************************ LIFE AND FANTASY ************************
26-10-2012
Verloop van...7juni
Als alles een beetje normaal begint te lopen in het dagelijkse leven worden we steeds geconfronteerd met Op 7 juni -pleidooien van de advokaten en eigen verhaal mogen doen. Alhoewel je denkt sterk te zijn ,het aan te kunnen. Niks daarvan ,de emotie's zijn zodanig groot dat je maar weinig,kan zeggen in een volle zaal met vreemde mensen die je verdriet,je gemis en tranen om je kind aanhoren en zien.
20 september twee dagen voor Bettekes verjaardag opnieuw die weg naar de rechtbank.Daar krijg je te horen dat er een stuk onbreekt bij de tegenpartij en de procureur. Volgende zitting op 11 oktober Wat volgt is dat onze advokaat het te druk heeft om in één maand tijd twee kopie's te maken om af te geven en niet verschijnt op de rechtbank met als gevolg alles uitgesteld tot 20 december 2012 en dit alles voor een dronkaard die al meerdere keren is veroordeeld voor dronkenschap achter het stuur en vier mensen de dood hebben gevonden.Daarna zal er nog als alles goed verloopt,een datum uitgesproken worden voor de uitspraak van strafbepaling.
Op 23 juli was ons Emmelietje ook jarig. Onze overleden dochters
meisje. Die week was ze reeds bij opa en oma tijdens het weekend. Toen ze
s morgens opstond ging haar mondje open van verbazing. Over gans de living
feestversiering, eveneens haar stoel. "Wie heeft er da gedaan oma"vroeg ze
toen ze van haar verbazing was bekomen. Ze wist dat oma samen met haar naar
bed was geweest. Dus oma was opgestaan toen ze goed doorsliep. En had voor
versierkabouter gespeeld. Ook een verjaardagstaart kon niet uitblijven
Intussentijds is er heel veel gebeurd. Verdriet en pijn, loslaten, leren mee omgaan. Een lach met onderdrukte snik. Antwoorden geven, op onschuldige vragen van een kind. Gerecht, die tot heden telkens weer opnieuw het opgebouwde teniet doet. Emotioneel en lichamelijk u recht trachten te houden. Jezelf verliezen, jezelf trachten op het juiste spoor zetten. s 'Morgens jezelf letterlijk en figuurlijk vastpakken. De warme geborgenheid van 't nest te verlaten om aan de meest dagelijkse behoeften te voorzien, waar je het liefst de brui aan zou geven. Waar het wegdommelen je de vergetelheid brengt. De leegte,de verlatenheid weggomd. Om de ruwheid en de jacht van het leven te ondergaan, je dwingt om verder grensen te overschrijden, waar je eigenlijk achterloopt, waar je de tijd wil doen stilstaan om bij te benen of gewoon te niksen,stil te zijn, leeg te wezen,
Woord, vroeger ontsprong vreugde als water uit een bron en vulde mijn ganse wezen. Woord, je klinkt nu zo tweeslachtig, Woord, daar waar vreugde zou moeten heersen in een onherstelbaar gebroken hart. om die ene jongen is er vreugde. om die ene meid is er verdriet. Woord , waar geluk met moeite nog kan worden bewaard , wegsijpelend langs de wanden, om de weg te vinden in de rivier van tranen. Woord, je zit gevangen achter een nevel van verdriet, Woord, en toch vinden we langs deze oevers de mooiste bloemen weemoedig denken aan het geluk en vreugde die ons ooit is gegeven.
Uit het album "Betty's plaatsje door de tijd heen." foto van 12 mei 2012 om 18u30 Bets plaatsje voor moederkesdag ligt er piekfijn bij zoals elke week. Opgetooid met verse bloemen met uitzondering van de twee onderste links. Het vierkantje is van de kindjes van Emmelie's klas. ernaast eentje zomaar , omdat het onderstuk nog te mooi was om weg te doen. Gelukkig heeft mema creatieve groene vingers.
Pietsjoef de tweejarige valkparkiet een achterblijverke van een nest.Opgekweekt met de hand door onze overleden dochter+11/9/2010 Het speelkameraadje op woensdag en vakantiedagen van haar nu zevenjarige dochtertje en onze kleindochter,Emmelie is per ongeluk de vrijheid tegemoet gevlogen. Ze vliegt gemakkelijk op uw hoofd om dan er gewoon op te zitten.Vermoedelijk zal ze Wevelgem Moorsele Gullegem Menen Bissegem Heule te vinden zijn.Heb je haar gezien of gevangen contacteer ons 0497/458185- 0497/457411 of 056/400269.Alvast een hartelijke dank.
