Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Ik ben een man en woon in Tervuren (België) en mijn beroep is Commissaris van politie op rust.
Ik ben geboren op 08/02/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zowat van alles van lezen tot crea, van schrijven tot lekker niets doen en genieten van leven..
teveel om in dit kleine vakje te kunnen plaatsen
Over mijzelf
Ik ben Ria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Miekemuis.
Ik ben een vrouw en woon in Zelzate (Belgie) en mijn beroep is Verzorgen van de animatie in ons dienstencentrum en alle regelingen die daar bij horen..
Ik ben geboren op 19/08/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker eten en genieten van het leven en de kleinkinderen. Miekemuis is creatief op vele punten .
zoveel te zeggen dat het vakje dat voorzien is te klein zou zijn
We have a dream
In deze donkere tijden geloven wij meer dan ook in de toekomst van de mens.
Wij kunnen niet geloven dat de mens niet in staat is een betere wereld te scheppen.
Wij kunnen niet geloven dat wij als mens niet méér zijn dan een speelbal van het lot
dat wij niet kunnen werken aan de toekomst.
Wij geloven dat hoe hard de kanonnen ook bulderen, hoeveel bommen er ook ontploffen,
er ooit een stralende morgen komt,
Het leven zal altijd sterker zijn dan de dood, ondanks alles.
Wij geloven dat ooit alle bewoners van de aard drie maal per dag zullenkunnen eten
om hun lichaam te voeden.
Dat ze de opleiding zullen krijgen om hun geest te ontplooien en het recht en de vrijheid om hun hart te tonen.
Wij geloven dat ooitde vrede en de eerbied voor elkaar aanvaard zullen worden als universele wet.
Dat elk mens onder een boom zal zitten vrij van alle angst.
werkje van Miekemuis in maart 2006, Afrikaans koppel op doek
Beeldje Afrikaans koppel, werkje van Miekemuis met Pretex in maart 2006
werkstukje voor pasen 2006 in het crea-atelier van Miekemuis
Boomer is onze 100.000e bezoeker
Miekemuis en haar Maatje
Dank voor je bezoek, kom gerust eens terug en wil je een berichtje nalaten in het gastenboek, dat staat aan de rechterkant hier wat verder naar beneden. Dank je wel
31-10-2006
halloween
Aan iedereen Happy Halloween vanwege Maatje en Ria
De Christelijke Impuls Het Christelijk feest van Allerheiligen en ook Allerzielen is een loutere kerstening van het Keltische Samhain. Ongewoon is dit trouwens niet. Heel wat christelijke feesten kenden één of meer prechristelijke voorlopers. Daar is niets verkeerd mee. Het mag een kunst van het Christendom genoemd worden om op de bestaande realiteit, handig in te spelen en ze te integreren in de eigen entiteit Allerheiligen werd vroeger op verschillende data gevierd, afhankelijk van de streek. Een veel voorkomende datum was 13 mei, maar onderinvloed van vooral de Ierse Kerk, die de heidense praktijken van Samhain wilden doen vergeten, werd Allerheiligen verplaatst naar 1 november. Het was de paus Gregorius IV (827-844) die in 835 daarvoor tekende en het was Lodewijk de Vrome (814-840) die er wat later een verplichte rustdag van maakte. Zodoende verspreidde Allerheiligen zich over de toenmalige wereld en dit is meteen ook de verklaring waarom Samhain en Allerheiligen zo dicht bij elkaar liggen, wat de datum betreft. In de 3de en 4de eeuw nam de Kerk enorm in ledenaantal toe.
Men probeerde de grote massa, de toenmalige heidenen, te bekeren. Wanneer bleek dat dit niet zo eenvoudig was als gedacht, gooide men het over een andere boeg. Het bestaande feest van Samhain werd behouden, maar werd gevierd in naam van de Kerk. Dat gebeurde niet zonder slag of stoot. De snelle verspreiding en impact van het Christendom deden de mensen hun gewoontes zomaar niet vergeten. Zij bleven op de vooravond van Allerheiligen, Samhain en Pomona gedenken. Dat had ook wel een sinister gevolg. Er groeide argwaan tegen de Kerk, die geleidelijk aan reageerde en stelde dat de goden, godinnen en andere spirituele krachten van de traditionele religies duivelse misleidingen waren, dat de spirituele praktijken van de Kelten wel echt waren, maar dat het toch manifestaties van de duivel bleven. Later in de Middeleeuwen werd dit nog versterkt door Samhain te associëren met heksen, zwarte katten, boze geesten en vleermuizen. Het geloof in die geesten ebde bij de Kelten echter stilaan weg, hoewel de tradities nog deels in ere werden gehouden. Dit bleef zo tot de Kerk een nieuwe dimensie aan het feest gaf. Voor de Kerk was het niet een feest van alle doden, zoals dat voor de Kelten wel het geval was, maar alleen het gedenken van de zaligmakende doden, van de gelovige gestorvenen. De Kerk verkoos dus om enkel de heilige mensen te vereren, die een voorbeeldig leven achter de rug hadden. Het originele feest van de heidense God van de dood werd op die manier een herdenken van de Christelijke dood.
Het werd dus een gedenkdag voor alle heilige gestorvenen, in België en Nederland werd die dag Allerheiligen genoemd, in Engeland All Hallows of Hallowmas Later werd 2 november, bij ons Allerzielen genaamd, in Engeland All Souls, door paus Johannes XIX (1024-1032) ingesteld om het lot van de arme zielen te herdenken en voor hun zielenheil te bidden.
Met dit gebed hoopte men de zielen uit het vagevuur te verlossen. In de praktijk was Allerzielen voor het gewone volk een mogelijkheid om hun geliefde doden te eren. De meeste graven werden versierd, er werden lampjes gebrand en ondanks protest van kerkelijke zijde zetten sommigen er ook eten en drinken neer.
Hieruit is in sommige streken de gewoonte gegroeid om op Allerzielen brood uit te delen aan de armen. Ook ontstonden zielenbroodjes zoals krakelingen, zoolgebakjes en gevlochten broodjes Deze lekkernijen vinden we ook terug tijdens Halloween. Het is opvallend hoe sterk dit vereren via offers verbonden is met onze Germaanse en Keltische voorouders.
Ook zij brachten offers voor hun ronddolende doden. Er werd gevierd met vuurstapels, en parades van mensen verkleed als heilige, engel of duivel De Kerk kon er in elk geval niet voor zorgen dat de mensen hun roots vergaten en op 31 oktober bleven de mensen de mix van het Pomona- en het Samhainfeest trouw vieren.
Naarmate de tijd verstreek, vermengden de gebruiken van de verschillende feesten zich en de avond voor Allerheiligen die de Engelsen aanvankelijk Eve of All Saints of ook wel All Hallows Eve(ning) noemden, verbasterde tot Halloween en tot slot tot Halloween
Het klinkt misschien cru, maar met stellige zekerheid mag er vanuit gegaan worden dat mochten de Verenigde Staten er niet geweest zijn, Halloween nooit meer geworden was dan wat lokale Angelsaksische folklore. Halloween was overal zo goed als dood en vergeten tot er in de laatste helft van de 15de eeuw er iets gebeurde dat de overleving en de groei van dit heidense winterfeest heeft gered. In 1492 landde namelijk Columbus in de Nieuwe Wereld.
Met het ontdekken van Amerika en de belofte van geloofs- en gewetensvrijheid werden zij die geloofden in de druïdische traditie plots opnieuw aangemoedigd om hun oude praktijken nieuw leven in te blazen.
Maar het was echter een aardappelhongersnood die alles definitief in beweging zette. In de jaren 1840 zette een grote aardappelschaarste miljoenen Ieren en Schotten het mes op de keel. Het was sterven of emigreren naar Amerika. Miljoenen mensen kozen voor dit laatste.
Met zo een grote instroom van mensen waren er voldoende impulsen en middelen aanwezig om de feestdag van de druïden, weliswaar op vreemde bodem en in een andere levensruimte, nieuw leven in te blazen. Halloween kreeg de naam Oidche Shamhna (= nacht van Samhain) toebedeeld en de oude tradities werden onderhouden. Net zoals de Keltische religie de gewoontes van de Romeinse bezetters had overgenomen, paste de Keltische Samhainovertuiging zich weer aan de nieuwe omgeving aan. De toenmalige Amerikanen namen de meeste Keltische praktijken gewoonweg over zoals bijvoorbeeld de bonfires, trick or treat, bobbing for apples en legden er hun eigen accenten in.
De pompoen als vervangmiddel voor de raap bij de Jack-o'-Lanterns is daar een goed voorbeeld van. Vandaag de dag wordt Halloween op 31 oktober gevierd met zoetigheden, pompoenen (cf. Pomona), zwarte katten, magie, kwade geesten (cf. Samhain), spoken, skeletten en doodskoppen (cf. Allerheiligen).
Het is een feest waarbij kleine kinderen als spoken worden verkleed en met uitgesneden pompoenen als lantaarns langs de huizen gaan en vragen om een traktatie of dreigen met een grap (Trick or treat)
Ook is er een stijgende belangstelling voor de aankleding en versiering van feest en feestgangers waarneembaar die haar inspiratie vindt in zo groot mogelijke griezeligheid. Hoe griezeliger, hoe beter!
De laatste decennia heeft Halloween vanuit Amerika zich stilaan over heel West Europa verspreid, vooral onder invloed van griezelfilms, televisieseries en de commercie. Daarbij wordt de vermeende heidense achtergrond sterk benadrukt.
