er rust

geschreven door mijn sterke oudste zoon
die zijn moedertje
samen met zijn geweldige broer
in die tijd geweldig heeft bijgestaan
dit stukje gaat over de dader van onze zwarte blz.