Deze namiddag ben ik met onze kleine Emmelie naar het kerkhof geweest om een kaarsje aan te steken bij haar mama Betty. Ik heb haar verteld dat het morgen een speciale dag is voor mama. Samen steken we de kaars aan in de lantaarn. Zegt ze "oma ik vindt het jammer dat ik met mama niet meer kan knuffelen.Ik zet mij op mijn knieen naast haar en zeg"ja ik vind het ook jammer meisje,maar oma is er toch om veel te knuffelen omdat ik mama's mama ben en jij bent er omdat oma mama niet meer kan knuffelen maar wel mama's kindje" "ik wil wel nog een zoentje geven aan mama"Ik neem de gedenkster met de foto van mama erop waar ze spontaan een zoentje op geeft. Als ze in de late namiddag naar huis vertrekt met de papa,vertel ik het aan opa, met tranen in zijn ogen kijkt hij me weer aan. Het zit ons hoog ,heel hoog met veel tranen die niet meer komen. Met een bang afwachtend hart de dag van morgen afwachtend. Morgen,eigenlijk vandaag al binnen enkele uren. Staan we in de rechtbank. Om het verdict te horen over haar doodrijder. Emotioneel zullen we weer gekraakt worden om weer weken en maandenlang geestelijk te revalideren.Maar ach wie ziet die innerlijke pijn ,het gebroken zijn. Achter als deze verhaaltjes schuilt nog meer verdriet dan hier te lezen valt.Wijlen mijn ma zei altijd als muren konden praten dan zou men er versteld van staan wat er allemaal verborgen is, die de buitenwereld nooit ziet of hoort. Lieve meid van ons we missen jou zo enorm,help ons van hierboven jou kleine prinses te laten opgroeien in een warm nest bij opa en oma waar beschutting, liefde, tederheid altijd te vinden is.
Een tweede nieuwjaar zonder mama Betty, dochter,zus en schoonzus en tante. Bij opa en oma onze beste wensen lezen. Alom gekende onschuldige kinderlijke wensen. Herinneringen wegslikkende van verleden jaar en de jaren ervoor,met tranen die prikken. Met in ons achterhoofd,het proces van 1 maart 2012
Een extra brief met wensen voor dooppeter Tom, mama's broer. Een ganse week bij opa en oma, spelend met de twee nichtjes bij tante en pepe.
Kerst weeral anders dan vroeger vieren. Met ons verborgen verdriet, en het gemis van dochter,zus, tante, schoonzus en mama Betty Een avondje wafelbak bij oma op kerstdag zelf Het leuk maken voor de kindjes, dit is alles wat telt. En met de geur in huis van verse wafels slapen bij opa en oma, wat is er leuker voor die drie kindjes. nostalgie voor hen, voor later.
Voor ons geen gelukkig,ook geen zalig 2012,maar met een bang afwachtende hart terug ondergedompeld worden in een emotioneel bad van gevoelens op het gerecht op 1 maart 2012.
Geen zalig ,geen gelukkige kerst maar een kerstavond intens en warm samen met zoon,schoondochter en de tweeling. Een kerstdag met wafelbak op tafel en errond onze drie hartediefjes,zoon en schoondochter;Pakjestijd en met de ronddwalende geur van wafels door het huis slapen bij oma,wat moet een kind meer hebben.Warmte,liefde genegen-en geborgenheid. Met in ons hart de weemoed,en verdriet bij het gemis van onze dochter Betty,mama, zus, schoonzus en tante. Aan allen intens warme kerstdagen toegewenst.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Claudia.
Ik ben een vrouw en woon in West Vlaanderen () en mijn beroep is huisje,tuintje en ventje onderhouden,kortom huisvrouw.
Ik ben geboren op 20/02/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,lezen,uit eten, fotografie om alles vast te leggen en te bewerken op de pc zijn recente hobby’s daardoor het ontstaan van dit blogje..
Claudia is met haar ventje gelukkig getrouwd. Moeke van 2 schatten van kinderen. Met drie prachtige kleindochters,een perfect leventje. Bloemen en tuin omringen haar bij het lezen van een goed boek met een lekker glas wijn.
