Wie vooruit wil kijken naar zijn nageslacht, moet ook achteruitkijken naar zijn voorgeslacht.
Edmund Burke
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen. Mijn geboorte-dorp is Lummen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Stamboom maken van de familie, bidprentjes verzamelen en reizen..
Ik ben gehuwd met André in 1965. Samen hebben we 2 lieve dochters en schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen. (2 meisjes Lieze en Marie en 3 jongens Jannes, Jesse en Nico) Ik hou van gezellig samenzijn met familie en vrienden.
Naar jaarlijkse gewoonte worden de inwoners van Laren of zij die in Laren gewoond hebben en die ook nog eens 65 jaar of ouder zijn uitgenodigd door de Sint-Lambertusgilde - Laren voor een gezellige Kerstnamiddag op 26 december.
Bij aankomst in de zaal konden wij rustig wat bijpraten met anderen en een plaatsje uitzoeken aan tafel.
Het zangkoor van Laren bracht mooie kerstliedjes die ons in een echte kerstsfeer brachten...
Een maaltijd, bereid door de koks Valère en Aloïs, werd geserveerd en geloof me, het was heel lekker !!!
Van de nieuwkomers wordt er een foto gemaakt door de fotograaf van dienst.
deze links is van vorig jaar rechts van dit jaar
Die worden dan het volgende jaar geprojecteerd door Fons Claes samen met dia's van voorgaande kerstfeesten... (dit jaar dia's van de jaren '80) Toch mooi als je nog dia's kan bekijken van reeds lang overleden familieleden !!!
Tijd voor ontspanning en plezier... het optreden van Fonske.
Om 17.15u. was er koffie en lekkere taart ... smakelijk !!!
Als afsluiting van deze fijne, gezellige namiddag was er nog een klein cadeautje voor alle deelnemers.
Zo lief, en liever nog, als waren ze onz' eigen kinderen, zijn de kinderen van onze kinderen, bloed van ons bloed, dat blijft zinderen aan de boom die groeit in zijn jongste twijgen.
Ze gaan en komen, dartelen door het huis, brengen kleine vreugden, kleine smarten mee ; hun jonge leven stormt en bruist woelig als het rijzen van de zee.
En weer is ons huis vol jong gerucht van blije kreten, klinkend tegen oude muren. Ach kinderen lief, geniet van àl je jonge uren, ze zijn als schimmen, ze ijn een korte zucht.
Als je me lief en teder aanraakt, als je me aankijkt en toelacht, als je soms naar mij wilt luisteren en mij laat praten... dan zal ik groot worden, heel groot, zoals jij !
Ieder mens is een nieuwe deur tot een andere wereld die eenieder behoedt tegen sleur. Internet geeft 't leven geregeld spanning en ook avontuur, van 's ochtends tot 't nachtelijk uur. Droevenis, schelden maar ook pret, beleef je in een box op 't internet. Je ontmoet veel mensen met allerlei wensen. Soms zijn er goede discussie's maar ook vaak enorme ruzie's. Je zit er nooit 'verloren', zelfs vriendschappen worden er geboren. Soms ontstaat er een hechte band met zomaar iemand uit 't land. Dit zijn enkele mooie dingen in 't leven dat internet een mens kan geven.
Met grote verslagenheid melden we u het overlijden van
"Michiel" ° 09 juni 1984 + 18 juli 2009
Zoon van Linda & Andre Kleinzoon van onze zus + Elza & Jozef Student aan de VUB Vriend en steun voor velen Zoveel vragen blijven onbeantwoord. Zoveel vragen hadden we nog willen stellen.
Zoveel goeds hadden we je nog gegund. Zoveel liefde hadden we je nog willen geven.
Zoveel dingen hadden we nog samen willen doen. Nog een heel eind hadden we met je willen optrekken.
Zoveel toekomst leek er nog te wachten, nu we jou ineens los moeten laten, nu jij ineens ons losliet, nu jij niet meer verder kon.
Nog zoveel blijft achter in ons hart, leeg en bezeerd, nu we verder moeten zonder jou !
