Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
'Geloven is best, maar je moet het niet overdrijven.' Ik hoor het Piet nog zo zeggen. Hij was een collega met wie ik nauw samenwerkte. We konden het goed met elkaar vinden. 'Hoe bedoel je,' vroeg ik voorzichtig. 'Nou, ik geloof ook in God en ga soms naar de kerk. Maar om nou overal het geloof bij te halen, lijkt me wat te veel van het goede.' Ik was even stil. Wat moest ik daar nu op antwoorden? 'Ik ben het niet helemaal met je eens. Een relatie met de Here is niet iets van een paar momenten in de week, het doortrekt je hele leven. Net als in een huwelijk, in alles houd je rekening met elkaar. Kun je het naar God toe eigenlijk wel maken om te zeggen dat je niet moet overdrijven? Zou Hij ooit vinden dat je Hem te veel in je leven betrekt? En kijk eens naar wat God Zelf deed toen Hij Zijn Zoon stuurde. Hij was niemand verplicht zoveel liefde te geven. Het was Zijn goed recht om ons te laten sterven, omdat wij tegen Hem hadden gekozen. Maar Hij is zo oneindig liefdevol dat Hij een nieuwe mogelijkheid creëerde, zodat we in relatie met Hem kunnen leven. Het is maar goed dat God niet zuinig was in Zijn liefde naar ons toe.'
Als wij iets eenparigs begeren zegt de bijbel: het zal ons tendeel vallen. Maar geloven we nog in wonderen? Tegenwoordig is de mediche wetenschap zo vooruitgegaan (dank God daarvoor) .maar lang niet alles is door de dokter op te lossen. En soms kan het woord van de dokter( uitslag) een grote klap voor ons zijn, Hij kan ons bijvoorbeeld mee delen dat er niets meer aan een situatie te doen is.Dat het ook hier voor de medische wetenschap ophoud. gelukig kennen wij iemand die noch gebonden is aan een ziekte, noch aan een situatie,noch aan het woord van welke dokter dan ook. Ja u begrijp wat ik wil zeggen Ik heb het over Jezus van nazareth De Grote heelmeester Zelf, Waarvan wij weten dat het woord Gods zegt, dat Hij onverandert is.En dat geen ding onmogelijk is voor diegen die geloven! Ik weet zeker als Jezus vandaag de dag nog op aarde zou rond wandelen dan brachten vele mensen van waar ook ter werelt de zieke naar de plaats waar Hij was. maar de bijbel zegt Hij is niet verandert ook al is Hij niet meer in het vlees bij ons, toch is hij door de Heilge geest op de plaats waar wij zijn. We hoeven er niet eens onkosten voor te maken aan dure reizen en medicijnen. Het is gratis en voor niets. dat Hij nog steeds gewillig is om Hen die door de duivel overweldigt zijn aan te raken en een wonder voor hen te willen doen, het enige dat Hij ons vraagd is of we geloven dat Hij het doen zal en doen kan. gelooft u nog in wonderen? dat is mijn vraag aan u vandaag. Ik geloof het met mijn hele hart dat Jezus nog wonderen wil en kan doen. Word niet hopeloos in uw situatie, ga niet bij de pakken neer zitten en denk niet; het is niet voor mij maar richt uw geloofs oog op Jezus. En geloof dat u het onvangen heb, en het zal uw geworden.Wat u nood ook is en hoe moeilijk de situatie ook lijkt, God heeft alles onder controle. Ik zeg dit vanuit een diep geloof en zeker weten in mijn hart moge de Heer u de wensen van uw hart schenken! voeg daad bij het woord en acepteer geen nee Toen jacob in een worsteling met God was... zei hij eigenlijk heel brutaal IK LAAT U NIET GAAN TENZEI GIJ MIJ ZEGEND!.Amen? en jacob ontving zijn zegen. neem deze houding ook tegen God aan en zeg : Heer u heb het beloofd in uw woord en ik wil gaan staan op uw belofte.
