Vlaamser
Het is raar hoe de tijd de Vlaming, de Flamingant weer tot leven heeft gebracht. Met dank aan Bart de Wever, die surft op het Belgische immobilisme, ongewild geholpen door het Belgische establishment die ons in die richting heeft geduwd.
Nog niet zo lang geleden, was Vlaamsgezindheid eigenlijk taboe. Zelfs gisteren op het Vlaamse wijkfeest werd niet geacht aan politiek te doen, men spreekt liever over ditjes en datjes, de islam of de afwezige buur, dan over politiek. Toch is het weer toegelaten om Vlaams te zijn, als men er maar niet over blijft zaniken.
Het licht ongemak om Vlaams te mogen of te willen zijn, moet te maken hebben met de consequentie ervan. België lost op en de kans bestaat dat we in het proces het mooie Wallonië en het borrelend Brussel te verliezen. De mensen zijn niet dom en voelen wel aan waar het om gaat, nu ook Vlamingen.
Als we de economische goeroes mogen geloven, dan zit Vlaanderen in een ballon die naar boven kan, maar gekoppeld is aan een andere ballon, die zich laat meeslepen, en zich meer acht, omdat haar kleuren superieur zijn. Moeten we het touw doorknippen en al dat moois zien verloren gaan, of moeten wij onze branders maar wat opstoken, om heel die reutemeteut mee te sleuren. Voor de Vlaamse ballon blijkt er weinig alternatief, kappen of alles meesleuren.
Is wachten dan het derde alternatief? Volgens de economen en politiekers niet, we riskeren ten onder te gaan meegesleurd in een neerwaartse Europese luchtstroom. Het gevaar is dus dubbel en als je mij vraagt zullen we moeten kappen, om in elk geval aan één gevaar te ontsnappen, zodat we ons kunnen wapenen tegen de Europese luchtstroming.
Sorry dat ik jullie meesleep in een metafoor, maar ik probeer een ingewikkeld kluwen te herscheppen tot een simpel gegeven, hoewel ballonpiloten zullen zeggen dat het ingewikkeld blijft.
Waar ik wel van overtuigd ben is dat, als de splitsing van België een feit wordt, we naar het mooie Walenland op verlof kunnen en we er met open armen zullen worden ontvangen, misschien zelfs in onze eigen taal. Dan zullen we daar graag geziene gasten zijn en zij bij ons, ook in hun eigen taal. Het spook van het Franse gekonkel en de verfransing is dan van de baan. Zuivere koffie en goed buurmanschap, wie wil dat niet?
Het zal ook beter zijn voor de Vlaamse politiekers. Het spelletje, dubbele zitjes, het doorschuiven van de zwarte piet, gedaan, want we zullen zelf moeten opdraaien voor onze eigen fouten. Stel je voor er zal zelf plaats zijn voor links, voor centrum en rechts voor groenen
enz. als ze maar staatsdragend willen zijn. We zullen in het begin de handen vol hebben
.wat met onze schulden, wat met de Euro, wat met onze energie, economie, gezondheid, klimaat. Het wordt stilaan tijd de handen aan de ploeg te slaan, of de ballon op koers te brengen en te houden.
Michel Stallaert 11-7-2011
|