Een thuis heeft alles te maken met aandacht en zorg voor elkaar, met liefde, met menselijke warmte, met goedheid, met elementaire menselijke cultuur, met cultuur van het hart. Zonder thuis ben je op de dool. Zonder thuis ben je nergens. Je hebt een thuis nodig om gelukkig te zijn!
Een 'thuis' vind je alleen maar bij een wezen waarin een hart voor je klopt!
De kinderjaren zijn nu echt passé, en tegen een vriendje zegt ze ook niet nee. Van ups en downs heeft ze ook wel een last, en jaagt ze mamaatje soms wel eens op de kast. Ze is nu een grote meid en dat is even wennen, toch blijft ze nog altijd zoals we haar kennen. Ze is verslaafd aan gsm en sms'jes, dat hoef je niemand meer te vertellen. Je doet haar dan ook het meest plezier, met wat extra centjes, dus zie hier... Kijk wat doet geld met haar gezicht, er komt 'n brede lach en 't is uit met mijn gedicht. Nu kan het feest beginnen !!!
Dikke kusjes
Opa speelde vrolijke deuntjes op zijn mondharmonica voor de jarige !
Er is maar één plekje op de wereld waar je niet flink moet zijn waar je huilen mag als een kind of vloeken als een ketter. En waar je na de storm altijd dezelfde glimalch vindt.
Er is waar één plekje op de wereld waar jij jezelf mag zijn en waar je na elk "ongelukje" hoort : "'t zal zo vergeten zijn".
Dat plekje hoeft niet groot en ook niet rijk te zijn.
Een schouder om tegenaan te leunen en een gezicht dat alles weet. Dat is het plekje op de wereld dat "thuis-zijn-op-z'n-beste" heet.
Als de horizon, zover je kunt kijken donker blijft, zonder een teken van licht. Als je hart vol verdriet is, en misschien vol bitterheid, Als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugde en geluk verdwenen is. Zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering. De dagen dat alles goed was. Toen er iemand was, bij wieje je thuis voelde. Vergeet de mooie dagen niet ! Want als je ze vergeet komen ze nooit meer terug !
Zaterdag 9 mei hebben we met de hele familie afscheid genomen van onze zus "Elza".
Amper één week later vieren we met dezelfde families het
Zij zijn reeds 50 jaar een"prachtig paar" !
Tijdens een mooie dankmis werden de overledenen van de familie herdacht o.a. Elza, Louis, en Emiel.
Het werd een mooie viering waarin de petekinderen, Hilde, Krista en Annie hebben voorgelezen, en ook het zangkoor z'n steentje heeft bijgedragen.
Op 't einde van de mis werden Adelia & Jules door Modest in de bloemetjes gezet voor de jarenlange goede zorgen.
Bij het buitenkomen van de kerk nog enkele foto's als herinnering aan deze heuglijke dag en dan onder luid handgeklap over de rode loper op naar de feestzaal.
Er volgden vele felicitaties van familie, vrienden, buren, het Gemeentebestuur, en van de leden van de Gilde van Linkhout.
Het is altijd heel gezellig tijdens een receptie zeker als de drankjes en de hapjes rijkelijk worden geserveerd !
Het feestmaal smaakte overheerlijk en de wijnen werden à volonté geschonken.
Tussen de 'soep en de patatten' zoals men dat hier zou zeggen werden nog vele mooie herinneringen opgehaald door Antoine, Clement, Krista en Marcel
<I
Alsof al de lekkere nagerechtjes nog niet voldoende waren kwam er ook nog een hele grote prachtige taart met vuurwerk die door het bruidspaar werd aangesneden. Heeeeeeeeeerlijk was die !!!
Als afsluiter werd er tot in de late uurtjes nog gedanst door liefhebbers.
Meerdere foto's van het Gouden Jubileum van "Jules & Adelia" kan je vinden door op onderstaande site (van Marcel) te klikken :
Ik ben jij en jij bent mij En dat werd samen wij 50 Jaar geleden voor het altaar Om onze liefde te uiten voor elkaar Ondertussen een lange weg gegaan En op 16 mei willen we even stil blijven staan Onze huwelijksbelofte nog eens opnieuw zij en zij Samen met familie en vrienden erbij.
