DUIVENDAGBOEK HIER VIND U MIJN VERHALEN OVER VROEGER, OVER DE ACTUALITEIT, BEDENKINGEN,
HET WEL EN WEE VAN MIJN DUIVEN ( Reeds geplaatst in de duivenbode-de vrije duif)
Eigenlijk ben ik een beetje afgedwaald van hetgeen ik wilde
vertellen Ik wilde eigenlijk vertellen hoe een ganse familie van crackduiven
verloren is gegaandoor een verkeerde
kweekpolitiek. Mea culpa!
Moest de kans zich
opnieuw voordoen, ik zou het anders aanpakken .Pas veel later heb ik beseft
welke goudmijn wij verkwanseld hebben
Nu, jaren later, zelfs als ik nog maar een vermoeden heb,
dat ik in het bezit ben van een getalenteerde familie kampioenen,probeer ik de kwaliteiten reeds vast te
leggen door dichte familiekweek zoals bvb vader x dochter- moeder x zoon
Zo heb ik verleden
jaar een nieuw kweekkoppel ontdekt die mij 2 jonge cracks geschonkenhebben die niets dan kopprijzen vlogen en
gegarandeerd gaat deze zomer de duivin van dat koppel tegen haar eigen zoon
gezet worden.De produkten daarvan zullen , indien ze mij aanstaan het kweekhok
vervoegen.
Het is de enige goede weg en zelfs dan nog moet je ongelooflijk veel geluk
hebbenomop hetzelfde niveau te blijven !
En dat ,beste vrienden, moest ik op het einde van de sixties
ook gedaan hebben, maar door allerlei omstandigheden is het er niet van gekomen
! JAMMER !
Maar ik ga verder met
mijn verhaal en ik ga terug naar 1966 .
Het witslag van 61 werd definitief naar het kweekhok verwezen
en de resultaten op het vlieghok van mijn vader gingen sowieso naar beneden
Op mijn bescheiden hokje ging het integendeel crescendo.
Mijn schurk van1965 vloog sterk en
verbeterde zelfs nog
Vader had er iets op gevonden om de leemte in de successen
op te vullen, nl zoals ik reeds schreef ,het weduwschap met jonge duiven.En
specialist vanhet motiveren zoals hij
was, compenseerden de capriolen van zijn jonge duivenruimschoots, de mindere prestaties op het
vlieghok van de oude duiven !
Niets aan de hand ! maar .
In de winter van 67 ging ik op zoek naar een duivin om bij
mijn schurk te steken en ik belandde op een koele winterdag in Wenduine voor
de totale verkoop van wijlen Henri Decoster, broer van onze vriend Cyriel.
De duiven gingen nogal
veel geld , tenminste toch voor demagere beurs vanuw dienaar,maar
ik kon uiteindelijk toch een jaarlingduivin op de kop tikken afkomstig van Henri
Devos uit Roksem, een naam die toen klonk als een klok !
Na een paar vruchteloze pogingen van mijnentwege, had de
roeper van dienst,uit kompassie , waarschijnlijkin de mot gekregen dat ik slecht bij kas zat
, nogal vlugafgeslegen en ik kon
opgetogen huiswaarts trekken met mijn nieuwe aanwinst !
En tussendoor, wat totale verkopingen betreft, wil ik toch
wel volgendetip kwijt : In elke
verkoping heb je wel een moment dat de zaakin een zak valt
Als iedereen geconcentreerd aan het bieden is, tegen elkaar
op , om het beste te bemachtigen, dan is er geen houden aan en worden er gekke
prijzen betaald !
Maar op eenbepaald moment verslapt de aandacht, er is
geroezemoes in de zaal, de roeper roept iedereen tot de orde en het duurt wel
eventjes voor de rust hersteld is !
Zo nmoment doet
zich meestal voor na de verkoop van een of andere crack, de blikvanger van de
verkoop, of de sterkweker, de stamvader van het spel. Dan is het ogenblik
gekomen om uw slag te slaan !
Van dergelijke moment van verslapte aandacht, zowel in de
zaal ,als van de roeper heb ik meermaals kunnen profiteren, En eigenlijk heb ik
dat geleerd van mijn vaderdie altijd
een lepe geweest is !
Het is wel noodzakelijk dat ge goed gedokumenteerd zijt over
wat er aangeboden word ! dat is nogal evident !
Zo kon ik ooit op een bepaalde verkoop( Gerard Vanneste
Gullegem30 oktober 1988 ) de dochter
van de Vooruit met zijn 7
overwinningen ,op de kop tikken voor 5000 oude franken .Haar vader werd
verkocht voor meer dan 20000 frank ! ( en dat kon mijn beurs niet aan ! Het is
bijna 20 jaar geleden )
Dus de duivin in kwestie ging mee naar Dudzele om te kweken
met mijn schurk.Ik moet zeggendat het
allerminst een schoonheid was, ze was nogal hoekig en lomp gebouwd, maar ze had
een ronkende afstamming en ze had niet veel gekost ( ik weet het niet juist meer
,maar meer dan 500 fr zal het niet geweest zijn ! )
En er kwamen twee prachtige jongen in de schotel;Een duiver
en een duivin . Deduiver was nogal ferm
uit de kluiten gewassen en eigenlijk was ik daar niet zo opgetogen meeen ik vroeg het advies van onze vriend Gerard
Gardin
Die vond het overgewicht niet zo erg omdat de duif in
kwestie er vlerke naar had
Ik heb nooit niet
anders geleerd van die ervaren melkers Met de term hij heeft er vlerke naar
werd bedoeld dat de lange en sterke vleugel het overgewicht compenseerde
Owee als dat niet het geval was ! dan kreeg de duif in
kwestie nooit de kans om de binnenkant van de reismand te zien!
Maar goed, dat kregen de mijne dus wel, maar het ging niet zo goed in 1968 ! Ik
was nogal driest gestart in dat seizoen, denkend dat het niet meer mis kon
gaan, en had een paar keer het deksel op de neus gekregen, ook later met de
jonge duiven vlotte het niet zo best
Men moet weten dat ik
met de duiven speelde van mijn drinkgelden dat ik mij niet meer kon permitteren dan een zestal oude vliegduiven
en een jongske of tien!
Dus, zo rond half
juli, zag ik de bodem van mijn kas en ik begon te panikeren
Ten lange laatste zou ik moeder om een lening vragen en dat
was een soort wanhoopsdaad
Ik was van plan om
met 4 jonge duiven naar een grote Dourdante Brugge te trekkenom zo een
scheve situatierecht te trekken
Dus met de centen van
ons moe trok ik met een klein hartje ,richting Brugge met 4 jonge duifjes
achter op de fiets !
Het koppel uit de
schurk was met elkaar gepaard en broedde ongeveer 14 dagen en ik moet zeggen
dat ze schoon zaten !
De zondagnamiddag,
met uitgestelde lossing,werdDourdan een regelrechte rampvlucht en ik
dacht dat is het einde van het seizoen1968
Ik tekende weliswaar
mijn2 eerst getekende in de goede volgorde
doch met20 minuten tussen1& 2 !!
Groot was mijn verwondering, toen ik in het lokaal aan
kwamen de tegenstrevers tegen mij zeiden dat dit
waarschijnlijk zou goed zijn voor al de eerste series!
Ik kon dit bijna niet
geloven ,maar naar mate de avond vorderde werd duidelijk dat de buit binnen was
!!!
