Streun hier weer efkes rond, in mijn hoofd dwalen gedachten, verpletteren herinneringen elkaar om de bovenhand.Maar we missen jou om zovele dingen die er waren en niet meer zijn.
Nog 52 dagen voor 9/11.Juist twee maand lieve dochter en dan ben je weer jarige hierboven voor de vijfde keer. Waar zijn die vier jaar naartoe. Jou prinsesje wordt groot al tien wordt ze morgen. Je zou zo trots geweest zijn op haar, maar dat ben je hierboven waarschijnlijk wel he! Ze vroeg om een verjaardagfeestje we hebben het verleden week donderdag gevierd met een uitje en s avonds thuis met ketels water en de tuislang na een warme dag en gevolgd door een bbq met haar twee nichtjes.Je zou er van genoten hebben lieve dochter van hun lachjes en haar parelende lach erboven uit. De dag ervoor mokte ze ook een beetje omdat ze bijna nooit of geen verjaardagkaartjes krijgt . Vanbinnen draait het en keert het. Nooit ben je weg uit mijn hoofd en nog minder uit ons hart. Wat we ook vertellen tegen jou op je plaatsje of thuis bij jou gedenkplaatsje een antwoordt of goeie tip krijgen we nooit van jou ,maar het lucht wel op. Ons hart volgend om jou poppemie zo goed mogelijk te begeleiden in haar leventje is niet zo gemakkelijk. We zouden haar willen dragen letterlijk en figuurlijk op onze handen alle dagen van ons leven en haar behoeden voor de lasten van deze wereld, maar ze moet erdoor he! Ze heeft haar ukjes ,ze heeft haar snukjes zoals elk kind trouwens en ook haar gedachtengangetje en haar gevoelens dat we onmogelijk kunnen peilen omdat ze haar gevoelens nog niet genoeg kan verwoorden. En als het haar niet gaat en ze ligt op haar bedje meewarig haar lijfje in een foetushouding, Na een poosje ga ik kijken en sta ik ook machteloos en zit naast haar stilletjes haar rug te strelen. Op mijn stille vraag wat er scheelt of wat ze voelt kan ze geen antwoord geven. Ze zeggen altijd kon ik maar nog één keer ,maar dat zouden we niet meer aankunnen. Jou meid had dat ook al eens gezegd s avonds in bed.Toen opperde ik ,maar papa gaat een probleem hebben zu.Ach, antwoordde ze,dan ga ik met mama alleen in het huis wonen.Je zou zo plots weer voor de deur moeten staan Betty dan zou ik van mijn stokje gaan denk ik en een paar tubes super glue gebruiken om jou hier vast te houden. Ook de gedachte had je niet beter in een rolstoel gezeten dan had je tenminste nog je meid kunnen opvoeden heeft soms al meerdere keren door ons hoofd gegaan.Met jou wil om er voor te gaan zou het wel gelukt zijn om zo verder te leven.Ach laat maar Betty,alles is maar ons zelf bedriegen, een utopie om te overleven.Dag meid, morgen denken we speciaal aan jou kleintje ergens ver weg op reis.
Lieve meid,Een fijne moederdag daarboven, zorg een beetje voor ons, wijs ons de juiste weg om jou prinsesje te helpen. We missen jou zo erg lachbekje.Love you.
we staan klaar voor een volgend jaar zonder jou. Wat het ons brengen zal is elke dag, toekomst,zonder vooraf te weten hoe of wat, te nemen zoals het komt om ons er door te slaan in goede en slechte dagen.Mooie momenten om duizendvoudig op te slaan in ons geheugen samen met de glimlach van onze kleine meisjes. Zorg hierboven voor ons allemaal hier.Laat het kaarsje dat brand voor jou een lichtpunt zijn voor onze gedachten ,een nooit aflatende aanwezigheid van jou zijn.Opavent ,jou papa heeft me heel blij gemaakt door jou lantaarntje mooi weer in hamerlite te zetten voor deze zomer .De nieuwe lantaarn op jou plekje zal dus deze zomer ook zo een laagje krijgen.Dus kan ik nu mooi afwisselen met een zomer en winterlantaarn als ik jou plaatsje ga verzorgen,elke week.Jou kleine prinses heeft het weeral goed gedaan in school net zoals haar nichtjes we zijn er zo fier op.K zou zeggen tot gauw lieve meid maar dit zal bij leven en welzijn en als t God beliefd toch nog efkes moeten wachten.