In een oud boek las ik het volgende: 'Zware beproevingen zijn voor de ziel als sijpelende regen voor het huis. We weten niet dat er zulke gaten in het dak zitten tot er een stortregen komt en dan zien we het hier en daar druppelen. Misschien wisten we niet dat er verkeerde dingen in ons huisden, totdat de stormen van de beproeving kwamen en we merkten dat ongeloof, ongeduld en vrees op veel plaatsen neersijpelden.' Hoe waar is dat! Beproeving test ons en bewijst wat voor soort christenen we zijn. Als er defecten zijn in onze geestelijke wapenrusting, dan zullen ze openbaar worden onder de druk en spanning van de moeilijkheden. Als de sluizen van tegenspoed opengaan, stemmen we in met de woorden van de psalmdichter: 'Verlos mij, o God, want het water is gekomen tot aan de lippen' (Ps. 69:2). Toch hoeven we niet bang te zijn, want het is onze liefhebbende Vader die de wateren toelaat te komen. Gaat u door een storm momenteel? Misschien is het om uw geestelijke noden te openbaren. Repareer het 'lekke dak' door geloof, gebed en overgave aan de Heilige Geest.
Op een mooie zomerdag was ik met mijn dochter op bezoek in een soort pretpark. Toen we in de rij stonden voor een van de attracties, hoorde ik een man vragen: 'Weet iemand waar deze rij naartoe gaat?' De man naast hem zei: 'Ik heb geen flauw idee.' Ik grinnikte om hun kennelijke onwetendheid, maar toen realiseerde ik me dat ik zelf ook niet wist waar de rij voor was.
Het maakte me trouwens niets uit. Het was een 'vader-en-dochterdag' en we hadden het samen gezellig. Het was niet belangrijk waar we naartoe gingen, het ging er om dat we samen uit waren.
Ik moest denken aan wat we noemen 'wandelen met de Here'. Zijn we zo in beslag genomen door wat we meemaken in het leven dat we vergeten om blij te zijn dat we elke dag met Hem samen zijn?
Henoch, een gelovige uit het Oude Testament, 'wandelde met God, driehonderd jaar' (Gen. 5:22). En toen wandelde hij weg van de aarde in Gods tegenwoordigheid zonder de dood te zien (Hebr. 11:5).
We weten niet hoe onze levensweg zal zijn, maar we kunnen genieten van de reis als we met de Here wandelen: 'Ik wandel in het licht met Jezus...'
Er is een verhaal van een oude grootvadersklok die al drie generaties lang in dezelfde hoek van een kamer had gestaan en trouw dag na dag de minuten en uren weggetikt had. In de klok was een zwaar gewicht dat elke avond moest worden opgetrokken om de klok aan de gang te houden.
Op zekere dag werd de klok verkocht en de nieuwe eigenaar zag het zware gewicht. 'Dat is te erg,' zei hij, 'dat die oude klok zo'n zware last moet dragen.' Hij nam het gewicht van de ketting en ogenblikkelijk hield de klok op met tikken. 'Waarom deed u dat?' vroeg de klok. 'Ik wilde je last verlichten,' zei de man.
'Hang het er alstublieft weer in,' zei de klok, 'dat houdt me aan de gang!'
De meeste mensen hebben graag een gemakkelijk leventje. Ze denken dat ze, als ze geen lasten hebben, plezierig kunnen leven. Ze beseffen niet dat God ons vaak geestelijk 'aan de gang houdt' door de gewichten die ons naar beneden lijken te trekken. Beproevingen kunnen onze voeten geestelijk activeren. Onze lasten brengen ons niet alleen zegen in dít leven, maar 'de lichte last der verdrukking van een ogenblik bewerkt voor ons een alles verre te boven gaand eeuwig gewicht van heerlijkheid' (2 Kor. 4:17).
Onlangs vroeg een kennis van ons of ik haar vader wilde bezoeken. Hij lag in het ziekenhuis in afwachting van een operatie. Zijn toestand was ernstig en ze was bezorgd over zijn geestelijk welzijn. Toen ik hem een bezoek bracht en over de Heer Jezus begon te spreken, zei de man dat hij een dominee had gekend die het niet zo nauw nam met de huwelijkstrouw. 'Er zijn te veel huichelaars in de kerk,' zei de man. Ik hield een van mijn handen vóór mijn bijbel en vroeg: 'Wat ziet u?' 'Uw hand, met uw bijbel daarachter.' Toen plaatste ik de Bijbel vóór mijn hand. 'Wat ziet u nu?' vroeg ik. 'Alleen de Bijbel.' 'Ik kan mijn hand achter de Bijbel verbergen, omdat mijn hand kleiner is dan de Bijbel,' zei ik. 'Ik bedoel te zeggen dat het enige wat kleiner is dan een huichelaar, de persoon is die zich daarachter probeert te verbergen.'
