In Brussel in de buurt van de universiteit waren er bepaalde cafés ofte stammenees, waar de studenten, die bij het einde van de maand een beetje krap zaten, toch de mogelijkheid hadden om een pint te drinken aan een schappelijke prijs. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het gaat hier wel om de periode rond 1970.

Voor 1 oud Belgisch frankske had men een pint van de “seau” (emmer in het Frans). Al de restjes van het bier werden onderaan de tapkraan opgevangen in een emmer, samen met de klikjes uit de glazen. Als er niet teveel zeveraars en mannen met een snor in het etablissement waren, dan viel het nog mee.

Als de emmer leeg was, moest de arme student naar huis terug keren, want iets op de spiegel schrijven, dat mocht niet van de waard.

Hieronder vindt je een oud Brussels drinklied

“Santé, santé pakt der nog iene mei

 `t Is weiral feest in `t staminei

Santé, santé pakt der nog iene mei

`t Is weiral van ons mei eur prei.”

En ons pepeike en ons memeike

Dei droenke Geuze en Kriek van `t Vat

En oek `t kadeike van `t stamineike

Werd van de reuk van `t bier strontzat.

Madame van `t hoekske nam bei heur koekske

Een klein Framboiske en viel flauw

Zeide van `t kliekske drinkt dan e Lambikske

Ge zweirt zo'n pint iewige trouw.

Faro met vrienden, de oegskes blinken

Den duvel danst me ons oep `t vat

Een sloekske drinken en dan weir klinken

Santé, Brussel de schoenste stad.