De natuur pronkt en praalt nog éénmaal in alle hevigheid, herfstbloemen hebben nu de mooiste kleuren. Ook onze grafmonumenten en collumbarium worden bedolven met deze mooie herfstbloemen. Het lover van de bomen op het kerkhof tovert alle mogelijke tinten te voorschijn. Het wil 1 en 2 november een beetje kleur geven.
Maar in ons hart stemt droefheid af. We hebben iemand verloren die ons dierbaar was en vandaag staan we kort bij hen. We brengen een groet en vallen even stil. Herinneringen komen in onze gedachten...
Dood is niet het einde. Dood is anders zijn. Dood heeft iets met zweven, verheven boven leven.
Dood is mooier dan elke vorm van leven geen begin geen einde.
|