De hemel, dat is alle plaatsen waar wij ooit gelukkig geweest zijn. Dat zijn alle dingen die wij graag gedaan hebben. Dat zijn alle woorden die wij graag gehoord of zelf gesproken hebben. Ons lichaam zal weer stralend en gaaf en jubelend zijn; geen pijn meer, geen beklemming, geen onrust, alleen maar blijdschap en vrede. En wachten op de achtergeblevenen tot ook zij tot de vreugde en het blije samenzijn herboren worden.
Luc Versteylen
(Uit het boekje van de afscheidsviering van onze zus Elza) 09 mei 2009
Geboren te Lummen op 02 december 1934 en zachtjes overleden in 't Sint.-Franciscusziekenhuis te Heusden-Zolder op 5 mei 2009.
Een moeder sterft altijd te vroeg, al wordt zij nog zo oud, je bidt dat God haar sparen zal omdat je van haar houdt. Maar als de dagen sneller gaan, zij ziek wordt, moe en oud, bid je dat God haar halen zal, omdat je van haar houdt.
(tekst bidprentje)
De uitvaardienst heeft plaats gehad in de parochiekerk St.-Gerardus van Stal-Koersel op zaterdag 9 mei om 10.30 uur.
Het kasteel, oorspronkelijk Kasteel Lagendal genoemd, dateert van 1850 en werd in laat-classicistische stijl gebouwd als jachtslot voor de rijke Hasseltse jeneverstoker Paul Jacobs-Stellingwerf. Het kasteel ligt op het laagste punt van de gemeente Lummen (Lagendal).
Als een bloem zo is 't leven, 't begin is teer en klein. De één die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn. Sommige bloemen blijven lang, weer anderen blijven maar even. Vraag niet bij welke bloem jij hoort, Dat is het geheim van 't leven !
Zonder twijfel is de Burg, charmant gelegen in de vallei van de Mangelbeek, het oudste kasteel van Lummen. In 1203 werd het door de soevereine graaf Lodewijk II van Loon overgedragen aan de prins-bisschop van Luik Hughes de Pierrep
Het grondplan van het huidige kasteel dateert uit de tijd van de weduwe van Willem I van der Marck (1485). Dit kasteel werd in de loop der eeuwen verschillende malen verbouwd en heeft vandaag een neoclassicistisch uitzicht. De meest bekende eigenaar van de Burg was Willem II van der Marck, een beruchte watergeus, bijgenaamd Lumey die Den Briel veroverde voor Willem de Zwijger, prins van Oranje. Het kasteel is eigendom van de familie Briers de Lumey.
Dit kasteel werd in de loop der tijden bewoond door de meest illustere families van de streek, waaronder Jan-Lodewijk van Elderen, prinsbisschop van Luik 1688 tot 1694. Dit kasteel is een amalgaam van diverse bouwstijlen en ontstond rond een middeleeuws donjon uit 1429. De huiskapel is gotisch. Het kasteel bevat belangrijke delen in Maaslandse renaissancestijl (1649) en in classicistische stijl (1784).
Het uitgestrekte domein heeft een oppervlakte van 300 ha . In opdracht van ridder de Fabribeckers de Cortils et Grace werd in de 19de eeuw een veldkapel gebouwd . De O.L.V. Sterkapel ligt ten noordoosten van het kasteel en is ermee verbonden door een haagbeukendreef. Het kasteel is bewoond door ridder de Fabribeckers de Cortils et Grace en zijn familie. Het kasteel zelf wordt niet bezocht. Nabij het kasteel worden aan de bezoekers plaatselijke legenden verteld.
In zijn lange geschiedenis hebben er zeer vele verbouwingen plaatsgevonden. Het kasteel bevat belangrijke delen in Maaslandse renaissance stijl (1649) en in classicistische stijl (1784). Het omringende domein heeft een oppervlakte van ruim 300 ha. Het kasteel werd in de loop der tijden bewoond door de meest illustere families van de streek, waaronder Jan-Lodewijk ven Elderen, die prins-bisschop van Luik was van 1688 tot 1694.
