Wie vooruit wil kijken naar zijn nageslacht, moet ook achteruitkijken naar zijn voorgeslacht.
Edmund Burke
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen. Mijn geboorte-dorp is Lummen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Stamboom maken van de familie, bidprentjes verzamelen en reizen..
Ik ben gehuwd met André in 1965. Samen hebben we 2 lieve dochters en schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen. (2 meisjes Lieze en Marie en 3 jongens Jannes, Jesse en Nico) Ik hou van gezellig samenzijn met familie en vrienden.
Adam leefde lang geleden, eenzaam in de tuin van Eden, met de zegen van de Heer wat verlangt een mens nog meer. Hij liep lekker in zijn blootje baadde zon en baadde pootje, in het water van de beek zeven dagen in de week.
Adam leefde zonder zorgen tot hij op zekere morgen, plotseling ontdekte dat ieder dier een vrouwtje had. Hij zei: "Heer ik wil niet klagen, maar ik zou U willen vragen onderdanig en beleefd of U ook voor mij een vrouwtje heeft."
"Goed" zei God, "ik zal mijn best doen maar dan moet jij zelf de rest doen. Ik zal zorgen voor een vrouw, die haar leven deelt met jou". Adam liep van pret te zingen hij kocht twee verlovingsringen. Prijs de Heer, ik krijg een wijf, al kost het me een rib uit het lijf.
Toen Adam lag te slapen, heeft de Heer de vrouw geschapen. Het was een droom van elke man alles d'er op en alles d'er aan. En ze leefden heel tevreden samen in de tuin van Eden.
Tot op zekere dag, Eva de boom met appels zag, Eva dacht: "Wat kan het schaden aan een dergelijke boom zo volgeladen" Ofschoon de Heer het mij verbiedt, mist hij één, twee appels niet.
Eva brandde van verlangen toen zij al dat fruit zag hangen. Ze nam een hap terwijl ze zei: "An apple a day keeps the doctor away" Toen was het gedaan het mooie leven. Het paradijs werd opgeheven.
Door een appel, zo ik weet, werken wij ons nu in het zweet. Door het eten van die appel, werken wij ons nu te sappel.
Het is daarom dat ik beweer: "Snoep verstandig... eet een peer!"
Het voornaamste gebruik van Oma's schortje was om haar jurk te beschermen, omdat ze er maar een paar had. Maar ook omdat het gemakkelijker was om een schort te wassen in plaats van een jurk.
Ze gebruikte de schort ook als pannelappen, om de pannen van de kachel of uit de oven te halen. Het diende ook om de tranen en de vuile neus van de kinderen af te vegen. En als ze eieren uit het kippenhok ging halen, was de schort ook heel handig om de eieren te dragen.
Als er visite kwam konden haar verlegen kinderen onder haar schort schuilen. En als het koud was kon ze haar armen er in draaien en opwarmen. Het was ook heel geschikt om de menige zweetdruppeltjes af te vegen, als ze gebukt stond over de kachel tijdens het koken. Hout voor de kachel werd ook in de schort binnen gebracht. Uit de tuin droeg ze allerhande soorten groenten naar binnen en als de erwten gedopt waren gingen de schillen in de schort.
In de herfst werd de schort gebruikt om de appels op te rapen die onder de bomen lagen. Als Oma onverwacht visite zag aankomen, je stond ervan te kijken, hoeveel meubeltjes dat ouwe schortje nog kon stoffen, in een paar seconden. Als het eten klaar was, ging ze naar buiten en zwaaide met haar schort, dan wist iedereen dat het tijd was om binnen te komen.
Het zal nog lang duren voordat iemand uitgevonden heeft, wat voor zoveel doelen gebruikt kan worden zoals het schortje!
Vergeet niet: In deze tijd zouden wij er gek van worden, te weten hoeveel bacteriën er in dat schortje zaten.
Toch hebben wij er nooit wat aan overgehouden.... of toch ?
