Jan wordt op een morgen wakker met een enorme kater. Hij kan nauwelijks zijn ogen open krijgen. Het eerste wat hij ziet is een glas met water naast zijn bed en enkele aspirientjes. Hij slikt die in, en ziet dan al zijn kleren netjes over de stoel hangen, propertjes gewassen, gestreken. De rest van de kamer is ook heel netjes. Hij gaat naar beneden, waar een briefje ligt van zijn vrouw:
Schatje, je ontbijt staat klaar in de keuken. Ik ga boodschappen doen, ik hou van je. Jan gaat naar de keuken, en vindt er zijn zoon aan de ontbijttafel. En ja hoor: er staat een uitgebreid ontbijt klaar voor Jan, met de krant erbij.
Jan vraagt aan zijn zoon: Wat is er gisteren eigenlijk gebeurd? Wel, pa, is het antwoord, jij kwam om 3 uur vannacht thuis, stomdronken, brak een vaas en hebt overgegeven in de hal.
Je hebt jezelf een blauw oog bezorgd toen je tegen de deur liep. Oei?, denkt Jan.
Maar waarom is alles dan zo netjes, en waarom heeft je moeder mijn ontbijt klaar gemaakt, was ze dan niet boos?? ?Ach, mama heeft je naar de slaapkamer gesleept, en ze wou je uitkleden, maar toen ze aan je broek stond te sjorren om die uit te trekken lulde je iets van:
Ik heb veel leed gehad want mijn vrouw heeft me verlaten Ik was bang voor het zwarte gat Ik was in alle staten Maar ik heb een nieuw vriendinnetje Nu is alles weer oké Het is een negerinnetje Dat zwarte gat valt best welmee
Een Duitse buikdanseres heeft een schadevergoeding van 12.000 pond (17.500 euro) gekregen, nadat een chirurg van een privé-kliniek per ongeluk een deel van haar achterwerk had weggezogen. De 38-jarige Julia Meyer uit München wilde dunnere dijen, maar de chirurg zoog op de verkeerde plek vet weg.
Meyer was tijdens de liposuctie lokaal verdoofd en realiseerde zich niet wat er gebeurde. "Toen ik na de operatie zag dat de helft van mijn kontje weg was, viel ik bijna flauw", zegt ze. Meyer is echt beschaamd over haar uiterlijk en durft zelfs niet meer te gaan zwemmen. (hln) bron HLN
Gisteravond reed ik nietsvermoedend naar huis, toen ik werd tegengehouden door de politie.
De dienstdoende agent sommeerde mij de auto uit te komen, omdat hij vermoedde, dat ik in kennelijke staat van dronkenschap was.
Ik verzekerde hem, dat ik niets gedronken had, maar ik kon hem blijkbaar niet overtuigen.
Hij zou me wel even een test afnemen.
"U rijdt in het donker en er komen u twee lichten tegemoet. Wat denkt u dat dit is ?"
"Een auto," zei ik, verbaasd over deze onnozele vraag.
"Jaja, allicht, maar wat voor een: een Renault, een Peugeot of een Citroen?" vroeg hij.
"Geen idee," was mijn antwoord.
"Zie je wel, straalbezopen!" constateerde hij.
Ik verzekerde hem, dat ik echt niets gedronken had.
"Nou vooruit, nog een testje.", zei hij, " U rijdt in het donker en er komt u een licht tegemoet. Wat is dit, denkt u ?"
"Een motor," was mijn antwoord.
"Jaja, een motor, logisch, maar wat voor een: een Kawasaki, een Honda of een Yamaha ?" wilde hij weten.
Wederom moest ik het antwoord schuldig blijven.
"Toch behoorlijk in de olie, dus," was zijn conclusie.
Ik was onderhand behoorlijk pissig over dit onnozele gedoe en besloot in de tegenaanval te gaan.
"Een wedervraag," zei ik, "er staat een vrouw op de stoeprand, hoge hakken, hevig opgemaakt, netkousen, minirok en een decolleté tot bijna op de navel.
Wat is dit volgens jou ?"
"Een straathoertje," zei hij onmiddellijk.
"Jaja," antwoordde ik, "dat is zo helder als wat, maar welke: je dochter, je vrouw of je moeder ?"
En nu ben ik m´n rijbewijs kwijt en 'k had geen druppel alcohol gedronken !!!
Eerst had hij gedacht dat bidden spreken was, maar toen ontdekte hij dat bidden zwijgen is, en niet alleen zwijgen, maar luisteren. (Sören Kierkegaard)
Ik zie hoe landen zich verscheuren
Ik voel de kanker van cynisme
Ik zie de mensen zonder dromen
Ze vluchten in goedkope luxe
En in de ontevreden steden
Jaagt de haat door oude straten
De dreiging komt steeds dichterbij
Maar ik
Ik heb een medicijn
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever dan mijn leven
Dan om het even wat
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Ik heb je liever liefste
Elke dag
Wat ik ook wil zeggen
Jij krijgt mijn woorden klein
Was ik maar een dichter
Dan kon ik dichter bij jou zijn
Was ik maar jouw bloed
Dat door jou lichaam stroomt
Dan sliep ik in jou hart
En woonde in jouw hoofd
Want ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever dan mijn leven
Dan om het even wat
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever liefste
Elke dag
Hier zullen we zitten en de klanken der muziek onze oren laten binnensluipen: rustige stilte en de nacht verworden tot de aanrakingen van zoete harmonie. (William Shakespeare)