***GODS ZEGEN EN ALLE GOEDS!***
Gedichten van mijn zus Francine,
Zij schreef ze vanuit haar hart,
Vanuit haar leven gegrepen.
Heel bescheiden.
Magda 10-02-2006Grote Vlaamse schrijvers, als Guido Gezelle, Felix Timmermans... Was hun poëzie niet als een gebed dat opwelt uit het hart?
Ý KLIKÝ HIERBOVEN Welkom op de website van 'Geloof en Leven' ! Echt de moeite waard.
MIJMERING
’t Lonkt naar de lente
in ’t frêle lover,
als een gitzwarte merel
op ’t zachte groen
zijn klankbord beklimt,
terwijl de warme zon,
haar gulle glimlach
doorheen de mensen laat.
Dan jubelt het immer lente.
’t Lonkt naar de lente
in de zomer,
als ’t licht aan de horizon
de nieuwe dageraad maakt,
terwijl de rijpe oogst is
geborgen en
nog de prille kiem van mildheid draagt.
Dan jubelt het immer lente.
’t Lonkt naar de lente
in de herfst,
als de speling van ’t gebladerte
kleurrijker is dan gouden edelmetaal,
terwijl door die innige rust
een scheppende denken ontstaat.
Dan jubelt het immer lente.
’t Lonkt naar de lente
in de winter,
als de tinteling vloeit,
in de naakte botten,
die ’t jeugdig sap stuwt met forse
kracht, naar de zwakste twijgen,
terwijl uit volle borst
een zingend hart
op de tonen van de liefde slaat.
Dan jubelt het immer lente.
francien
WITTE ROZEN
Hoe mooi kunnen witte rozen zijn
zo frêle, zo schoon.
Ze verbergen vreugde en pijn,
die fijne randjes, rond hun kroon.
Een boeket witte rozen
achter het vensterraam
een vleugje zon komt ze liefkozen,
een straaltje licht voortaan.
Witte rozen, wat een feest,
wat is hun geheim, vanbinnen?
Hoe het allemaal is geweest,
of moet het pas beginnen?
Witte rozen, maagdelijk wit uitgekozen,
mijn blik streelt jullie gevoelige snaar.
Zo kleurloos, witte rozen
kleuren jullie mijn dag vandaag.
Francien
Poëziehoekje
JANNEKE MAAN
Daar is Janneke Maan
nu moeten alle kindjes slapen gaan.
Van spelen zijn zij moe
ze doen hun oogjes toe.
Daar is Janneke Maan
hij glinstert door het raam.
Weldra houdt hij de wacht
de hele, donkere nacht.
Daar is Janneke Maan
hij fluistert misschien jouw naam.
Ga met hem naar dromenland
daar dansen kaboutertjes hand in hand.
Daar is Janneke Maan
zie hem hoog aan de hemel staan.
sterretjes fonkelen om hem heen
zo is hij nooit alleen.
Daar is Janneke Maan
’s morgens kraait de haan.
We veren ons bedje uit
en gluren door de ruit.
Waar is Janneke Maan
hier nu vandaan?
Vanavond is hij er weer,
we danken Onze Lieve Heer.
Francien De Wilde
POËZIEHOEKJE
ONS KINDJE
Lang hebben we op je gewacht
Met liefde in ons hart
Met vreugde naar jou getracht
Kindje teer, kindje zacht.
Aan je wiegje kunnen we ons
warmen
Want jij brengt leven in ons huis
we nemen je in onze armen
jij bent geborgen thuis.
Je lacht en kraait
en drinkt je flesje leeg
Je handje graait
Naar nog veel meer.
Aan ’t venster in de hoek
Staat ’t kantenwitte wiegje van
ons wichtje
Als ’t slapend z’n oogjes dichtdoet
Bewonderen we ’t roze gezichtje.
Dan omsluit ons die tedere eer
Voor ’t frêle nieuwe leven
En de zorg om weleer
Het een mooie toekomst te geven.
Francien.
Op het ritme van het hart, het leven, de seizoenen en vanuit mijn christelijk geloof geschreven.
28-01-2015
Ieder zijn kasteel.
Ieder zijn kasteel.
Wat een kasteel een sprookjeskasteel
Doorheen een groene, lommerrijke dreef.
Zo statig is het geheel
Een droom waarin men leeft.
Een fantasiekasteel voor elkeen
Vol lief en leed, wel en wee.