Mijn seizoen was gered. Ik had een ferme winst en kon zelfs
de lening van moederterugbetalen en de
vreugde kon helemaal niet meer op toen ze zei dat dit niet hoefde !
Sindsdien heb ik wel
geleerd van alleen geld te zetten als de duiven goed beginnen te komen
!Sommigen denken het misschien ,maar duivensport is zeker geen kansspel !
In elk geval kwam er toen een kentering en werd 1968 alsnog
een geslaagd seizoen !
Ik wist toen ook al
dat mijn schurkkweek zou geven! en ik had links en rechts iets gelezen over
inteelt en ik zou proberen om nog iets van vader los te peuteren om in familie
tegen mijn schurk te zetten!
En mijn oog viel op
een late duivin uit desproete de
enige zoon uit het witslag op het vlieghok
En de dochter
sproete verhuisde naar mijn hok.Haar moeder was de dochter van de Angoulème
van Gerard Gardin en eigenlijk was ze ook al verwant aande sproete wegens eveneens afstammend uit
de poele 100 de vader van het witslag !!
Dat was dus mijn eerste schuchtere poging om de kwaliteiten
vast te leggen door middel van familiekweek.
Ondertussen was er ook nog iets anders gebeurd .En nu moet
ik onwillekeurig denken aan het prachtig lied van Wim Sonneveld over de hoge
bomen langs het tuinpad van zijn vader .Ik was een kind en wist niet beter
dan dat het nooit voorbij zou gaan Ik weet nu wel beter, och melancholie ..
!
Ons dorp In de kerkstraat woonde en werkte de middenstand,
de burgerij, de notaris , de onderwijzer, de dokter .
In de zijstraatjes woonde het werkvolk en in die tijd was er
wel een zekere afstand tussen die twee werelden
En het groot winkelpand op de hoek van ons straatje kwam
vrij en er kwam een schilder wonen uit Aalst en die lapte die afstand aan zijn
laars en ging nogal familiair om met het werkvolk
En in de zomer van 66 kwam zijn zusje op vakantie.Zij was
17
En ze draaide rond mij en ik had er eerst geen erg in.Maar
goed, ik ga er geen roman over schrijvenen zoals het meestal gaat IK WERD VERLIEFD
Mensen lief . Heel mijn wereld stond in kleur. Ik was 19 en
zij 17.Ik verkeerde in een toestand om eerste prijzen te vliegen .In de dullen
hoek zei men al lachenddat ik op
stekken zat !
En mijn ouders waren er tegen en dat was alleen maar olie op
het (liefde) vuur
En ik pendelde,eens we surieus vrijden, om de 14 dagen naar Aalst.Een
echte lijdensweg,Met de bus van Dudzele naar Brugge en dan op de trein ,
overstappen in Gent st pieters en met een boemeltreintje naar Aalst via Melle, Wetteren,
Schellebelle, Kwatrecht, Lede en s avonds omgekeerd en dat allemaal om een
paar uur bij mijn lief te zijn!
Kwamde zomer van 67
en de duiven waren later los en ik belde naar mijn lief dat ik later ging komen
en misschien wel helemaal niet en zij begreep dat niet
Het was een van die miezerige zondagen, met veel twijfels
maar uiteindelijk werden ze nog redelijk vroeg gelost en kon ik alsnog de trein
op .. van plan om mijn schat te verrassen die dacht dacht dat ik niet meer zou
komen
In Aalst wachtte mij een ziedende furie ( temperament had ze
genoeg !! ) op en de vonken vlogen er af .
Het was zij of die duiven ! Het is nooit meer echt goed
gekomen en het zijn die duiven geworden
Anderhalf jaar heeft het geduurd.Ik heb haar nooit meer
terug gezien en ik zou haar waarschijnlijk niet meer herkennen. Maar ze was
mooi.Als ik Laura Lynn zie moet ik altijd aan haar denken, wegens de
spreekwoordelijke druppels water. Ze was alleen iets kleiner en fijner . En
geef toe ,beste lezer, Laura mag best gezien zijn hé !
Je hebt me duizend maal belogen .
Wat ik mij vooral herinneris de kleur van haar ogen. Zeegroen . En ze heette Gerardine
En ik heb afgezien toen het gedaan was. Mijn eerste
duivinneke ..
Het is allemaal zo
lang geleden, en de pijn van toen is vervaagd, opgelost in de sluiers van het
verleden, maar als de duiven na de middag vliegen en ik in de verte sta te
turen dan denk ik wel eens terug aan die hoge bomen en mijn eerste lief ..
En . Nee , oude snoepers, ik heb geen foto meer van haar,
wel nog iets gevonden van Gerard Gardin met zijn twee zonen Jaques en
Jean-Pierre. We waren onafscheidelijk en we hebben onze buurt behoorlijk op
stelten gezet .
Ik denk nog vaak aan kleine ( Jaques) Sjaak, groot in t kattekwaad . Hij is
enkele jaren geleden verongelukt en bijgezet in het graf van zijn vader en op
dat graf ligt nu een heel grote witte kiezelsteen met zijn naam er in
gebeiteld. Hij was ontembaar .
En rond deze tijd is er altijd die weemoed. Ze komen dan in
stoet aan mijn ogen voorbij . De vrienden van weleer . Als ik in mijn veranda
in de nacht zit te turen . Ik huiver, ik sta op en trek naar het kweekkot en
daar liggen mijn duifjes in de schotels, voldaan, elkaar te liefkozen. Hoop
doet leven. De foto is meer dan 50 jaar oud .
Bij het ter perse gaan van dit artikel verneem ik deze
morgen ,via de radio, dat er nu toch dodelijke slachtoffers gevallen zijn door
vogelgriep Nl in het oosten van Turkije.
Het onderzoek is nog in volle gang maar het media-circus zal
opnieuw in gang schieten
Terzake verwijs ik naar mijn vorig artikel : PANIEK ZAAIEN
IS MISPLAATST
----------------------------------
Het eindejaarscircus is ook stilgevallen.Half Belgie zat
opnieuw zich zelf uit te lachen samen met Hoste & Coppens . Geef mij maar
Toon Hermans . Hij was de meester( Café
biljart, café biljart .Een klein stukje groen voor het eenzame hart
ONVERGETELIJK !! )
Persoonlijk heb ik een vriend, die mij op 5 verschillende
manieren het beste heeft toegewenst
Het begon al begin december, toen de brave man mij een
e-mail toe zond ,want iemand moest toch de eerste zijn
Het andere uiterste is iemand die mij PER VERGISSING het
beste heeft toe gewenst
Het gaat om iemand die ik nog ken van uit de politiek, een
ex-collega, die mij een paar weken terug ondanks mijn vriendelijke groet totaal
negeerde.Ik dacht nog: Misschien is hij verstrooid maar nee hoor want een
paar dagen terug kwam ik hem opnieuw tegen en het was weer van dat !!Een mens
verschiet daar toch van want ik ben mij van geen kwaad bewust !
Het strafste is dat ik van hem een kaartje in mijn bus vond
met een goede gezondheid !
Hij moet dringend eens zijn bestanden nazien want ik hoor er
niet meer in thuis .
Gelukkig heb ik nog 3 goede vrienden waar ik kan op
terugvallen . ECHTE VRIENDEN
Ik noem ze A, B en . E
Later vertel ik wel eens meer over hen, maar ondertussen
draag ik volgend artikel aan hen op.
Het werd geschreven verleden jaar , rond deze tijd maar het
is door omstandigheden nooit verschenen. Tot nu .
