Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Ik ben een man en woon in Tervuren (België) en mijn beroep is Commissaris van politie op rust.
Ik ben geboren op 08/02/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zowat van alles van lezen tot crea, van schrijven tot lekker niets doen en genieten van leven..
teveel om in dit kleine vakje te kunnen plaatsen
Over mijzelf
Ik ben Ria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Miekemuis.
Ik ben een vrouw en woon in Zelzate (Belgie) en mijn beroep is Verzorgen van de animatie in ons dienstencentrum en alle regelingen die daar bij horen..
Ik ben geboren op 19/08/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker eten en genieten van het leven en de kleinkinderen. Miekemuis is creatief op vele punten .
zoveel te zeggen dat het vakje dat voorzien is te klein zou zijn
We have a dream
In deze donkere tijden geloven wij meer dan ook in de toekomst van de mens.
Wij kunnen niet geloven dat de mens niet in staat is een betere wereld te scheppen.
Wij kunnen niet geloven dat wij als mens niet méér zijn dan een speelbal van het lot
dat wij niet kunnen werken aan de toekomst.
Wij geloven dat hoe hard de kanonnen ook bulderen, hoeveel bommen er ook ontploffen,
er ooit een stralende morgen komt,
Het leven zal altijd sterker zijn dan de dood, ondanks alles.
Wij geloven dat ooit alle bewoners van de aard drie maal per dag zullenkunnen eten
om hun lichaam te voeden.
Dat ze de opleiding zullen krijgen om hun geest te ontplooien en het recht en de vrijheid om hun hart te tonen.
Wij geloven dat ooitde vrede en de eerbied voor elkaar aanvaard zullen worden als universele wet.
Dat elk mens onder een boom zal zitten vrij van alle angst.
werkje van Miekemuis in maart 2006, Afrikaans koppel op doek
Beeldje Afrikaans koppel, werkje van Miekemuis met Pretex in maart 2006
werkstukje voor pasen 2006 in het crea-atelier van Miekemuis
Boomer is onze 100.000e bezoeker
Miekemuis en haar Maatje
Dank voor je bezoek, kom gerust eens terug en wil je een berichtje nalaten in het gastenboek, dat staat aan de rechterkant hier wat verder naar beneden. Dank je wel
31-12-2005
wensen
Aan alle bloggertjes, groot en klein, dik of dun, rost of zwart . Mijn beste wensen uit heeeeeel mijn hart. Mag 2006 het jaar zijn van vreugde, geluk, maar vooral van een goede gezondheid; Geniet van de kleine dingen des levens, de tijd gaat zo vlug voorbij; en morgen kan morgen al niet meer zijn. Warme wensen uit het koude Zelzate Met een knuffel Miekemous(Ria 2) en wilde tijgerpoes
Een paar jaar geleden was er op de zuidgang een dame komen wonen bij ons in het rusthuis. Ze was van geboorte van Gent en had alzheimer en was niet meer in de mogelijkheid om zelfstandig thuis te Zelzate, waar ze een paar jaar woonde, te blijven.
Ik kon het goed met haar vinden en als we tijd hadden ging ik wel eens een praatje slaan. Ze was gek op mooie kleren en dat schepte een band, vrouwen onder elkaar he.
Na een tijdje was de alzheimer zo ver gevorderd dat ze voor eigen veiligheid naar de gesloten dienst van onze RVT moest worden geplaatst, deze dingen gebeuren, jammer, maar ooit zijn ze in een stadium dat het niet echt meer doenbaar is om zelfstandig op een kamer te verblijven.
Op de gesloten afdeling staan ze onder toezicht 24/24 uur en kunnen beter worden begeleid.
Nu was deze dame, deze morgen gevallen. Ze had al lang al het contact met de verpleegsters verloren van die dienst, mede door de medicijnen en de alzheimer die haar geest volledig had overgenomen, en daar ik op dienst was deze morgen en haar kende van vroeger, werd ik er bij gehaald om te zien of ze ergens pijn had, misschien sprak ze tegen mij wel, dachten de collegas.Ik ging dus naar beneden om eens te zien.