Het kasteel Loye is een authentieke waterburcht met slotgracht en restanten van een ophaalbrug, een grote langgerekte kasteelhoeve met poortgebouw, duiventil, bakhuis, koetshuis met typische rondboogpoorten. Momenteel woont de familie de Fabribeckers de Cortils et Grâce in het kasteel. In de loop der tijden werd het goed door de meest illustere families van de streek bewoond. De meest bekende eigenaar was Jan-Lodewijk van Elderen die prinsbisschop van Luik was van 1688 tot 1694. Het kasteelgebouw werd opgebouwd rond een (intussen reeds verdwenen) middeleeuwse donjon uit 1429. Het heeft talrijke verbouwingen ondergaan en is dan ook een merkwaardig amalgaam van diverse bouwstijlen geworden. De huiskapel aan de achterzijde is gotisch. Belangrijke delen zijn in Maaslandse Renaissancestijl met de typische speklagen (1649) en in classicistische stijl (1784). De twee vensters links aan de oostkant zijn geschilderd in plaats van echt (trompe loeils) om luxetaks op vensteroppervlakte te ontwijken. Het kasteel is gelegen op een aangesloten domein van ca. 300 ha dat een waardevol natuurgebied met belangrijke loofbos- en vijverpartijen behelst en zeldzame plant- en diersoorten (o.a. paddestoelen) herbergt.
Het maakt niet uit wat je gedaan hebt voor jezelf of voor de mensheid. Wanneer je niet terug kunt kijken op het geven van liefde en aandacht aan je eigen familie, wat heb je dan werkelijk bereikt? Lee Iacocca
Lummen heeft verschillende prachtige kastelen die ik graag even wil in beeld brengen.
"Kasteel Het Hamel"
Dit Engels park in laat-landschappelijke stijl werd in de periode 1862-1888 door senator Eugène van Willigen rond een nieuwgebouwd kasteel aangelegd, vermoedelijk naar een ontwerp van jardinier-paysagist Creten. (Het Kasteel van Willigen werd na W.O. II gesloopt. De oude hoeve met dienstgebouwen ernaast werd omgevormd tot het huidige Kasteel Het Hamel.) Het park (21 ha) bestaat uit een centraal golvend grasveld met solitaire bomen, boomgroepen, heester- en boommassieven die samen zichtassen vormen tot in de brede bosgordel. Het bevat een belangrijke collectie oude parkbomen, vaak afkomstig uit Noord-Amerika. Velen hiervan zijn intussen echtenatuurmonumenten. Bekijk zeker de fabelachtige varenbeuk met haar stamomtrek van 4,20 m en de unieke sassafras of tonic boom met bladeren van verschillende vormen, nabij de kasteeltuin. Ook bijzonder de moeite zijn de oude moerascipressen met luchtwortels langs de vijverrand en de twee reusachtige treurbeuken nabij de Groote Zaal van Kasteel Het Hamel.
Ten zuiden, achter de heuvel met een authentiek ijskeldercomplex en een romantisch paviljoen erbovenop, ligt een niervormige vijver met eiland, brugje en verderop een prachtige fontein. Langs heel wat paden en nabij het kasteel staan zuilfragmenten uit de 19de eeuw en kunstwerkjes en gedenktekens die Baron André de Moffarts zaliger er heeft laten plaatsen. Langs de westkant van het park biedt een rijkelijk versierd smeedijzeren hek toegang tot de unieke kasteeltuin van 20 are. Deze tuin met 19de serres is het oudst bewaarde deel van het park.
In dit landgoed hebben verschillende kastelen zich opgevolgd van de 14° eeuw tot vandaag. Ze werden steeds afgebroken en vervangen door nieuwe bouwwerken. Het huidige kasteel werd in 1947 opgetrokken op de resten van een 17° eeuws gebouw dat in opdracht van de Spaanse familie Zezero de Tejada gebouwd was. Het park van 42 ha bevat een bijzonder arboretum.
