Waarom vragen kinderen altijd dingen op momenten dat het voor ouders net niet uitkomt.
Als je aan de afwas bezig bent moet er een fles open gedraait worden,
als je op toilet zit moeten zij ook en heeeeel dringend,
als je net goed in de zetel zit willen ze iets dat boven op de kast staat waar ze net niet bijkunnen,
als je aan de telefoon hangt dan hebben ze een heel dringende vraag,
Soms vraag ik me af of ze ergens een radar voor dit soort situaties hebben.
Als ik vraag of ze iets nodig hebben dan krijg ik ALTIJD "neen" als antwoord.
Dan ga ik ervan uit dat ik rustig iets kan gaan doen
maar na een paar minuten weet ik al dat dat een verkeerd gedacht was.
Want jawel, zodra ik druk bezig ben komt de eerste vraag...
Maar gelukkig hebben wij, moeders, ook een ingebouwde radar.
Kinderen vragen zich af waarom we weten wat ze gaan doen of vragen voor ze het doen of vragen...
Want ja, ik kan ook vanaf de WC brullen dat ze van de snoepjes moeten afblijven
en ja, ik kan "ja" of "neen" antwoorden nog voor de vraag gesteld is.
Want ja, ik heb ogen op m'n rug en ik ken mijn kinderen dus ik weet regelmatig wat de volgende vraag zal zijn...
En dat is dan mijn zoete wraak voor al die keren dat ze me storen in mijn bezigheden.
Vandaag een kort stukje want ik ben druk bezig met mijn facebookspelletje
en het is woensdag dus de kindjes hebben een halve dag vrij.
En dat betekent dus dat ze beginnen praten zodra ik tegen tijd begin te spelen.
Of dat ze iets nodig hebben als ik hier halfweg een zin ben...
Daardoor raak ik zowel bij de spelletjes als hier in mijn verhaaltje de draad kwijt....
Oh ja, morgen sta ik weer in de krant met een kort en bondig stukje over hooliganisme.
Dit was het voor vandaag.
Geniet van het stukje woensdag dat nog rest.
lieve groetjes,
Veerle
|