------------------------------------
Lissewege 2de kerstdag 2004-12-26
In deze tijd van het jaar , wanneer de zon op zijn laagste
stand staat en lange schaduwen werpt,ook in de weide achter mijn huis, waar het
kleinste molshoopje, de kleinste door de koeienlos getrappelde graszode voor een enorme schaduw zorgt, stel ik vast dat
het leven zijn gang gaat, onverstoorbaar.Ook in de weide!
De stekvogel, de
reiger, de ekster, de kraaien en de meeuwen komen er hun dagelijkse maaltijd
zoeken.
De reiger .Hij staat
roerloos,minuten lang, hij doet aan een opgezette vogel denken.Maar plots maakt
zijn moorddadige snavel een flitsende beweging en de arme veldmuis zijn laatste
uur isgeslagen.Daarmee is de reiger de
stekker (stekvogel, sperwer ) te vlug af
Normaal is hij alleen tevreden met een malse kikker maar bij
winterdag moet hij vrede nemen met wat de weide hem biedt, zoals die laatste
verdwaalde veldmuis
De meeuwen hebben
meer geluk.Zij verorberen de resten van het kerstbrood.Stollenbrood met boter
en amandelen.Officieel heet het Butter-Mandel- Stollen .Een echte lekkernij,
een doodzondein deze koude dagen, een
aanslag op hen die een beetje moeten op de lijn letten, zoals ondergetekende ,en
zodoende vieren de meeuwen en de kraaien hier ook ker(st)mis.En het is ze
gegund , want zij brengen leven in de brouwerij, die achtertuin, die ik de
mijne noem, die zich uitstrekt een paar honderd meter ver tot aan het
Lisseweegs vaartje, doorsneden met kaarsrechte poldergrachtjes, met wuivende
rietkragen,oude rietstengels tegen elkaar fluisterend in de koude noorderwindEn
terwijl ik deze taferelen gade sla word mijn hart vervuld met weemoed om wat
voorbij is, om vroeger, om dieoude
vrienden die er niet meer zijn, om die goeie oude tijd, waarvan ik steeds meer begin te denken dat het
inderdaad een goeie tijd was !
De wereld, onze
wereld, draait steeds meer dol, gaat kapot aan rendabiliteitstudies ,die voor
stress zorgen en zenuwzieken
Steeds meer, steeds beter, tot de veer springt
In de zestiger jaren
werkten wij 50 uren per week, maar we werkten ontspannen, we hadden nog tijd om
iets goed te doen ,om kwaliteitsprodukten te maken.Op een fiets kon je rustig
een zak van 50 kg aardappelen laden.Probeer dat nu maar eens
Als 16-jarige gast moest ik mee met vader, naar den traveau
bij wijze van vakantie- job en om van t straat te zijn !, van s morgens 7
uur (afgrijselijk vroegopstaan ) tot s
avonds 18 uur
Ik heb nog een winkel helpen bouwen in de steenstraat te Brugge,
op slechte grond, wegens vroeger moerasgebied
We moesten soms tot 5
meter diep graven om vaste, stevige zandbodem te vinden, en dat gebeurde
allemaal met de hand !
Op de strategische plaatsen werden putringels in beton met
een diameter van 1 m en 1m hoog in de grond verzonken
Hoe ging dat in zijn werk? Eerst werd een put gegraven groot
genoeg om de eerste ringel er te laten in zakken en daarna werd die eerste
ringel al delvend ondergraven zodat die steeds dieper zakte en de volgende er
op kon geplaatst worden
In die put kroop een
man met een schop met een korte steel en de grond werd omhoog getrokken in een
emmer aan een driepikkel met een katrol eraan
Op die manier gingen we soms tot 5 meter diep en later werd
die put gevuld met steenslagbeton, dat eveneens met de hand gewonnen werd, want
oude bakstenen werden tot puin geslagen met een moker.
Die putten werden dan verbonden met gewapend betonnen balken
waarop dan het gebouw opgetrokken werd
Arbeidsintensief maar
zonder stress !
En onder het werk
door vonden we nog de tijd om grappen te maken en in het dorpscafé kon je rond
deze tijd een kerstkalkoen winnen op de toptafel
Een toptafel .Kent iemand dat nog ? ach , waar is de tijd ?
En om de weemoed te
verdrijven schrijf ik een nieuwjaarsbrief naar mijn duivenvriend B en omdat ik niet echt tijd heb om een
artikel te schrijven neem ik deze brief integraal over en bovendien past het in
mijn duivendagboek
Er staan trouwens geen geheimen in ;
Beste B
en familie
Bij deze wens ik jullie allemaal een heel goed 2005
Het is naief om mensen een jaar toe te wensen zonder
problemen en zonder pijn, vol rozengeur en maneschijn
Wat ik jullie wel wens is dat ge slaagt in uw ondernemingen,
in uw doelstellingen en dat de pijnen en de problemen niet groot zullen zijn en
gemakkelijk te overwinnen en dat iedereen ten volle kan genieten van de mooie
momenten, van de vriendschap ,van de natuur en van de duivensport !
Voor ons is deze
periode heel moeilijk.Het verdriet om onze dochter Nancy gaat als een schaduw
met ons mee
Een zwaar gewicht dat we altijd met ons meedragen.Maar we
proberen er het beste van te maken en we ondervinden ook heel veel steun van
familie en vrienden , en mijn duivenvriendenA en B ( nota: omdat alle goede dingen uit 3 bestaan is E er nu bij
gekomen )
Ik heb zojuist ook een briefje geschreven naar een goede
vriendin van mijn leeftijd waarmee ik nog samen in de gemeenteraad heb gezeteld Een zekere Rita Guilini
Rita is geopereerd van een tumor van meer dan 6 kilo ! En is
nu aan het herstellen
Hopelijk gaat ze het gevecht winnen !
We spreken elkaar moed in ,want het zijn geen heus
lachedingen die ons overkomen
Over nu ,beste B.., naar het duivenhoofdstuk, het laatste
nieuws
Eind januari zal ik
de vergunning krijgen voormijn nieuwe
duivenhok (de kogel is door de kerk )
De laatste maanden
waren de drukste uit mijn duivenloopbaan en dat zal de komende maanden niet
veel veranderen
En dat is voor een
stuk uw schuld , want je hebt mijn echtgenote doen inzien dat sparen geen
prioriteit is !
Van de andere kant vind ik het eigenlijk zonde om nog een
halfmiljoenoude Belgische franken te investeren in duiven accommodatie ,voor
misschien maar 10 jaar (of nog korter )
( er zijn er diezeggen : als je zo redeneert moet je aan niets meer beginnen .En ze
hebben ook gelijk!)
In elk geval had ik
hetgeenik nu doe en meemaak 30 jaar
geleden moeten meemaken
Je hebt er geen idee van , hoe hard ik gewerkt heb en
gespaard en bespaard heb
Ik heb ooit een gans
voer afgekeurde cement cadeau gekregen van mijn baas (wegens nat geregend en
niet meer bruikbaar omdat er verharde brokken in zaten )
Ik heb toen gans dat spel gezeefd , met de hand , met een
asschezeefde , om te kunnen gebruiken in mijn toen (1976) aangekochte huis
want elke frank was belangrijk
Ik heb ganse winters
hout gezaagd en gekapt, ook met de hand,en zodoende had ik er twee keer genot
van .Twee maal warmte en veel zweet !