In papier of van steen
Een huisje wel tevrêe.
Een luchtkasteel, een doorschijnende zeepbel
Zoals een mensenleven zo broos.
Geen uur geen tijd is van tel
Bij een hevige windhoos.
Een mysterieus kasteel door de eeuwen heen
Elke mens bewandelt zijn eigen levenspad.
Met velen of alleen
Elke deur heeft een eigen sleutelgat.
Een spookkasteel met veel gezichten
Dat op de kermis staat.
Elkeen moet zijn taak verrichten
Vol vertrouwen in de zonderhaatstraat.
Een springkasteel van op en neer
Met de ups en downs in het leven.
Om telkens keer op keer
Te nemen en te geven.
Wat een kasteel, een koninklijk kasteel mag zijn
Een bungalow, huis, hut, villa, een woning gewoon.
Achter alles schuilt een verhaal, een levenslijn
Het kasteel in je hart dat is pas een droom.
Francine ©
21-12-2014
ALS DE KERSTKLOKKEN LUIDEN…
Poëziehoekje
ALS DE KERSTKLOKKEN LUIDEN…
Als de kerstklokken luiden…
’t Is zo vredig,’t is zo stil.
De sneeuw dwarrelt buiten
binnen zijn er mensen van goede wil.
Als de kerstklokken luiden…
de wereld rond.
Een ode zingen en fluiten
daar waar de kribbe stond.
Als de kerstklokken luiden…
dicht bij de kerstboom.
Het naar zoetekoek gaat ruiken
die tijd is toch zo vroom.
Als de kerstklokken luiden...
de geboorte van ’t Goddelijk Kind.
De kleine guiten
naar ‘t stalletje gaan gezwind.
Als de kerstklokken luiden…
’t Is nu middernacht.
Dan komen de nederige luitjes
met de gaven van hun hart.
Francine ©
http://blog.seniorennet.be/mijn_gedichten/
16-06-2014
ZONSONDERGANG
ZONSONDERGANG
De dag was prachtig en warm geweest,
de korenhalmen
hadden de hitte gedragen
en hingen er buigend bij.
Een zwoele zomerwind
speelde er doorheen.
De zon hing zich te verkleuren
en door haar gouden stralen,
schemerde het avondrood.
Zij zonk dieper, alsof ze zich
een moment zou neervlijen
in de schoot der aarde.
Haar lichtbundel weerkaatste,
en bracht de rijpheid
van het koren tot zijn recht
en heel langzaam zich verwijderend
werd ze kleiner en kleiner,
tot ze onzichtbaar weggeschoven was,
en het brood des levens omarmde.
FRANCINE DE WILDE
27-04-2014
Beloken Pasen - FEEST VAN DE GODDELIJKE BARMHARTIGHEID
27/4/2014 Heilig verklaring in Rome van : Paus Johannes XXIII en van Paus Johannes - Paulus II
Beloken Pasen FEEST VAN DE GODDELIJKE BARMHARTIGHEID JEZUS IK VERTROUW OP U!
ZR Faustina - Heilig verklaard door Paus Johannes - Paulus II op 30 april 2000
Z iehier wat zij op 23 maart 1937 neerschreef:
"Ik werd plotseling als opgenomen in Gods tegenwoordigheid en ik bevond me in onze kapel (te Krakau, Polen) , waar het feest tegelijk met de feestelijkheden in Rome werd gevierd en ik mocht beide tegelijk meemaken. ik zal opschrijven wat ik zag:
Ik zag onze Lieve Heer uitgesteld in onze kapel,die op zijn best was versierd. allen namen deel aan de plechtigheden en velen werden verhoord.
Diezelfde feestelijkheid had ook plaats in een schitterend heiligdom in Rome, waar de Heilige Vader aanwezig was met een ontelbere schare geestelijkheden. Plotseling zag ik hoe de heilige Petrus verscheen tussen het altaar en de Heilige Vader. Wat hij zei kon ik niet verstaan, doch ik merkte dat de Paus het had begrepen ."
25-04-2014
Witte Rozen
WITTE ROZEN
Hoe mooi kunnen witte rozen zijn
zo freel, zo schoon.
Ze verbergen vreugde en pijn,
die fijne randjes, rond hun kroon.
Een boeket witte rozen
achter het vensterraam
een vleugje zon komt ze liefkozen,
een straaltje licht voortaan.
