De aarde was verdorven en overbevolkt. De Heer daalde neer en gaf aan Noah de opdracht een Ark te bouwen en twee exemplaren van elk levend wezen samen met enkele goede mensen te redden.

"Hier is het plan", zei God. "Haast je, want over zes maanden zal het 40 dagen en 40 nachten beginnen te regenen.

Frank De Boosere zal dat niet weten te verklaren en weer maar wat iets zijn duim zuigen.

Zes maanden later begon het te regenen. De Heer keek neer en zag Noah wenen in zijn overstroomde tuin, maar hij zag geen Ark.

"Noah", donderde Hij, "waar is mijn Ark?"

"Vergeef me, Heer", smeekte Noah."De dingen zijn wel wat veranderd tegen vroeger.”

Ik had een speciale bouwvergunning nodig. En ik heb moeten discussiëren met de inspecteurs in verband met een brandverzekering.

Mijn buren beweren dat ik de bouwlijn overschreden heb met mijn Ark en dat ik de maximumbouwhoogte niet gerespecteerd heb, en legden ze een klacht neer wegens geluidsoverlast op de werf. We zijn naar Stedenbouw moeten gaan voor een beslissing.

Dan kwamen het ministerie van Verkeer en de dienst van Bruggen en Wegen. Zij wilden een waarborg gestort hebben voor de mogelijke, toekomstige kosten van de aanpassing van de infrastructuur als de Ark moest verplaatst worden naar de zee.

Ik beweerde dat de zee tot hier zou komen, maar daar geloofden ze geen snars van.

Hout vast krijgen was een ander probleem.

De groenen trekken van leer tegen het kappen van inlands hout, en dit om de gevlekte bosuil te beschermen. Ik probeerde de groene jongens te overtuigen dat ik het hout juist nodig had om die uil te redden. Geen gehoor!

Ik verzamelde de dieren. Maar dan werd ik aangeklaagd door Gaia. Michel Van Den Bossche beweerde dat ik wilde dieren gevangen hield tegen hun wil. Ook argumenteerden ze dat de accommodatie te beperkt was en dat het wreed en onmenselijk was zoveel dieren te houden in zo'n kleine ruimte.

 Het Ministerie van Leefmilieu besliste dat ik geen Ark mocht bouwen zonder dat ik een Milieueffectrapport opmaakte over de voorspelde watervloed. Ondertussen ben ik nog steeds bezig een klacht van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding van de dwarse “Jozef De Witte” op te lossen. Volgens hem moet ik een bepaald aantal allochtonen inhuren om de Ark te bouwen.

Anderzijds willen de vakbonden dat ik enkel vakbondsleden met Arkbouwervaring te werk stel.

Om de zaken nog erger te maken heeft Douane en Accijnzen al mijn bezittingen en beleggingen aangeslagen. Zij beweren dat ik het land illegaal wil verlaten met een grote hoeveelheid van bedreigde diersoorten.

Toen men op de ministeries van volksgezondheid en landbouw hoorde van al die dieren, begonnen ze te kankeren over het "mestactieplan" en vroegen of ik nog nooit gehoord had over het MAP en wat ik er zou aan doen.

En dan zwijg ik maar over de problemen met het ellebogenwerk van al die politici die, door hun dienstbetoon, allemaal iemand hadden die absoluut mee moet.

Dus Heer, “vergeef mij, het zal me minstens tien jaar kosten om de Ark te bouwen."

Plotseling stopte de regen, de hemel klaarde op en de zon begon te schijnen. Noah keek verwonderd op. "Wil dit zeggen dat U de wereld niet zal vernietigen?", vroeg hij.

"Neen", zei de Heer, "Uw regering is daar al intensief mee bezig" !