Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
Het grijpt onvoorstelbaar diep in als een kind overlijdt. Daar zijn geen woorden voor.
Maria had in haar jonge leven al gehoord dat er een zwaard door haar ziel zou gaan. Hier beseft ze pas ten volle wat dat betekent, als ze haar heel bijzondere Zoon ziet lijden en sterven. Haar wereld stort op Golgota in elkaar. Maar Jezus ziet haar aan. Hij verbindt Maria en Johannes aan elkaar. Zijn bewogenheid met deze gebroken wereld komt tot uiting in de zorg voor zijn moeder. Tegelijkertijd verbindt Hij Johannes ook aan zijn moeder, zodat ze in haar ouderdom niet onverzorgd achter zal blijven. Jezus zorgt voor de vrouwen bij de stadspoort, voor een moordenaar naast Hem en nu voor zijn geliefden. Het zijn kleine blijken van zijn grote liefde voor deze wereld, waar Hij zelfs zijn leven voor over had. Beseffen we iets van die liefde?
' een ieder, die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven (vs. 26)'
Leven met Jezus is pas echt leven!
Bloemen in een vaas kunnen er prachtig uit zien. En toch weet je: ze gaan dood. Los van de wortel is er voor een bloem geen leven.
Zo is het ook met ons mensen. Voor het oog staan we een tijdlang in bloei. Maar los van onze wortel, los van God, zijn we in feite ten dode opgeschreven.
Als je in Jezus gelooft, ben je op Hem geënt. Je gaat leven vanuit Hem. Op die manier komen zijn liefde, zijn goedheid en zijn vriendelijkheid jouw leven binnen. Je krijgt een vruchtbaar leven, een leven dat niet ophoudt bij het sterven. Jezus heeft de dood immers overwonnen.
De verordeningen des Heren] zijn kostelijker dan goud, ja, dan veel fijn goud;
"De verordeningen des Heren] zijn kostelijker dan goud, ja, dan veel fijn goud;
en zoeter dan honing, ja dan honingzeem uit de raat"
(Psalm 19 : 11).
* * * *
U moet de Schrift meer waarderen dan alle aardse schatten.
Ik heb een vriend die een prachtige verzameling zeldzame bijbels heeft. De mooiste vind ik één van de eerst gedrukte exemplaren, die in de zestiende eeuw gedrukt werd in Engeland. De eerste keer dat ik hem in handen had, bemerkte ik dat het bovenste deel van iedere bladzijde met donkere vlekken bedekt was. De tranen sprongen in mijn ogen toen ik besefte dat die door het bloed van de eerste eigenaar veroorzaakt waren.
Mijn vriend legde uit dat, toen Bloody Mary over Engeland regeerde, zij er genoegen in schepte protestanten te terroriseren en dat ze er zoveel mogelijk ter dood liet brengen. Haar soldaten brachten hun slachtoffers op een bloedige manier om het leven en namen dan hun bijbel die ze in hun bloed doopte. Een aantal van die bijbels zijn bewaard gebleven en zijn bekend geworden als' Martelaren bijbels'. Door onderzoek is aangetoond dat de vlekken op de pagina's van de bijbel van mijn vriend inderdaad door menselijk bloed veroorzaakt zijn.
Diezelfde bijbel ziet er door het vele lezen erin, versleten uit. Veel bladzijden vertonen eveneens de vlekken van waterdruppels - misschien wel tranen. Het is duidelijk dat het voor iemand het meest kostbare bezit moet zijn geweest, en zijn of haar bloed is daarvan het bewijs.
Psalm 19: 11 toont aan wat er in het hart van zulke mensen leeft door de kostbaarheid van Gods Woord te verheerlijken. Voor David was de Schrift waardevoller dan het beste goud en de zuiverste honing. Daarover nadenken betekende meer voor hem dan de rijkste en heerlijkste dingen van het leven. Hij wist dat zij in alle geestelijke noden kon voorZien.
Hoewel Gods Woord zo kostbaar is, zijn er veel christenen die de bijbel als vanzelfsprekend beschouwen en ze studeren er nauwelijks meer in. Sommigen laten haar voor lange tijd gesloten en verkrijgen geen nieuwe inzichten uit haar inhoud.
Misschien kent u iemand die in zo'n situatie verkeert. Als dat zo is, vraag dan de Here om wijsheid om hem of haar aan te moedigen met meer trouw in het Woord te studeren. Wees tegelijkertijd op uw hoede om zelf het bijbellezen niet te verwaarlozen.