Witte rozen, wat een feest,
wat is hun geheim vanbinnen?
Hoe het allemaal is geweest,
of moet het pas beginnen?
Witte rozen, maagdelijk wit uitverkozen,
mijn blik streelt jullie gevoelige snaar.
Zo kleurloos, witte rozen,
kleuren jullie mijn dag vandaag
Francine ©
26-03-2014
MIJN KATTEN
Zaterdag 1 maart 2014.
MIJN KATTEN.
Mijn katten allemaal
Elk op hun beurt zo speciaal.
Allen verlaten en verwaarloosd geweest
Wij delen alles nu om ter meest.
Want ook mijn katten zijn een deel van Gods almachtige schepping
Een ervaring wat een happening.
Want in het dierenrijk ligt er zo veel wijsheid
Berusting, bezinning, genegenheid.
Waarvoor kunstenaars, schilders en fijne zielen
Even voor in de pen en het penseel vielen.
Want aldoor lief en leed, wel en wee
Dragen zij ook tot innerlijke vrede mee.
Francine ©.
31-10-2013
ALLERHEILIGEN - ALLERZIELEN
Vrijdag
1 november 2013. Allerheiligen.
Zaterdag
2 november 2013. Allerzielen.
ALLERHEILIGEN - ALLERZIELEN
We zien het op de graven
Ieder met zijn eigen naam.
En zij die in gras en lanen
In as met de wind zijn
meegegaan.
Bloemen en chrysanten geven
iets persoonlijks weer
Van een dierbare die ons is
voorgegaan.
Misschien een kind, man,
vrouw veel te vroeg, dat geeft harte zeer
Nu leven zij in Gods
voortbestaan.
Daar aangekomen in Zijn Beloofde Land
Ontdaan van pijn en zorgen.
Verweven met een innerlijke
band
In de Heilige Geest
geborgen.
Francine ©
19-05-2013
PINKSTEREN FEEST VAN DE H. GEEST
ZEND WEER UW GEEST, O HEER en heel de schepping komt tot stand, en GIJ vernieuwt 't gelaat van de aarde!
16-03-2013
PAUS FRANCISCUS 13 MAART 2013
PAUS FRANCISCUS 13 MAART 2013
31-01-2013
LICHTMIS 2 februari 2013
.
Onze Lieve Vrouw Lichtmis.
Tussen donker en duister geeft Gij een beetje licht
Tussen lief en leed richten wij naar u ons aangezicht.
Tussen wel en wee geeft Gij een beetje moed
Tussen min en tevree lusten wij een lekkere pannenkoek.
Francine De Wilde ©
22-12-2012
KERSTMIS 2012
Zalig Kerstfeest! Blijf niet bij de kribbe staan.
Daar is Hij niet meer te vinden.
Hij zoekt woning in ons hart,
Als een Vriend van Zijn beminden.
Hoor, hoe Hij daar daaglijks klopt
Om steeds dringender te vragen :
Zie je mij nog als een Kind,
Denkend slechts aan kerstfeestdagen?
Hoe vol schoonheid kerst ook is
Met haar prachtige gezangen,
Laten wij toch JezusGeest
In ons binnenste ontvangen.
Dat vereist geen dennengroen
Of véél rijkversierde bomen,
Dat vraagt met een hunkrend hart
Bij je Heer en Heiland komen !
Blijf niet bij de kribbe staan,
Maar verwacht Hem als de Koning
D at reikt verder dan een stal
Met de herders en de wijzen,
Dat is wachten op Zijn komst
En met Hem door 't leven reizen !
anoniem kerstgedicht
Foto: seniorennet.be
Bijlagen:416347595d702164de0d13.jpg (122.7 KB)
19-11-2012
Herfstmomenten.
Woensdag 21 september 2011.
Herfstmomenten.
Als de herfst is gekomen
En gaat schudden aan de kleurrijke bomen .
Als nevelslierten hangen over het land
En verdwijnt alles in het natte zand.
Als de herfst zijn intrede doet
En de noten ruiken geurig goed.
Als de bladeren vallen op hopen
En zoeken wij de weg waarin wij lopen.
Francine ©
18-11-2012
THSUNAMI
De harde steen plofte in het water
Zonk naar de diepte
En het heldere water werd vertroebeld,
De thsunami van de golven brak de kalmte
Daarna de stilte van het onheil
De bezinking,
De uitdeining der golven vraagt zijn tijd
Laten wij ze uitdeinen tot aan de andere kant
Aan de andere oever van het meer
Daar wacht Iemand op het strand
Met warmte en Brood
Hij reikt Zijn uitgestoken hand.