'Daar heb ik nooit aan gedacht,' antwoordde hij. Op die dag besefte hij dat hij zijn eigen zonden moest belijden en niet de zonden van anderen moest gebruiken als een excuus om niet tot Christus te gaan. En diezelfde dag kwam hij tot geloof in de Heer Jezus.
Het openbaar vervoer in Londen kent twee soorten bushaltes: de 'Bus Stop', waar elke langsrijdende bus stopt, en de 'Bus Request', een halte waar de bus alleen op verzoek stopt. Iemand die bij een 'Bus Request' wil opstappen, moet dit aan de naderende buschauffeur door middel van een handgebaar duidelijk maken. Anders rijdt de bus gewoon verder.
De twee blinde bedelaars voor de poorten van Jericho hadden van andere mensen over de Heer Jezus horen vertellen. Toen ze vernamen dat Hij aan de weg waar zij zaten zou langskomen, schreeuwden ze luidkeels: 'Heb medelijden met ons, Zoon van David!' Hij mocht in geen geval voorbijgaan zonder te stoppen. Als er Eén zou kunnen helpen, dan was Hij het wel. En de Heer Jezus? Hij bleef staan, riep hen bij Zich en gaf hun het gezicht weer terug.
Wie met de bus mee wil, moet dat duidelijk aan de chauffeur laten zien. Wie gered wil worden, moet zich tot de Heer Jezus wenden. Natuurlijk gaat Hij u niet achteloos voorbij, maar Hij dringt Zich ook niet op. Als wij Hem niet willen, gaat Hij verder. 'Roep Mij aan ten dage der benauwdheid, Ik zal u redden en u zult Mij eren' (Ps. 50:15).
Een man bezocht met een vriend de juwelier Tiffany in New York City. Men liet hem een schitterende diamant zien, die een prachtig geel licht uitstraalde, en nog veel andere schitterende stenen. Hij zag ook een steen die er heel dof uit- zag en zei: 'Dit is helemaal geen mooie steen.' De vriend die bij hem was, hield de steen een paar minuten in zijn hand. Toen hij daarna zijn hand opendeed, zei de man: 'O, wat een prach- tige steen.' Zelfs het kleinste plekje van de steen schitterde en straalde met de pracht van een regenboog. 'Wat heb je met de steen gedaan?' Zijn vriend antwoordde: 'Dit is een opaal. Dit is wat we noemen een sympathie voelende juweel. Pas als ze in contact komt met bijvoorbeeld de hand van een mens, schittert ze zo prachtig.' Zo is het ook met het leven van veel mensen. Zij hebben de warmte van de aanwezigheid, van de aanraking en van de sympathie (het medege- voel) van andere mensen nodig om te kunnen schitteren met de pracht van een opaal.
'Zondigen' is de vertaling van een grieks woord dat betekent 'het doel missen'. We gebruiken dat woord ook vaak zo. Bij een gemiste goal in een voetbalwedstrijd of een taartje dat op de grond valt, zeggen we vaak: 'Zonde!' En dan gaat het meestal nog om relatief kleine zaken, want zelfs een nederlaag bij een wedstrijd, daar komen mensen nog wel weer overheen. Maar het kan zo ook gaan bij belangrijkere zaken: bijvoorbeeld bij het doel dat God met ons leven had. Psalm 139 zegt dat God ons in de moederschoot heeft geweven en dat Hij daar een bedoeling mee had. Bij hoeveel mensen die geboren worden, zal Gods doel verwezenlijkt worden?
Denk aan de gelijkenis van de zaaier en het zaad. Er werd zaad gestrooid op de rotsen: dat kreeg niet eens de tijd om te ontkiemen of het werd al door de vogels opgegeten. Dan was er het zaad dat in ondiepe plaatsen viel. Het schoot wortel, maar niet genoeg, omdat het zo ondiep was. Toen het even tegen zat, redde het plantje het niet. En er was nog het zaad dat tussen de dorens viel. Toen het opkwam, werd het overwoekerd. Tenslotte was er het zaad dat in goede grond viel, heel goed opgroeide en zelf weer heel vruchtbaar was. Je zou je kunnen voorstellen dat God ook zo zaait in mensen, in families, in dorpen en in steden. Sommige zaden zijn in heel goede grond terecht gekomen, andere in minder goede grond of ze hebben last van dorens. Dat kan door allerlei oorzaken komen. Niet alles daarbij was de wil van God, echt niet. Maar God kán er altijd nog wel iets mee. 'Hij zal het geknakte riet niet buigen en de walmende vlaspit niet doven', zegt de Bijbel, want Hij wil dat het riet weer opgericht wordt en de vlaspit licht verspreidt.