Veel mensen die groot geweest zijn in het rijk van God hebben klein van zichzelf gedacht. Zij leefden in dit besef: 'Het is de Heer die alles in ons werkt. Van Hem is de kracht en Hem komt alle eer toe!' De bekende Engelsman Gordon heeft eens gezegd: 'Zelf kan ik niets. Ik ben alleen maar een instrument in de hand van mijn Meester. Ik ben een mes dat het hout snijdt. Als ik stomp word, moet Hij het opnieuw scherpen. En als Hij het beter vindt, mij terzijde te leggen en met een ander werktuig verder te werken, dan leg ik mij daar bij neer.' August Francke, die een groot weeshuis in Halle liet bouwen, werd hoog geprezen. Maar hij zei: 'Ik heb eigenlijk niets gedaan. Ik heb alleen maar toegekeken wat God gedaan heeft.' Newton, een sterrenkundige die wereldberoemd is geworden, zei eens in verband met al zijn ontdekkingen: 'Ik ben een kind onder andere kinderen, die aan het strand stenen zoeken. Het is daarbij mijn voorrecht geweest dat ik gladdere en mooiere steentjes dan de anderen heb gevonden en verzameld.'
"Zalig de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden" (Matt. 5:7).
Barmhartigheid is een kenmerk van de ware gelovige.
Net als de andere zaligsprekingen bevat Mattheüs 5:7 een tweevoudige boodschap: Om het Koninkrijk te kunnen binnengaan moet u barmhartigheid zoeken; en als u eenmaal bent binnengegaan moet u ten aanzien van anderen barmhartig zijn.
De gedachte barmhartigheid te betonen verbaasde Christus' gehoor waarschijnlijk want zowel de Joden als de Romeinen hadden de neiging meedogenloos te zijn. De Romeinen verheerlijkten rechtvaardigheid, moed, discipline en macht. Voor hen was barmhartigheid een vorm van zwakheid. Als een Romeinse vader bijvoorbeeld wilde dat zijn pasgeboren kind zou blijven leven, stak hij simpelweg zijn duim omhoog; als hij wilde dat het zou sterven wees hij met zijn duim naar beneden.
Jezus bestrafte de Joodse religieuze leiders herhaaldelijk voor hun egoïstische, eigengerechtigde en veroordelende houding. Ten aanzien van iedereen die zich niet aan hun tradities hield waren ze onverdraagzaam. Ze gaven zelfs hun behoeftige ouders geen financiële steun (Matt. 15:3-9).
Net als de mensen in Jezus' dagen ontbreekt het bij velen ook nu aan barmhartigheid. Sommigen zijn ronduit wreed en onvriendelijk, maar de meesten worden door hun zucht eigen verlangens te vervullen zo in beslag genomen dat ze eenvoudigweg geen aandacht voor de ander meer hebben.
Christenen daarentegen moeten gekenmerkt worden door hun barmhartigheid. In feite gebruikt Jacobus barmhartigheid als een bewijs van oprecht geloof: "Wat baat het, mijn broeders, of iemand al beweert geloof te hebben, als hij geen werken heeft? Kan dat geloof hem behouden? Stel, dat een broeder of zuster gebrek heeft aan kleding en aan dagelijks voedsel, en iemand uwer zegt tot hen: Gaat heen in vrede, houdt u warm en eet goed, zonder hen echter van het nodige voor het lichaam te voorzien, wat baat dit? Zo is het ook met het geloof: indien het niet met werken gepaard gaat, is het, op zichzelf genomen, dood" (Jac. 2:14-17). Ook zei hij dat barmhartigheid een kenmerk van goddelijke wijsheid was: "Maar de wijsheid van boven is vooreerst rein, vervolgens vreedzaam, vriendelijk, gezeggelijk, vol van ontferming en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd" (Jac. 3:17).
Laat als iemand die Gods barmhartigheid ervaren heeft, barmhartigheid het kenmerk van uw leven zijn.
"Zalig de vredestichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden" (Matt. 5:9).
* * * * *
Gods vrede geeft de ziel kalmte in moeilijke tijden.
Ik herinner mij ooit gelezen te hebben over "de kalmte van de zee." De oppervlakte van de oceaan is vaak heftig in beroering, maar als we in het water afdalen wordt het water steeds kalmer. Op grote diepte is de oceaan helemaal in rust. Oceanologen die de zeebodem onderzochten hebben planten- en dierenresten gevonden die daar honderden jaren volkomen stil zijn blijven liggen.
