|
Porno
Wees gerust, ik ga geen losgeslagen, konten, borsten of piemels uit de doeken doen, daarvoor kunnen we overdadig voor terecht op internet. Niet dat ik de weg wil tonen naar lage lusten, maar geef toe iemand moet zich daar toch vragen bij stellen, dus waarom ik niet.
In mijn verre jonge jaren, zouden we, bij wijze van spreken een moord hebben begaan, om ergens een blote tiet te kunnen zien, en we keken met gulzige schroom naar de dames die het gemoed hoog droegen. Als de dames dan nog voorzien waren van enige verluchting tussen de boezem, dan moesten we snel kijken om niet betrapt te worden. De zomers waren helemaal een feest, als je als attente jonge kerel een opwaaiende rok had gezien, met bijhorende blote bil, stond die bil voor een week gebrand op je netvlies. Er circuleerden voor de bevoorrechte vrienden, ook wat lingerie reclames rond, maar dat was levensgevaarlijk en je kon blind worden van je weet wel wat. Het was een frustrerende opgroeitijd, waar we de slechte manieren moesten biechten, zeker als we, of juist omdat we er van hadden genoten.
Sorry dames, ik weet echt niet hoe het er bij jullie aan toeging. Keken jullie stiekem naar het kruis van de jongens op zoek naar bobbels, of zette bij jullie de branie met brede schouders en lage stem de hormonen in werking.
Ja tegenwoordig heeft de jeugd last van hormonen, ze kunnen er echt niets aan doen. In mijn tijd bestonden hormonen niet, we deden aan vuile manieren, zo niet in de werkelijkheid dan toch in gedachten, biechten moest je zo wie zo.
Niet zo lang geleden, het zal wel op TV geweest zijn, hoorde ik hoe een vader zich afvroeg, wanneer hij de zoon, zijn eerste playboy cadeau moest doen. Misschien moesten we daar maar eens bij stil staan.
Gisteren keek ik naar een programma over Congolese soldaatverkrachters. De TV is een machtig medium, ik zag slachtoffers, jonge meisjes en oude vrouwen, verkracht, verwond, niet meer in staat om de plas op te houden, zelfs niet na de poging om de verminking te herstellen. Ze lachten omdat de dokter him self die, onder het zicht van de camera, de sonde eens kwam bekijken, die al een week weg is. Wat een grap, de zwarten lachen er voor een minuut hun ellende weg, en vergaten effe dat ze door hun eigen gemeenschap uitgestoten blijven.
Dan kwamen de soldaat-verkrachters, die ergens in de rimboe ook wel in beeld wilden. Ja waarom verkrachten ze eigenlijk, vernietigen ze het leven van vrouwen.
Ja dat kan niet anders, he, we zitten weken in de wildernis zonder onze vrouwen (?) en als we dan een vrouw zien die niet wil, kunnen we niet anders. Het gemiddelde van de mannen, lag op een tiental verkrachtingen. Begrijp je?
Ik gruwel met jou en met elk humaan mens over zoiets. Natuurlijk plukken we een momentopname uit een cultuur, het meest negatieve waarschijnlijk, zonder enig begrip te hebben van een zwarte samenleving. We moeten oppassen om een ganse cultuur te gaan oordelen, aan de hand van zijn excessen, maar de bescherming, de waardigheid van de mens zou universeel moeten zijn, toch?
Zijn wij ook schenders van mensenrechten, zijn we kritisch genoeg voor onszelf? Zijn alle mannen pornoverslaafd, is vrijheid belangrijker dan gezin, is seks een leuk speeltje, zijn taboes voor kinderen verkeerd. Laten we corrupte politicidynastieën maar doen? Blijven we niet verantwoordelijk zelfs als we niet verantwoordelijk willen zijn?
We mogen echt niet vergeten wie we zijn, de bevoorrechten, niet vergeten waar we vandaan komen, de gemeenschap met gebreken, vooral moeten we bewust kiezen waar we naartoe willen, want dan kiezen we voor onze kinderen, en eigenlijk ook voor die vrouwen in Afrika.
Stallaert Michel ©24/04/2009
|
