Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
14-08-2015
springen ...
durf je dit aan springen in het ijle wind zoevend om je heen alleen je kijkt in het diepe razendsnelle seconden hele leven gaat voorbij ultieme kick voor wie durft hou mijn adem in jonge mensen flirtend met de dood angstaanjagend
voor mij gaat alles al snel genoeg te snel zo'n kick hoef ik niet ...
mijn lichaam voelt loom heerlijk luie zomer alles traag felblauwe hemel versierd met donzige wolken kinderen draven niet rond ook zij voelen die heerlijke warmte ons lichaam krijgt terug de kracht om verder te gaan mijn gedachten tollen niet rond heel stil lig ik te dromen dromen van niets of niemand ik zuig de warmte in met in de verte zacht vogelgefluit ...
zal nog eens proberen vandaag gisteren ongeduldige dag alles loopt dan in het honderd het leven is te mooi om te struikelen over zoiets kleins vandaag hersenen laten werken een genie wordt ik nooit zal bescheiden herbeginnen wie weet wordt het beter dan gedacht ...
zit hier maar te proberen bij de ene lukt het bij anderen geraak ik niet binnen nog nooit problemen met pc gehad mijn trouwe blogvrienden denken wellicht dat ik niet meer op bezoek wil komen maar niets is minder waar vraag mij af wat ik hier zit te doen denk er werkelijk aan om er de brui aan te geven ...
het leven is vaak niet zoals we willen vol rozengeur en maneschijn vaak vallen en opstaan heldere en donkere dagen een snuifje humor brede glimlach kleine attentie het doet zo'n deugd eens uit de band springen grijp je geluk waar je kan koester elk moment wees blij met wat je hebt met wie je bent ...
teder en fijn heel zacht van bloem tot bloem samen kleurenpracht zijdezachte vleugels onhoorbaar stil spel het is maar voor even kort leven maar zo onnoemelijk mooi fijnste wonder van de natuur jammer het leven van een vlinder in een oogwenk voorbij een glimp van schoonheid voor jou, voor mij ...
verwonderde ogen stralende blik heel stil zien zij iets moois wij vinden het maar niets vaak eng maar in kinderogen is alles mooi uniek zelfs het geluid is een bron van inspiratie ... ah ja ik mag ook niet vergeten dat ik ooit ploeterde in de vijver op zoek naar waar dit kind zo blij mee is moeder gruwde toen ik het mee naar huis nam en prompt terug vloog
ik kan me zo nestelen in het groen niemand om me heen enkel mijn boek niemand stoort mij leef mee met wat ik lees ben verslingerd op de woorden woorden al heel oud huiver met emoties explodeer ah niemand hoeft te zien hoe ik hier lig mijn klein niemandsland tussen frèle boterbloemen hier blijf ik rustig tot de avond valt ...
ik kijk de wereld aan tussen kathedralen van rots en groen omgeven door wolkensluiers van dromen en geloof voel me nietig en klein zoveel groots machtig in zijn geheel je ziet me haast niet speldeprik ben ik ook een stukje natuur zo oneindig klein ? warme stralen verlichten mijn gezicht ik breng ode aan het leven mijn warme lach borrelend uit het diepste van mijn ziel schalt over de dalen heen al zie je me niet je hoort me wel ...
eerste stappen na de stilte licht geruis van wiegende takken langzaam kom ik terug tot leven adem de frisse zomerlucht reikhalzend kijk ik uit naar de zon die mij opnieuw verwarmen zal hoog tijd om opnieuw te leven spreid mijn armen uit zachtjes neuriënd begin ik aan mijn nieuwe dag !
dit is toch een dag om vlug te vergeten zomerse dag vanachter het gordijn niet getreurd zie hier al een beetje zonneschijn gedonder trekt weg morgen wellicht beter !
vakantie hier vakantie daar hondje van bovengebuur is op vakantie bij mij ... gisteren vriendin of het mogelijk zou zijn ... ? klein konijntje vraagt niet veel plaats parkieten van schoonzus zijn ook al geïnstalleerd kan moeilijk nee zeggen gaan dit jaar toch niet weg nu vraag ik mij af wie de volgende wordt ... ten huize van is iedereen welkom leven in de brouwerij dat wel maar hemel moet niet veel stilzitten tja straks komt de rust terug en is iedereen tevree ...
een nieuwe morgen nieuwe dag zonlicht verwelkomt mij duistere wolken ver aan horizon vandaag denk ik niet aan gisteren ik leef, beleef streel de zachte bloemenknoppen ruik de frisse rozengeuren zie daar speelt een vogelorkest de vroege tonen van dit mooie levenslied ...
het leven is niet enkel genieten maar samen stormen doorstaan aanvaarden wat komt niet te ver zoeken samen hand in hand verder werken aan de toekomst wentelen in zachte herinneringen blij zijn met eenvoud rijkdom maakt niet gelukkig gewoon gezond en vrij samen leven wetend dat dit het is waar iedereen naar streeft ...
en toch schijnt opnieuw de zon het leven borrelt verder stil en gestaag fluisterend draagt de wind je naam daar waar wij niet volgen kunnen wij laten je gaan maar in ons hart blijft je guitige stem je knipoog naar iedereen krullebol van ons jij was het leven boordevol humor liefde voor muziek en natuur uniek in je geheel ...
ik voel me vaak durf ik niet te zeggen bang om wat het antwoord zou zijn blij of droef laat geen traan zoek naar woorden maar vind die niet barstensvolle gedachten die ik delen wil maar vind je die éne die hoort wat je zegt je zachtjes toehoort naar de stromende woorden een snik, een lach dat is een zegen je bent niet alleen laat gerust een traan hij zal het verstaan ...
delen met elkaar vaak iets klein iets van jou weggeven zomaar kleintjes doen dit zo éénmaal ouder gaat dit zo vlot niet meer met de jaren wordt er helemaal niet meer aan delen gedacht elk zijn huisje en tuintje een enkeling die nog zijn hart toont en weet wat delen is je vindt ze niet vaak respect voor jou mijn vriend die nog weet wat delen is !
)