Nu heb ik een vrij luide stem en daar ik ook van Gent ben van geboorte en dus een mondje Gents kan ..wie weet dus ..
Ik zei dag jonge dame wat hoor ik daar, gevallen??? Ze keek op een glimlach verscheen op haar gezicht, ze herkende mijn stem, ik zag het aan haar ogen.
Ik vroeg waar doet het pijn? Ze bleef verdwaast glimlachen. Ik vroeg terug: hebt ge pijn? zeg het eens....
Terug die glimlach, die ogen die glinsterenden, meer niet Nog eens vragen, maar de blik in haar ogen was niet echt van besef .... Ik zei in Gents:" maar kind toch waar is de tijd he, weet je nog die veste(jas) van u die was schuune (schoon) zeg .en dat rokske met die zwarte bloeze hedde die nog (heb je die nog)?
Ze lachte en knikte met haar hoofd van ja, ik had contact, ze was er weer bij. Ik vroeg terug: hedde ziere??? . toog ne kier woar (toon het eens waar) .ze wees naar haar hoofd achteraan, daar stond ne dikke bult. Nog anders ziere (pijn) vroeg ik, ze knikte nee. Ik zei : we goan der iets aan doen, blijf rustig op je bedje, ik kom nog eens kijken (zien).
Jongens, dit deed deugd! Als je bij die mensen ook maar een klein beetje respons hebt, kunnen binnendringen in hun geest, in hun hart, in hun ziel .. Zoiets maakt je dag weer goed..... Gelukkig en met een zalig gevoel ging ik weer naar mijn eigen dienst. ts nog zo slecht niet bij die oudjes dacht ik, ook al zijn ze ver weg, ooit vind je die weg naar hun hart en geest terug.
steeds welkom!! Ik wens Wensen, wensen is typisch iets voor mensen. Nooit tevree met wat hij heeft, vraagt hij om meer, heel onbeleefd. Een fiets, een trui of een nieuw boek, een minnares wenst om een huwelijksaanzoek. Laat ik eens mee doen voor de grap en ik wens om meer vriendschap, Liefde en geluk in dit land en geld in de landen met achterstand. Minder haat in Amerika, en water in de sahara. Voedsel waar ze niet eten kunnen en warmte zou ik aan het koude gunnen. Groenten in de kale moestuin en een beetje sneeuw in mijn achtertuin. Een lach voor onze mopperaar, dan zijn dit mijn wensen voor dit jaar. Ik wens ieder van jullie een zorgeloos 2006 met liefde . Geluk . gezondheid en vrede met heel mijn hart. Miekemous(Ria2)
het was al donker om 16.30 vandaag grote sneeuwvolkjes bedekt het terras en de tuin de vijver is bijna dichtgevroren gelukkig is hij op zijn diepste punt 1.80 zodat de visjes geen gebrek aan zuurstof hebben en gewoon hun gang kunnen gaan prachtig zicht met de kerstboom en zijn lichtjes buiten gewoon om van te genieten
van pretex's en stone-art hebben we deze african lady en man gemaakt het relief papier is paperdecoratie die is bewerkt met pretex's daarvan zijn dan ook de klederen gemaakt het geheel staat op een ytonsteen die eveneens is bewerkt
Anouschka Vandenbosch leerling Sint-Jozefschool Mere
Samen in de nacht. Sterren aan de hemel. Donkere wolken waar we op zvweven. plots vallen jij en ik apart. Ik word wakker, roep en schreeuw, bij jou wil ik zijn. Daar ben ik veilig. Nu zijn er gevaren die kwaad lonken weg is mijn droom en weg ben jij.......
gedichten ingezonden door jongeren tussen de 13 en 15 jaar voor de poëziewedstrijden van Willy Bultereys 2004
Wanneer dag verdwaalt in nacht komt zacht de zoete slaap hij brengt tot leven zachte kleuren wolkendekjes, hemelhoge regenbogen wonderlijke geuren
dromen gaan, dromen komen wie ze vindt mag er even wonen
Wereld vol magie fonkelogen in de nacht zou hij komen , de prins waarop ik reeds zolang wacht?