Maar goed , ik ben nu bezig een noodoplossing te bouwen voor mijn vroege (vitesse ) jongen
(+/- 30 stuks ) die een onderdak moeten hebben tegen eind januari
Het is een soort
barak , gebouwd met afbraak, in de stijl van vader, zoals beschreven in mijn
artikels.Het heeft meer weg van een kerststal dan van een duivenhok
Daarna ga ik funderingen delven en de onderbouw metsen voor
het duivenhok dat zal geleverd worden in de eerste helft van maart.In die
barakke zullen ook 14 vliegers, meestal jaarlingen onder gebracht worden om
over te wennen (Nota:wegens allerlei perikelen werd dit uitgesteld tot 1 mei)
Momenteel is het
pendelen tussen Dudzele en Lissewege, omdat de helft van mijn duiven daar nog
vertoeft, wegens hier geen plaats !
Normaal zou het ergste leed dan moeten geleden zijn rond
eind maart en dan kan ik op mijn gemak voortdoen en orde op zaken stellen. Want
aan het duivenhoken aanhorigheden (oa
volières ) zal ik nog wel een zomer lang werk hebben
2005 wordt hoe dan ook een overgangsjaar
Mijn grootste zorg is momenteel het overwennen van die 14
vliegers ( daar zit ik echt mee in )
Over die duiven van u
,Maat, niets dan goed. Ze zitten in Dudzele, in een primitieve volière en
krijgen elke dag een lichte mengeling en af en toe wat appelazijn en ze blinken
als pauwen ! En in april mogen ze kweken te Lissewege
Ik zou wel graag, als je efkens tijd hebt, de stambomen van
die duiven ontvangen (als het eens past )
En als het eens past moeten wij elkaar eens zien en spreken,
liefst met een glaasje rode wijn er bij .Dat wordt in de nabije toekomst heel
erg moeilijk, maar 1/8/2005 wenkt (brugpensioen )
Ondertussen bedankt
voor uw vriendschap en voor de duiven en voor alles, ook voor uw SMS tje in de
kerstnacht
het is al een tijdje geleden dat ik nog een artikel
geschreven heb.Pakweg zon tweetal maanden.Nog goed dat ik wat reserve heb aan
artikels die ik vroeger schreef !
De reden van deze leemte is dat ik midden in een verhuis
zit. Een verhuis die aansleept .
Ik heb nl een huis gekocht te Lissewege en verhuis dus van
het ene polderdorp naar het andere.
Later zal ik eens uit de doeken doen ,hoe dat zo gekomen
is,want dat alleen al is een verhaal op zich.
Het huis dat ik gekocht heb, was niet meer bewoond en daarom
was ik in de gelegenheid om ,samen met ons Tine ,alles rustig te programmeren. Zodoende
werd er telkens als er een kamer opgeknapt was, een kamer verhuisd
Daarom dat ik spreek van een langgerekte gebeurtenis
Al bij al loopt het vrij goed volgens planning, behalve de
verhuis van de duiven !
Ik lig nogal surieus in de knoop met de dienst urbanisatie
van de stad Brugge
Mijn nieuwe huis ligt als het ware midden in een weide,
behalve aan de voorkant dan . Die paalt aan de Zeelaan.
Ik was van plan om achter het huis, duivenhokken te plaatsen
in een L- vorm met een totale lengte van +/- 17 lopende meter.Ik had echter
zonder de waard gerekend (in dit geval stad Brugge ) want wat ik toen niet
wist, is het feit ,dat mijn woning ZONE VREEMD is .En dat word u mede gedeeld
op een toon alsof het om een rampengebied gaat !
Het gekke van de wet is , het absurde, dat alhoewel mijn
huis gegund is, het daar eigenlijk niet thuis hoortwegens agrarisch gebied en dat ik eigenlijk enkel
een hok mag bouwen voor weide- grazende dieren (koeien, schapen, geiten )
en vermits duiven niet tot dat soort
behoren zat ik in de grootste problemen ! de schrik sloeg
mij om het hart en vermitsde
verkoopscompromis al getekend was zat ik hopeloos vast
Na enige discussie kwam er toch een openingetje en werd het
voorstel gedaan om binnen de bestaande reglementeringeen ontwerp te maken waarbij er een berging
& hobbyruimte zou gerealiseerd worden, die aan het huis zou aangebouwd
worden
daar zou men geen graten in vinden zo zei men . Endus nam ik een architect onder de arm die mij
wist te vertellen dat dit inderdaad mocht, maar dat het totale volume van de
woonst, na de uitbreidingswerken de 1000 kubieke meter niet mocht overschrijden!
Met dit gegeven voor ogen werd een ontwerp in gediend voor
een accommodatie van 9 op 4 m in 2 bouwlagen met een totale hoogte van +/- 5 m.
Wie dacht dat alles nu in kannen en kruiken zou zijn , heeft
verkeerd gedacht, want toen deed men moeilijk over de afstand tot de
perceelsgrenzen, met als gevolgdat er
thans een nieuw gewijzigd dossier is ingediend met de hoop dat het deze keer
bingo zal zijn !
Dat bewijst nogmaals hoe moeilijk duivenmelkers het
tegenwoordig hebben om te overleven
Had ik paarden , het zou geen enkel probleem geweest zijn !
maar duiven en kippen . het zijn zone vreemde dieren , terwijl er op elk
boerenhof duiven vliegen en kippen scharrelen.
Al bij al,rekening houdend met de leveringstermijnen en de
traagheid van de administratie, zal mijn duivenhok pas gestalte krijgen rond
april 2005 !
Dat houdt in dat ik
niet al mijn duiven zal kunnen verhuizen .( ondertussen zijn er dus aleen honderdtal weg )
De rest, de kweekduiven en een 14-tal vliegers, die ik zal
proberen over te wennen ,gaan dus mee naar het pittoreske lissewege
Ik heb geluk dat de nieuwe bewoners van mijn oude huis
begrip hebben voor deze situatie, in die zin dat de duiven die nog geen
onderkomen gevonden hebben mogen blijven.Ze willen ze zelfs eten
geven..Hartverwarmend .zoveel begrip
Ondertussen heb ik wel een halve tussenoplossing gevonden in
die zin dat een stuk van de garage en ook nog een berging ,omgetoverd zijn tot
kweekhok.En dat met relatief weinig werk .Een kleine hangvolière aan de
buitenkant maakt het zaakje kompleet. Nood breekt wet, en het bloed kruipt waar
het niet gaan kan !!!
Dus ga ik straks te Lissewege een ronde vroege jongen kweken
uit mijn vitesseduiven
Voor wat de kweek uit mijn fondduiven betreft heb ik tijd
zat (zelfs tot mei juni ) Als ik de jongen maar kan opleren !
Voordien had ik al het kleinste duivenhok van Belgie
geinstalleerd.Kleiner kan volgens mij niet, want het gaat alleen over een
spoetnik opgehangen aan de achterkant van mijn huis, bewoond door twee late
jongen !
Hoedat zo gekomen
is?
Wel, ik ben in het bezit van de grootvader van de bijter van wijlen Jan Van Hulle uit Wulpen.
