Sssssst.

Eigenlijk zou ik er over moeten zwijgen en gewoon verder moeten boeren
zonder na te denken…gewoon gerust verder leven want ik heb wat spaargeld
op de bank en we leven in een democratie. Ik kan naar de winkel gaan en
alles halen en betalen wat ik nodig heb. Niet dat ik gek moet doen, zo
groot is het bedrag niet dat op het einde van de maand op de rekening
komt. Neen, ik ben best tevreden, uiteindelijk heb ik een dak boven mijn
hoofd, een warm bed, genoeg te eten en als het wat meezit een goed
programma op TV. Als ik me vergelijk met het gemiddelde van de 6 miljard
mensen die op de wereld wonen, dan ben ik en jij zeker ook, goed af.

 

Drinkbaar water alleen al uit een kraantje is een luxe, en gezonde
voeding is ook al niet zo vanzelfsprekend, zelf geen ongezonde
hamburger. Een dak boven het hoofd is al helemaal een fata morgana voor
sommige mensen, die het moeten doen met wat bijeengebonden doeken, als
bescherming tegen de hitte en vrolijke insecten. Enfin ik strijk over
mijn buikje, en bedenk wat erg voor die anderen.

 

Het is goed dat ik af en toe eens opstijg uit mijn zelfgenoegzaamheid om
naar mezelf te kijken en naar dat wereldje van ons.

 

Die spaarcentjes van mij zijn eigenlijk maar een cijfer op een bladje
papier van een bank waarvan ik eigenlijk niet weet wat ze met mijn
centen doen. Ja ze maken er winst mee en maar goed ook, zolang ze er een
beetje van aan mij geven. Die bank moet wel te vertrouwen zijn, zodat ik
dat geld ook nog eens kan terugkrijgen als ik het nodig heb, maar, daar
wring het schoentje. Die banken fuseren maar en kopen elkaar op om de
grootste te worden. Het kleinste kind weet dat hoe  groter de bende hoe
slechter de controle. Miljarden van jou en mijn geld kunnen blijkbaar
verloren gaan, zonder dat vetbetaalde managers dat weten. Dus hoe groter
de bank hoe groter het risico. Niet onlogisch eigenlijk, ik ben blij dat
mijn centjes op een kleine bank staat. Als ze dikwijls zeggen, dat er
niets aan de hand is, dat we ons niet ongerust moeten maken, dan ben ik
toch achterdochtig.

 

Wat een geluk dat we in een democratie leven. We kunnen gaan en staan
waar we willen, ik kan zelfs schrijven wat ik wil, wat een vrijheid. Ja
en dan gaan we stemmen op mensen die verstandig genoeg zouden moeten
zijn om een land te leiden. Resultaat…juist, noppes, nada. Ministers
zijn bezig om haastig op reis te gaan en geld, ons geld, uit te geven.
Een bende die wat aanklungelt lijkt het wel, zonder enige leiding, ze
doen maar wat. De politiek smost ook al met geld. Zijn onze politiekers
zoals de bankmanagers ook maar met zichzelf bezig?.

 

De benoeming van “Het Konijn” door de koning, heeft  “de democratie” ook
tot een aanfluiting gemaakt. Ja, ik weet het, bij gebrek aan beters,
uiteindelijk moeten de Walen ook hun zegje hebben. Alsof dat “zegje”
iets uithaalt.   Ik ben blij in een democratie te leven, ik heb
tenminste mogen gaan stemmen, alleen vraag ik mij af waarvoor?

 

Maar we moeten ons niet ongerust maken, niet over de honger in de
wereld, het gebrek aan drinkwater voor onze donkere medemens, over de
diefstal van de banken, de onmacht van de politiek, de vereenzaming van
mensen, de onbekwame managers en politiekers, verstikkende lucht,
wereldvreemde koningen,  energiekosten, onbetaalde rekeningen, de
babyboom, en ook  niet over uw dienaar, die over zijn buikje wrijft.

 

Michel Stallaert 30/01/2008