dromen gaan, dromen komen wie ze vindt mag er even wonen
Soms tijdloos eeuwig soms roeloos stil soms flitsraak vlug soms koud en kil zo raakt de droom de diepste ziel verhalen vertellend aan wie luisteren wil
gedichten ingezonden door jongeren tussen de 13 en 15 jaar voor de poëziewedstrijden van Willy Bultereys 2004
Veel jonge mensen onder ons hebben het moeilijk, zij zijn niet bij hun beide ouders,of verblijven niet in eigen land of stad, zijn omgeven van verslavingsmiddelen, zien fysisch geweld en gevaar in eigen huiskring, Het is voor hun vaak ook moeilijk daarover te spreken,schroom weerhoudt hen en er is ook de vrees voor spot, onbegrip en onwil Wat onderdrukt is ,kan opduiken in angstdromen,ook overdag samen met verlangen naar betere omgevingen en zachtaardige toestanden Ook in dagboeken , intieme notities, brieven gedichtjes en andere dromerige of hallucinate geschriften verschijnen die inhouden Indien echt doorvoeld en spontaan hebben die uitingen een grote waarde, dan gaat het niet om het rijm of de lengte van een gedicht maar om de echtheid
Daniel De Neve jurylid van Dromen Poëziewedstrijd Willy Bultereys 2004
Ik ga vanaf morgen deze jonger zelf aan het werk laten door iedere dag een gedichtje of tekst uit hun droomwereld door te geven op dit blog misschien hebben we daardoor een betere kijk en begrip van hun denkwereld Veel leesplezier met Dromen ...uitgaven Willemsfonds oost-vlaanderen
De onbekende, die je achteloos voorbijgaat, kan misschien die mens zijn die reeds lang tijd op je vriendschap wacht dat je het ook nooit te druk mag hebben om lief te hebben dat wens ik ieder van jullie toe
voor het jaar 2006
vrij overgenomen van een vriend ..... Jan Van de Wiele
Voor mij een jaar om vlug te vergeten, is mijn eerste indruk.
Een jaar waarin assepoes na een droom van 27 jaar is wakker geworden,
en de ridder op het witte paard niets meer bleek dan een leugenaar en bedrieger .
Het was en jaar van pijn en verdriet,
maar iedere traan maakte me sterker,
en deed me beseffen dat de goede beslissing was genomen.
En bij iedere tegenslag nam de vechtlust toe,
ik zou en moest slagen dat had ik mezelf beloofd,
vooruit zien en niet langer achterom.
Het was ook het jaar waarin ik mezelf terug heb ontdekt,
en dingen die ik vergeten was terug heb opgenomen.
Het was het jaar waarin ik de echte vrienden heb ontmoet,
en de profiteurs heb leren kennen.
Het was een jaar van hard werken,
maar ik mag iedereen in de ogen zien.
Het was ook een jaar van dankbaarheid,
dankbaar dat ik nog steeds mijn ouders heb;
dankbaar voor de liefde, vriendschap de steun toen het voor mij niet goed ging van mijn dochter en haar man , voor die twee schatten van kleinkindjes.
Voor de liefde en vriendschap van mijn maatje en zijn vrouw toen ik weer eens een dipje had, en hij er steeds was toen ik het echt nodig had.
Voor de echte vrienden en vriendinnen of de dames van de hobbyclub, waar ik mijn creativiteit kon ontplooien en ontspannen, voor de goede collegas die er mijn slecht humeur moesten bijnemen op het werk, voor deze die het niet deden en mij met mijn voeten terug op de grond hebben gezet.
Dankbaar dat ik nog steeds kan werken omdat ik gezond ben,
Dankbaar voor die wilde poes omdat ze mijn leven wil delen.
Was het dus een jaar om te vergeten? Misschien wel niet, het heeft me tegenslag gebracht maar ook de kracht om sterker naar de toekomst te gaan, dus ..2006 hou je vast, ik kom er aan.