Zo kunnen christenen ook de kalmte van de vrede in hun ziel ervaren ondanks alle moeilijkheden waarmee zij te maken krijgen. Dat komt omdat ze God toebehoren die de bron van de vrede is; zij dienen Christus die de Vredevorst is en de Heilige Geest woont in hen, die de vrede tot stand brengt. Galaten 5:22 zegt: "Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede." Als u christen wordt, geeft God u de gave van de vrede.
God is niet alleen de bron van de volmaakte vrede, maar ook het zuiverste voorbeeld daarvan. Alles wat Hij doet, wordt gekenmerkt door vrede. 1 Corinthiërs 14:33 zegt dat Hij geen God van verwarring is, maar van vrede. In Richteren 6:24 wordt Hij genoemd Jehova-shalom, wat "De Here is vrede" betekent. De Drieëenheid wordt gekenmerkt door de afwezigheid van alle conflicten - er is sprake van volmaakte eenheid, volmaakte gerechtigheid en absolute harmonie. Het is onmogelijk dat God in conflict met zichzelf zou kunnen zijn!
God wil dat iedereen die vrede leert kennen. Hij schiep een vredige wereld en Hij zond zijn Zoon om vrede aan te bieden. Op zekere dag zal Christus weerkeren om zijn Koninkrijk te vestigen en voor eeuwig in vrede te regeren.
Intussen zal er voor iedereen die Christus niet kent de grootste verwarring bestaan.
Zij hebben geen vrede in hun ziel. U hebt echter door de dood van Christus Jezus vrede met God en als u Hem gehoorzaamt, zal de vrede Gods in uw hart blijven. Laat u door de zonde nooit van die vrede beroven. Alleen als u die vrede binnenin u ervaart kunt u die met anderen delen.
"Zalig de vervolgden om der gerechtigheid wil, want hunner is het Koninkrijk der hemelen" (Matt. 5:10).
* * * * *
Er moet een prijs betaald worden voor burgerschap.
Velen proberen tegenwoordig het evangelie aanvaardbaar te maken voor onwillige zondaren. In tegenstelling daarmee maakte Jezus heel duidelijk dat het volgen van Hem een prijs had. U behoeft niet op aanvaarding, roem, prestige en voorspoed te rekenen, maar veel eerder op verwerping en vervolging. Dat is wel niet zo'n populaire benadering van evangelisatie, maar wel een eerlijke. Op die manier wordt er ook voorkomen dat iemand het Koninkrijk zou willen binnengaan uit verkeerde motieven. Jezus wilde dat zijn hoorders de kosten van het discipelschap zouden berekenen. Hij wist dat velen van hen door hun gezinnen zouden worden uitgestoten en uit de synagoge gegooid zouden worden. Velen zouden door de Romeinse overheid vervolgd worden of het martelaarschap ondergaan. Ze moesten de kosten berekenen! Die vervolging kwam dan ook inderdaad voor die eerste christenen. Keizer Nero smeerde velen van hen in met pek, kruisigde hen en stak ze dan in brand om zijn tuinfeesten te verlichten. Hij veroordeelde christenen omdat ze weigerden hem als god te aanbidden en beschuldigde hen in het jaar 64 van het in brand steken van Rome. De christenen werden ook beschuldigd van kannibalisme omdat Jezus zei: "Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem" (Joh. 6:56). Er werd ook van hen gezegd dat ze opstandelingen waren omdat ze zeiden dat God op zekere dag de aarde zou vernietigen. De vijandigheid van de wereld ten aanzien van christenen is niet veranderd. Misschien ondervindt u wel niet de zware vervolgingen waarmee de eerste christenen te maken kregen, maar ook u zult vervolgd worden (Filip. 1:29). Zelfs mensen die net christen geworden zijn krijgen dikwijls met moeilijkheden te maken. Als ze weigeren aan de zondige activiteiten van hun vroegere vrienden mee te doen, dan kunnen ze verstoten worden. Als ze voor een oneerlijke baas werken die van hen verwacht dat ze aan zijn oneerlijkheid meewerken of die goedkeuren, dan kunnen ze ontslagen worden of moeten ze hun baan opzeggen. Dat kan grote financiële problemen voor hun gezinnen met zich meebrengen. God zal u niet altijd bewaren voor vervolging, maar Hij zal uw betrouwbaarheid eren en Hij zal u de kracht geven om iedere beproeving waarmee u te maken krijgt te doorstaan. Prijs Hem voor zijn algenoegzame genade!
Jezus zei ons: "Bidt gij dan aldus: Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd; uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; en leidt ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want Uwer is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen" (Matt. 6:9-15).