Zo kunnen we op meerdere momenten van ons leven er opnieuw voor kiezen om Gods wil, en het doel dat Hij met ons leven heeft, te zoeken. De weg naar dat doel bevat namelijk ook kruispunten. Bij elke niet goed gekozen weg komt er gelukkig wel weer een nieuw kruispunt, waar de route aangepast kan worden, zodat we toch de goede richting uit kunnen gaan. Al gaande op de weg van God zult u in ieder geval de ervaring hebben, dat het de meeste voldoening en innerlijke vrede geeft om zo dicht mogelijk bij het doel te zijn dat God met ons leven heeft. Dan komen we namelijk pas echt 'tot ons recht'. Gelukkig gaat het bij God niet alleen om de kampioenen. Ook met een tweede, derde of vierde plaats 'vallen we nog in de prijzen'. En zelfs voor wie daarna komt, is er nog een beloning. De weg die met God gegaan wordt, heeft sowieso al meerwaarde op alle andere wegen, omdat die meewerkt aan het grotere totale doel van God. In dat geloof zijn al velen op weg gegaan. Langs wegen die voor mensen soms onduidelijk leken, zal blijken dat God met hen zijn doel niet heeft gemist.
Varen in de Hudsonrivier is op zichzelf een bijzondere ervaring. Soms is het heel spannend, vooral als je er voor het eerst komt. Er is namelijk een plaats in de rivier waar het lijkt of je helemaal opgesloten zit tussen de rotsen. Er lijkt geen doorgang te zijn. Je denkt dat het schip tegen een rots zal varen als je niet stopt. Maar als je gewoon doorvaart tot je vlakbij een bepaalde rots bent, wordt op het laatste ogenblik een opening zichtbaar waar je veilig door kunt varen. Dan kom je in een van de mooiste baaien van de rivier. Zo kan het ook gaan met ons levensschip. Soms lijkt het of je niet verder kunt. Je ziet geen uitkomst meer in de moeiten, zorgen en beproevingen. Toch kun je rustig doorgaan als je je weg met de Heer gaat. Hij kent de veilige weg. Hij kent de gevaren. Als je op Hem blijft vertrouwen, zal Hij zorgen voor de uitkomst. Hij brengt je veilig door de beproevingen heen en later ben je dankbaar voor de heerlijke ervaringen die je meemaakt in gemeenschap met Hem. Bedenk dat Hij met de verzoeking ook de uitkomst zal geven.
Een dominee bezocht een vrouw die er bekend om stond dat ze altijd ontevreden was en wel iets had om over te mopperen. Men noemde haar een chronische mopperaar. Zij mopperde altijd over alles en over iedereen. De voorganger wist dat haar aardappeloogst er dit jaar geweldig goed voor stond. Zij had een betere oogst dat iedereen in de buurt. In het gesprek begon hij over haar aardappelen en vroeg of ze nu tevreden was. De vrouw keek hem aan en zei: 'Ja, mijn aardappelen staan er dit jaar niet slecht voor, maar waar zijn de kleine aardappelen voor mijn varkens?' Ondanks deze goede oogst was zij nog niet tevreden.
Als de apostel Paulus tijdens zijn gevangenschap in Rome een brief schrijft aan de gemeente in Filippi, dan schrijft hij onder andere dat hij geleerd heeft tevreden te zijn met de omstandigheden waarin hij zich bevindt (Fil. 4:11). Hoewel zijn omstandigheden eigenlijk niet zo goed waren, is hij toch tevreden en hij schrijft in zijn brief veel over blijdschap, namelijk 'blijdschap in de Here' (3:1;
Hij stond in het middelpunt tijdens een kerkdienst in het bejaardencentrum: de kleine, grijze ezel van stof, die ik voor de preek had meegenomen.