Het huidige kasteel uit 1947-1950 is opgetrokken in opdracht van baron de Moffarts. Het landgoed dateert reeds van voor de 14de eeuw. In de 17de eeuw werd er een schans gebouwd ter verdediging van de lokale boerenbevolking. In de 18de eeuw trok de familie Zerezo de Tejada hier een boerderij, koets-en bakhuis in Normandische stijl op. Bij de bouw van een tweede kasteel in 1860 werd het oude gebouw omgevormd tot paardenstallen. Beide gebouwen werden tijdens WO II verwoest. De tuin in Engelse stijl rond het kasteel is omstreeks 1860 heraangelegd door architect Gindra, bekend van zijn werk in Beloeil. Rond de eeuwwisseling werd het park uitgebreid door de Duitse tuinarchitect Keilig, die hiervoor samenwerkte met tuinarchitect Hermans, wiens cenotaaf (= ledig grafmonument) zich, in de beste Engelse tuintraditie, in het park naast de vijver bevindt. Het park biedt een enorme variatie aan planten en bomen, met onder meer een honderd jaar oude Sassafras albidum, één van de weinige en oudste van Limburg
Onze ouders voor het ouderlijk huis 30 jaar geleden... dus van voor 1980
Wat zouden onze ouders genoten hebben indien ze dat "familiefeest" nog eens mochten beleven !
Met z'n allen broers & zussen Maris
Nadat we elkaar onze beste wensen aanboden hebben we met z'n allen ervoor gezorgd dat tafels feestelijk gedekt werden.
Daarna was het tijd voor een aperitiefje en een gezellige babbel.
Onze familie, totaal 127 personen, waarvan er 115 aanwezig zouden zijn.
Terwijl de kinderen en kleinkinderen toekwamen
en iedereen een "Gelukkig Nieuwjaar" toewensten
kon je zien dat ze er zichtbaar van genoten elkaar weer te zien.
Er werd heel wat getoast, bijgepraat en gelachen.
Daarna gingen we aan tafel want stilaan begonnen we toch zin te krijgen in een lekkere tas koffie.... en al dat lekkers dat op de tafel geserveerd was.
Zeven zussen
Voor diegenen die er niet waren "De afwezigen... ze weten wat ze missen !"
Herinner jij je nog heel klaar die eerste dag van vorig jaar ? Toen bood ik ook mijn wensen aan en moest ik midden in de kamer staan. Het waren wensen van voorspoed en geluk, het kon niet meer stuk ! Lachen, dansen en veel plezier, daarom sta ik ook dit jaar weer hier.
Samen met jou wil ik daaraan beginnen, en we laten nog alleen maar vriendschap binnen. Geen ruzie of geweld, daar gaan we aan werken zodat heel de wereld het kan merken ! En bij de start van het volgende jaar komen wij weer bij elkaar met een andere wens in een nieuwe brief. Anders, wellicht, maar even lief ! Ik wens voor jou een gelukkig jaar maar helaas is mijn briefje nu klaar.
Hier weer samen met z'n allen om te luisteren naar de nieuwjaarsbrieven van onze kleinkinderen !!!
Nico's brief, met al z'n lieve wensen, kan je zo helemaal lezen !!!
Jannes vraagt zich af of 2008 wel een goed jaar was.... en hoopt dat 2009 nog mooier en beter zal worden !
Lieze zegt... Elk jaar zitten we weer hier met ieder jaar weer een reeks mooie wensen op papier.
Jesse had voor z'n peter Marc ook een hele mooie brief... Jammer dat ik hem hier niet kan plaatsen want z'n peter heeft dat briefje natuurlijk gekregen !
En Marie zegt tegen peter Patrick: Mogen al je wensen dit jaar in vervullig gaan !
Ja, ik weet het wel, ze blijft niet eeuwig klein !
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Wij wensen iedereen een jaar met heel veel zin !
Pluk elke dag met een lach. Met een intens gevoel als dat mag. Deel het leven met elkeen zo voel je, je niet zo alleen. Gun een ander zoete dromen dan zal het geluksgevoel ook naar jou toe komen. Wees er iets meer voor elkaar. Dat... is het beste voornemen voor dit nieuwe jaar ! Dit gevoel van geluk wensen wij u allen stuk voor stuk.
.jpg)
.jpg)