* * * * *
Jezus wijst op zes aspecten die wezenlijk zijn voor het echte bidden.
Veel mensen kennen het Gebed des Heren uit hun hoofd en ze kunnen het dus zovaak opzeggen als ze willen, maar hoe prachtig dit gebed ook is, daar is het niet voor bedoeld. Het is zelfs zo dat nadat Jezus het gegeven had, niemand in het Nieuwe Testament het daarna herhaalt - zelfs Jezus zelf niet (zie Joh. 17)!
De discipelen vroegen Jezus niet hun een gebed te leren, maar om hen te leren bidden (Luc. 11:1). En dat is een groot verschil. Jezus liet zijn gebed voorafgaan door:
"Bidt gij dan aldus" (Matt 6:9), wat letterlijk betekent: "Bidt op de volgende manier." Zijn gebed was een model voor alle gebeden en hoewel het nergens letterlijk wordt herhaald, komen de aspecten daarvan in alle nieuwtestamentische gebeden tot uiting.
Het modelgebed dat Christus geeft, leert ons zes dingen aan God te vragen: 1. dat zijn naam geëerd zal worden; 2. dat zijn Koninkrijk op aarde zal komen; 3. dat zijn wil zal geschieden; 4. dat Hij zal voorzien in onze dagelijkse behoeften; 5. dat Hij onze zonden zal vergeven, en 6. dat Hij ons voor verleidingen zal beschermen. Iedere bede draagt bij aan het uiteindelijke doel van alle gebeden: de verheerlijking van God. De eerste drie komen tot stand door middel van de laatste drie. Als God ons ons dagelijks brood geeft, onze zonden vergeeft en ons voor verleidingen bewaart, worden zijn naam, zijn Koninkrijk en zijn wil geëerd.
Als u het gebedsmodel dat Christus gaf begrijpt en volgt, kunt u ervan verzekerd zijn dat u bidt zoals Hij ons geleerd heeft en dat Hij alles zal doen wat u in zijn naam vraagt, "opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt worde" (Joh.14:13).
Er is een verhaal van een kleine jongen met een groot hart. Zijn buurman was een oudere man, wiens vrouw pas overleden was. Toen het jongetje zag dat de oude man op de tuinbank zat te huilen, klom hij op zijn schoot en bleef daar gewoon zitten. Toen zijn moeder later vroeg wat hij gezegd had tegen hun bedroefde buurman, zei het kind: 'Niets, ik hielp hem alleen maar huilen.'
Soms is dat het beste wat we kunnen doen voor mensen die een diep verdriet hebben. Onze pogingen om iets vertroostends te zeggen zijn vaak minder waardevol dan alleen maar naast de bedroefde te zitten en samen met hem te huilen.
Eén van de manieren waarop we onze medegelovigen kunnen helpen, is 'te wenen met de wenenden' (Rom. 12:15). De Here Jezus deed dat toen Hij Maria en Martha bezocht nadat Lazarus gestorven was. Toen Hij zag hoe diepbedroefd Maria was over het heengaan van Lazarus, deelde Hij in haar verdriet, en huilde (Joh. 11:35).
De Here Jezus liet ons zien hoe belangrijk het is elkaars tranen te delen. Heeft iemand vandaag uw tranen nodig?