15/11/2012
28-07-2012
DE SYMBOLEN VAN HET PELGRIM-ZIJN
DE SYMBOLEN VAN HET PELGRIM-ZIJN
Pelgrim zijn
Is je pelgrimstaf nemen
En op weg gaan,
Je kleine zekerheden verlaten
Om te ervaren wat en wie de Grote Zekerheid is,
En daarop mogen steunen, als op een staf.
Pelgrim zijn
Is onderweg zijn,
Met een lege broodzak
en je toch rijk voelen;
terug thuis komen
met een rugzak vol
onvergetelijke herinnneringen.
Pelgrim zijn
Is je een stukje van de Weg voelen worden,
Je over bergen en grenzen heen werken,
Geloven dat het Doel voor je ligt.
Pelgrim zijn
Is doorheen de schoonheid van de natuur
Iets van de Kunstenaar vermoeden
En geloven
Dat Hij ook jou wil kneden en vormen,
Dat hij ook in jou Zijn schoonheid wil leggen.
Pelgrim zijn
Is het brood breken met anderen
En meer terug krijgen dan je gegeven hebt,
Je leven delen met een vriend.
Pelgrim zijn
Is je laven aan de bron
En ervaren hoe leven-gevend water kan zijn;
Is op zoek gaan naar de diepste Bron
Van jouw leven.
Pelgrim zijn
Is het kruis van jouw leven niet langer wegstoppen
Maar het opnemen en ontdekken
Dat je het dragen kan.
Pelgrim zijn,
Is de steen, die je meezeult
Onderweg achterlaten
En nieuwe stenen vinden
Om met je leven iets moois te bouwen.
Pelgrim zijn
Is een schelp vinden,
Er blij om zijn, maar ook weten
Dat het maar een halve schelp is
Er zeker van worden
Dat je pas leeft
Als je jouw oren, jouw handen
Als een schelp opent voor anderen.
Luc Herbots
06-07-2012
HET VIJVERTJE
Het vijvertje in mijn tuin
schept een diepe rust.
t Ligt onder een groene bomenkruin
t is er veilig en knus.
Men kan er altijd bezinnen,
bidden, lezen in een boek.
De natuur gaan beminnen
t is een sfeervolle hoek.
Er bruist ook een fontein
ze zingt haar lied van de zomerse dagen.
Men zou er altijd willen zijn
het gaat zozeer de ziel behagen.
De rotsen en de planten
vormen een sierlijk geheel.
Ze buigen en trachten
te weerspiegelen in dit watertafereel.
De vissen krioelen heen en weer
en beschrijven hun levensdoel.
In kringen keer op keer
verneem ik dat gevoel.
Het vijvertje in mijn tuin
een mijmering der seizoenen gaat.
En of ik lach of huil
t is of de tijd er even stille staat.
Francien De Wilde.
09-05-2012
BERGENKRUIS
Donderdag 17 mei 2012
Onze Lieve Heer Hemelvaart.
BERGENKRUIS
Hoe hoog verheven is het kruis
Over land en huis.
Ieder mens zal het eens ontmoeten
En het met eerbied groeten.
Want het maakt ons hele leven
Jezus Christus zelf heeft het ons gegeven.
Met zijn kostbaar bloed
Toonde Hij hoe het vol overgave moet.
Want met het kruis gaat niets verloren
Tussen groen en ochtendgloren.
In vreugde en verdriet
Vergeet nooit het kruisteken niet.
Francine De Wilde©
29-04-2012
TITANIC
15
APRIL 1912- 2012 100 JAAR
DE
TITANIC
Een
groot statig schip werd gebouwd
De
trots van de atlantische oceaan.
De
bevolking arm en rijk kwam algauw
Vol
lust aan boord gegaan.
Wat
zou de zee hen bieden
Alleszins
de eeuwige vrijheid.
Ver
weg van land en zorg voor vele lieden
Dans
en vermaak in samenhorigheid.
Leute
en plezier
Voor
de elite.
Drukte
en getier
Voor
de werklieden.
Eens
gaan wandelen hier en daar
Vergezichten,
water, oneindig schoon.
Op
het dek het jonge paar
Een
romantisch vertoon.