Het feest wordt voorgesteld als een Keltisch feest van 2000 tot 5000 jaar oud en is uitgegroeid tot een gezellig familiegebeuren.
ik wens ieder van jullie een gezellig en griezel Halloween, ik ga er een paar dagen van onderuit op een echt Halloween weekje als ik het overleef krijgen jullie het verslag
Klaasje, een boerenzoontje, komt beneden voor zijn ontbijt. Zijn moeder vraagt hem of hij zijn klusjes al heeft gedaan. "Nog niet", zegt Klaasje. "Dan krijg je nog geen ontbijt", zegt zijn moeder. Dus Klaasje is helemaal chagrijnig. Hij gaat de kippen voeren en geeft een kip een schop. Dan gaat hij de varkens voeren en geeft een varken een schop. Dan gaat hij de koeien melken en geeft een koe een schop. Dan komt hij weer binnen. Zijn moeder geeft hem een kom droge havermout. "Waarom krijg ik nu geen eieren en spek? En waarom geen melk in mijn havermout?" vraagt Klaasje verontwaardigd. "Wel, ik zag je een kip schoppen, dus je krijgt geen eieren voor een week. En ik zag je een varken en een koe schoppen, dus krijg je ook geen spek en melk voor een week", zegt zijn moeder streng. Klaasje baalt nog meer. Dan komt zijn vader binnen, schopt de poes opzij en gaat zitten aan Het ontbijt.
Kijkt Klaasje lachend naar zijn moeder en zegt: "Vertel jij het hem Of zal ik het doen?"
de en 4de eeuw nam de Kerk enorm in ledenaantal toe. Men probeerde de grote massa, de toenmalige heidenen, te bekeren. Wanneer bleek dat dit niet zo eenvoudig was als gedacht, gooide men het over een andere boeg. Het bestaande feest van Samhain werd behouden, maar werd gevierd in naam van de Kerk. Dat gebeurde niet zonder slag of stoot. De snelle verspreiding en impact van het Christendom deden de mensen hun gewoontes zomaar niet vergeten. Zij bleven op de vooravond van Allerheiligen, Samhain en Pomona gedenken. Dat had ook wel een sinister gevolg. Er groeide argwaan tegen de Kerk, die geleidelijk aan reageerde en stelde dat de goden, godinnen en andere spirituele krachten van de traditionele religies duivelse misleidingen waren, dat de spirituele praktijken van de Kelten wel echt waren, maar dat het toch manifestaties van de duivel bleven.
Later in de Middeleeuwen werd dit nog versterkt door Samhain te associëren met heksen, zwarte katten, boze geesten en vleermuizen. Het geloof in die geesten ebde bij de Kelten echter stilaan weg, hoewel de tradities nog deels in ere werden gehouden. Dit bleef zo tot de Kerk een nieuwe dimensie aan het feest gaf. Voor de Kerk was het niet een feest van alle doden, zoals dat voor de Kelten wel het geval was, maar alleen het gedenken van de zaligmakende doden, van de gelovige gestorvenen.
De Kerk verkoos dus om enkel de heilige mensen te vereren, die een voorbeeldig leven achter de rug hadden. Het originele feest van de heidense God van de dood werd op die manier een herdenken van de Christelijke dood. Het werd dus een gedenkdag voor alle heilige gestorvenen, in België en Nederland werd die dag Allerheiligen genoemd, in Engeland All Hallows of Hallowmas. Later werd 2 november, bij ons Allerzielen genaamd, in Engeland All Souls, door paus Johannes XIX (1024-1032) ingesteld om het lot van de arme zielen te herdenken en voor hun zielenheil te bidden.
Met dit gebed hoopte men de zielen uit het vagevuur te verlossen. In de praktijk was Allerzielen voor het gewone volk een mogelijkheid om hun geliefde doden te eren. De meeste graven werden versierd, er werden lampjes gebrand en ondanks protest van kerkelijke zijde zetten sommigen er ook eten en drinken neer. Hieruit is in sommige streken de gewoonte gegroeid om op Allerzielen brood uit te delen aan de armen. Ook ontstonden zielenbroodjes zoals krakelingen, zoolgebakjes en gevlochten broodjes Deze lekkernijen vinden we ook terug tijdens Halloween Het is opvallend hoe sterk dit vereren via offers verbonden is met onze Germaanse en Keltische voorouders. Ook zij brachten offers voor hun ronddolende doden. Er werd gevierd met vuurstapels, en parades van mensen verkleed als heilige, engel of duivel. De Kerk kon er in elk geval niet voor zorgen dat de mensen hun roots vergaten en op 31 oktober bleven de mensen de mix van het Pomona- en het Samhainfeest trouw vieren. Naarmate de tijd verstreek, vermengden de gebruiken van de verschillende feesten zich en de avond voor Allerheiligen die de Engelsen aanvankelijk Eve of All Saints of ook wel All Hallows Eve(ning) noemden, verbasterde tot Halloween en tot slot tot Halloween.
Het klinkt misschien cru, maar met stellige zekerheid mag er vanuit gegaan worden dat mochten de Verenigde Staten er niet geweest zijn, Halloween nooit meer geworden was dan wat lokale Angelsaksische folklore. Halloween was overal zo goed als dood en vergeten tot er in de laatste helft van de 15de eeuw er iets gebeurde dat de overleving en de groei van dit heidense winterfeest heeft gered. In 1492 landde namelijk Columbus in de Nieuwe Wereld. Met het ontdekken van Amerika en de belofte van geloofs- en gewetensvrijheid werden zij die geloofden in de druïdische traditie plots opnieuw aangemoedigd om hun oude praktijken nieuw leven in te blazen.
Maar het was echter een aardappelhongersnood die alles definitief in beweging zette. In de jaren 1840 zette een grote aardappelschaarste miljoenen Ieren en Schotten het mes op de keel. Het was sterven of emigreren naar Amerika. Miljoenen mensen kozen voor dit laatste. Met zo een grote instroom van mensen waren er voldoende impulsen en middelen aanwezig om de feestdag van de druïden, weliswaar op vreemde bodem en in een andere levensruimte, nieuw leven in te blazen. Halloween kreeg de naam Oidche Shamhna (= nacht van Samhain) toebedeeld en de oude tradities werden onderhouden.
Net zoals de Keltische religie de gewoontes van de Romeinse bezetters had overgenomen, paste de Keltische Samhainovertuiging zich weer aan de nieuwe omgeving aan. De toenmalige Amerikanen namen de meeste Keltische praktijken gewoonweg over zoals bijvoorbeeld de bonfires, trick or treat, bobbing for apples en legden er hun eigen accenten in. De pompoen als vervangmiddel voor de raap bij de Jack-o'-Lanterns is daar een goed voorbeeld van. Het Keltisch Samhain werd zo een beetje het Amerikaanse Halloween. Vandaag de dag wordt Halloween op 31 oktober gevierd met zoetigheden, pompoenen (cf. Pomona), zwarte katten, magie, kwade geesten (cf. Samhain), spoken, skeletten en doodskoppen (cf. Allerheiligen).
Het is een feest waarbij kleine kinderen als spoken worden verkleed en met uitgesneden pompoenen als lantaarns langs de huizen gaan en vragen om een traktatie of dreigen met een grap (Trick or treat).Ook is er een stijgende belangstelling voor de aankleding en versiering van feest en feestgangers waarneembaar die haar inspiratie vindt in zo groot mogelijke griezeligheid. Hoe griezeliger, hoe beter!
De laatste decennia heeft Halloween vanuit Amerika zich stilaan over heel West Europa verspreid, vooral onder invloed van griezelfilms, televisieseries en de commercie. Daarbij wordt de vermeende heidense achtergrond sterk benadrukt. Het feest wordt voorgesteld als een Keltisch feest van 2000 tot 5000 jaar oud en is uitgegroeid tot een gezellig familiegebeuren.
Samhain was ook de tijd van de dood. Dieren werden geslacht en het was een tijd waarin veel oudere stamgenoten aan de dood bezweken omdat de koude zijn intrede deed. Zo evolueerde Samhain langzaam tot een dodenfeest. Eigenlijk begon Samhain als een jacht- en oogstfeest, maar geleidelijk aan kwam er de herinnering bij aan diegenen die hen gedurende de 12 laatste maanden verlaten hadden. Meer nog, deze component werd hoe langer hoe belangrijker, in die mate zelfs dat hij als hoofdelement naar voren werd geschoven.
De Kelten waren er heilig van overtuigd dat de grenzen tussen de wereld van de mens en de Andere Wereld op die bewuste nacht geopend werden, zodat allerhande geesten op aarde konden ronddolen.Zij meenden dat er tijdens die nacht een barst in de tijd ontstond, dat de Andere Wereld zeer nabij was. De dunne band tussen de twee werelden verdween. Gedurende dit interval was de normale orde van het universum opgeheven. De grenzen tussen de natuurlijke en supernatuurlijke orde waren tijdelijk veranderd, een magisch moment waarop de wetten van tijd en ruimte opgeheven waren. Zo kon de spirituele wereld zich vermengen met deze van de levenden. De deuren van de Andere Wereld, stonden open. Er bestonden dus geen duidelijke grenzen tussen de wereld van de levenden en die van de doden en klaarblijkelijk vielen die helemaal weg tijdens het grote Samhainfeest.
Hierdoor waren de Kelten er van overtuigd dat de doden op die nacht naar de aarde terugkeerden. Het lag voor de hand dat door de naderende winter, de arme, huiverige, hongerige geesten van de kale akkers en bladloze bomen naar de beschutting van het vertrouwde huis dreef. Het gaat vooral om de terugkomst van de afgestorvenen van het laatste jaar. Deze zouden een lichaam zoeken om in te wonen. Bijgevolg trokken de doden op aarde rond op zoek naar levenden, met als enig doel hen in bezit te nemen. Men geloofde dat dit hun enige hoop was om het leven na de dood te kunnen bereiken.
Ook geloofden ze dat alleen de slechte geesten terugkwamen. De oude Keltische druïden waren er namelijk van overtuigd dat op Samhain, Satman, de God van de dood, de menigte van slechte geesten tevoorschijn riep. De doden zouden vernieling en rotzooi komen veroorzaken onder de levenden omdat zij jaloers waren op hen en daarom grappen probeerden uit te halen. Ook konden de doden verschillende vormen aannemen. Het waren alleen de slechte geesten die de gedaante van een dier, de slechtsten die van een kat, toebedeeld kregen en voor de nodige angst en kwelling onder de levenden zorgden. Die geesten, waarvan ooit gezegd werd dat ze wild en krachtig waren, waren nu slecht en ze hadden iets kwaads in zich.
