ik denk dat we aangekomen waren in Coroico. jullie moeten nu niet denken dat wij doen alsof we de tijd niet meer weten , dat is ook zo......
het is hier zo verdomd warm dat je er letargisch van wordt. de dagen vliegen zo snel voorbij, de ene dag pak je de rugzak uit en de morgen erop moet je hem weer vullen . het is nu al zover gekomen dat we het uiterste minimum uitpakken en steeds in dezelfde kleren reizen.
nadat we nog een dag in Coroico rondgelummeld hadden , besloten we dan maar naar Chulumani te gaan , een 100 km van Coroico. Chulumani is beroemd om zijn vogelrijkdom en de wolken vlinders die er rondvliegen . wij dus ernaar toe... de dag van het vertrek regende het pijpestelen, dus wij kontent van in de bus te zijn , veilig droog en op weg naar het vogel en vlinderparadijs.
halfweg de weg naar La Paz was er de afslag naar Chulumani. Gedaan met de macadambaan en ook gedaan met de zielerust.
dit weggetje is naar wij denken een copie van de dodenweg La Paz- Coroico. de aardeweg slingert zich soms langs afgronden van 200 tot 500 meter , is niet meer dan 3,5 meter breed en wagens kunnen elkaar op de meeste plaatsen niet kruisen. bovendien regende het pijpestelen , dus stukken van de weg weggespoeld . je kunt begrijpen dat we niet erg op ons gemak waren . op zo een momenten moet je echt hopen dat de bestuurder weet wat hij doet, zich niet volgestopt heeft met coca bladeren en niet ladderzat is.
in ons geval wist de chauffeur waar hij mee bezig was en zijn we heelhuids erdoorgekomen. het probleem is wel dat we via dezelfde weg terugmoeten .........
we zitten hier in een tof hotelletje en hebben juist geteld 3 vogels gezien en 2 verdwaalde vlinders, van een tegenvaller gesproken...
Morgen verhuizen we weeralnaar een natuurreservaat , zo een 7 km van hier . Naar het schijnt zitten er veel vogels en vlinders, ik denk dat ze de toeristen maar wat wijsmaken.