Josée 70 Jaar 07 september 1940 - 07 september 2010
Voor de 70ste verjaardag van onze zus Josée werden we uitgenodigd om dit samen met haar kinderen en kleinkinderen te vieren op 12 september in de feestzaal "Berkenhof" te Molenstede-Diest.
Josée "GELUKKIGE VERJAARDAG !" We zijn vandaag allen bij elkaar Want voor jou is het een bijzonder jaar. 07 september 2010 was de dag Dat je 70 jaar geworden was
Dat te mogen beleven Is niet iedereen gegeven. Josée je bent gelukkig nog gezond en wel En zit nog steeds prima in je vel.
Je hebt in je leven veel gedaan en geleerd Bij mijn weten helemaal niets verkeerd. Toch de moeite waard om even bij stil te staan Je kinderen daar heb je heel veel aan.
En met de kleinkinderen zoals ik weet Is de familie helemaal compleet. Zij doen het allemaal heel erg goed Dat geeft je als moeder en oma heel veel moed.
Dit alles bij elkaar is zo goed en fijn Waar je zeker trots op mag zijn . Je geniet volop van allerlei dingen Van wandelen, fietsen en zelfs van zingen.
Ons advies is: Geniet van het leven Want alles duurt maar even."
Na de misviering van 9.30u (jaarmis voor Emiel) werden we uitgenodigd voor een hapje en een drankje bij haar thuis.
Kinderen en kleinkinderen... even poseren voor een leuke foto. Els, haar petekind met haar gezinnetje, was er ook om mee te feesten.
Om 12.00u. werden verwacht in het salon voor de receptie
De champagne vloeide rijkelijk
en de warme en koude hapjes waren heeeeeeeel lekker.
Daarna werd er een heerlijk diner aangeboden:
Kabeljauwhaasje met dillesaus Toscaanse cappuccino Chateaubriand met pepersaus groentjes en kroketten Fantasie van huisbereide desserten en als afsluiter Mokka met zoetigheden
Dit alles met aangepaste wijnen.
Opgevrolijkt door "viool-piano-keyboard-zang" van Michel Verhaegen werd het een heus verjaardagsfeest voor onze zus Josée.
We wensen Josée nog vele gelukkige en gezonde jaren temidden van allen die haar lief zijn.
Oud mogen worden is een zegen, maar t zijn de jaren die wegen. Het geheugen laat het weten, men begint alles te vergeten. t Gehoor, t gezicht is aangetast, en iedere beweging zorgt voor last! Slapen zoals voorheen, vergeet dit maar meteen. Want slapeloze nachten, dat staat u te wachten!
En, medicijnen die worden voorgeschreven, dat is voor gans uw verder leven. Begin maar iedere morgen, met u goed te verzorgen! U mag ook niet vergeten, wat u niet meer mag eten. En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen nog vogelwijn!
Over de vermoeidheid spreek ik niet, het volstaat dat u ons goed beziet! Trappen werden vroeger op en af gelopen, nu is het eerder op en af gekropen! Reizen, feesten, t was een lust. Nu zoekt men alleen nog rust! Winkelen of wandelen, gaan of lang recht blijven staan, is ook al uit den boze, t zorgt voor pijn, t is artrose!
Dit alles en nog meer Zorgt voor last en dat doet zeer! Dit noemt men de schone oude dag Laat mij even toe dat ik eens lach
Op 8 mei vierden wij onze 45ste Huwelijksverjaardag !
Om dat te vieren zijn we tijdens de paasvakantie met kinderen en kleinkinderen een weekje op vakantie geweest !
Op 5 april werden we thuis opgehaald om 5u45u. door de taxibus van het reisbureau en vertrokken we richting Zaventem
Erg vroeg natuurlijk... en daar zaten we dan te wachten op de luchthaven.
Wat bijpraten... krant lezen enz...
Eindelijk was het dan zo ver....
Een vliegreis van ongeveer 4.30u bracht ons naar onze vakantiebestemming Sharm-el-Sheikh
Een prachtige kustlijn vol kliffen en met palmbomen omzoomde stranden, azuurblauw, tropisch zeewater en met een temperatuur tot 30°C. Dat werd genieten !!!