Hoewel sommige van onze voorouders helemaal niet verrast waren door de terugkomst van de overledenen, was de overgrote meerderheid van de toenmalige bevolking er toch niet gerust in. Erger nog, zij waren er bevreesd voor. Het was duidelijk dat de levenden niet in hun nopjes waren om in bezit genomen te worden door geesten die naarstig een lichaam zochten om tijdelijk in te verblijven. Hun enige doel was die te sussen en te bedaren om op die manier stoutmoedige grappen en kwellingen in de kiem te smoren. Of het hen zo onaangenaam mogelijk te maken zodat ze wegbleven. Wat dat laatste betreft opteerden sommige voor een koele ontvangst. In functie daarvan werden in de nacht van 31 oktober de vuren in de huizen gedoofd, zodat het er koud was en de geesten aanvoelden dat ze ongewenst waren. Tegelijkertijd werden toverformules opgezegd om over meer kracht te beschikken. Verkleden en vermommen hoorde ook tot de mogelijkheden. De levende hoopte zo dat de doden dachten dat hij/zij één van hen was. Vermomd nam men deel aan een soort van dwaaltocht. Men trok naar de rand van het dorp om de kwelgeesten buiten het dorp te houden. Het maken van lawaai was ook een van de mogelijke ingrediënten. Men had er alles voor over om zo destructief mogelijk over te komen.
Andere overledenen wachtte een heel wat aangenamere thuiskomst. Allereerst mochten zij rekenen op een verlichte ontvangst. Er werden voor hen in elk huis en elke kamer kaarsen gezet om hen naar hun vroegere woonst te leiden. Daarenboven werden ze gunstig gestemd met eten en drinken. Er werd een plaats aan tafel of bij het vuur voorzien. Als voedsel werden vooral zoetheden en cakes geserveerd, terwijl wijn hun dorst moest lessen. Soms werd ter ere van hen een avondmaal gehouden, met levenden en doden rond dezelfde tafel, waarbij niet gesproken werd. De levende gasten hielden zich stil uit eerbied voor de dode, maar ook om zich te bezinnen over de dood als een belangrijk deel van de levenscyclus.
Ook de druïden droegen hun steentje bij. Zij geloofden ook dat tijdens de nacht van Samhain geesten op aarde ronddoolden en dat de God Samhain legioenen van duivelse geesten op de been bracht. Daarom ontstaken zij 'bonfires' om die geesten angst in te boezemen. Het gewone volk daarentegen bootste de geesten na en trok van deur tot deur, verkleed in griezelige kostuums en gewapend met uitgeholde bieten, de latere Jack-o-Lanterns, om te bedelen voor kleine gaven zoals stukjes fruit, koeken en ander voedsel, de latere Trick or Treats. Men geloofde dat offergaven hen zouden vrijwaren van plagerijen door de geesten.
Vermits de Kelten een agrarisch volk waren, waren hun feesten steeds heel sterk seizoens- gebonden. Ze moesten de goddelijke machten gunstig stemmen met het oog op een gezonde veestapel en oogst. Bovendien duidden ze de gang van de seizoenen aan en ook de tijdstippen waarop de mensen na hard labeur aan verkwikking en verpozing toe waren. Samhain was de laatste oogstperiode van het jaar en alle gewassen moesten geoogst worden. Vruchten die na die dag nog aan de bomen hingen, mochten niet meer worden geplukt. Elk gewas dat nog op de velden stond, werd als taboe beschouwd. Het was een offer voor de natuurgeesten en ongeschikt voor huiselijke consumptie. Men was er van overtuigd dat de Puca, een nachtelijk creatuur, sommigen hebben het over elfen, de vruchten en gewassen zouden vernietigen of besmetten.
Maar voor de Kelten als herdersvolk was dit niet alleen een tijd om te oogsten, maar ook om te slachten. De kuddes moesten van de velden gehaald worden om tot aan de lente in de stallen te leven. Het was een hele karwei om het vee van de zonnige zomerweiden in de bergen naar de lagergelegen dorpen te brengen. De kuddes werden uitgedund en enkel de sterkste kweekdieren werden gespaard. De rest van het vee werd geslacht en fungeerde als voedsel voor de lange winterperiode die voor de deur stond.
Tijdens het oogstfeest werden vuren aangelegd in het dorp en meestal een stropop verbrand, die vooral in de lente- en zomerfeesten een rol speelde. Tijdens Samhain kon men jammer genoeg niet de winter verdrijven maar de koude kon toch nog een tijdje op afstand worden gehouden. Daarvoor diende het grote vuur dat s avonds ontstoken werd. Het verbranden van de stropop erin had niet alleen betrekking op het verjagen van de koude, maar betekende ook het doorgeven van de vruchtbaarheid. Het stro was datgene wat nog overbleef van de vorige oogst en om de vruchtbaarheid hieruit los te maken, werd een deel van dat stro verbrand. Hierbijwerden de geesten van de overledenen beschouwd als hoeders van de vruchtbaarheid in de wintertijd. Het winterfeest stond vanzelfsprekend ook symbool voor de afsluiting van het oogstseizoen en het aanleggen van de wintervoorraad. Het was ook het moment dat de doden herdacht werden. Deze periode werd ook vaak gebruikt om te divineren of te orakelen om zo zaken van levensbelang te weten te komen.
Dodenfeest
Samhain was ook de tijd van de dood. Dieren werden geslacht en het was een tijd waarin veel oudere stamgenoten aan de dood bezweken omdat de koude zijn intrede deed. Zo evolueerde Samhain langzaam tot een dodenfeest. Eigenlijk begon Samhain als een jacht- en oogstfeest, maar geleidelijk aan kwam er de herinnering bij aan diegenen die hen gedurende de 12 laatste maanden verlaten hadden. Meer nog, deze component werd hoe langer hoe belangrijker, in die mate zelfs dat hij als hoofdelement naar voren werd geschoven.
De Kelten waren er heilig van overtuigd dat de grenzen tussen de wereld van de mens en de Andere Wereld op die bewuste nacht geopend werden, zodat allerhande geesten op aarde konden ronddolen.Zij meenden dat er tijdens die nacht een barst in de tijd ontstond, dat de Andere Wereld zeer nabij was. De dunne band tussen de twee werelden verdween. Gedurende dit interval was de normale orde van het universum opgeheven. De grenzen tussen de natuurlijke en supernatuurlijke orde waren tijdelijk veranderd, een magisch moment waarop de wetten van tijd en ruimte opgeheven waren. Zo kon de spirituele wereld zich vermengen met deze van de levenden. De deuren van de Andere Wereld, stonden open. Er bestonden dus geen duidelijke grenzen tussen de wereld van de levenden en die van de doden en klaarblijkelijk vielen die helemaal weg tijdens het grote Samhainfeest.
Hierdoor waren de Kelten er van overtuigd dat de doden op die nacht naar de aarde terugkeerden. Het lag voor de hand dat door de naderende winter, de arme, huiverige, hongerige geesten van de kale akkers en bladloze bomen naar de beschutting van het vertrouwde huis dreef. Het gaat vooral om de terugkomst van de afgestorvenen van het laatste jaar. Deze zouden een lichaam zoeken om in te wonen. Bijgevolg trokken de doden op aarde rond op zoek naar levenden, met als enig doel hen in bezit te nemen. Men geloofde dat dit hun enige hoop was om het leven na de dood te kunnen bereiken.
