Ondanks het feit dat deze blog vooral over mijn dochter gaat wil ik het vandaag hebben over mijn zoon en over het failliet van mijn opvoedingsmethode.

Een telefoontje van mijn zoon: "Mama,het is geboren! " Ik: "Wat is er geboren". Zoon:"Mijn KwadrO racingteam! "

Wat er aan vooraf ging

Mijn zoon is geboren in volle hippietijd, dus, hem zou ik opvoeden tot de nieuwe man,dat wil zeggen:geen autootjes, geweertjes of cowboypakjes,wel verantwoord houten speelgoed,lange haren en, waarom niet, ook een paar poppen waarvan Anneke de meest succesvolle was.Vóór zijn tiende kon hij al lekkere koekjes bakken en zelfs breien en haken (geleerd op school).En dan, de grote ommekeer: op zijn zestiende zijn eerste brommer en op zijn achttiende zijn eerste auto, beide zelf verdiend door hard werken als jobstudent.De autofreak was geboren.Op zijn tweeëntwintigste, pas afgestudeerd en met weinig geld, werden het oude rammelkasten waaraan altijd wel iets te sleutelen viel.Nu, als dertiger en in redelijk goede doen is dat eventjes anders : een oldtimer en een chopper in de garage en een mooie auto voor de deur en nu... zijn jongensdroom: een racingteam

Aan alle papa's en mama's die nu een jongensbaby willen opvoeden geef ik hierbij een gouden tip: geef autootjes, autootjes en nog eens autootjes en misschien krijgen jullie later dan wel de nieuwe man

Vrijdagavond

Mijn echtgenoot is naar de opera en mijn dochter komt langs voor een " vrouwen onder elkaar avond".Zoals steeds op dergelijke avonden zitten we op haar kamer ( die er nog steeds is alhoewel ze al een tijd het huis uit is )op bed en  onder de dons met een groot glas vers fruit .Zo, de avond kan beginnen. We babbelen over haar werk, hoe interessant haar studie is (laatste jaar rechten) hoe goed ze het heeft met haar vriend en over hun reis naar St.Petersburg de volgende maand. Over reizen gesproken,we genieten nu reeds van ons jaarlijkse moeder-dochterverlof dat ons dit jaar in september

 naar Sicilie brengt.Enkele jaren geleden waren we in Taormina, dit jaar hebben we een klein hotelletje geboekt in de nabijheid van Palermo.Er zijn geen hotelkamers maar 28 polynesische hutjes die zeer comfortabel zijn ingericht en allen uitzicht hebben op de zee.We houden beiden van zon, zee, boeken en een cultuurstad in de omgeving. Mijn dochter heeft een dvd meegebracht die ik zeker moet zien, Osama,over het (over) leven van vrouwen in Afghanistan; de film is bekroond met de golden globe

Een heerlijke avond!!!!

Nog een dikke knuffel en dan vertrekt ze terug naar huis....mijn dochter