...les in wat pure, overvalste Rhythm&Blues, niet de gepolijste shit uit de hitparades die in wezen totaal niets meer met R&B te maken heeft maar alles met handige marketingjongens en meisjes uit het MTV-wereldje.
Weg ermee!.
Aan de rock 'n roll-wieg stonden vele vaders, in dit filmpje staat de grootvader ervan: Chuck Berry IS rock 'n roll. Over Berry zijn al lelijke dingen geschreven, de meeste zijn nog waar ook, dat hij een complete asshole kan zijn voor de muzikanten waarmee hij optreedt is nog een van de minste.
Deze sessie kwam er, als ik mij niet vergis, ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag in 1986 op initiatief van Keith Richards die al zijn hele leven lang een adept is. Als vanouds steelt Berry de show in zijn onnavolgbare stijl, ondanks zijn beperkingen als gitarist. De anderen moeten maar volgen waar hij zin in heeft. Vooral Eric Clapton lijkt het af en toe moeilijk te hebben met de fratsen van het feestvarken.
Richards, de ongekroonde koning van de r'n-r-riffs, blijft uiteraard zijn coole zelve, Joey Spampinato hanteert de Longhorn Dano-bass, Chuck Leavell niet te zien maar wel degelijk aan de toetsen.
Het zou maar erg geweest zijn moest Johnnie Johnson (piano) er niet bijgeweest zijn, hij schreef de meeste nummers voor CB in de jaren vijftig, maar Berry ging met de credits en diens band lopen.
http://www.youtube.com/watch?v=wzKd0aiaK4c
O, en voor diegenen die John Lee Hooker's Dimples niet kunnen vinden:
http://www.youtube.com/watch?v=OC_IZlOJv94
|