|
De golfbeweging,
Het leven is een golfbeweging. Ik bedoel er zit een golfbeweging in het leven. Vandaag vragen we ons toch af waar de wereld naartoe gaat. Natuurlijk gaat de wereld nergens naartoe, we staan op, geven de vrouw en de kinderen een goedemorgenkus of een grom naargelang de kwaliteit van de nacht, of van de vorige dag. Dan haasten we ons naar het werk als we dat hebben, en zo rent de dag ons voorbij, tot we ’s avonds uitgeblust in de zetel duiken als een overjaarse komkommer. Er zijn nog een hoop varianten, zoals gepensioneerden die zorgen voor de kleinkinderen, of de survivers die fietsen, wandelen en lopen, want gezondheid is een kostbaar goed. Over het algemeen herhaalt de week zich gelijk de vorige week, zoals de golf op het strand. Dus de wereld blijft nog wel een tijdje bij ons, en ondanks onze angst en hoop overleven we het wel. We hebben het allemaal al eens meegemaakt.
Met de grote overstroming in 52, heeft de natuur al eens aan de takken geschut, met de deltawerken in Nederland voor gevolg. In 68 hebben de mensen eens aan de boom geschud, het was de ondergang van de gevestigde orde, de katholieke kerk begon aan zijn zwanenzang. We moesten er maar op los leven, want de wereld zou vergaan door de atoombom, en de bom viel niet. Vandaag gaat de stijgende temperatuur ervoor zorgen dat in 2050 de zeegspiegel met 70 meter gaat stijgen. Op een metertje meer of min moet je mij nu niet vastpinnen, maar 7 meter is al genoeg om Vlaanderen te verzuipen.
Ondertussen zijn we, zonder dat we er erg in hadden rijk geworden. We zijn van een zwartwitTV, overgeschakeld op kleuren, op plasma, op digitaal, op led, op smartTV. We hebben onze auto en soms meer dan één. We hebben onze laptop en smartphone. Google en Facebook, weten waar we zitten en wat we doen. Who cares.
We gaan op reis naar exotisch landen, goedkoop, slechts wat vlieguren verwijderd. Ik heb de Taj mahal nog niet gezien, en ik moet nog naar Zuid-Afrika en Australië en Nieuw-Zeeland, maar voor velen is dat al achter de rug. We hebben onze hemel hier en nu, met wat beters dan rijstpap met gouden lepeltjes. We zijn ondanks het pluimwerk van de staat en de banken, nog altijd rijk, hoewel er een enorme staatsschuld staat te blinken. Het Belgisch plafond en bij uitbreiding het Europees plafond staat op instorten, en het scheelt niet veel of Rusland draait de gaskraan toe. We kunnen er niets aan doen, dus waarom ons zorgen maken, we worden er alleen maar neurotisch van.
Erg allemaal? Niet als je beseft, hoe het was toen Vlamingen nog armoezaaiers waren, de marginalen van het Belgique à papa. We weten niet wat de toekomst brengt, maar wel, dat we vandaag heerlijk kunnen leven en genieten van elkaar, gezellig samen in de zalig verwarmde huiskamer, met een goed boek een glaasje uit Cava-land . We kunnen de zingeving ook hogerop zoeken, in het spirituele, yoga en boedha op zoek naar het ik, naar de energie die je lichaam doorstroomt, of verwijlen in de cultuur, concertzalen en musea. Nog hoger kan ook, in het scheppen van een God, naar ons beeld en gelijkenis. Hij zal wel steeds opnieuw worden uitgevonden, als een eeuwige golfbeweging. Zelfs volwassenen blijven kinderen op zoek naar een hand die hen leidt en vasthoudt.
|
