Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Sint-Maarten heeft me op één of andere reden altijd geraakt, en dat vond je al door een afbeelding van de heilige man in het begin van mijn bloggen. Hoe langer hoe intenser probeer ik mijn mantel te delen met zo veel verschillende mensen, heinde en ver.
Ik weet en besef dat je er zelf niet altijd betervan wordt, want het delen kan pijn doen. Maar wie weet waar er wordt geoogst? Soms pluk je de vruchten pas veel later.
Toch aangenaam dat een 'dakloze' blijft aanbellen. Heeft hij dan toch iets van het goddelijke gevoeld door ons schijnbaar puur menselijk handelen?!
Op vandaag zie ik vooral veel armen van geest, mensen die te vroeg moederlijke liefde moesten missen, al nemen de noden van jonge gezinnen ook zienderogen toe. Iedereen kent wel iemand die ondanks zijn werk, het toch moeilijk heeft de eindjes aan elkaar te knopen.
Onze mantel is dan misschien niets meer dan aandachtig luisteren. En als je dubbele kleding hebt, deel ze dan met hen die nu in de koude leven. Morgen kan het jouw beurt zijn ....
PROFICIAT aan allen die de naam van Maarten, Martin, Martine, Martijn, op die manier in ere houden!
Iemand heeft ooit
eens gezegd dat een echte vriend iemand is met wie je een
gesprek voert terwijl de ander in het vliegtuig stapt, en dat je dit gesprek
gewoon voortzet als je elkaar na jaren voor het eerst weer terug ziet. En dat
geeft precies aan hoe het tussen echte vrienden gaat.
Geniet van het leven door je grenzen te verleggen. Doe wat je nog niet eerder deed. Neem een stap, zodat je kunt leren van je ervaringen. Als je stilstaat gebeurt er niets. Als je gewoon begint, betreed je nieuwe gebieden en kun je leren van je ervaringen. Er bestaan geen mislukkingen, alleen ervaringen. En wijsheid komt uit de ervaring.
Het meest karakteristieke kenmerk van de christelijke liefde is. de ander beminnen tot in de dood, opdat hij zou leven. Het is de ander na een fout weer kunnen aanvaarden.
Het Anglicaanse huwelijksritueel zegt het zo mooi:
'Ik wil je eren met mijn ziel en met mijn lichaam.'
Halloween gaat eigenlijk in tegen ons christelijk geloof en staat haaks op wat we met Allerheiligen en Allerzielen vieren. In die dagen vieren we niet de dood maar het leven. Wij geloven niet dat geesten blijven rondzwerven maar we geloven dat wanneer ons lichaam sterft onze ziel naar God terugkeert, om er het loon naar het voorbije leven te ontvangen. De dood is voor ons een overgang en geen ondergang. In navolging van de Verrezen Christus zijn we op weg naar de Heilige Stad, waar we opgewacht worden door de immense menigte mensen die geheiligd zijn door de Heer. Wanneer we sterven blijft onze ziel niet ronddolen om mensen bang te maken. Bij onze dood mogen we thuis komen bij God. In de komende weken zullen velen van ons, meer dan anders, weer een bezoek brengen aan de graven van geliefden die zijn gestorven.
Als we dan bloemen of een kaarsje op een graf plaatsen heeft dat een andere betekenis dan de pompoen met een kaarsje erin. We spreken daar onze blijvende verbondenheid uit, niet op een bange manier maar op een vertrouwvolle manier. Wie met kinderen omgaat, weet dat kinderen soms heel moeilijke vragen kunnen stellen over sterven en de dood. Kinderen zijn heel gevoelig voor dergelijke momenten. Ze weten graag alles over wie hen vooraf gingen en stellen dikwijls moeilijke en diepe vragen bij zo een moment. Vragen over doodgaan en angst voor de dood, vragen over hemel en God, vragen over zorgen voor elkaar en liefde over de dood heen, vragen over de zin van hun bestaan. Het is belangrijk dat we onze christelijke boodschap blijven uitspreken en levend houden, ook in een tijd waarin Halloween en de pompoenen iets anders zeggen.
Op school stonden ze op het bord geschreven. Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, De ene werklijkheid, de andre schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, Vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten. Is naar de aarde hongeren en dorsten. Is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, Is kind worden en naar de sterren kijken, En daarheen langzaam worden opgelicht.
Wie eerlijk is en blijft, denkt niet meer aan wantrouwen of achterdocht in een vriendschapsrelatie, want die is vanzelfsprekend. Anders heb je nooit een echte vriend gehad.
Een man en zijn zoon maken een wandeling. Plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt, roept hij "auw". Verrast hoort hij een ...stem vanuit de bergen roepen: "auw". Nieuwsgierig roept de jongen: "Wie ben je?" Het antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben je?" Geïrriteerd roept hij: "Papegaai!", waarop de stem antwoordt: "Papegaai!" De zoon vraagt zijn vader wat er gebeurt. De man antwoordt: "Let maar eens op" en roept vervolgens: "Ik hou van jou!" De stem antwoordt: "Ik hou van jou!" De man roept: "Jij bent de liefste!" De stem antwoordt: "Jij bent de liefste!" De vader vertelt zijn zoon: "De mensen noemen dit een echo, maar eigenlijk is het 'het leven'. Het leven geeft je altijd terug wat jij geeft. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wil, geef dan meer liefde. Wil je dat mensen begripvol en respectvol met je omgaan? Geef ze dan begrip en respect. Dit geldt voor alle aspecten van het leven. Wat je geeft wordt weerspiegeld in wat je ontvangt."
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