Het hotel "Sunrise Island Garden Resort" ligt 350m. van het strand maar met een shuttlebusje kon je om de 15' er gratis heen. Prachtig uitzicht van op het terras van Brigitte en haar gezinnetje.
Mooie familiekamers waar de kinderen vaak aangenaam verrast werden door de kunsten van de kamerjongen zoals je hierboven kan zien.
In het restaurant werd er voor onze hele familie elke maaltijd een mooie grote tafel gereserveerd wat het nog extra gezellig maakte voor ons !
De rijke buffetten zijn verzorgd en lekker. 2 à la carte restaurants : Italiaans en BBQ wel tijdig reserveren !
En dat het lekker is.... de beelden spreken voor zich !
All inclusieve... en bij die warmte is een fris drankje altijd welkom !
Als je het niet aandurfde om te gaan duiken dan kon je zeker al snorkelend een blik werpen op de schitterende onderwaterwereld van de Rode Zee... prachtig wat je allemaal kan zien !
Een gratis shuttleservice (om de 15') bracht ons ter bestemming
Het hotel "Sunrise Island View" heeft een prachtige koraalriffen waar we elke voormiddag genoten van ongekend waterplezier.
Van de zon genieten, even een duikje nemen in het zwembad of gewoon lekker niets doen... het is pure verwennerij
Het koraalrif... zwemmen of lekker snorkelen
De rode zee heeft vast de mooiste onderwatertaferelen ter wereld
Je waant je in een levensecht aquarium de koralen en de vissen en zelfs een schildpad van heel dichtbij in hun natuurlijke omgeving.
En de drankjes aan de bar waren overheerlijk en met die warmte was het zeker nodig veel te drinken!
Rond 12.30u weer terug met de shuttle voor de diner maar eerst nog een paar foto's met z'n allen
Xperience is een nieuwe vorm van actieve vakantiebeleving in het zusterhotel "Sunrice Island View". Je hebt vrijheid om deel te nemen en de zekerheid van professionele begeleiding in je eigen taal.
Om te bewijzen hoe behendig ze wel is wilde Marie deelnemen aan de Xperience activiteiten.
Ook Jesse en Nico... ieder om beurt. en geloof me het lijkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid is. Je mag zeker geen hoogtevrees hebben!
Patrick wilde ook niet achterblijven, hij maakte de sprong en het hem lukte ook nog om het bewegende rek te grijpen.
Voor de jongeren werden er ook nog circustechnieken aangeleerd. Jesse die daar zeer behendig in is heeft er "zijn" kunsten laten zien... zelfs de leiding stond perplex van zijn kunnen!!!
Maar ook in ons "Hotel Sunrice Island Garden Resort" was het voor de jongeren dolle pret in het zwembad met glijbanen.
Op de waterglijbaan en in het water
of gewoon genieten in het zonnetje
en af en toe een drankje halen aan de poolbar
of een lekkker ijsje voor de liefhebbers
Elke namiddag buikdansen voor de meisjes Lieze en Marie Na een week kon je duidelijk de vooruitgang merken... ze worden nog echte professionals.
En de jongens Nico en Jannes speelden tafeltennis en wie won er.... geen idee!
Of even de rust opzoeken met een boekje in een hoekje... ook dat kon!!!
Voor de kids was het zwembad met de glijbanen een groot feest. Met 35° ...lekker warm water dus geen gebibber van de kou!
De animatie was er even ruim als de all-informule... pure verwennerij!
En deze jongens zorgden steeds voor propere handdoeken en indien nodig voor een parasol om ons wat schaduw te verschaffen als het zonnetje te fel brandde.
En voor ieder die een beetje aan zijn conditie wilde doen was er een fitness-center om er de overtollige kilo'tjes, van het lekker eten en drinken, weer af te werken
In het wellness centrum werd je begeleid door dit trio er was een sauna, stoombad,
een relaxatie ruimte en na een deugddoende massage kon je nog lekker relaxen in de jacuzzi.