David Livingstone was een van de grootste zendelingen uit zijn tijd.Hij werd in 1813 geboren te Blantyre, een klein dorpje in Schotland.Op latere leeftijd beschreef Livingstone zijn levensgeschiedenis.Hij zei:Op mijn tiende jaar ging ik naar de fabriek als textielarbeider. Van mijn eerste weekloon kocht ik het boek:Hoe leer je Latijn.Jarenlang studeerde ik ijverig deze taal op een avondschool, die duurde van acht tot tien uur. Thuis studeerde ik verder, tot middernacht of nog later.Tenminste als mijn moeder de boeken niet uit mijn hand trok Ik moest om zes uur 's morgens weer in de fabriek zijn en werkte daar tot acht uur 's avonds.Alleen 's morgens en 's middags was er een korte pauze om te eten. Dit was een hard leven voor een kind maar de jonge David was vast besloten zo veel te leren als hij kon. Deze drang naar kennis behield hij zijn hele leven lang. Het gevolg was dat hij meer over Afrika wist dan wie ook. En deze kennis gaf hij door aan de wereld. De ouders van Livingstone waren christenen. David was twintig jaar en besloot om zendeling te worden. Hij wilde in verre landen de boodschap van Christus vertellen en wilde naar China gaan. Livingstone bedacht toen dat hij de Chinezen op twee manieren zou kunnen helpen: als dokter en als missionaris.Hij werkte nog in de fabriek en tegelijk ging hij studeren voor dokter.Hij verdiende 's zomers zoveel dat hij 's winters lessen kon volgen in Glasgow. In 1840 toen hij 27 was slaagde hij voor dokter. David Livingstone was klaar om aan zijn levenswerk te beginnen. In 1840 brak er een oorlog uit tussen Engeland en China. Livingstone kon niet naar China als zendeling.In plaats daarvan sloot hij zich aan bij het Londens Zendgenootschap.In Londen kreeg de jonge Schot veel vrienden. Een van hen was dokter Moffat, een ervaren zendeling uit Afrika.Hij gaf lessen in het werk in wat hij het donkere werelddeel noemde.Dokter Moffat was een aardige man en Livingstone voelde dat het prachtig zou zijn om zijn voorbeeld na te volgen en het volk van Afrika te bekeren. Op een vergadering in Londen vroeg hij aan dokter Moffat of er voor hem werk was in Afrika. Ja, zei dokter Moffat als je naar het grote onbekende gebied in het noorden wil gaan. De raad van dokter Moffat bepaalde het leven van Livingstone.Toen Livingstone in Afrika aankwam, ging hij eerst naar de zendingspost Kuruman.Deze plaats lag ongeveer duizend kilometer ten noorden van Kaapstad.Daar woonde zijn vriend Dr. Moffat.Ten noorden van Kuruman was het land onbekend bij de blanken. Het was een erg woest gebied, dat werd bewoond door wilde stammen, zoals de Matabelen. Van tijd tot tijd overvielen deze de blanke nederzettingen in het zuiden. Daarbij doodden ze mannen, vrouwen en kinderen.Voor hij een jaar in Afrika was, reisde Livingstone al naar dit gevaarlijk en moeilijk land.Hij maakt een tocht van duizend kilometer rond de grens van dit wilde gebied, gedeeltelijk in een ossenwagen en gedeeltelijk te voet. Twee jaar later, in 1842, stichte hij een zendingspost te Mabotsa.Deze plaats lag ongeveer duizend kilometer. Ten noorden van Kaapstad. Daar woonde zijn vriend Dokter Moffat. Ten noorden van Kuruman was het land onbekend bij de blanken. Het was een erg woest gebied dat werd bewoond door wilde stammen zoals de Matabellen. Van tijd tot tijd overvielen deze de blanke nederzettingen in het zuiden. Daarbij doodden ze mannen, vrouwen en kinderen. Voor hij een jaar in Afrika was reisde Livingstone al naar dit gevaarlijke en moeilijk gebied. Hij maakte een tocht van duizend kilometer rond de grens van dit wilde gebied, gedee;ltelijk in een ossewagen en gedeeltelijk te voet. Twee jaar later, in 1942, stichtte hij een zendingspost in Mabotsa. Deze plaats lag driehonderd kilometer ten noorden van Kuruman, ver weg van alle blanken en omringd door wilde stammen. Livingstone vergat nooit dat hij naar Afrika was gekomen om de inlanders te bekeren. Maar de inboorlingen vonden het erg moeilijk om het Christendom te begrijpen.Ze leefden heel anders. Een van de hoofden van de Bechuana stam die Sechele heette was door Livingstone bekeerd. Hij vond dat de stam Christen moest worden maar wilde dit op een andere manier bereiken dan Livingstone. Hij zei:"Mijn volk zal niet geloven als u met ze praat,ik kan ze alleen overhalen als ik ze sla, als u wilt zal ik de dorpshoofden roepen met hun zwepen. We zullen er voor zorgen dat het gehele volk christen wordt." Maar dit wilde Livingstone niet. Hij vroeg het stamhoofd hem tot het volk te laten spreken.Sechele was al gauw verbaasd toen hij zag, dat Livingstone de mensen kon overhalen christen te worden zonder de hulp van zwepen. Het Evangelie van vrede was niet te leren met geweld. Livingstone was ook erg druk met het helpen van de zieken. Zodra bekend werd dat een blanke man hun lijden kon verlichten, kwamen de inlanders van honderden km ver naar hem toe. Livingstone zat dan aan een tafel. . Livingstone zorgde voor hen en geneest hen. Daarom gingen de meeste inboorlingen al gauw van hem houden. Ze vertrouwden hem.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
06-10-2006 om 16:56
geschreven door 
02-10-2006 om 07:16
geschreven door 
01-10-2006 om 12:25
geschreven door 
30-09-2006 om 20:49
geschreven door 
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.