Halloween heeft een zeer rijke en tevens ver in het verleden reikende geschiedenis. Het mag worden beschouwd als één van de oudste feestdagen tot op heden, met wortels die duizenden jaren teruggaan. Eigenlijk is Halloween een combinatie van 3 feestelijkheden, Samhain (Kelten), Pomona (Romeinen) en Allerheiligen & Allerzielen (Christendom), die elk doorheen de eeuwen heen hun stempel hebben gedrukt op dit winterfeest. Tot slot vertel ik nog iets meer over de verdere evolutie van dit feest tot op vandaag de dag. De Keltische Impuls Halloween vond zo een 2000 jaar geleden zijn bakermat bij de Kelten, meer specifiek bij de oude druïden, de toenmalige Keltische priesters, die leefden in wat nu Engeland, Frankrijk, Schotland en Wales word genoemd. De moderne versie van deze feestdag vandaag de dag is nog steeds ondergedompeld in de tradities, mythes en legendes van het oude Keltische volk. Zij waren voornamelijk een landbouwers- en herdersvolk en magie had een centrale plaats in hun cultuur. De Kelten kenden veel natuurmythen en hun religieus streven was vooral gericht op een vreedzaam samenleven met de natuur. Daarmee hing het geloof aan lokale goden, landgeesten, elfen, dwergen, heilige bronnen, bomen en stenen nauw samen. Elfje De Kelten vierden hun nieuwjaar, dat Samhain werd genoemd, op 1 november. Dit feest markeerde het einde van het seizoen van de zon en het begin van het donkere en koude seizoen. De Keltische nieuwjaarsavond begon op het moment dat het nieuwe jaar aanving met de donkere fasen van het jaar, vergelijkbaar met een nieuwe dag die voor hen begon vanaf zonsondergang. Op dezelfde wijze werd in vele culturen het begin van de winter beschouwd als de aanzet tot het nieuwe jaar. Met een feest, dat soms meerdere dagen kon duren, vierden ze het einde van het seizoen van de zomer, het wegkwijnen van de kracht van de zon. De aanvang van een nieuw jaar werd gevierd als een omwenteling in hun leven, een hernieuwing van het rad van het leven. Zo werd Samhain het belangrijkste feest. In een cultuur met een lineair concept over de tijd, zoals de onze, is nieuwjaarsavond een mijlpaal op een lange weg die gaat van geboorte tot dood. Bijgevolg maakt het nieuwjaarsfeest gewoon deel uit van die tijd. Voor de oude Kelten lag dit evenwel anders. Zij hadden een cyclische opvatting over de tijd. In zo een kader representeerde een nieuwjaarsavond een punt buiten de tijd, een fase waarin de natuurlijke orde van het universum weer overging in de primordiale chaos, om zichzelf voor te bereiden op het herstel van een nieuwe orde. Samhain fungeerde dus als een nacht die buiten de tijd bestond. Zo een nacht behoorde noch tot het ene noch tot het andere jaar. De Kelten geloven immers dat alle keerpunten, zoals de tijd tussen de ene dag en de andere, de ontmoeting van de zee en het strand of de overgang van het ene naar het andere jaar, mochten worden beschouwd als magische periodes. De jaarsverandering was de krachtigste van al die keerpunten. Oogstfeest Oogstfeest & Slachtfeest Vermits de Kelten een agrarisch volk waren, waren hun feesten steeds heel sterk seizoens- gebonden. Ze moesten de goddelijke machten gunstig stemmen met het oog op een gezonde veestapel en oogst. Bovendien duidden ze de gang van de seizoenen aan en ook de tijdstippen waarop de mensen na hard labeur aan verkwikking en verpozing toe waren. Samhain was de laatste oogstperiode van het jaar en alle gewassen moesten geoogst worden. Vruchten die na die dag nog aan de bomen hingen, mochten niet meer worden geplukt. Elk gewas dat nog op de velden stond, werd als taboe beschouwd. Het was een offer voor de natuurgeesten en ongeschikt voor huiselijke consumptie. Men was er van overtuigd dat de Puca, een nachtelijk creatuur, sommigen hebben het over elfen, de vruchten en gewassen zouden vernietigen of besmetten. Maar voor de Kelten als herdersvolk was dit niet alleen een tijd om te oogsten, maar ook om te slachten. De kuddes moesten van de velden gehaald worden om tot aan de lente in de stallen te leven. Het was een hele karwei om het vee van de zonnige zomerweiden in de bergen naar de lagergelegen dorpen te brengen. De kuddes werden uitgedund en enkel de sterkste kweekdieren werden gespaard. De rest van het vee werd geslacht en fungeerde als voedsel voor de lange winterperiode die voor de deur stond. Tijdens het oogstfeest werden vuren aangelegd in het dorp en meestal een stropop verbrand, die vooral in de lente- en zomerfeesten een rol speelde. Tijdens Samhain kon men jammer genoeg niet de winter verdrijven maar de koude kon toch nog een tijdje op afstand worden gehouden. Daarvoor diende het grote vuur dat s avonds ontstoken werd. Het verbranden van de stropop erin had niet alleen betrekking op het verjagen van de koude, maar betekende ook het doorgeven van de vruchtbaarheid. Het stro was datgene wat nog overbleef van de vorige oogst en om de vruchtbaarheid hieruit los te maken, werd een deel van dat stro verbrand. Hierbij werden de geesten van de overledenen beschouwd als hoeders van de vruchtbaarheid in de wintertijd. Het winterfeest stond vanzelfsprekend ook symbool voor de afsluiting van het oogstseizoen en het aanleggen van de wintervoorraad. Het was ook het moment dat de doden herdacht werden. Deze periode werd ook vaak gebruikt om te divineren of te orakelen om zo zaken van levensbelang te weten te komen. Dodenfeest Samhain was ook de tijd van de dood. Dieren werden geslacht en het was een tijd waarin veel oudere stamgenoten aan de dood bezweken omdat de koude zijn intrede deed. Zo evolueerde Samhain langzaam tot een dodenfeest. Eigenlijk begon Samhain als een jacht- en oogstfeest, maar geleidelijk aan kwam er de herinnering bij aan diegenen die hen gedurende de 12 laatste maanden verlaten hadden. Meer nog, deze component werd hoe langer hoe belangrijker, in die mate zelfs dat hij als hoofdelement naar voren werd geschoven. De Kelten waren er heilig van overtuigd dat de grenzen tussen de wereld van de mens en de Andere Wereld op die bewuste nacht geopend werden, zodat allerhande geesten op aarde konden ronddolen. Zij meenden dat er tijdens die nacht een barst in de tijd ontstond, dat de Andere Wereld zeer nabij was. De dunne band tussen de twee werelden verdween. Gedurende dit interval was de normale orde van het universum opgeheven. De grenzen tussen de natuurlijke en supernatuurlijke orde waren tijdelijk veranderd, een magisch moment waarop de wetten van tijd en ruimte opgeheven waren. Zo kon de spirituele wereld zich vermengen met deze van de levenden. De deuren van de Andere Wereld, stonden open. Er bestonden dus geen duidelijke grenzen tussen de wereld van de levenden en die van de doden en klaarblijkelijk vielen die helemaal weg tijdens het grote Samhainfeest. Hierdoor waren de Kelten er van overtuigd dat de doden op die nacht naar de aarde terugkeerden. Het lag voor de hand dat door de naderende winter, de arme, huiverige, hongerige geesten van de kale akkers en bladloze bomen naar de beschutting van het vertrouwde huis dreef. Het gaat vooral om de terugkomst van de afgestorvenen van het laatste jaar. Deze zouden een lichaam zoeken om in te wonen. Bijgevolg trokken de doden op aarde rond op zoek naar levenden, met als enig doel hen in bezit te nemen. Men geloofde dat dit hun enige hoop was om het leven na de dood te kunnen bereiken.
Prins lana was de 50.000 ste bezoeker waarvoor mij dank,Lana een oude bekende op de blogjes doet zijn best voor de medemens de kinderen en daklozen,ga eens zien op zijn blog via de link
Ook mijn lieve zus 53 was er dicht bij 50.002 jammer net iets te laat. ga maar eens zien naar haar blogje,een toffe dame met het hart op de juiste plaats, een verre vriendin die steeds klaar staat voor een woord van troost of een helpende hand.
Zoals ik al heb geschreven heb ik mijn wicca naam van mijn grootvader Adolf
Grootvader was een man die een zeer grote indruk nagelaten heeft op mijn leven en wereld.
Pas acht was ik toen hij stierf, maar zijn zwarte ogen in het graatmagere gezicht staan nog scherp voor mijn geest, en zijn levenswijze doet me met bewondering nog steeds opzien naar die man.
Hij woonde aan de rand van Gent in wat ze toen een city noemde een steegje met arme werkmanshuisjes 10 aan beide kanten en in het midden de gemeenschappelijke grondwaterpomp en het wc.
Wc kon je het niet echt noemen een gat boven een put met een plank, blauwe deur die nooit op slot ging, en een geur die er mocht zijn vooral op warme dagen.
Van Oma mochten we als kinderen daar niet naar wc, uit schrik er in te vallen dus gingen we op de nachtemmer achter het gordijn die dan maar moest worden uitgedragen
Ook Oma ging op de emmer uit schrik iets op te doen, zoals ze het zei.
Grootvader we noemde hem Pepe Dolf was een man waarvan ze zeiden ts ne rare hij doet aan toverij, sommige waren bang van hem andere benaarde hem met veel ontzag.
Pepe was een man ver zijn tijd vooruit, die geloofde in reïncarnatie van de geest, was helderziende,en kaartlegger, die kruiden verzamelde om er siroop van te maken, die zijn medebewoners maar al te graag kwamen halen als ze weer eens geen geld voor de dokter hadden en verkouden waren.
Mijn grootvader was een leerrijke man die hele dagen in zijn boeken zat te lezen en te schrijven, toen in die jaren het boedisme hier stilaan bekent geraakt was hij een van de eerste om zich te verdiepen in hun geschriften.
Hij kende als geen ander het middel om via zijn kruiden en handopleggingen de medemens gerust te stellen en te helpen.
Eindelijk waren heel de familie aan grootvaders kan nogal raar volk voor hun tijd, allemaal kunstenaars waaronder de ooms van mijn vaders de gekende kunstenaars en beeldhouwer Gustaaf en Karel van de Woestyne.
In die wereld ben ik als kind dan opgegroeid Pepe zijn lieveling en kleine volgeling, hij leerde me de kunst de natuur echt te zien, een boom was niet zomaar een boom maar een levend wezen, iedere boom had een figuur je kon er je beste fantasie in kwijt en bloem was niet zomaar een bloem maar een teken van de natuur, dat het goed ging met de wereld.
Hij leerde me ook te geloven in je eigen gave, in je kunnen, in je denken, jij nam me mee naar bos leerde me de verschillende planten en kruiden kennen.
Als 5 jarige wist ik welke paddenstoelen goed of slecht waren, hoe je vlindersiroop moest maken, hoe je, je leven ten dienste kon stellen voor je medemens onbaatzuchtig en vrijblijvend
Denk daarom ook dat mijn beroepskeuze om in de verzorging te gaan daardoor is beïnvloed.
Hij leerde me Esperanto praten en op mijn 6de kon ik al samen met vader en Pepe een aardig woordje meepraten tot groot ongenoegen van ons ma en oma, maar dat waren onze kleine geheimpje waar geen mens iets mee te maken had.
Pepe stierf vrij jong en onverwacht, we waren die middag nog op bezoek geweest kerngezond was hij, pannenkoeken van boekweitmeel met chocolademelk gehad, amper 59 jaar mijn leermeester veel te vroeg weg, Esperanto is er nooit of nimmer nog gesproken vader wou het niet meer hebben, Hij stierf op Allerzielen nu 50 jaar geleden net zoals hij had gezegd: ik zal sterven op een dag die je nooit meer zal vergeten.
Veel ben ik in de loop der jaren wel vergeten, het verschil van de paddenstoelen zie ik al lang niet meer, Esperanto nog een paar woordjes de rest is weg, maar een ding weet ik zeker ieder kind moest het geluk hebben een Pepe te hebben die ne rare was die één was met zichzelf met de natuur en met het leven.
Dit probeer ik terug te vinden als Wicca en in mijn dagdagelijks leven.
De meeste zwijnen leiden een hondenleven, maar niet de Kurobuta-varkens in het Britse Worcestershire. Op 'Lucie's boerderij' krijgen ze van het koppel Craig en Margery Walsh dagelijks een Budweiser te drinken en mogen ze drie keer per week het zwembad in om een paar lengtes van vijfentwintig meter te zwemmen.
Landbouwer Walsh kwam op het idee nadat hij zag dat Kobe-biefstukken, een delicatesse uit Japan, in Londense restaurants voor meer dan 150 euro per stuk worden verkocht. Die biefstukken zijn afkomstig van runderen die elke dag een pintje drinken en met de hand gemasseerd worden. Buiten Japan heeft echter niemand ooit gehoord van Kurobuta-varkensvlees, afkomstig van varkens die op dezelfde manier gesoigneerd worden. De Kurobuta-varkens komen uit Engeland en werden in de 19de eeuw cadeau gedaan aan het land van de rijzende zon.