Met heel mijn hart dank voor jullie vriendschap, liefde en steun in het afgelopen jaar en mijn beste wensen voor 2006
Savez-vous qui est né Ce matin dans le pré? Un gros bonhomme tout blanc! Il est très souriant Avec son ventre rond Ses yeux noirs de charbon Son balai menacant Et son chapeau melon.
Le soleil a brillé, À midi dans le pré, Je n'ai rien retrouvé... Le bonhomme a filé!
Bonne et Heureuse annéé 2006 avec mes voeux amicaux gros bisous Ria
ik kan niet bidden met dezelfde woorden waarmee ik met de bakker praat hoewel ik weet dat Hij het kleinste meest hulpeloze woord verstaat ik wil Hem zien in alle dingen en niet alleen wanneer ik bid maar ook wanneer ik sta te zingen of achter mijn piano zit
De Kerstboom is niet meer weg te denken uit onze huiskamers in december. Het is meestal een fijnspar, blauwspar of Servische spar met of zonder kluit of geteeld in een pot. Wie veel geld wil uitgeven, kan ook een edelspar in huis halen. Wij versieren deze boom met elektrische of echte kaarsen, gekleurde ballen, engelenhaar, sterretjes, figuurtjes van hout enz. om het gebrek aan licht buiten door licht binnenshuis te compenseren.
Kerstbomen komen in Nederland niet uit het bos, maar worden speciaal geteeld. Oorspronkelijk is de kerstboom helemaal niet verbonden met de geboorte van Jezus. Hij was er al voordat deze geboren werd. In bijna alle culturen werden bomen op de een of andere manier vereerd. In het oude Egypte stond de palmboom centraal als representatie van Osiris, want deze was een boomgeest. In het oude Rome vereerde men de den als boom van de god Baal-Berith (heer van de den). Later vierde men het feest Saturnalia, ter ere van Saturnus. Men gaf elkaar cadeaus en liet de slaven tijdelijk vrij. Een latere cultus vierde op 26 december Natalis Solis Invicti, de geboorte van de onoverwinnelijke zonnegod. De Romeinse keizer Constantijn I behoorde tot deze cultus, totdat hij in 312 een mystieke ervaring kreeg op het slagveld. Hij zag een kruis en hoorde een stem zeggen:'In dit teken zul je overwinnen.' Hij bekeerde zich tot het christendom en bepaalde dat kerstmis in het Romeinse Rijk op 25 december gevierd diende te worden. Er was dus geen sprake van een zuivere kerstgedachte. De heidense elementen bleven bewaard. Dennen speelden ook een belangrijke rol bij de verering van Astarte, godin in het Assyrische rijk. Bij haar altaren werden dennenbomen geplant. Soms werden hier ook palmbomen voor gebruikt. De voorkeur ging uit naar de spar die met haar piramideachtige vorm naar het rijk der goden wijst. In het oude Babylon versierde men bomen met voorwerpen die zon, maan en sterren symboliseerden. In 354 vierden de christelijke Romeinen voor het eerst kerstmis, en wel op de feestdag van de zonnegod Apollo. Noordelijk van de Alpen vierde men vanaf 21 december het Germaanse Joel-Feest. De kwade geesten werden verjaagd met geschreeuw en vuur. De Kelten hingen o.a. dode vogels in hun offerbomen. In Nederland hing men vroeger sparrenboompjes hoog in de mast van een uitvarend schip, om daarmee aan de hoop uitdrukking te geven dat men met kerst weer thuis hoopte te zijn. In de 5e eeuw dook de spar op als Boom des Levens in mysteriespelen in Duitse kerken. Hij was behangen met appels en ouwel of koekjes. Sinds de Middeleeuwen werd midwinter gevierd met het binnenhalen van takken die men daar tot bloeien bracht (Barbaratakken). Zij zorgden voor bescherming tegen het kwaad en stimuleerden vruchtbaarheid. Later versierde men de huizen met groenblijvende planten , b.v. hulst, dennen, sparren en laurier. In