Zesde Latijnsexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het zal volgend jaar, in 2009, 50 jaar geleden zijn, dat ik in de 6^de Latijnse zat in het Koninklijk Atheneum van Koekelberg. Het schoolgebouw lag in een kalme straat, de Omer Lepreuxstraat in Koekelberg, in de schaduw, in de winter althans als de zon laag stond, van de basiliek van Koekelberg.

In die tijd stond deze mastodont nog in de fase van de ruwbouw.

De school zit nu in moderne gebouwen een beetje verderop.

Toevallig stootte ik op onderstaande klasfoto.

De meesten ken ik nog bij naam maar er zijn er toch twee van wie de naam me niet is bijgebleven.

Wat zou er geworden zijn van al deze mensen?

Het was het eerste jaar dat de school meisjes toeliet.

Een meisje is helaas enkele jaren terug, overleden. Het doet geen deugd als je in de krant een overlijdensbericht ziet staan van iemand waarmee je 6 jaar hebt samen gezeten op de schoolbanken.

Van de 25 die op de foto staan zijn er maar 8 die het volgehouden hebben tot in de retorica en het diploma behaald hebben “met vrucht” of op “voldoende wijze”. Diegene die in laatste categorie waren geëindigd mochten wel niet op het podium komen bij de prijsuitreiking.

Velen hebben ons vervoegd onderweg, dubbelaars, overwaaiers en verhuizers, zodat we toch met een kleine twintig latinisten de eindstreep hebben bereikt.

Na 25 jaar hebben we poging ondernomen om weer eens samen te komen.

Met veel succes, na veel opzoekingen, zijn we samengekomen bij Jacqueline in Gesves.

Om nog eens samen te komen na 50 jaar, zal wel onmogelijk zijn, de school heeft geen traditie om de lijst van oud-leerlingen bij te houden.

Spijtig, maar hoop doet leven.