Craig en Margery Walsh vonden in Groot-Brittannië Berkshire-varkens, dat bleken de originele Kurobuta-varkens te zijn. ,,Onze filosofie is: als dieren een gelukkig leven leiden, zal het eindproduct veel lekkerder zijn'', vertelt Walsh in de Britste krant The Independent . ,,We kopen bier in de supermarkt maar ondervinden dat varkens niet graag gemasseerd worden. Dus lieten we ze maar zwemmen. Daar zijn ze dol op.''
hallo ria en andere blog bezoekers, ik lees heel regelmatig jullie blogs en zou nu graag een beroep doen op jullie, ik ben namelijk op zoek achter mooie teksten, die van toepassing zouden kunnen zijn voor een proclamatie viering met het thema los-laten dit slaat op verpleegkundigen die afstuderen en een afscheid woordje zeggen en die nu zelf de stap in het beroepsveld maken. dus daarom als er iemand mooie teksten heeft ze zijn van harte welkom bij mij Alvast op voorhand bedankt !! Groetjes Carine carinedemuynck@skynet.be
Ik ben dus een heks nee niet zo eentje die kan toveren of met de bezem door het huis gaat vliegen, die zwarte kaarsen brand en levende dieren opeet, die halve nachten in een zwarte pot magische woorden staat te prevelen maar toch, ben ik een heks mijn wicca naam is Anifloda naar mijn grootvader Adolf.(ina) (Wicca is de moderne benaming voor heks)
Het is een levenswijze die ik van mijn grootvader heb meegekregen, liefde voor de natuur het eens zijn met de natuur,
Nu is het zo of je geloofd er in of je denk flauwe kul, maar voor sommige is deze levenswijze bittere ernst en heel hun leven staat in teken van de heks zijn
Moet nu ook eerlijk toegeven dat ik waarschijnlijk in een vorig leven meer heks ben geweest dan het de laatste tijd het geval is maar toch blijft het heks zijn een stukje van mijn wereld
Graag had ik jullie wat wijzer gemaakt in deze wereld.
*WIE OF WAT ZIJN HEKSEN EIGENLIJK*
Een heks is in ieder geval geen krom, oud, lelijk, ·op een bezem vliegend oud vrouwtje. Moderne Heksen zijn heel gewone mensen. Heksen kunnen zowel mannelijk als vrouwelijk zijn.
Witchcraft is voor iedere heks verschillend, voor de een één religie en voor de ander een levenswijze. Er zijn heksen die in een God en Godin geloven, voor deze heksen is hekserij een religie.
Voor andere heksen is hekserij een levenswijze, leven dichtbij en met de Natuur, werken met natuurlijke materialen zoals kruiden, wierook en kaarsen. Leven met jezelf en geloven in jezelf, je eigen kunnen en de magie en de kracht die de natuur je geeft. Dit is voornamelijk mijn slogan
Wij geloven eerder in de krachten van de Natuur dan in de geschiedenis van de traditionele Godsdiensten. Wij geloven in respect voor ieders geloof en denken en zullen ons geloof nooit aan anderen opdringen.
Heksenvervolgingen en verbrandingen waren een manier om de angst voor het Onbekende (of de Onbekenden) te verjagen. De geschiedenis heeft ons al lang geleerd, dat de mens bang is van wat hij of zij niet kent.
Heksen zijn echter GEEN sekte, net zomin als het christendom of de Islam. Wij geloven in de kracht van de Natuur, en in het feit dat al wat er gebeurd, goed of kwaad, steeds iets is waar je zelf voor verantwoordelijk bent.
Vandaar de enige "Heksenwet": Houd de Wet van drie in ere uw daden zullen driemaal keren Leer de Wet en leer ook goed dat wat je zaait, je oogsten moet, op het heksencredo kom ik later terug
Wij geloven dat al wat je doet in het leven, goed of kwaad, driemaal op jezelf terugkomt (in dit leven of in een van de volgende levens).
AANBIDDEN HEKSEN DE DUIVEL?
Nee, heksen aanbidden geen duivel Het beeld wat veel mensen hebben van de duivel is een Christen beeld En heksen zijn geen Christenen Wij zijn ook geen satanisten Heksen doen niet aan zwarte magie Heksen gebruiken of offeren geen kinderen of dieren bij hun rituelen Heksen doen niemand pijn, maar heksen geloven in karma
HEKSEN HEBBEN IEDER HUN EIGEN REDEN OM HEKS TE ZIJN
Sommigen zijn het om in iets te geloven en voor hen bieden de traditionele Godsdiensten niet wat ze nodig hebben Sommigen voelen zicht vooral aangesproken door de magie en mystiek die deze religie met zich meebrengt. Sommigen hebben er geen idee van dat ze het al zijn zonder het te weten of te willen
HOE WEET JE DAN WIE EEN HEKS IS EN WIE NIET?
Als je denkt een Heks te zijn, omdat je op een bezem hebt rondgerend, of omdat je wel eens een kaars of een wierookstokje hebt gebrand, of omdat je weet hoe een pentagram eruit ziet, ·een heksenboek hebt gelezen of naar Harry Potter hebt gekeken dan heb je of een grote fantasie, of maak je gewoon jezelf iets wijs.
IN DE TEKST VAN DE GODIN STAAT;
*Een heks ben je als je bereikt hebt wat je wilde aan het eind van je verlangen, en een Heks ben je altijd evenveel. Eender wat je doet, ik was altijd al aanwezig. Het is aan jou om mij op te merken.*
Halloween heeft een zeer rijke en tevens ver in het verleden reikende geschiedenis
Ze mag worden beschouwd als een van de oudste feestdagen tot op heden
Eindelijk kan men eggen dat het een combinatie is van 3 feestelijkheden door de eeuwen heen,Samhain(Kelten)Pomona(Romeinen) en het christelijk feest van Allerheiligen en Allerzielen
De Keltische Impuls
Halloween vond zo een 2000 jaar gelden zijn oorsprong bij de Kelten specifiek bij de oude druïden de toenmalige priesters die leefde in wat nu Engeland, Frankrijk Schotland en Wales word genoemd
De Kelten kenden veel natuurmythen en hun religieus streven was vooral gericht op vreedzaam samenleven met de natuur, zij waren voornamelijk landbouwers en herdersvolk en magie had een centrale plaats in hun cultuur.
Daarmee hing het geloof in lokale goden landgeesten, elfen dwergen bomen stenen en heilige bronnen nauw samen
Deze Kelten vierde hun nieuwe jaar dat Samhain werd genoemd op 1 november
Dit feest gaf aan de het einde van her seizoen van de zon en het begin van de donker en koud dagen in aantocht waren
Op dezelfde wijze werden in andere culturen het begin van de winter beschouwd als de aanzet van het nieuwe jaar dit feest kon dagen duren en werd gevierd als een omwenteling in hun bestaan
Zo was dan ook het feest van Samhain een zeer belangrijk feest en bijgeloof maakte nu eenmaal deel van die tijd
Voor de oude Kelten lag dit evenwel anders. Zij hadden een cyclische opvatting over de tijd. In zo een kader representeerde een nieuwjaarsavond een punt buiten de tijd, een fase waarin de natuurlijke orde van het universum weer overging in de primordiale chaos, om zichzelf voor te bereiden op het herstel van een nieuwe orde. Samhain fungeerde dus als een nacht die buiten de tijd bestond.
Zo een nacht behoorde noch tot het ene noch tot het andere jaar. De Kelten geloven immers dat alle keerpunten, zoals de tijd tussen de ene dag en de andere, de ontmoeting van de zee en het strand of de overgang van het ene naar het andere jaar, mochten worden beschouwd als magische periodes. De jaarsverandering was de krachtigste van al die keerpunten.
Kan je dit geloven? welke moeder doet dit vraag ik me af, zelfs de naam moeder is ze niet waardig, een dier zal beter voor haar jongen zorgen dan sommige die zich "Moeder" noemen.
In Brazilië is een pasgeboren baby levend uit het hol van een gordeldier gehaald, 24 uur nadat zijn moeder hem daar had achtergelaten.
Het kind - 46 centimeter en 2800 gram - is er volgens artsen goed aan toe.
De 40-jarige moeder, die al vier kinderen baarde, had de zwangerschap angstvallig proberen verbergen voor haar nieuwe vriend.
De politie vermoedt dat de vrouw naar het bos getrokken is om te bevallen en het kind daar heeft achtergelaten.
Dorpelingen hadden de vrouw zien terugkeren met bloed aan haar kleren, maar vonden niets verdacht in het bos.
De volgende dag werd de baby na een urenlange zoektocht gevonden door honden.
Boven het hol vlogen honderden vliegen, die afkwamen op de placenta. Nadat omstanders de modder van het gezicht verwijderden begon het jongetje te krijsen. De moeder werd aangehouden in een bar. Snikkend biechtte ze haar daad op aan agenten.
Ze zit vast en wordt beschuldigd van poging tot moord.
ik kreeg deze week de mail binnen van een tijger die varkentjes groot had gebracht, ze had de varkens laten drinken van haar moedermelk ,verzorg als waren het haar eigen jongen,wel die krijg van mij de titel van "moeder van het jaar"
Terwijl ik dit zit te lezen moet ik gelijk denken aan de box kangoeroe deze week
Laten we nu even veronderstellen dat het, hetzelfde beestje is
Ik zou dus niet graag de man/ vrouw zijn die het terug moet brengen naar het baasje
Wanneer zal de mens eens gaan begrijpen dat we met de natuur, de dieren niet zomaar kunnen blijven sollen
Laat dieren, dieren blijven, wij worden verondersteld het slimme ras te zijn, ik weet het niet vrees dat we niet slim met de natuur aan omspringen zijn
VEURNE - In Veurne wordt jacht gemaakt op een ontsnapte kangoeroe. Dat meldt de politie van de zone Spoorkin. De kangoeroe werd zondag vanaf 11 uur verscheidene keren opgemerkt in de buurt van de N8, de baan tussen Veurne en Ieper.