Silesie en Elzas hing men koekjes en fruit in de bomen of versierde deze met kaarsen. De wintertak was in feite de voorloper van onze kerstboom. In 1535 werden in Straatsburg op de markt hulst, bukskransen en taxustakken verkocht. In 1509 verschijnt van de hand van de schilder Lucas Cranach de Oudere een kopergravure met een versierde dennenboom. De stralende kerstboom is symbool voor het opnieuw ontwaken van de natuur. Eén van de eerste beschrijvingen van een versierde, geurende en glanzende kerstboom vinden we bij 'Die Leiden des jungen Werther' von Goethe (1774).Op een schilderij uit 1601 zien we St.Christophorus bij een boom vol eet-en drinkwaren, waar het Kerstkind naar grijpt. In 1605 wordt uit Straatsburg bericht dat er in een huiskamer een dennenboom opgericht en met veelkleurig geknipt papier, appelen en klatergoud behangen was. In Zweden kende men reeds de lichtboom, een houten geraamte dat een boom voorstelde. Op zijn takken werden kaarsen geplaatst. Van hieruit ontstond de driearmige kandelaar die in Zweden overal wordt ontstoken. In 1841 liet de Engelse Prins Albert, echtgenoot van Koningin Victoria, een grote dennenboom naar Duits voorbeeld optuigen. Dit was het begin van een nieuw kerstritueel, eerst voor de adel, later ook voor gewone burgers. In de 19e eeuw protesteerde het Vaticaan tegen de invoering van dit 'heidens' gebruik. In 1866 werd de eerste gietijzeren kerstboomstandaard gepatenteerd. In 1882 wordt vermeld dat men in USA een kerstboom elektrisch verlicht heeft. In 1891 wordt de eerste kerstboom voor het Witte Huis opgesteld. Vanaf 1900 vinden we overal, bij de gezinnen en in openbare gebouwen, versierde en verlichte kerstbomen. Het heidense symbool wordt nu gecombineerd met de christelijke kerststal.
Symboliek
De altijd groene den symboliseert vruchtbaarheid en onsterflijkheid. Groen is de kleur van hoop, het opnieuw ontwaken van de natuur en de terugkeer van de levens- cyclus.
De groene tak houdt het kwaad op een afstand.
Volgens voorchristelijk geloof hadden kaarsen de functie om overledenen te helpen in midwinternachten de weg naar huis te vinden. Ook werd het overwinnen van de donkerste tijd van het jaar met vuren gevierd. Daarmee wilde men de terugkeer van de zon bezweren. Warmte en licht zijn zinnebeeld van licht en leven en voor alle levensprocessen op aarde noodzakelijk.
Appels zijn symbool voor vruchtbaarheid. In het christendom is de appel ook de vrucht der verzoeking, die aan de Boom der kennis van goed en kwaad groeit. In de Middeleeuwen werden voor sommige kerken. zogenaamde met appels versierde Paradijsbomen (sparren) opgesteld.
Waarschijnlijk hebben kerstboomversieringen zoals lametta en andere glimmende voorwerpen te maken met de kostbare geschenken van de Heilige Drie Koningen.
Zaterdag en zondag niet op het blog, erg was dat, ik kon maar niet inloggen... steeds foutmelding, wat ik ook deed. Blijkbaar toch iets aan de server geweest denk ik... daar ik gisterenavond plots en met dezelfde gegevens er weer in kon... Dus aan alle blogertjes, beetje laat, maar prettig week'end gewenst. Hoop dat het gezellig en knus was met de kindjes en de famillie. groetjes Miekemous