Met name de Roossens ook nog een
halfbroer van de legendarische Poulidor van wijlen Marcel Demeyere.Die
kanjer is 10 jaar oud en ik laat hem langer door kweken dan de andere (dit jaar tot
eind oktober ), want het zal al met ne keer gedaan zijn met bevruchten !Zijn
kleinzoon, DE BIJTER, thans kweker bijDe
Ceuninck- Vanhoucke uit Nieuwpoort, vloog oa 3 Poitiers op 436 duiven , 8 Limoges
op 291 d, en kopprijzen op Dax en Perpignan, ook nogeen 33e nationaal op Pau (geen
kattepis .. )
Daarom vliegen er nu te lissewege 2 duivinnen rond uit de Roossens
.Begrijp je ?
En hun moeder is
eigenlijk ook iets speciaals ! ik noem ze de Koehoornduivin omdat ze rechtstreeks
(via, via ) van J . Koehoorn uit Veenendaal komt
Het is een halve Janssens en in de andere helft van de
stamboom kom ik namen tegen als bakker Barendregt, Eijerkamp,en Van Wanroy .En
ze heeft als vaderde1e prijs st vincent !
Ik zal proberen om die twee duivinnen na de winter op te
leren.Een probleem is wel dat ze alles te samen geen week in het kleinste
duivenhok van Belgie vertoefd hebben want ze gaven er de voorkeur aan om te
slapen op de vensterbank van de bovenliggende badkamer ! en momenteel zie ik ze
helemaal niet meer.
Alleen als het etenstijd is, dan zijn ze present (is dat
misschien die Hollandse invloed via koehoorn ?? ) ik ben eens benieuwd hoe dat
zal aflopen !
Aandachtige lezers
zullen al bemerkt hebben dat ik een ferme sprong in de tijd gemaakt heb
Een sprong van bijna 40 jaar ! Dit om te bewijzen dat de tijd niet stil staat
en dat er zeker in het heden genoeg stof tot vertellen aanwezig is
We schrijven met zijn allen immers constantgeschiedenis, nietwaar ?
En dat we in een gekke wereld leven is zeker.Ik ben ook nog
nachtwaker in een groot vacantiecentrum te blankenberge en in een bepaalde
nacht kreeg ik op een verdwaald moment een verdwaalde gazet in mijn handen. De
MORGEN van 8 oktober
Wie kijkt mij daar, op bladzijde 17,arrogant aan vanuit haar werkkamer ? de
oostenrijkse schrijfster Elfriede Jelinek
Ze heeft net de nobelprijs voor literatuur gewonnen en
daarom word een hele bladzijde in de Morgen aan haar gewijd !
Ik lees dat ze geboren werd in het Oostenrijkse bergstadje Murzzuschlag,
Steiermark in de alpen
Ze omschrijft zelf haar jeugd als een hel ze zegt
ook ik smaakte als kind het genoegen
om twee getikte ouders te hebben
Om een lang verhaal kort te maken, een en ander had als
gevolg dat ze vanuit die hel obscene enerotische, wansmakelijke verhalen de wereld in stuurde
Naar eigen zeggen zou sadomasochisme haar specialiteit zijn
! Iedereen leest en schrijft van mij wat hij wil maar dat dat mens voor
dergelijk materiaal een prijs krijgt met daarboven op nog , verschiet niet,
meer dan een miljoen euro, waarvan Jelinek zegt dat ze daar voortaan
zorgelooskan van leven,daar heb ik het
efkens moeilijk mee !!
In diezelfde krant lees ik ook nog datdries van noten zijn vijfitigste modedefilé
gevierd heeft in Parijs en datdezelfde
tafel ( van minstens 250 m lang ) waar de sobere (? ) maaltijd op genuttigd
werd na het hoofdgerecht veranderde in een Catwalk !.....
En in eigen land is er een zekere Olivier Rubbers die er van
verdacht wordt om op zijn eentje 101 bevers uit gezet te hebben in de Waalse
bossen en omdat die beestjes dammen maken, zijn ze verantwoordelijk voor
overstromingen en dus lopen er verschillende processen tegen Olivier
Er word een
schadevergoeding geeist van 375000 euro en hij loopt nog kans op een fikse
boete van de rechter!Commentaar van Rubbers:
het straffe is dat het Waalse gewest de komst van de bevers
niet ongenegen is Zo heeft het gewest een Europese maatregel aangenomen die de
natuurlijke habitat van bevers beschermt.Ze hebben zelfs met het natura 2000
project specifieke bevergebieden erkend !ik vraag me af wat het waalse gewest
nu eigenlijk wil? Bevers of geen bevers !
Wil je geloven, beste lezer, dat ik na het verorberen van
deze lektuurbegon te begrijpen waarom
men mijn duiven als zone vreemd durfde bestempelen !
En nu iets totaal
anders , voor het contrast
Voor mij ligt een heel oud boekje gekregen van vriend Raftje
Het abc van de duivensport door Jules Vanderstraeten
uitgegeven door het Brugs Handelsblad in 1951
Er staan interessante zaken in .Het boekje van 140 blz word
door jules zelf bestempeld als nuttige en renderende lectuur voor de
vooruitstrevende liefhebber
Ik wil u vandaag het simpel gedicht op blz 7 niet onthouden
DE TIEN GEBODEN VAN DE DUIVENMELKER
VERSCHAF U STEEDS HET GOEDE BLOED
DAN SPEEL JE ZEKER ALTIJD GOED
BEZORG U DUS HET GOEDE RAS
EEN PRIJSKE SPELEN KOMT VAN PAS
WAAK OP HET HOK VOOR LUCHT EN LICHT
EN HOUD ELK TREKGAT IMMER DICHT
HOUD HET WATER PUUR EN REIN
DAT JE GIET IN DE FONTEIN
VOEDER JE BEESTJES NIET TE STERK
WANT DIT IS
GEVAARLIJK WERK
VANG GEEN DUIVEN VAN UW GEBUUR
T BRENGT U LAST OP DEN DUUR
EN SPEEL JE SOMS EEN SCHONE PRIJS
DOE NIET DOM MAAR HANDEL WIJS
ALS JE KOMT IN JE LOKAAL
MAAK ER GEEN RUZIE OF KABAAL
MAAR PAK EEN POTJE LEKKER BIER
EN MAAK MET VRIENDEN VEEL PLEZIER
KOM S AVONDS NOOIT TE LATE THUIS
OF T IS MET T VROUWTJE NIET TE PLUIS
Beste vrienden duivenliefhebbers, als je na het lezen van
dit gedicht zegt ik lees liever het hedendaags nieuws in de gazet dan is er
iets met u mis.Echt waar !
Volgende keer gaan we terug naar de Dullen Hoek
Op 27 april
heb ikhet laatste artikel verzonden
over de Dullen Hoek ; We zijn wat afgedwaald en dat is ergens normaal omdat
ik ook nog iets anders wil vertellen en wat inspelen op de actualiteit en er is
uiteraard ook het wel en wee op eigen hok dat ik jullie niet wil onthouden.
Volgend
artikel heb ik al een tijd geleden geschreven en dat komt mij goed uit ,want
momenteel ben ik druk bezig met de voorbereiding van de winterkweek en ik ben
ook hier en daar nog wat aan het sleutelen en timmeren. Wat ik in mijn leven al
niet getimmerd heb, afgebroken en opnieuw opgebouwd . Het heeft gene naam !!
Ik zet dus
de tijdmachine in gang , afgesteld op 40 jaar en om jullie geheugen wat op te
frissen en terug bij de zaak te brengen schep ik een sfeerbeeld van eenzwoele zomeravond in de Dullen Hoek
Het geluid
van een accordeon weerklinkt .Polletje is aan het oefenen en de hond van
Polletje, zoon vanKamiel , zit er bij te janken dat horen en zien vergaat. Kamiel Van Loo,
pas aangespoeld in de Dullen Hoek had een pact gesloten met Jantje Dendooven en
hij zou ons eens leren met duiven spelen .