Het dier kwam verschillende keren tot tegen de rijweg op het grondgebied van Veurne. De kangoeroe laat zich echter voorlopig niet vangen. De politie neemt aan dat het dier is ontsnapt bij een particulier.
Een derde vrouwen slachtoffer van huiselijk geweld
NEW YORK - Zeker 1/3de van alle vrouwen heeft al te maken gehad met fysiek, seksueel of psychisch geweld door de partner. Dat blijkt uit een rapport van de Verenigde Naties dat dinsdag is gepubliceerd.
Er is overtuigend bewijs dat geweld tegen vrouwen alomtegenwoordig en hevig is, zei VN-baas Kofi Annan bij de presentatie van het rapport.
De studie is uitgevoerd in ruim zeventig landen met sterk uiteenlopende resultaten. In een land als Japan is 'slechts' 6 procent van de vrouwen slachtoffer van seksueel geweld in huiselijke kring, tegen 59 procent in Ethiopië.
Ruim 130 miljoen vrouwen, vooral in islamitische landen, hebben een besnijdenis moeten ondergaan.
In westerse landen als de Verenigde Staten, Australië, Israël, Canada en Zuid-Afrika vinden relatief de meeste partnermoorden plaats.
Vanaf begin maart 2004 voert Amnesty International wereldwijd campagne om geweld tegen vrouwen te stoppen. Met deze campagne willen we zowel intrafamiliaal geweld als geweld in oorlogsgebieden onder de aandacht brengen en concrete veranderingen afdwingen. We richten ons op verre landen, maar ook op ons eigen België, waar zowat 1 op 5 vrouwen slachtoffer is van huiselijk geweld.
Enkele vormen van lichamelijk geweld: stompen, slaan, schoppen, seksueel geweld.
Het is moeilijk om weg te gaan
Er zijn verschillende redenen waarom vrouwen die mishandeld worden niet zo maar weggaan bij een man. De belangrijkste reden is wel dat ze bang is voor haar man. Ze is bang/angstig dat hij haar (toch) zal vinden, waar ze ook naar toevlucht.
Hieronder vind je een paar redenen opgesomd waarom vrouwen bij hun man blijven:
De meeste mensen beginnen bewust aan een relatie. Toegeven dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt, is nooit gemakkelijk. Dat is al een reden om de relatie niet zo maar te verbreken of erover uit de school te klappen.
Je hebt met iemand een relatie omdat je van hem houdt. Dat gevoel is niet zo maar weg. Nog een reden om het geweld dat je ondergaat te verzwijgen.
Als je zelf geen inkomen hebt, betekent je huwelijk ook: een inkomen, een huis, je hele leven. Dat gooi je niet zo maar weg.
Als je je verantwoordelijk voelt voor je man, een beetje moederlijk zelfs, dan mag je hem niet zomaar in de steek laten. Zelfs al gaat het niet goed in de relatie.
Ook al denk je dat het beter is om weg te gaan, dan ben je er na alle kritiek van je man waarschijnlijk wel van overtuigd dat je niet veel waard bent, je niets kunt en zeker niet een beslissing kunt nemen om weg te gaan.
Na een geweldsuitbarsting heeft een man vaak spijt. Hij doet dan heel lief en aardig om het weer goed te maken. Het wordt dan moeilijker om bij zo'n man weg te gaan.
Op den duur sta je er vaak alleen voor en leef je helemaal geisoleerd. Dan is er niemand die je kan helpen bij het nemen van zo'n ingrijpend besluit om weg te gaan uit je huis en je relatie.
Wat doen andere vrouwen als ze mishandeld worden?
De meeste vrouwen verzetten zich tegen hun man. Ook al denkt de buitenwereld dat je alles maar gewoon laat gebeuren.
Een vorm van verzet is het vermijden van de mishandeling: proberen te voorkomen dat je man driftig wordt, door alles zo perfect mogelijk te doen. Meestal helpt dat niet. Hij zal altijd wel iets kunnen vinden waardoor hij boos wordt en geweld gaat gebruiken.
Een andere manier is te proberen op een redelijke manier te praten met je man, hem te overtuigen van het foute in zijn gedrag. Als dat helpt, is het meestal maar tijdelijk. Soms werkt praten juist averechts: dan besluiten veel vrouwen maar te zwijgen, of zich geestelijk af te sluiten van de man.
Sommige vrouwen proberen met een soort afkoelingsperiode het geweld te stoppen: door een straatje om te gaan of door een tijdje uit logeren te gaan.
Andere vrouwen dreigen hun man om de relatie te verbreken. Dat maakt vaak wel indruk. De man belooft dan beterschap, probeert het goed te maken. Vaak is dat niet van lange duur en gaat het na een paar weken al weer mis.
Soms slaan vrouwen ook terug. Maar uiteindelijk kunnen zij vaak toch niet tegen de man op, omdat die nou eenmaal vaak sterker is.
Ten slotte is hulp zoeken een vorm van verzet. Bij vriendinnen, familie, collega's, de huisarts, het Maatschappelijk Werk, de RIAGG of bij de politie. Soms helpt dat, soms is ook dat niet genoeg om het geweld te stoppen. Dan zul je echt weg moeten gaan. Er is een adres waar je terecht kunt, een veilig huis voor jou en je kinderen. Een Blijf van m'n Lijf-huis of Eliazhuis.
Wat kun je doen ?
In de eerste instantie ga praten op een helder moment met je partner. Zeg dat je zo niet kunt leven. En besluit om samen in therapie te gaan. Word je partner geweldadiger of komen er andere problemen.
Praat er in ieder geval over als je die nog hebt met vriendinnen. Die steun is zo enorm belangrijk. Verder als je het echt niet meer redt. Ga weg bij hem, zeker als er kinderen in het spel zijn, ben je dat verplicht aan je kinderen. Doorbreer het probleem door hulp te gaan zoeken. Je wilt je kinderen toch ook niet dit leven geven.
Wet
De overheid wil meer doen tegen geweld op vrouwen. Ze zal meer geld geven voor de opvang van mishandelde vrouwen Die kunnen dan in een vluchthuis tot rust komen.
Voor hulp en info over opvang kan je terecht bij Pandora
Goedele Liekens wil dat we de piemel als een leuk speelgoed zien ,,Vrouwen vinden de penis niet sympathiek genoeg''
,,Vrouwen zien de penis als een roofdier, alsof hij elk moment kan bijten'', zegt presentatrice en seksuologe Goedele Liekens ernstig. ,,Terwijl die arme penissen echt wel vriendelijk zijn hoor.'' Dus verdiepte ze zich in het mannelijk lid en na het vaginaboek werd het penisboek geboren.
Gek dat je altijd moet giechelen als het over zo'n dingen gaat.
Goedele Liekens : ,,We moéten juist gniffelen, want het moet plezant zijn in bed. We hebben het al moeilijk genoeg. De man voelt steeds meer druk omdat hij moet presteren. Hij heeft het gevoel dat hij aan de Olympische Penisspelen meedoet, dat hij een examen aflegt. Dat alles groter, gekker en beter moet. De vrouw weet dan weer niet wat ze met het lid moet aanvangen. Ze is er te weinig maatjes mee, terwijl hij er net zo trots op is. Voor een man is de penis het verlengstuk van zijn persoonlijkheid. Maak er dus nooit een negatieve opmerking over want dat kan een jarenlang trauma veroorzaken..
Maar uit uw boek blijkt dat de man wel wil dat zijn lid de benaming 'lul' krijgt. Niet zo vleiend als u het mij vraagt. ,,Daar schrok ik ook van. Het is een scheldwoord, hé. Daarom dat vrouwen er onmiddellijk 'lulletje' van maken of 'pietje'. Ze geven een verkleinwoord. Ze maken de penis sympathieker omdat hij al zo bedreigend overkomt. Maar het gekke is ook dat vrouwen wel meer naar een kruis kijken dan vroeger. Als een man ergens binnenkomt, kijken ze nu naar de bobbel, terwijl hun blik vroeger naar het kontje afweek. Dat is vooral bij jonge vrouwen heel opvallend. Binnenkort bestaat naast de push-up-bh ook de push-up-slip, dat meen ik echt. Dat soort lingerie is een gat in de markt."
Gemiddeld 13 centimeter
Verlos elke man uit zijn lijden: wat is de ideale penis?
,,De gemiddelde lengte in erectie is dertien centimeter. Maar dan moet je het meetlatje tussen buik en rechtopstaande penis zetten. Zo kan je niet vals spelen, hooguit het latje een halve centimeter in je vel duwen. Of de lengte er toe doet? Ik zal dat niet ontkennen, dat zou oneerlijk zijn. Maar toch heb je meer klachten over een te grote dan over een te kleine. Een te grote doet pijn, een te kleine niet. Ik ken een man bij wie het geslacht in erectie 3,5 cm is, dat noemen we een micropenis. Hij is gelukkig getrouwd en heeft een kindje. Zijn vrouw heeft haar bekkenspieren getraind zodat ze het beter voelt en de man heeft ook andere seksuele kwaliteiten, hé. Hij had er vooral tijdens zijn puberteit last van. Hij werd verliefd op meisjes maar durfde nooit de stap te zetten. Even heeft hij een penisverlening overwogen, maar dat vond hij toch te akelig..
Heeft een zwarte man er een grotere dan een blanke man?
,,In erectie niet, in slappe toestand wel..
Waarom denken we dat dan?
,,Omdat blanke mannen hun zwarte medemens enkel in de douche zien na het voetballen. Dan zien ze hem in slappe toestand en denken ze dat die in grote toestand nog veel groter wordt. Maar dat doet hij dus niet. Weet je wie een groot lid heeft? De walvis, bij dat beestje is de gemiddelde lengte 2,75 meter. Maar dat stelt niet zoveel voor hoor, het ziet eruit als een dunne slang. Ik schrok het meest van de krekel. Als dat arme beestje klaarkomt, vliegt het bijna in de lucht. Het diertje verliest tachtig procent van zijn lichaamsgewicht. Dat is pas zielig..
In de Chinese geneeskunde is er een techniek 'klaarkomen zonder ejaculatie'. Kunt u dat eens uitleggen?