Er zijn zo van die dagen dat ik me wel eens afvraag, waar ik in godsnaam mee bezig ben en waarom ik een paar jaar geleden voor de baan van verzorgende in een rusthuis met dementerende mensenheb gekozen. Ja ieder kind wil wel verpleegster worden, ik heb dus die kinderdroom in werkelijkheid omgezet,en eerlijk vraag me soms af waarom, ... het werk is zwaar, werken op feestdagen -weekend's , steeds moet je er zijn, vroegdienst - avonddienst, nacht,sommige mensen zijn veeleisend, vervelend , pijn hier, pijn daar ..en maar klagen. Vieze pampers op je nuchtere maag,.... ze maken je uit voor hoer of vuile teef,... trekken aan je haar of schort , en als je niet vlug genoeg weg bent kan je soms nog een slag in je gezicht krijgen ook , zoiets kan gebeuren ,na 35 jaar heb je wel het ene en ander meegemaakt, Gordijn dicht nee toch maar open... Water te koud, water te warm Ze brengen hun gewoontjes en karakter mee naar het rusthuis, en zo moet het dan ook gedaan worden, je kan ze het niet kwalijk nemen , sommige weten gewoon niet meer wat ze doen, hun geest is niet meer in staat onze handelingen te volgen, en ze slaan in paniek en gaan in de verdediging, wij zouden het waarschijnlijk ook doen. Ja oudjes zijn niet steeds lief en kunnen behoorlijk agressief uit de hoek komen. Er zijn er natuurlijk andere en gelukkig maar ook, en die zijn best heel lief en vriendelijk, je mag ze niet allemaal over dezelfde kam scheren .. schatjes die met alles wat je doet heel blij en dankbaar zijn ... Daar gaat het niet om maar ..jaer zijn zo van die dagen Maar er zijn ook van die dagen net zoals gisteren en dan weet je het weer waarom je deze job graag doet. We hebben een dame die erg dement is, kan geen zinnig woord meer zeggen..... Woorden vermengen zich in haar mond tot en gebrabbel waar je af en toe eens een woordje kan van verstaan, korte dingen, geen zinnen meer, ja en nee of mooie... Verder gaat het niet meer omdat haar geest vergeten is hoe ze de woorden moeten vormen, ze was bang, angstig, ongerust en verward, haar gebrabbel stond niet stil, geen woord dat je kon begrijpen. Ik nam haar in mijn armen net als een kind, zei dat ik haar begreep, haar zachtjes wiegend, rustig nu, alles is oké. Ze bleef maar brabbelen, ik bleef maar wiegen en praten, zei haar dat het goed was... tot ze rustig was en plots zei ze helder en klaar: "je bent lief... ik hou van jouw .". Ik zei : we houden ook van jouw ....wij allemaal en plots dit ene moment deed me al de rest vergeten en was er weer dat meisje dat zo graag verpleegsterke wilde worden.
Dit is een kerststalletje gemaakt met poppen uit de kringloopwinkel en bewerkt met kleurloze pretex. Is eens iets anders als die klassieke kerststal en is zeker even mooi.
Een vriend deelt mee in vreugde en verdriet. Een vriend helpt stilzwijgend en roddelt niet. Begrip en waarderen, hoef je een vriend niet te leren. Wat ook het leven biedt.... een "echte" vriend verlies je niet. Overgenomen van "Gedichten" en gemaakt door Sandra R.
En dit is het resultaat. Heb ik het niet goed laten doen door mijn vrouwke?? Ik mag er wel niet gaan in spelen heeft ze gezegd, want dan zal ze heel boos worden op mij. Pfff dat vind ik flauw.
Inderdaad de pietjes waren nogal zwart, en moeilijk herkenbaar
En nee het was geen schoenblink maar toneelcosmetica, die met gewone niveamelk te verwijderen was, dan nog een grondige gezichts verzorging en alles was terug in orde
De dienaar van dit blogje is een 150 groot vandaar het bankje heb het voor alles en nog wat nodig , ( tip 1) en ik zit voor de sint met het rode pakje aan op mijn knieën ( tip 2 )
Dank aan de bloggertjes die hebben meegedaan of toch eens goed zijn gaan zien
Jammer er was geen enkele speurneus onder ons die het geeft gevonden ,
de nederige dienaar van dit blogje is een van de pietjes, rara waar?.... de speurneus die me er uit kan halen krijgt alvast een vermelding op mijn blogje. Tip voor vandaag : ik heb steeds een bankje in de buurt....