Natuurlijk werd er ook gedacht aan souveniers dus met de bus, onder begeleiding naar de "Old Market"
Gezellig maar druk... druk, niet te geloven ! Maar je kon er echt wel koopjes doen als je het lef had om af te dingen op hun prijzen.
En natuurlijk kreeg je dorst van al dat wandelen en dan is een fris drankje meer dan welkom!
Nog even poseren... Ida & André
Patrick en Brigitte Annick & Marc
Annick in gedachten verzonken Marie & Lieze... altijd goedlachs
Annick en Brigitte in overleg en ik die het allemaal stiekem in de gaten houd
André die nog even zit na te genieten En met z'n allen wanneer we 's avonds een gezelschap spel spelen
Nog even genieten van onze laatste uren
In de verte zien en horen we de vliegtuigen en die herinnerden ons eraan dat onze vakantie er bijna op zat !
Jongens... klaar om naar huis te gaan ? Wat hadden ze graag nog wat langer willen blijven !!!
Inchecken en dan richting Belgie.
Maar in het vliegtuig wachtte nog een verrassing.
De hostess kwam vragen waar de jarige zat... en André, maar ook ik, kregen een glaasje champagne en nog wat versnaperingen aangeboden voor zijn 67 ste verjaardag. (op vraag van de kids)
Zo... dat was zowat onze mooie reis met kinderen en kleinkinderen naar "Sharm-el-Sheikh.
Maar "het mooiste" vind ik, dat de "hele bende" zo fijn met elkaar overweg kan dat ik niet ééntje heb horen zeuren om gelijk welke reden !!!
Het is 2010 en een mooie 9 mei dag, begin deze alvast met de glimlach. Vandaag vieren we jouw Vormsel Voor jou een heel speciale dag!
Vanaf nu ben jij die kleine jongen niet meer, groei je tot volwassen jongen steeds een beetje meer. Wees steeds jezelf in de toekomst
en doe wat je zelf graag zou willen, dan kom het met wilskracht en moed, geluk en gezondheid zeker goed
Geloof in de waarden van het leven: de zin van je leven, je familie om je heen, en wat je wilt doen voor iedereen, zeker wat je graag wil doen in jouw leven, omdat jou Nico, een goed hart is gegeven!
Wij wensen dat jouw dromen mogen uitkomen
9 mei een zonnige dag voor 36 vormelingen. Na een mooie viering in de kerk werd er thuis verder gefeest!
Na een lekker aperitiefje werden er belegde broodjes geserveerd gevolgd door koffie met taart!.
Een foto met doopmeter en -peter en dan de pakjes of centjes... vindt Nico altijd fijn om te krijgen
Iedereen feest mee... dus ook even poseren
Tussendoor zelfs een beetje genieten van het zonnetje
Of even bekomen van al die drukte
Om 17.00u werd een heerlijke maaltijd aangeboden warm of koud met een glaasje wijn... en als afsluiter lekkere nagerechtjes.
In gedachten zie ik 't kerkje weer, Waar we trouwden, ik vergeet die dag nooit meer. Daar waar we samen 't bootje namen, De zon ging schijnen voor jou en mij.
We zijn gaan varen, dat is heel lang gelee. Toch kreeg ons bootje ook wel eens ruwe zee. Wij waren beiden niet meer te scheiden, Verdriet en vreugde ging met ons mee.
De jaren gingen voorbij, Een mooie tijd voor jou en mij. We deelden toch alles samen, Ik ben gelukkig met jou aan m'n zij.
We krijgen al grijze haren, Wij worden oud maar zonder spijt. We hebben een koers gevaren, Waar menig ander ons om benijdt.
In gedachten zie ik 't kerkje weer, Waar we trouwden, ik vergeet die dag nooit meer. Daar waar we samen 't bootje namen, De zon ging schijnen voor jou en mij.
Als je wilt dat je kinderen eerlijk zijn - wees dan zèlf eerlijk. Als je wilt dat ze liefde kunnen geven, omring ze dan met liefde. Als je wilt dat ze gevoel voor humor ontwikkelen, treed ze dan met een kwinkslag tegemoet !