1 januari 2014
mema en pepa toen je te groot voelde voor vake en moeke
Voor de zoveelste keer sinds jij, lieve dochter weg bent is er voor ons sinds 2010 weeral aanpassen en verandering,gewoon,doodgewoon omdat jij van deze wereld bent weggenomen van ons.We proberen er het beste van te maken voor jou kleine meid en jou twee nichtjes,onze K3.Maar het is en blijft moeilijk lieve dochter,dagen gaan stilletjes voorbij.Soms zijn er van die dagen waar wij onszelf er door moeten sleuren.Geen dag gaat voorbij zonder aan jou te denken zonder jou naam eventjes te noemen,zonder eventjes naar je foto te kijken,geen moment zonder kaarsje dat brand als herinnering aan je warme lach,jou zacht gezicht,jou stem,jou warm jong moederhart voor jou dochtertje.
Rare datum, drie jaar en 3 maand geleden is ons meiske weggerukt uit het leven niettemin komt Sint bij oma en opa voor alle drie de kleindochters hun Kdrie.
Op een dag zoals vandaag een dubbel gevoel.
Hopelijk heb je neerkijkend vanuit de hemel een lach door ons op jou gezicht lieve meid want we missen je nog altijd even hard.
Er aanwezig zijn is er nu teveel aan,we zijn nog niet helemaal op onze positieven van verleden maand en nu er terug staan,nee bedankt.
Wat de uitspraak nu feitelijk is voor haar moordenaar,wat hij altijd zal blijven voor ons weten we nu nog niet,betreffende de veranderingen in uitspraak vergeleken met de gewone rechtbank begin dit jaar,het dossier met de uitspraak moeten we nog ontvangen.
Na 3 jaar en drie maand kunnen wij dit stukje al laten rusten ,dit tot volledige afhandeling.
Maar onze lieve meid ,mama van een dochtertje nu van 9 jaar krijgen we er niet mee terug.
Pijn,verdriet om dit verlies is zwaar om te dragen.
Vooral omdat onze meid op haar moto aan een normale snelheid een autobestuurder naderde die dronken was met 3,1 promille ,zonder licht of richtingsaanwijzer plots links een zijstraat inreed een vijftal meter voor haar neus.
De impact op mijn gezin is te groot, te zwaar.
Vooral de neveneffecten die het heengaan met zich meebrengt om nog met veel vreugde het leven te leven.
Mijn hart is letterlijk en figuurlijk gebroken,voelt als ijs die enkel maar smelt als ik onze drie kleindochters of eentje van de drie bij mij heb ,hun gezichtje met een lach zie.
Elke dag is zonder hen is vechten om de dag door te komen.
En vragen nog elke dag bij het aanmaken van het kaarsje bij je foto WAAROM?
Vandaag moest er eigenlijk strafuitspraak zijn in de rechtbank van beroep. De zaak is uitgesteld tot 22 november.Het is gewoon tanden bijten, emotioneel veel te zwaar te dragen. Hoe lang nog Lieve meid eer jou doodrijder degelijk wordt gestraft.Hij loop nu al meer dan drie jaar zonder straf,te pintelieren en uit te gaan terwijl jij op je plaatsje ligt om jou bestaan te herinneren.Een kind had om op te voeden
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Claudia.
Ik ben een vrouw en woon in West Vlaanderen () en mijn beroep is huisje,tuintje en ventje onderhouden,kortom huisvrouw.
Ik ben geboren op 20/02/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,lezen,uit eten, fotografie om alles vast te leggen en te bewerken op de pc zijn recente hobby’s daardoor het ontstaan van dit blogje..
Claudia is met haar ventje gelukkig getrouwd. Moeke van 2 schatten van kinderen. Met drie prachtige kleindochters,een perfect leventje. Bloemen en tuin omringen haar bij het lezen van een goed boek met een lekker glas wijn.