sorry .... maar collega's, vrienden en famillie kunnen niet deelnemen hahahahahaha prettige klaasavond aan de blogjes en niet vergeten de schoentjes te zetten
Ik herinner mij het geluid van kiezelstenen meegenomen door de golf de wind die aankwam suizen door het dal de daaropvolgende stilte voor de hel los brak het knappend geluid van het breken van de tak
ik herinner mij het geluid van de stad dat opsteeg naar de rots waarop wij stonden waar wij de hemel bijna aanraken konden
het bonzen van mijn eigen hart in mijn oren de zinderende warmte van de dag de atmosferische trillingen die daarbij horen
ik herinner mij de adelaar die gebruik makend van de thermiek omhoog zweefde tot hij oploste in het blauw
het zijn de mooiste herinneringen die ik beleefde samen met jou.
ik herinner mij Het kraaien van een haan een rivier die neerstort in het ravijn een kerkklok die ons liet weten dat het tijd werd om te gaan terwijl we wilden dat het eeuwig zo kon zijn
ik herinner mij de stille dorpen met hun oude huizen waarvan we een moment een deel wilden zijn gewoon door er een nachtje te slapen of zomaar wat te zitten op het plein
ik herinner mij de geur van velden vol klaprozen en bloeiende brem, het zoemen van de bijen de trage schommelende gang van de koe
de geur van houtkachels en gerookte ham ik herinner mij Precies dat ene plekje waar jij me in jouw armen nam
moet ik echt niet helpen? .........echt niet je moet het maar zeggen ,..........of moet ik anders wachten tot de kerstboom staat?.... mij ook goed je zegt het maar vrouwke, je weet ik kan wel ne brave poes zijn als ik wil ... (maar niet voor lang)
Voor onze blogventjes die graag eens een pintje drinken...... klik op de foto Wel even je geluid wat harder en swingen maar! met de groetjes van de Sint en zijn pietjes
Natuur gaf jou een vrouwelijk gezicht Mijn Meester-Meesteres voor wie ik schrijf, Een vrouwenhart ook, zacht, maar niet gericht Op vals gedraai, waartoe een vrouw soms neigt.
Haar oog bedriegt, terwijl het jouwe blinkt; Al wat het ziet laat zich met goud verrijken; Een man, die met zijn pracht haar pracht verdringt, Waar mannen steels en vrouwen stil naar kijken.
Je zou eerst als een vrouw worden geboren, Maar de natuur beviel je en ze deed Er nog iets bij: zo heb ik je verloren, Want net dat "iets" is niet aan mij besteed.
Zo pikte zij jou uit voor vrouwenpret; Schenk mij jouw liefde, kruip met hen in bed.
Liefde Zij was er ineens Geheel onverwacht En zij was de wereld De dag en de nacht De tafel en de stoelen Het brood en het bed Mijn eerste mijn tweede En laatste couplet De lach die ze lacht Is al bijna een kus Ze past in m'n armen Het sluit als een bus Ik hou van je, hou van je Stamel ik zacht dat is de liefde ze komt onverwacht je kunt haar niet zoeken niet vragen niet wenken niet organiseren en ook niets bedenken ze is er ineens geheel onverwacht en zij is de wereld de dag en de nacht
nu nog de dierentuin hier en we zijn rond pitou mijn wilde tijger en duivelke doe het al in huis van breken tot lekker lui zijn en mijn eten opeten en dan mijn vijver met vissen waar ik heel trots op ben van de kippen hebben we alleen de eitjes
onze jeffe geboren op 19/05/1991 en overleden op 25/12/02. Ik mis hem nog iedere dag
Mijn tuin waar het heerlijk verblijven is tussen de vogeltjes en het bruisend water van de waterval en de vijver
Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Aan alle bloggertjes, groot en klein, dik of dun, rost of zwart .
steeds welkom!!
brrrrrrrrrrr koud echt winter in mijn tuin prachtig plaatje maar........
Anouschka Vandenbosch leerling Sint-Jozefschool Mere
Depressie van Lien Baeyens Sint Jozefschool Mere
Veel jonge mensen onder ons hebben het moeilijk, zij zijn niet bij hun beide ouders,of verblijven niet in eigen land of stad, zijn omgeven van verslavingsmiddelen, zien fysisch geweld en gevaar in eigen huiskring, Het is voor hun vaak ook moeilijk daarover te spreken,schroom weerhoudt hen en er is ook de vrees voor spot, onbegrip en onwil
kerstmis is de dag 