Limburgse Veldloopkampioenschap zondag 7 februari 2010 in Tessenderlo.
Bijna 600 deelnemers van zes tot tachtig jaar streden in de Looise velden om de provinciale titels en medailles. Het leverde zoals ieder jaar sportieve gevechten op het scherp van de snee op.
Nico, onze kleinzoon, was er ook bij zoals je op de foto's kan zien en behaalde...
Zilver
Een Limburgse medaille is en blijft immers een trofee voor het leven.
Het is en blijft hoe dan ook hartverwarmend om te zien hoe kinderen en jongeren zich wekenlang in weer en wind voorbereiden op hèt Limburgse hoogtepunt van het winterseizoen.
Nico, van harte gefeliciteerd voor je mooie prestatie !!!
Nadat we jullie uit het zicht verloren waren, togen we met goede moed op weg. In Zolder op de brug zagen we in de verte op de E314 een resem blauwe lichten flikkeren aan de kop van een lange file. Onze eerste omleiding was een feit. Toch bleek het rijden niet al te moeilijk en we vorderden goed. Na de wissel van chauffeur in Frankfurt nam de sneeuw op de weg steeds meer toe. We reden soms niet harder dan 50 km per uur. We bereikten Kaprun pas rond het middaguur in plaats van s morgens.
De dagindeling werd onmiddellijk aangepast: bagage uitladen, kamer op, valiezen uitladen, lekkere macaroni met hesp of met groenten als hartversterker, alle skikledij omgordt en op naar Brundle om de skischoenen aan te passen. Dat was geen simpel dingetje: eerst voeten meten, dan één skischoen aanpassen, dan met die schoen om een tweede en naar een kleine werkbank om de bindingen van de skis op punt te zetten. De bijhorende sticks krijgen en daar een draaghulp van maken zodat we terug op weg kunnen naar de skipiste. We zijn in Kaprun met redelijk wat sneeuw en er wacht de eerste grote uitdaging!
De eerste ski-les dringt zich op: het is nog op redelijk vlakke grond dat de beginselen van het skiën worden doorgegeven. Alle monitoren spreken van prima inzet, prima vorderingen en knappe prestaties, in die mate dat we al een zak vol kaarten voor de skilift hebben aangekocht. De algemene opmerkingen bij onze skiërs gaan van Geweldig! over Dat doet pijn aan mijn schenen tot Ik geraak nie recht Maar als rond 16.00 uur de piste sluit en de groepen afmarcheren, zie je vooral stralende gezichten: Dat hebben we goed gedaan vandaag! En ze verdienen inderdaad een pluim: de inzet was er, de wil om te leren, de goesting om zo snel mogelijk naar de lift toe te werken.
De groetjes werden ingeblikt en Rik (dikke pluim) zal nog veel tijd steken in het monteren. Zoals jullie uitkijken naar de groetjes, zo kijken wij uit naar de postbode !
Klik op bovenstaande link dan op filmpjes en je kan de groetjes horen van Jesse en zijn vriendjes op kamer 104
We starten met een heerlijk ontbijt. Als je de fotos bekijkt, zie je wat dat betekent !
Natuurlijk nadat het ontbijtbuffet was geplunderd, stapten 87 leerbeluste jongeren naar de skipiste. Stappen is wel wat euforisch uitgedrukt bij onze jongens en meisjes: er zijn de routiniers, die al vlot vooruitkomen; er zijn de doorbijters, die niet willen onderdoen en de pijn aan de schenen verbijten; er zijn de schreeuwers die heel Kaprun willen laten horen hoe slecht zon skischoenen wel stappen en hoeveel pijn dat doet (deze categorie wint het duidelijk van de anderen) en er zijn de stille lijdzame types, die reeds na 100 meter bij elke stap lijken te krimpen, wiens gezicht per seconde witter of grijzer wordt Deze marteling duurt alles samen zeker 600 meter..!
