Geen pretje elke morgen opstaan met barstende hoofdpijn voor de muren van op te lopen. Met een pilleke hier en een pilleke daar kom je de dag dan wel door, zou je denken, maar soms is de remedie nog slechter dan de ziekte. Voorlopig zijn al de testen nog bij elkaar aan het komen. Hopelijk zullen we woensdag meer te weten komen, dan is het samenkomst bij de specialist. "Amyloidose", de meeste dokters en apothekers hebben er nog nooit van gehoord. Kan je het genezen, "k weet het niet" is gewoonlijk het antwoord. Het schijnt wel met eiwitten te maken te hebben, die zich aan andere lichaamsdelen vasthechten. Om zoveel mogelijk uit te sluiten zijn we gisteren zelfs bij een reumathologe geweest. Ze begon zelfs erg zenuachtig te worden, dat er geen enkel gewricht pijn deed, zoals mijn enkels, knieên, polsen, enfin, de plaatsen waar men gewoonlijk over rheuma klaagt. De rekening was wel reumatisch navenant. Eindelijk hebben ze in de nier een heel klein plekje ontdekt, en in de longen is er ook wat geruis, links van onder. Maar voor zover ik me nog herinner, heeft de eerste dokter dat ook reeds ontdekt, en dat was dan nog hij die een rectoscopie langs mijn aars uitvoerde. Maar volgens hem  leek dat compleet onschadelijk. Ik heb toen de hele weg met de microscoop op de monitor mogen volgens. Dus eigenlijk wist ik dat reeds. En als er nu nog eens een andere dokter met zijn stethoscoop zegt, "allee, we zullen eens beginnen met te luisteren, kan ik hem al direct naar die plaatsen verwijzen waar en wat hij daar gaat horen.
Ben al verschillende keren begonnen met een berichtje, maar telkens komt er wat tussen, gewoonlijk eigen stomiteit.

Dus voor 17 November zullen we nog niets wijzer zijn.
Toch nog van ons hart en ons kopke een steen gemaakt en even binnen gewipt bij kleindochter Axelle, veertien jaar wordt je niet elke dag. Mensen toch, het is plots geen kind meer maar een flinke meid. Kleinzoon Nicholas is ook iets wat serieuser aan het vrijen gegaan. Allee, alles tegelijk. De wereld staat niet stil nietwaar. Nu proberen weer in gang te schieten met mijn blogdames, die ik tot mijn grote schande erg verwaarloosd heb. Mag niet meer gebeuren, dus snel even daar heen. Tot volgende, en hopelijk in beter gezondheid. Salukus van Ludovikus...