Rustig
slapen bij volle maan
Tussen
de ijsbergen zo guur.
Opeens
een daverende schok, de waterreus bleef staan
Niets
is machtiger dan de natuur.
Elk
nam het op voor zich
Een
lopen rennen naar
Een
schip dat zinkt
Tegen uur en tijd nu maar
Een zwevende wals naar het paradijs
Men voelt het einde naderen.
Kinderen en vrouwen in schuitjes al door
het koude ijs
Stolt het bloed in de aderen.
Het gekreun gaat over in stilte
Nader tot u mijn God is het laatste bal.
Deze weeklanken weerspiegelen zich in de waterkilte.
Witte toppen verwijzen naar het heelal.
Francine
©
"
Foto: Pascal Vyncke, SeniorenNet.be "
01-04-2012
KIEZEN VOOR U! Goede Week 2012
KIEZEN VOOR U, DIE BENT DE
WEG , DE WAARHEID EN HET LEVEN.
Kiezen voor U, Heer Jezus,
voor U die zijt de Weg.
T Is eerst moeizaam gaan,
met vallen en opstaan,
Omkeren, bekeren ,loslaten,
Voor de nauwe poort gaan
staan:
-
Hier valt veel
ballast weg-
En gelouterd binnengaan, om
zo te vinden,
De smalle weg, de weg die voert
ten leven,
Dank U Heer, dat ik hier niet
alleen moet gaan,
Want U en ik gaan sâam.
Kiezen voor U, Heer Jezus,
Voor U die zijt de Waarheid,
T Is in Uw licht durven gaan
staan,
En zien mezelf, een zondig
mens,
Arm en schamel in uw
klaarheid.
Maar u richt mij op en
reinigt mij van mijn melaatsheid.
Dank U Heer, dat in uw grote
liefde,
U ook spreekt tot mij,
Uw woord der waarheid.
Kiezen voor U, Heer Jezus,
Voor U die zijt het Leven,
t Is nooit meer weg gaan bij
U,
De Goede Herder volgen,
Hij heeft zijn leven voor mij
gegeven,
k mag in en uit gaan, weide
vinden,
Vruchtbare grond,
Dank U Vader,
Dat U ons Jezus,
De Weg, de Waarheid en het
Leven zond.
Amen
Uit anonieme mystiek
Bijlagen:!cid_24782595033349ADAE621A71F24EB828@uw4b58d8528225.jpg (43.9 KB) !cid_34551F18B8D74DBCA9EF4C982C62FCD4@uw4b58d8528225.jpg (27.2 KB)
30-03-2012
INDIEN
INDIEN
Indien de mens meer oog en
oor bezat,
Voor alle schoonheid op
aarde.
De schat der natuur, van ontzagelijke
waarde,
t gezang der vogels om hem heen.
t Lied van de wind in de
ruisende bomen,
dan zou hij wel weer tot rust
kunnen komen.
Stil even opzien, en dan diep
ontroerd weer verder gaan,
om de glinsterende sterren,
die ginds aan het uitspansel staan.
De diepe geur en kleur der
bloemen,
Teveel om hun naam hier op te
noemen.
De witte frêle schoonheid van
een vlokje sneeuw,
Of het luide gekrijs van een
meeuw.
O, ik kan nog zoveel dingen
beschrijven,
Doch zelf ontdekken is beter,
zo moet het steeds blijven!
Coppens A.
26-4-1989
Kamer 281 - 2
03-02-2012
Wintertijd,
gure tijd,
als
t weer, kil en buiïg is,
in de
lente fluiten de vogels met jolijt,
strooi
ze nu de restjes van de dis.
Uit
levensweerspreuken
door Francine
©
foto's: " Foto: Pascal Vyncke, SeniorenNet.be "
Een dichterwoord stijgt uit mijn hart omhoog; ik zing mijn lied nu voor de Koning, mijn tong gaat als een snelle pen...(Uit psalm 45)
Liefde is: elkaars lasten dragen
e grootste gave van het Nieuwe
Verbond is liefde.
Het is immers duidelijk dat Paulus
de opdracht van de Heer zelf,
om elkaar te beminnen
“de wet van Christus noemt”.
En zo belangrijk achtte Christus deze opdracht,
dat Hij kon zeggen:
“Aan het feit dat u elkaar bemint,
zal men kunnen weten
dat u mijn leerlingen bent.”