De avondactiviteit: een sportieve strijd tussen de skigroepen! In een heel gevarieerd aanbod van proeven (stickspringen, pompen, kikkerestafette, dierengeluiden nadoen, ) wordt gezocht naar een winnende groep, al blijft de Olympische gedachte van het grootste belang.
Uiteindelijk werd groep1 tot winnaar uitgeroepen en ontvingen ze op hun beurt een kleine beloning.
Foto's van de "Griezeltocht"
. Terug naar het belangrijkste van de dag: de slalom werd verder gelopen en tot slot van deze editie sneeuwklassen werden nog enkele afdalingen in moordtempo afgewerkt. Het was veel te snel 15.15 uur: signaal om een laatste maal de pannenkoek onder het achterwerk te plaatsen om zo hogere regionen op te zoeken om de laatste afdaling 2010 te maken: 87 kundige ploegskiërs met monis en juffen vormen 1 lange slang! Eenmaal onder werden de skis een laatste maal uitgedaan, werd er een mooi koor gevormd, kwamen alle Kapruners die iets met onze sneeuwklassen te maken hadden, een kijkje nemen, werd er uit volle borst het Kaprunerlied gezongen ter ere van de skipiste en ons verblijf hier
Iedere dappere ploegskiër werd beloond met een medaille. De snelste drie van de slalom hielden er brons, zilver en goud aan over. Er werd nog even dank u gezegd met een (heel) kleine attentie voor de juffen en meesters, voor Rudi, voor Betty en Jefke, voor de monitoren met een speciale vermelding voor Carla, de organisatrice van de avondanimaties. Veel te vroeg was het bedtijd! Toch houden we ons aan de afgesproken uren en onder de stille afscheidstonen van DJ Yves gaan we een laatste maal slapen onder de Kapruner Himmel!
Zoals na elke fuif (tot 22.00 uur) het geval is, gingen de oogleden de volgende morgen iets minder vlot open. Tenminste bij de jongens; t schijnt dat de dames al enige tijd lagen te praten over hun al dan niet veroverde harten En nogmaals, de wet op de privacy verbiedt ons elke vorm van commentaar ! (dus ook hiervan geen foto's)
Nog net op tijd komt een grote doos toe met al de brieven. Dus voor we de bus opstapten werd nog eventjes de post uitgedeeld.
Samen met de grote meerderheid van de kinderen moet ik zeggen: Waren we toch maar ingesneeuwd ! We willen nog niet naar huis ! Natuurlijk zal het morgen niet snel genoeg kunnen gaan, maar de laatste avond was er niets van te merken. Tot
Onze jaarlijkse bijeenkomst om Nieuwjaar te vieren samen met onze kinderen en kleinkinderen de 1ste zondag na nieuwjaar te Laren-Lummen !
Zussen, schoonzussen, broers en schoonbroers waren als eersten aanwezig om "Nieuwjaarwensen" uit te wisselen en voor de voorbereiding en afwachting op de komst van onze hele familie.
Wij waren intussen alvast begonnen met een hapje en een drankje
Ondanks het slechte weer kwamen de eerste gasten al binnen om 14.00u.,
gevolgd door groot en klein, die er ook graag bij waren.
Vele goede wensen werden uitgewisseld
maar er werd ook tijd gemaakt om even te poseren voor een foto...
of omwat bij te praten met nonkels en tantes, neven of nichtjes
zelfs om even te bekomen van al die drukte!
Een foto met Ben & Lieze... "mijn petekindjes" mocht zeker niet ontbreken.
Er werd veel gepraat en tussendoor een lekker pintje gedronken.
Ondertussen was iedereen aanwezig en tegen 16.00u begonnen we stilaan honger te krijgen.
Als ergens geluk en voorspoed voor het oprapen lag Zou ik daar heen gaan elke dag Handen vol zou ik opgooien, hoog in de lucht Dwarrelend op de wind in vogelvlucht Langs sterren en de maan zou het gaan Al snel zou het jullie kant uitgaan Al was het een klein beetje maar Ik wens jullie een Gelukkig Nieuwjaar !
.jpg)
.gif)