,,Dat kan je niet zomaar, je moet er op trainen. De mannen oefenen door hun penis dicht te knijpen van zodra ze de ejaculatie voelen aankomen. Op den duur proberen ze het ook zonder dichtknijpen en als ze zich echt concentreren lukt dat. Volgens de traditionele geneeskunde is dat een echte aanrader. Daardoor vloeit de energie terug in het lichaam en wordt de geest sterker. Maar ze kunnen het hooguit drie keer tegenhouden, niet meer..
Is een besnijdenis beter ?
,,Als de penis besneden is, dan is hij in principe minder gevoelig omdat hij wordt blootgesteld aan allerlei wrijvingen. Hij is ook een beetje droger, maar tijdens het vrijen maakt dat geen verschil uit. Maar soms heb je het gevaar dat de voorhuid te kort wordt afgesneden. En dat kan ervoor zorgen dat je minder voelt en dus minder snel klaarkomt..
Is het hygiënischer?
,,Het zou goed kunnen. In de voorhuid zitten specifieke hiv-receptoren, cellen die heel gevoelig zijn voor hiv-besmetting. Als je besneden bent, hebben de ziektekiemen veel minder kans. Dus is er nu in de Verenigde Naties een discussie gaande of ze een grote besnijdeniscampagne moeten voeren. Maar wetenschappers zijn er nog lang niet uit."
Potje met een bij
U beschrijft soms vreselijke toestanden voor het mannelijke lid: een electropenis, antimasturbatieharnassen...
(zuchtend) ,,Ja, het is erg. Wat doen mannen hun eigen penis eigenlijk aan? Die electropenis is nog niets. Dat zijn enkel kleine schokjes die worden toegediend. Die antimasturbatieharnassen stammen dan weer uit de tijd van de kuisheidsgordels. Maar je vindt ze nu ook terug in de sm-wereld. Maar er zijn nog veel ergere dingen. Je hebt mensen die een bij vangen, het beestje in een potje steken en dat potje op hun lid plaatsen. Dat geeft blijkbaar een heerlijke tintelende zwelling. net hetzelfde als bij brandnetels. Of sommige mannen laten hun testikels gewoon in kokend water hangen. Daar kan ik toch echt niet bij. Ik wil met dit boekje aantonen dat normale seks ook leuk is..
Maar u heeft het wel over 'het geslacht uitwringen als een dweil'. Klinkt niet bepaald leuk.
,,Het gaat over kleine kneepjes om het wat gevarieerder te maken. Want de grote klacht bij man en vrouw is dat het seksspel wat eentonig is. Ach, we moeten erover leren praten. Niets zo erg als een flik in bed die 'hoger, lager' zegt. Het gaat beter als je het spelletje 'warm-koud' speelt. Dan zeg je dat het warm is als het lekker is en koud als je het niet zo fijn vindt. Iedereen moet de piemel als een leuk speelgoedje zien..
Een speelgoedje dat ook kan breken?
,,Dat kan gebeuren bij een heel bruuske beweging. Dan scheuren de zwellichaampjes en doet dat enorm veel pijn. Dan komt er een operatie aan te pas. Maar gelukkig komt zo'n breuk maar heel weinig voor..
Heeft u na zo'n boek niet genoeg van de penis?
,,De penissen komen mijn oren uit. Maar ik leer nog zoveel bij. Deze week vertelde een man me dat hij zijn geslacht als zijn beste vriend beschouwde. ,,Als een vrouw ruzie met je maakt, dan moet ze goed beseffen dat ze tegen twee personen vecht. Dus tijdens een ruzie moet je gewoon je broek afsteken, dan ziet ze dat ze met twee mannen te maken heeft." Tja, sommige mensen hebben toch een rare band met hun geslacht...''
Tot slot: Wat zeggen uw ouders hiervan?
(lacht) ,,Ik heb al overwogen om mijn ouders met vakantie te sturen. Ze zijn heel katholiek. Natuurlijk zijn ze wel wat gewoon. Ze hebben het vaginaboek al gezien, maar dat had nog iets emancipatorisch. Het penisboek is toch iets anders hé. Ze snappen wel dat het mensen kan helpen bij hun seksleven, maar ze snappen niet waarom ik dan op de barricades sta..
En uw kinderen?
,,Ze interesseren zich enkel voor de dingen die ze al weten. Toen ze in het boek bladerden en de passages over orale seks zagen, bladerden ze gewoon verder. Ze kijken enkel naar de dingen die ze weten en dat is niet veel. Gelukkig maar. Ze hebben nog tijd genoeg..
Goedele Liekens, Haar penisboek, Standaard Uitgeverij. Ligt vanaf maandag in de boekhandel.
De directie van Disneyland Resort Parijs is niet opgezet met een filmpje dat op het internet circuleert.
Daarin gaan Disney-karakters vrolijk uit de bol. De beelden werden backstage gedraaid toen de acteurs zich klaarmaakten voor een show in het themapark.
Het filmpje begint met Goofy die Minnie Mouse langs achter neemt. Vervolgens krijgt Minnie een beurt van de sneeuwman. Mickey en de sneeuwpop hebben ook nog seks met elkaar. De acteurs amuseren zich te pletter, maar de directie is woedend omdat het kindvriendelijke imago van Disney geschaad wordt.
,,We betreuren de beelden en nemen maatregelen om gelijkaardige incidenten in de toekomst te vermijden", laat het park weten. Disneyland wil niet zeggen welke sancties de acteurs hebben gekregen. Jezus,miekemuis was net haar blauwe bollen aan verzamelen hier in Zelzate,nu er eens iets te beleven is ben ik er niet. Klik op de foto voor het disney-filmke
vergeet eerst de film van de box kangoeroe niet stop zetten door dubbel klik op stop.
WAT BETEKENT HET ZICH IN TE ZETTEN VOOR MEER DAN 100 PROCENT?
We zijn allemaal al eens naar een vergadering geweest waar iemand jou vraagt je in te zetten voor meer dan 100 procent.
Wat betekent het 103 procent te bereiken?
en wat stelt 100 procent voor in het leven?
Hierna volgt een kleine mathematische formule die jou kan helpen deze vragen te beantwoorden :
Als : A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z wordt voorgesteld als : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26.
Dan is : H-A-R-D-W-O-R-K 8+1+18+4+23+15+18+11=98 procent en K-N-O-W-L-E-D-G-E 11+14+15+23+12+5+4+7+5 =96 procent is
A-T-T-I-T-U-D-E 1+20+20+9+20+21+4+5 = 100 procent en B-U-L-L-S-H-I-T 2+21+12+12+19+8+9+20= 103 procent
Dus, je kan met mathematische zekerheid concluderen dat "HARDWORK" en "KNOWLEDGE" je kort bij de 100 procent kan brengen en "ATTITUDE" je er echt brengt,
maar het is de "BULLSHIT" dat je over de top zal duwen.
tussen al het verkiezingsgeweld kwam deze mail vanmorgen aan
kon het echt niet laten deze niet op de site te zetten
opgedragen alle mishandelde kinderen
Mijn naam is Heidi...
Ik ben nog maar drie Mijn ogen zijn opgezwollen Ik kan niet zien Ik zal wel dom zijn Ik zal wel slecht zijn Wat anders...
Zou mijn papa zo boos hebben gemaakt? Ik zou willen wensen dat ik beter was Ik wens dat ik niet zo lelijk was Misschien zou mijn mama Me misschien nog willen knuffelen Ik kan niet spreken Ik kan niks fout doen Anders word ik opgesloten De hele dag Als ik wakker word ben ik alleen Het huis is donker Mijn ouders zijn niet thuis Wanneer mijn mama wel komt Probeer ik lief te zijn Misschien krijg ik vanavond dan maar 1 klap Maak geen geluid Ik hoorde net een geluid Mijn papa is terug van Charlie's bar Ik hoor hem vloeken Het is mijn naam die hij roept Ik druk mezelf tegen de muur Ik probeer me te verstoppen Van zijn kwade ogen Ik ben zo bang nu Ik begin met huilen Hij vindt me huilend En hij schreeuwt lelijke woorden Hij zegt dat het mijn fout is... Dat hij lijdt op zijn werk Hij slaat en schopt me Ik bevrijd me eindelijk En ik ren naar de deur Hij heeft hem al op slot gedaan Ik rol me op tot een bal Hij pakt me op en gooit me Tegen de harde muur aan Ik val op de grond Met mijn botten bijna gebroken Maar mijn papa gaat door Nog meer slechte woorden Worden er gesproken Ik schreeuw HET SPIJT ME !!! Zijn gezicht is verdraait In aanzienlijke haat Van het kwetsende en de pijn Opnieuw en opnieuw Ow God alstublieft heb medelijden Plotseling stopt hij En loopt richting de deur Terwijl ik daar lig
Onbewegelijk Gespreid over de vloer Mijn naam is Heidi Ik ben nog maar drie ... Vanavond heeft mijn papa mij VERMOORD...
je hebt nu 2 keuzes:
1) Zet dit verhaal Ook Op je site en/of stuur het door, om iedereen wakker te maken voor kindermishandeling!
2) Doe alsof het je niet raakt en ga gewoon weg, laat de kinderen stikken, de toekomst van morgen....
De spectaculaire winst van PVDA, die van twee naar zes zetels gaat, is zeker het belangrijkste en meest spectaculaire verkiezingsnieuws in Zelzate. Vier van deze communistische zetels worden bezet door artsen van de groepspraktijk Geneeskunde voor het Volk , Frans Van Acoleyen, Geert Asman, Roland Van Acker en Karl Segers.
Of deze winst de coalitievorming zal beïnvloeden is nog zeer de vraag, want paars houdt met dertien zetels op 23 theoretisch nog net stand.
Uit de oude coalitie is de SP.A de grote verliezer want ze moet drie zetels prijsgeven en strandt nu op zeven. De VLD stijgt naar zes en kan in de onderhandelingen gaan wegen.
Oud VLD-schepen Uyttendaele verlaat de gemeenteraad met zijn kartel ZOW-ZVD, waar Erick De Wispelaere nog de laatste zetel kon redden.