De taak van deze liefde is:
elkaars lasten dragen.
Deze taak duurt niet eeuwig.
En toch voert ze tot een eeuwig geluk,
waarin er geen lasten meer zullen zijn
die we van elkaar te dragen hebben.
Maar nu in dit leven,
dat wil zeggen nu we hier onderweg zijn,
moeten wij elkaars lasten dragen
om eens te komen tot dat leven,
waar van last geen sprake meer zal zijn.
H. Augustinus - kerkleraar, feestdag op 28 augustus.
In“Over 83 verschillende vragen” (vraag 71)
Poëziehoekje
LENTE
Voor het raam
hangt sierlijk
een geborduurde kant.
Frêle zonnestraaltjes
boren er zich doorheen
en spelen… bewegende figuurtjes.
Langzaam verschuift men het gordijn…
Zoals de lente de winter doet vervloeien
en het slapende leven doet bloeien.
Als de eerste bloemen
zich een weg banen door de nog natte grond.
Als de krokus geeft nieuwe moed
en de paaslelie pronkt.
Wit-rozige bloesem op de bomen geurt
en de merel kweelt zijn borstje rond,
dan is het lente.
De winter hoort tot het verleden
dat is het teken
het oude te nemen met herinnering
en een hart vol liefde voor het nieuwe.
Francine De Wilde
Lichtmis 2 februari opdracht van Jezus in de tempel Kaartje ontvangen in onze parochiekerk met deze mooie tekst, die jonge ouders schreven op het geboortekaartje van hun kindje. In je moeders schoot geweven tot een wonder van bestaan kwam je bij ons in leven, dankbaar zeggen wij jouw naam. Opnieuw mogen wij beleven wat wij zien maar niet verstaan, welk een groot geheimenis jouw geboren leven is. Al vanaf je eerste schrede bidden wij dat met je gaat Hij die geest en adem geeft en ook jou geschapen heeft.
Ter zijde: EEN BERICHT VAN DE WILDE GANZEN
MET OF ZONDER VOGELGRIEP
FOIS GRAS
Ik kwam onschuldig uit een ei
Wat kwaakte mijn moeder blij.
Toch, ik maakte geen enkele kans
Ik was een gevangen gans.
Ik wrong mijn lijfje heen en weer,
misschien wel deze keer
zou ik door die tralies gaan.
Maar al gauw bleek mijn bekje
open te moeten staan.
In de verte lag het uitgestrekte land
‘Met het dierenleven een nauwe band’
Wat zouden we graag in de natuur willen leven.
Mensen maken ons het leven zuur.
Mijn moedertje keek naar mij,
want ik was de zoveelste in de rij.
Mijn voedsel had geen enkele smaak,
die buis was meteen raak.
Opgezwollen was mijn buik,
men nam mij in gebruik.
Ik dacht: ‘Hoe moet het verder gaan? Mijn lever gaat dubbel staan.’
Och, in mijn borstje zat een geheim
De waarde van het leven,
bestaat niet alleen uit eten.
Ik eindigde met mijn lever in de pan,
ze aten en genoten ervan.
Wat had ik erg geleden,
maar de mensen kregen geen slecht geweten.
Ze zouden zich moeten bekeren,
en de dieren respecteren.
Francien.
VOOR HET JAAR VAN HET GEBED
JAAR VAN HET GEBED
HEER,LEER ONS BIDDEN
God,
ik zoek even
contact met U.
Wil je mij nabij zijn?
Geef mij
geloof en vertrouwen
kracht en volharding,
zodat ik mij
ten volle kan geven
aan de opdracht
die ik nu mag vervullen.
Amen.
DANK VOOR MIJN LEVEN
Goede Vader
wat heb jij mij allemaal gegeven:
handen die van alles kunnen maken
voeten en benen om overal te gaan
ogen, oren,neus en mond
om van alles te genieten.
Ik dank Je dat ik gezond ben
en zoveel gekregen heb…
OM GELUKKIG TE ZIJN…
Heer Jezus
Jij zegt dat ik gelukkig kan zijn
als ik altijd reken op Jou
als ik eenvoudig ben
als ik mijn fouten beken
als ik geduldig en zacht ben
als ik met blije ogen kijk als ik eerlijk en oprecht ben
als ik anderen vergeef
als ik vrede breng
als ik toch wil doen
wat mij veel moeite kost.
Jezus, help mij om gelukkig te zijn.