Stefan Oster, bisschop van Passau, heeft een voordracht gegeven voor de professoren van de hogeschool. Hij ziet een sterke gelijkenis van onze tijd met de periode in de 16e eeuw, kort voor de Protestantse reformatie.
De uitdagingen voor de kerk in onze maatschappij zijn enorm. Gelovigen verlaten de kerkgemeenschap. Wie nog naar de kerk komt, is oud en de kerk staat voor een overbelasting.
Vele ambtsdragers en gelovigen zijn niet in staat een afdoend antwoord te geven op vragen in verband met sexualiteit, met samenleven met een partner, met de vrouw in de kerk en met het celibaat.
Vele dogma's zijn nog moeilijk uit te leggen. Hoe staat de kerk tegenover de wetenschap, tegenover geweld en tegenover andere godsdiensten ? Leg dat maar eens uit aan kritische jongeren, die geen band meer hebben met de kerk.
Vele christenen beleven nog slechts een vaag geloof.
Het echte christelijk geloof gaat in de eerste plaats niet over morele regels en voorschriften. Een levendige verbondenheid met Jezus vernieuwt een mens en zo helpt hij de wereld vooruit. De belangrijkste vraag is: 'Wie is Jezus en wat betekent hij voor mij ?'
Het rijk Gods begint in een mens, als hij Jezus de Heer laat zijn over zijn leven. Als een mens zich door Jezus laat raken, dan groeit hij in geloof. Dan heeft hij ook nood aan een open gemeenschap, die de boodschap van Jezus ernstig neemt en dan zal hij de mensen in nood ook niet voorbijlopen.
De kerk blijft altijd een zich vernieuwende kerk. De hervormers in de kerk zijn altijd mannen en vrouwen geweest, die eerst vanuit Jezus hebben geleefd en vanuit deze verbondenheid met Jezus naar de mensen zijn gegaan.
Als een van mijn voorouders iets was overkomen, als een van mijn voorouders ongehuwd was gebleven, dan had ik nooit bestaan. Als er in mijn stamboom normaal geen tweelingen voorkomen maar één keer wel, dan is het een grote uitzondering dat ik toch leef.
Deze gedachtengang komt overeen met de psalm 'Heb dank voor het leven' in deze blog.
Afbeeldingen stamboom uit Google
Veit Bach is geboren rond 1550 en in de vijfde generatie is Johann Sebastian Bach geboren in 1685. In vijf generaties maakt dat een tijdsverschil van 135 jaar of 27 jaar per generatie. Veronderstellen we even dat om de 25 jaar een nieuwe generatie wordt geboren. Dat klopt natuurlijk niet maar de algemene indruk op het einde van het verhaal klopt wel. Bij deze veronderstelling heeft iemand, die in 2000 is geboren, 2 ouders, die in 1975 zijn geboren. 4 grootouders zijn in 1950 geboren en 8 overgrootouders in 1925. Bij elke vorige generatie moeten we het aantal vermenigvuldigen met 2. In het jaar 1900 zijn er dat 16 voorouders; in het jaar 1875 zijn het er 32; in het jaar 1850 zijn het er 64; in het jaar 1825 zijn het er 128 en in het jaar 1800 zijn het er 256. We staan verbaasd over dat getal op 200 jaar tijd maar dat getal vliegt even rap weg uit onze gedachten als dat het er in gekomen is. Daarom heb ik mij geamuseerd om het in een tekening visueel voor te stellen. Het resultaat is niet mooi maar ik begin er niet meer aan. Als ge veel tijd hebt en er dikwijls opnieuw wilt aan beginnen, wens ik u heel veel moed.