Groen! haalde niet eens een eerste zetel en CD&V kan slechts een extra zetel winnen.
Een ervaring rijker en een beter inzicht in de politiek is voor mij het resultaat van de verkiezing
De rondgangen van de markt met de dikke en dunne de rondgang door zelzate met de discobus behangen met fotos ballonnen was gewoon de max.
Het samen horen en werken van het verkiezingsteam was gewoon zo tof dat je net op verlof was met de mobilhome een grote familie in de bus
Doodmoe maar best gelukkig zijn we vandaag, De VLD is hier in Zelzate goed op vooruitgegaan we hebben één zetel meer dan vorige keer
SP-A verlies 3 zetels de grootse partij van Zelzate door de jaren heen, Zelzate was rood en hebben rood blijven stemmen al zij het dan niet op de SP-A maar op de PVDA
De rode dokters hebben goed werk geleverd
Bij het schrijven van het artikel was er nog steeds niets geweten hoe het besturen van Zelzate zal worden, gisterenavond zei onze lijsttrekker dat hij nog steeds ging voor burgemeester en het een lange lange nacht zou worden
Wij blijven hem daarin steunen.
Ikzelf had op iets meer voorkeurstemmen gehoopt, hoewel iedereen me zegt voor de eerste keer het zeer goed was, heb misschien de lat voor mezelf iets te hoog willen leggen dat was ook iets dat we horden bij de andere nieuwe kandidaten.
Maar het voornaamste is we hebben een zetel bij , en dat is in een rode gemeente een overwinning
Ps dank voor de berichtjes en steun van jullie de blogvrienden..
De verkiezing staat voor de deur en als kandidaat voel je de drukte aan, veel is reeds geschreven en papier is geduldig voor wie echt interesse heeft in de politiek kan ik de site van de VRT aanraden daar kan je voor je eigen gemeente op het forum terecht http://www.vrtnieuws.net
Moeder komt aan de gesloten deur van haar dochters slaapkamer voorbij enhoort een vreemd zoemend geluid in de kamer.
Ze opent de deur en ziet haardochter die zichzelf een flinkebeurt geeft met een vibrator.
Gechokeerd vraagt ze: "Wat ben je verdorie aan het uitspoken?"
De dochter antwoordt: "Ma, ik ben 35 jaar oud, niet getrouwd, en dit ding hier is zowat het enige dat aanvoelt alsof ik een man heb. Gaweg, en laat mij met rust!"
De volgende dag hoort de vader hetzelfde gezoem dat uit de slaapkamer van de dochter komt. Hij opent de deur en ziet eveneens zijn dochter die zichzelf eenflinke beurt geeft met een vibrator.
Wanneer hij vraagt wat ze aan het doen is, zegt de dochter:
"Pa,ik ben 35 jaar oud, niet getrouwd, en dit ding hier is zowat het enige dataanvoelt alsof ik een man heb. Ga weg, en laat mij met rust!"
Enkele dagen later komt de vrouw thuis van boodschappen doen,plaatst de aankopen op de keukentafel en hoort het intussengekende zoem-geluid uit de woonkamer komen.
Voorzichtig gaat ze kijken en ziet haar man op de sofa zitten, naar de TV staren, met naast zich een vibrator die zoemt uit alle macht.
De vrouw schreeuwt het uit: "Wat ben jij in Godsnaam aan het doen???"
Haar man antwoordt: "Ik ben naar het voetbal aan het kijken, samen met mijn schoonzoon."
do 05/10/06 - De rechter in Antwerpen heeft de website Seniorennet veroordeeld voor het illegaal uitwisselen van muziek.
Seniorennet is een website voor oudere internetgebruikers. Een aantal gebruikers had onderling muziekbestanden gemaild. En dat is een inbreuk op de auteursrechten.
Seniorennet moet daarom zorgen dat er geen muziek meer verspreid kan worden onder z'n leden, anders moet de beheerder een dwangsom betalen van 1.000 euro per dag.
Oprichter Pascal Vyncke vindt dat SeniorenNet niets te verwijten valt.
De klacht was gebaseerd op een aantal emails waarin links naar externe muziekwebsites zouden staan.
Op SeniorenNet zelf wordt volgens Vyncke helemaal geen illegale muziek aangeboden. De website bereikt dagelijks zo'n 60.000 bezoekers.
Verleden donderdag moest ik mij aanbieden in de dagkliniek voor een telling van de bloedplaatjes, met de bedoeling die daarna onmiddellijk uit het bloed te halen. Na de telling bleek echter dat ik er niet genoeg had aangemaakt, en werd mij voorgeschreven de behandeling met de groeiproducten verder te zetten tot maandag, om dan een nieuwe telling te doen. Ik heb mij dus maandag terug aangeboden om 08.00 uur, en er werd onmiddellijk bloed genomen om de nieuwe telling van de bloedcellen te kunnen uitvoeren. Om 10.45 uur is men mij dan komen zeggen dat ik om 11.45 uur in het afereselokaal diende te zijn, voor het scheiden van de bloedplaatjes. Om 11.45 uur is men dan begonnen met de procedure en had men het een beetje moeilijk om goede aders te vinden om de naalden voor de bloedtransfusie te steken. Aan de binnenkant van de elleboog van de linkerarm werd de naald gestoken die mijn bloed naar de machine moest pompen en aan de binnenkant van de rechterelleboog de naald om het bewerkte bloed terug in mijn lichaam te pompen. Dit overpompen, ik weet niet hoe ik het anders moet noemen, heeft dan geduurd van 12.15 uur tot 16.30 uur, waarbij ik stilletjes en zonder te veel te bewegen in de zetel moest blijven zitten. Het enige dat ik gevoeld heb bij gans deze behandeling is het steken van de naald in de linkerarm, waar mijn aders schijnbaar moeilijk voelbaar liggen en waar men driemaal heeft moeten hersteken om de goede bloeddoorstroming te hebben. Nu is het terug wachten op het vervolg van de behandeling, mijn volgende afspraak is binnen veertien dagen, met de mogelijkheid dat ik voordien zal worden opgeroepen. Ik moet nu wel een beetje meer opletten, want mijn bloeddruk staat heel laag tengevolge van deze transfusie, maar dat is een ymptoom van voorbijgaande aard, niets om over ongerust te zijn. Voila, dat is de toestand tot vandaag. Verder verslag zal ik doen als de behandeling verder gaat binnen veertien dagen. De groeten aan alle blogvrienden die mijn verslagen regelmatig lezen en mij door hun reacties hun steun en medeleven geven. Maatje
De laatste week voor de verkiezing hadden we tof gezelschap, niemand minder dan Loorel & Hardie kwamen de VLD-mensen een hart onder de riem steken. We hebben wat afgelachen, vooral de oudere bewoners van Zelzate keken verrast op naar de reïncarnaties van deze gekende artiesten, recht uit Amerika zoals ze zeiden.
Loorel& Hardie een aanrader voor feestjes en andere gelegenheden. Een beetje reclame mag er best zijn dus boeking en informatie via artpromco@ telenet.be Of telnr. 0495634.280
OTTAWA - De vrouw op de Mona Lisa, het wereldberoemde schilderij van Leonardo da Vinci, had net een kind op de wereld gezet, toen zij poseerde. Tot die conclusie is een groep Franse en Canadese wetenschappers gekomen na een nauwkeurige bestudering van het portret.
De onderzoekers slaagden er met speciale infrarood- en 3D-apparatuur in duidelijk door de donkere vernislaag van het schilderij te kijken.
Volgens hen is de jurk van Da Vinci's model met een gaasachtige, bijna doorzichtige sluier bedekt. Een dergelijk kledingstuk was kenmerkend voor vrouwen die net een kind hadden gehad.
,,Dit is iets dat tot nu toe nog nooit was ontdekt omdat het schilderij altijd als te donker en te moeilijk werd beoordeeld om te onderzoeken''. Dat zegt Bruno Mottin, een Frans lid van het onderzoeksteam.
Volgens Mottin was de vrouw op het doek geschilderd ter ere van de geboorte van haar tweede kind, in of rond het jaar 1503.
Het portret is vermoedelijk dat van Lisa del Giocondo (1479-1528), echtgenote van de Florentijnse koopman Francesco del Giocondo. Ze kreeg uiteindelijk vijf kinderen. Het schilderij, dat in het Louvre in Parijs hangt, is vooral beroemd geworden door de glimlach van de vrouw, die vaak als 'mysterieus' omschreven wordt en die er bijzonder levensecht uitziet.
Die mysterieuze glimlach is toch iets waar ik zo mijn gedacht bij heb na het lezen van dit artikel.
Waar zou die dame aan denken, aan het kind waarvan ze zo net bevallen was? Weet het niet maar ik zou dan als moeder liever met het kind in mijn armen een schilderij laten maken
Moeder en kind het was mode om je zo te laten schilderen, alle grote schilders hebben portretten gemaakt van moeder en kind.
Aan haar man die blijkbaar geld genoeg had om haar te laten vereeuwigen, zou natuurlijk ook kunnen maar die was een Florentijnse koopman, waarschijnlijk van stoffen en zijden die toen in deze streken een bloeiende handel waren, dus was vaak maanden weg van huis,
Dacht ze aan die ene avond vol liefde nadat hij voor de zoveelste keer terug was thuis gekomen vandaar die glimlach?
Ze nu zelf lieve lezers geloof er geen snars van die Dame denkt aan haar minnaar de vader van het kind die nu op het boekje van de Florentijns staat en zit gewoon te genieten van haar geheim, vandaar dat geheimzinnig en mysterieuze lachje
Vrouwen ze kunnen er wat van zelfs in de jaren 1503 of geloven jullie mij niet.
nu nog de dierentuin hier en we zijn rond pitou mijn wilde tijger en duivelke doe het al in huis van breken tot lekker lui zijn en mijn eten opeten en dan mijn vijver met vissen waar ik heel trots op ben van de kippen hebben we alleen de eitjes
onze jeffe geboren op 19/05/1991 en overleden op 25/12/02. Ik mis hem nog iedere dag
Mijn tuin waar het heerlijk verblijven is tussen de vogeltjes en het bruisend water van de waterval en de vijver