En we gaan
verder . Maar eerst nog dit ( enkele bedenkingen ) en in de rand nog dit
vermelden dat in verband met hetgeen ik aanhaal in bedoeld artikel, Antwerpen
het goede voorbeeld geeft :
EEN ( 1 )
vitessevlucht per weekend in 2007 !! Misschien is dat een begin .
En , o ja,
ik heb iets vergeten dat ik al lang moest gedaan hebben. Jullie een foto
opsturen van Jerome & Elsa op hun trouwdag, hoofdrolspelers in mijn
verhaal, mijn ouders .. En het is niet omdat het de mijne zijn , maar t was een
schoon koppel !!
Ik krijg
veel reactie s op mijn pennevruchten. Meestal positieve, maar ook andere,waarschijnlijk ingegeven door
jaloezie, er is nochtans niets om
jaloers op te zijn !
Ik probeer
alleen maar die duizenden anoniemen die onze sport ,jaren aan een stuk, recht
gehouden hebben, een gezicht te geven .
Ik
probeerop mijn manier hulde te brengen
aan die vele gewone duivenmelkers, plaatselijke kampioenen, die nooit in de
gazet komen zoals mijn vader en Fevery Raymond
(,bijgenaamd patron )en nog anderen zoals Raftje Verschaeve.Ik heb ze bezig
gezien met duiven, Ik heb ze hen zien dresseren zodat ze als schichten naar
binnen doken !
Twee dorpen
verder kende niemand ze nog, maar de zondag, als ze vlogen om ter eerst, was
het kwaad kersen eten met hen !
Dat verhaal
probeer ik te brengen, en ook de achtergronden
Ik probeer
dit te doen in alle eenvoudomdat
duivenmelkers geen behoefte hebben aan stadhuiswoorden.En precies daarom is het
lang niet zo gemakkelijk
Mensen
zeggen mij : ge moet daar eens over
schrijven, en ge moet daar eens uw
gedacht over zeggen meestal doelend op wantoestanden en op de achteruitgang
van onze sport ,enzovoort
Iedereen
weet het : Onze sport is te duur.Is hopeloos verouderd. De bakermat van de
duivensport, ons dierbaar Belgie, zit vastgeroest in tradities, vastgebonden
aan cafékranen, geketend aan besturen, verblind door eigenbelang en gedomineerd
door leiders die de weg naar de vernieuwing niet kunnen, niet durven of niet
willen inslaan !
In de ons
omringende landen is men al bijna vergeten hoe een constateur er uit ziet en
hier geraken we er nog altijd niet uit.
Er is het
paramyxo-probleem. Wegens te duur, worden vaak de kwekers en de laterezomer jongen niet inge-ent met alle gevolgen
vandien,er breken een paar haarden uit en er wordt dreigende taal gesproken.
Ook begrijp
ik bijvoorbeeld niet dat men geen entstof kan ontwikkelen die zo eenvoudig en goedkoop
is als de entstof tegen de pokken. Namelijk de veer-folikel-methode. Enkele
pluimpjes worden uitgetrokken uit borst of bil en met een borsteltje word de
entstof in de gaatjes ingewreven en klaar is kees. Het is eenvoudig, goed,
goedkoop en de duiven ondervinden er geen hinder van . Ondergetekende doet het
nog altijd op die manier en voor pakweg 10 euro kan ik 60 a 70 duiven
inenten.Enten tegen paramyxo is minstens 4 maal zo duur !!
Misschien
is er een simpele verklaring voor ,maar ondertussen begrijp ik niet dat men iets
dergelijks niet kan ontwikkelen tegen paramyxoen/of vogelgriep !Ik heb ergens wel een vermoeden dat het wel zou kunnen
MAAR
Kijk maar
naar de alternatieve geneesmiddelen ,die even goed zijn,met de zelfde samenstelling, maar veel, veel
goedkoper dan het dure broertje !!
Ikzelf kweek veel jongen in de zomer die in
hun geboortejaar niet opgeleerd worden.Ik ben dus niet verplicht om die jongen
in te enten maar toch doe ik het en dan liefst zo vroeg mogelijk, omdat ik al
gehoord heb van uitbraken der ziekte bij pas gespeende jongen !
Dusent ikrond de ouderdomvan+/- 25 dagen en dit naar gelang de jongen
klaar zijn.
Daardoor
komt het dat ik soms 5 jongen, soms 2, soms 10, inent met tussenpozen van
meerdere dagen.
Dat lijkt
mij een veilige en correcte methode, maar als ik telkenmale de dierenarts moet
doen komen,( en die komt niet voor niets,) voor een paar jongen, dan word dit
te omslachtig en te duur.
Bovendien
moeten er afspraken gemaakt worden, dag en uur vast gesteld, want de dierenarts
zit niet te wachten op je telefoontje
Als je dan
wacht totdat het de moeite loont dan
loop je enorme risico s, voor jezelf maar
ook voor de
anderen, dus .
moet men
niet verwonderd zijn als er weer enige mensen afhaken als het probleem niet
professioneelbehandeld word
(ik heb
ooit nog konijnen gekweekt, die ik dan zelfinentte tegen de plaag , aan de leeftijd van 6 weken en ik heb het
ooit eens een week uit gesteld .De gevolgen waren catastrofaal ! )
We zijn met
zijn allen nietgoe bezig Nee hoor !
Trouwens,
waarom mogen we zelf inenten tegen de pokken en tegen paramyxo niet ?
Als men
soms denkt dat de hedendaagse duivenliefhebber geen spuit kan hanteren ,denk
dan maar rap wat anders.Ik ken er veel die daar heel bedreven in zijn .
Oefening baart kunst !
Dus doe ik
hierbij een oproep !
Ent aub
elke duif in die geboren word en ook alle duiven die nooit in de mand gaan.We
moeten er voor zorgen dat er in geen geval nog haarden van paramyxo uitbreken !
want demedia springen daar onmiddellijk
op en dat kunnen we best missen !
Ge zult
nooit in uw krant lezen GROOT NIEUWS ! LIEFHEBBER A DOET ALLES MAAR DAN OOK
ALLES OM ZIJN DUIVEN GEZOND TE HOUDEN
Wat geWEL zult lezen is dat bij liefhebber B
eenhaard van paramyxo ontdekt is ! dat
is pas groot nieuws ! en dan komt gans het apparaat in werking en zien we
beelden van mannen in witte jassen met maskers op
Nee , het gaat helemaal niet goed met onze
sport.
Er is een
overaanbod van vluchten op alle niveaus.In een klein maatschappijtje,
arrasclermont en chartres in hetzelfde
weekend met als gevolg drie kliekjes vannog geen 100 duiven
Hetzelfde verhaal voor de fondvluchten. 3
nationaals in hetzelfde weekend.Biarritzen St Vincent, amper 50 km verschil in afstand,
alletwee gelost op vrijdag 30 juli om 14u30.Waarom geen samenwerking en één
vlucht met voldoende inkorflokalen ?
Iedereen
weet dat het niet goed zit , iedereen spreekt erover en niemand doet iets ! het
is een schande !
Schande
ook, de plaag van de dubbelingen
Ik zei
laatst nog tegen Miel Denys ,bij de inkorving van Barcelona,dat er maar één
vlucht zou mogen zijn en dat is de internationale uitslag en afgelopen !!!
