Het verraad van links

We leven in een welvaartstaat, dus moeten we eigenlijk zwijgen, ik zeker,  want ik behoor tot de generatie, die van de krijg moeten leven, het heet nog wel pensioen, maar als je goed luistert ben ik en samen met mij alle ouderen, de doorn in het oog van de werkende generatie, en die doorn moet eruit.

De doorn in mijn oog is, dat sinds ik de eerste keer dat pensioen ontving, nu zowat een jaar geleden, het bedrag  om de 3 maanden verminderde…, waarom,…. daarom. Er is geen haan die daar over kraait, we zijn een stille generatie, die gemakkelijk de schouders ophaalt…je kunt er immers niets aan doen.

Ooit gehoord dat iets goedkoper werd? Heb je er al eens bij stilgestaan waarom al die fusies van banken, grootwarenhuizen, energieproducenten, telecoms en bierbrouwers nodig zijn? Ja, zij vertellen dat het is om efficiënter te werken, beter te kunnen concurreren, maar gek genoeg, worden de mensen die daar werken, of de consumenten, daar niet beter van. Natuurlijk niet, hoe groter je bent, hoe meer winst je kunt maken. Een sterk Europa zou ertegenin kunnen gaan, maar “sterk” is Europa niet. Er is schijnbaar nog maar één credo, winst maken, met dank aan de liberale gedachte, de vrijhandel. Alleen in de praktijk blijkt die vrijhandel te resulteren in machtseconomie, zij bepalen de prijs wel die jij en ik moeten betalen, en de schep erbovenop moet zo groot mogelijk zijn.

Is het gek, dat we meer moeten betalen voor TV kijken, voor ons brood en botterham, voor de telefoon, voor onze verwarming en verlichting, voor brandstof, voor onze voeding?  Het is niet meer  Ferrari’s verkopen, dat de economiebonzen rijk maakt, neen, want daar kunnen ze er maar een paar honderd van leveren. Ze moeten iedereen hebben, dat zijn er in België een 5 miljoen, die binnenkort, als aanloop tot een nog gulziger gedrag in de komende jaren, tot (mijn schatting) 400,- eu per jaar meer zullen moeten uitgeven voor die basisbehoeften. Dat is dus in zijn totaal toch zo’n 2 miljard eu, wat in de pocket gaat. Ja, betaald door arm en rijk, eerlijk verdeeld heet dat, en ze durven je daarbij onbeschaamd in de ogen kijken.

Links stond erbij en keek ernaar, links je weet wel, de socialisten wiens taak het in het verleden was om te vechten voor de gewone man in de straat. Hebben zij zich ergens verontschuldigd, omdat ze niets belet hebben, niets gedaan hebben tegen deze roof op de kleine portemonnee. Minister Van Den Broucke heeft de welvaartstaat geïntroduceerd, Frea Van de Bossche, heeft wat gesjoemeld met mazout, Van de Lanotte zich gewenteld in Oostende en het land in evenwicht gehouden met uitverkoop van wat het patrimonium heet te zijn,  en Groen?, och groen heeft ons geleerd om te recycleren. Toen ze dat allemaal gedaan hebben, en verzuimd hebben te doen wat ze behoorden te doen, toen kregen ze op hun donder bij de verkiezingen.

Waar zijn die stoeffers, die geloven in een maakbare maatschappij, en daarmee bedoelen ze een betere maatschappij, waarbij we oog hebben voor elkaar en waarin arbeid het hoogste goed is. Ze hebben de makers van onze maatschappij, zij die er rijker van worden, laten betijen, ze hadden geen antwoord. Het is natuurlijk niet gemakkelijk om vanuit de vette zetel, met oprukkende winsten, ook de oprukkende armoede te zien.

Michel Stallaert 18/10/2007

18-10-2007, 17:22 Geschreven door Michel  
Reageren (0)