Ik zoek al mijn hele leven (ben 53 jaar) naar mensen die jong hun ouders verloren, waardoor de band met broers en zussen te intens werd. Zolang iedereen zijn leven rustig kan leiden, is het ok, maar wanneer opnieuw verdrietige dingen gebeuren is het bijna niet aan te kunnen: zoveel mensen waarmee ik in het verdriet verbonden ben. Ik kom nooit iemand tegen met wie ik op dezelfde golflengte hierover (behalve dan mijn broers en zussen). Is er ieland die dit herkent?