Miel zei
dat ik gelijk had maar voegde hij er aan toe we hebben toch niets te zeggen!
Ik droom van een Barcelona met een eenmalige
inleg vanbijvb 10 euro per duif ,voor
de internationale vlucht, met een prijzenpot verdeeld over de eerste duizend
duiven en daarmee basta
Geen
miezen, geen poelen, geen superbons en dito series
Ik zou de prijzenpot van 250000 euro als volgt
verdelen
Aan de 1e
-10000 eu , aan de 2e -9000 eu , aan de 3e 8000 eu,
enzovoort, aan de 10e- 1000
, en dan90 prijzen van 250 en de rest
verdelen in prijzen van 100 euro en klaar is kees
Je gaat naar Barcelona met 10 duiven en je
betaalt 100 euro , ALLES INBEGREPEN, en je kunt beginnen dromen .
Het is een
goed voorstel, het is maar een voorbeeld, hoe het veel eenvoudiger en goedkoper
zou kunnen, maar .het is waarschijnlijk TE eenvoudig !
Een van
mijn vrienden, die ik over hetidee
polste had de volgende bemerking :wat ga je doen met de mannen met de grote
mand, die 100 en meer duiven inkorven, daar kunnen de kleintjes niet tegen op !
Wel ,daar
ben ik nog niet zo zeker van , Als je met een paar goede en goed voorbereide
duiven richting Barcelona trekt ben je zeker niet kansloos !
Bovendien
is het een algemeen gegeven dat de mannen met de kleine mand altijd te
duchten zijn, om het even om welke discipline het nu gaat !
Trouwens, niemand kan je verbieden om
hetzelfde te doen.Probeer maar eens 100 duiven te kweken en af te richten met
als einddoel Barcelona . Het is een hele onderneming ,en dan nog iets ,bij de groten zijn het ookniet allemaal toppers.
Ik zie heel dikwijls dat de mannen met kettinguitslagen op zulke vluchten, als
ze sterk gepakt zijn, ook maar de helft van hun duiven klasseren .wat geen
afbreuk doet aan de sterke prestatie !En laten we ook niet vergeten dathet nog altijd om ter eerst is
Respect
voor de winnaars !
Simpele
vraag : kan een vervoerfirma of een tijdelijke vereniging van vervoerders25000 duiven naar Barcelona brengen voor
60000 euro ? ( aan 2,5 euro per duif )
(eigenlijk
heb ik er geen flauw idee van, wat dat nu eigenlijk echt kost en ik ben
waarschijnlijk niet alleen )
Ter
vergelijking: ik moetvoor dat bedrag
meer dan 3 jaar werken !
Laat ik wel
duidelijk zijn , ik val niemand aan , er zijn veel mensen die veel te betekenen
hebben voor onze sport,die heel goed werk leveren, maar in elk geval moeten we
dringend af van die oubolligheid, van die middeleeuwse toestanden, een moderne
aanpak is noodzakelijk !
Na al dat
rekenwerk gaan we efkens gaan verpozen in de dullen hoek.
We zetten
onze rondgang verder en belanden bij André & Mariette
André Cardon is ons komen vervoegen , op het
eind van de jaren 60.Hij speelde eerst op de zolder van zijn woning op de hoek
van de kerkstraat en de feverystraat, maar dat vlotte niet zo best en hij kon
zijn huisbaas overhalen om ,op het einde van de straat ,een nieuw hok te mogen
bouwen
Doorslaand
argument hierbij was dat de auto geen onderdak vond .
Hij heeft
een tijdje ,heen en weer , gelopen tussen het oude en het nieuwe hok toen door
omstandigheden verschillende vluchten door elkaar vielen (oude en jonge )
Dat nieuwe
hok was uiteraard ook opgetrokken met recuperatiemateriaal (vensters en deuren
)
En het dak
in eternit golfplaten die de breedte van het hok bepaalden.Het ging hier
meestal om platen met een standaardlengte van 2m 20 en de breedte van het hok
was dus 2 meter en de eternit platenoverlapten dat dus langs ,voor en achter, met 10 cm .
En het dak
had een kleine helling, een centimeter of 10, en er was dus geen sprake van
veel lucht boven de duiven.De verluchting geschiedde langs de gaten gevormd
door de golven van de platen
Eigenlijk
was er toen nog weinig sprake van luchtreserves via een zadeldak en dit wegens
besparingsoverwegingen ( het mocht allemaal niet veel kosten ) en dus werd er
dikwijls, direkt tegen de kepers een stuk geperst karton aan gebracht om de
kilte van de nacht wat te temperen, met een opening in het midden en in die
ruimte van hooguit 8cm werd de vervuilde lucht afgevoerd .
En het moet
zijn dat het gewerkt heeft, want als er iemand over ideale hokken beschikte in
de dullen hoek was het wel Gerard Gardin en toch moest hij dikwijls de
duimen leggen tegen de eigenaars van die schamele hokjes !
De eternitplaten werden genageld met
vijfduimers en mijn vader stak daar nog een vierkant stukje bladlood tussen
voor de afdichting
De hoeken
werden over geplooid over de nagel en na een paar ferme tikken van de hamer,
was het zaakje waterdicht !
Ik herinner
mij ook dat zon hok zijn stevigheid haalde uit het dak, want voor je dat dak
had geplaatst kon je met één vinger het hok heen en weer doen wiebelen.Eenmaal
het dak geplaatst stond heel het zaakje stevig op zijn poten.
Het hok van
André werd bevolkt met prima materiaal, nl een ronde jongen van vriend Lucien Strubbe
uit st Michiels- Brugge , en dat waren zuivere Verheyens ! , en bijgevolg waren
de verwachtingen hoog gespannen
En die
verwachtingen werden ruimschoots in gelost want André speelde goed, bij
momenten zelfs schitterend bij zoverre dat vader begon uitleg te vragen over
zijn methode
Maar dat
was buiten de waard gerekend en bijgevolg loste André niets!!!
En André kon ook elk jaar naar Maurice Verheye
gaan, in Oeselgem ,om enkele eieren om te onderleggen , dus zat hij na een paar
jaar stevig in de soort !
En omdat den André nogal geheimzinnig deed over zijn
spelsysteem begon vader hem te bespieden
Als André
zijn duiven liet vliegen stond vader op de uitkijk om te noteren: wat , hoelang
en wanneer !!
En wat bleek ? er klopte iets niet
Onze vriend had maar één ronde jongen en toch
liet hij ze in 2 keer vliegen en vader kreeg daar geen kop aan
Natuurlijk vond André al die belangstelling ,van vader, voor zijn
duiven verdacht
Ik herinner
mij dat daar zelfs wrijving over ontstond in de nachtelijke uren als ze een
glaasje op hadden
Ge kent dat
André :
ge denkt gij zeker dat ik het niet zie dat ge uit de verte mijn duiven staat af
te schieten
Afschieten wil zeggen: observeren !
Mijn vader
: ik sta toch waar ik wil zeker, ik ga het toch aan u niet vragen zeker, waar
ik mag staan enzovoort
En het ene
woord bracht het andere mee en de gemoederen geraakten soms oververhit
Maar het moet gezegd, na een tijdje viel alles
wel in de plooi, en werden de meningsverschillenbijgelegd !
Dat was wel kenmerkend voor deze tijd: de
soep werd nooit zo warm gegetenals hij
werd opgediend
En dat was eigenlijk maar goed ook !