'Hoeveel is deze ezel eigenlijk waard?' vroeg ik aan de bijeengekomen bewoners. Ik geef toe dat het pluchen beest er niet bepaald attractief meer uitzag. Het had er al meer dan 45 jaar op zitten. Maar juist het feit dat het dier al heel wat jaren achter de rug had, maakte het voor mij zo waardevol. Ik kreeg het 45 jaar geleden van mijn moeder, toen ik als kind in het ziekenhuis lag. De waarde van de ezel bestond voor mij niet in het materiële.
Was het met de mensen in het bejaardencentrum niet net zo? Ook zij waren al een dagje ouder. De energie om te presteren was bij hen niet meer aanwezig. Als we merken dat we niet meer kunnen voldoen aan de eisen van de maatschappij, hebben we Iemand nodig Die ons niet beoordeelt naar onze prestaties, maar Die ons liefheeft omdat we Zijn schepselen zijn. God laat ons door de profeet Jesaja weten: 'U bent kostbaar in Mijn ogen en hooggeschat en Ik heb u lief.'
Menselijke vrijheid is een vrijheid die opge- bouwd wordt 'in gezinnen, ondersteund in gemeenschappen met waarden en normen, en overeind gehouden in ons leven als natie, door de waarheden van de Sinaï, de Bergrede, de woorden van de Koran en de verschillende geloofsinhouden van ons volk', aldus president Bush.
Een vrijheid die de ruimte aan mensen moet geven om te doen wat ze zelf menen te moeten doen. Is dat de kracht die haat, bitterheid en eigenwaan kan breken? Nee, deze Amerikaanse burgerlijke vrijheid geeft ruimte, maar is zelf geen kracht. Ze geeft ruimte voor goede mach- ten, maar ook voor boze machten. Amerika is natuurlijk ver weg. Toch is dit alles ook dichtbij, omdat ook bij ons de vraag rijst: welke kracht kan de geweldige, schrikwekkende krachten van de zonde in óns land beteugelen? Tasjesdieven en moorden, haat en onverdraag- zaamheid, secularisatie en religieuze spanning, in onze straten, op onze pleinen. Geen enkele vorm van burgerlijke vrijheid is daartegen bestand. Maar er is wel een kracht die ertegen opgewassen is: de kracht van de liefde, uitgestort in mensenharten door de Heilige Geest die ons gegeven is.
Op een avond toen we met ons hele gezin ergens naartoe zouden gaan, vroeg ik mijn dochtertje of het buiten droog was. Ze keek even tussen de gordijnen door in de donkere straat. Haar eerste bericht was gunstig. Het was droog. Maar toen opeens zei ze: 'Onder de lantaarnpaal sneeuwt het!'
Alleen daar waar het licht reikte, zag ze de natte sneeuw vallen. Ik heb toen even moeten denken aan onszelf. Er is zoveel in ons eigen leven dat niet goed is. Maar we zien het niet. Wat weten de meeste mensen van hun eigen hart af? Van hun egoïsme, hun onredelijkheid, hun liefdeloosheid. En nog veel meer. Pas als Gods licht in ons leven binnenvalt, zien we wat er allemaal aan mankeert. En we schrikken. Het licht van de Heilige Geest is nodig om ons te overtuigen. Gelukkig wil de Heilige Geest ons ook overtuigen van de liefde van Christus die beschikbaar is om alle schuld uit ons leven weg te nemen en het nieuw te maken.
SCHUILEN ACHTER HET BLOED We schrijven het jaar des Heren 1572. De Spanjaarden eisten dat de inwoners van Rotterdam de stad zouden overgeven. Als ze niet aan deze eis zouden beantwoorden, dan zou de stad worden verwoest. Bij een vrijwillige capitulatie zouden de Spanjaarden de inwoners echter sparen. Eén van de Rotterdamse kooplieden vertrouwde de woorden van de Spanjaarden niet. Hij bracht zijn vrienden bijeen in zijn ruim bemeten woning. Vervolgens sloeg hij de meubels kort en klein en gooide de brokstukken de straat op. Ook gooide hij zijn eigen ruiten in en slachtte een lammetje waarvan hij het bloed over de drempel van de voordeur op straat liet lopen. De Spanjaarden hielden hun belofte niet en vielen de stad binnen. Bij het huis van de koopman aangekomen, dachten ze dat hun kameraden al binnen waren geweest. Zo bleven het huis en zijn bewoners dankzij de dood en het bloed van een onschuldig lam ongedeerd. Een ieder die schuilt achter het bloed van Jezus Christus, zijn werk in het geloof aanneemt, is eens voor altijd in veiligheid.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.