Maar omdat
de André zich zo dik miek begon vader nog meer argwaan te krijgen !
Hij had al rap door dat André eerst de duivers
liet vliegen en dan de duivinnen
Ik ga de lezer niet langer in spanning
houden.Het ging gewoon om het spel met de schuifdeur
Dat klinkt
nu misschien belachelijk , maar in 1965 had geen mens ook maar een vermoeden
Samen met
het weduwschap en het verduisteren werd dat OOK bij ons uitgevonden
Alhoewel André
had het waarschijnlijk wel van zijn vriendLucien Strubbe, ik zal het hem bij gelegenheid eens vragen, want het
gebeurd wel eens dat ik in ons lokaal te Dudzele, een pint drink, met de krasse
70- er !
En dan
halen we samen herinneringen opuit de
good old days ..
Zoals ,hoe
mijn peter Firmin in het bezit gekomen is van de vader van zijn Impanis
Ik heb het jullie al verteld : denImpanis dat was topklasse !!
Er zat een roste duiver op onze kerktoren, een
schoonheid, !
Een
doolaard, zonder ring aan zijn poot op de koop toe !
Het
kleinste kind kon van op een kilometer afstand zien dat dat iets speciaals was
Het
probleem was dat het niet zo simpel was om de duif te vangen.Men kon er
gewoonweg niet bij
Maar mijn peter had het gevonden
Bij het
vallen van de avond werd een lange ladder tegen de kerktoren geplaatst en aan
een vishengel werdaan de top een strop
vastgemaakt en zodoende .
Met
halsbrekende toeren werd destrop voorzichtig over de kop van de rosten
getrokken en klaar was kees
De rosten ,die
rustig zat te mijmeren, op een richel van onze toren, vond een en ander nogal
verdacht en miek aanstalten om het hazepad te kiezen!
Daarbij stak hij niets vermoedend zijn kop
door de strop enving als het ware zijn
eigen zelve
Mijn peter kon toen nog niet vermoeden dat die
rosten een echte goudklomp was
Een gans
kot heeft die er uit gekweekt !
En
kwatongen zeiden : dat Firmin alleen maar prijs kon spelen dank zij die duif
van de kerktoren .
Maar , ik
zweer het u , beste lezer, het mag mij morgen ook overkomen
Want betere
duiven hebben er in ons dorp nooit gevlogen .
Terug naar de dullenhoek
De laatste aanwinst in den hoek was Willy Dewaegenaere
Vers getrouwd (met Annie ) en onderdak
gevonden in een van de werkmanshuisjes in de Feverystraat
En de zondagmorgen, om er bij te horen,stond
de Willy samen met ons de duiven af te wachten en zodoende kreeg hij de microbe
ook te pakken !
Met wat
oude brol werd een hokje ineen geflanst en de bewoners, dat was nu eigenlijk
ook het probleem niet, want een duifje van nonkel André, een koppeltje van de Raf,
en nog iets van links en rechts en hij was vertrokken !!
Van mij
kreeg hij , ik weet het nog goed,een duivin van 66 uit mijn schurk van 65
(een zomerjong )
Die duivin
werd in 66 nog opgeleerd en de Willy zou ze spelen, op nest, in het voorjaar
van 67
En zo
geschiedde
En de Willy vroeg mij raad
Hoe hij dat
het best zou aan boord leggen .
En ik zei
: .de eerste vlucht zou ze moeten kunnen vliegen op eitjes van 14 dagen, en de
2de
vlucht op kleine
jongen .
De eerste
zondag van april van 67 won ik de eerste met een als jaarling overgewende duif
van Danièl Dejonghe en de Willy speelde de 2de met al het poelegeld
met die dochter van mijn schurk
De schurk zelf, miste grandioos, maar zou zich
de week daarop herpakken
Het was
pasen in 1967 en toen de duiven moesten vallen sneeuwde het .
De duif die die dag de eerste won heeft nooit
nog prijs gevlogen .
Bij deze is
mijn rondgang in de dullen hoek afgerond en kan ik een volgende keer verder
gaan met 50 jaar, wel en wee met duiven
Ziehier het duivenkotje van Jan Dendooven; Bemerk de zelf gekweekte mais op de voorgrond De daken met Boomse pannen die u rechts ziet , zijn van de huisjes in de Feverystraat waar o.a. ook de Raf woonde......
Het kotje
van de Raf, het staat er inderdaad nog steeds.Ik heb er dikwijls genoeg
opgestaan, er was amper plaats voor 2 mensen en voor de duiven was het ook
vechten voor een plaatsje !
Ik heb nog
gezien dat een nestschotelwasgeplaatst op een smal zitplankje, wegens te
weinig nestbakjes en plaatsjes om te nestelenOmdat de schotel niet zou kantelen werd die gewoon vastgebonden met
ijzerdraad, door de gaatjes van de schotel en rond het plankje aangespannen !
Het hoeft
niet gezegd dat de rivaliteit op die manier op de spits gedreven werd !
Als men het
hokje in de hof klein noemt dan weet ik niet wat men moet zeggen van het
hokje van de oude duiven, dat een paar tiental meters verder stond op het
koertje achter het huisje.
Zoals ik al
zei, raf was niet van de domste, en het hokje op de koer was goed beschut
opgesteld tussen de omringende gebouwen .
Daarom kon
raf het zich permitteren om dat kotje ganse dagen open te laten staan.
De afmetingen waren ongeveer anderhalve meter
op een anderhalve meter, een klein spoetnikstje en daarnaast een deur, die
bijna altijd open stond,en waarin zich een kader in draadwerk bevond.
Omdat de
beste jongen steevast naar het koertje verhuisden en daar dienst deden als
zowel kweek of speelduif kreeg men hier ook rap het zelfde verhaal.
Raf speelde
op nest, tegen de weduwnaars, en er was bij momenten geen spelen aan.
Vooral als
het in hetapril, guur en koud was !
Want iedereen weet dat weduwnaars vies zijn van dergelijk weer !
Ik heb
dikwijls genoeg die duiven in handen mogen nemen, midden in de week, en dan
stond ik telkens versteld over hun ongelooflijke konditie !
Eigenlijk
kregen de gevestigde waarden van de dullen hoek kop nog staart aan het
verhaal van de Raf.
Waar
iedereen in april zijn hokken angstvallig dicht hield ,zaten die van Raftje als
het ware onder de blote hemel en er was geen spelen aan .Begrijpe wie kan ..
Daar moest meer in t spel zijn dacht men en
dat was ook zo ..
De Raf en
ik waren ook nog aktief in andere verenigingen.Het was de tijd van de toptafel
en de trou madame en andere bollingen en schietingen.
Voor velen
was de zaterdagavond de enige ontspanningsavond in de week en die ontspanning
gebeurde bijna altijd in eigen dorp.
Voor de
jeugd was er altijdergens wel een bal
, ingericht door kaj ofklj , zonder
disco maar met een echt orkestje. Het was ook de tijd van de juke box
En de Raf
en ik, als we zelf geenbolling
organiseerden, gingen dan per fiets naar de naburige gemeenten aan
klantenbinding gaan doen !
Dat was
zon beetje het gebruik in die tijd.Als ge op uw maandelijkse bolling veel volk
wilde, waart ge verplicht om uw gezicht te gaan tonen bij bevriende
maatschappijen en dan kwamen de vrienden op tegenbezoek om hun wederjunste te tonen en zo was de cirkel
rond en hielden wij elkaar bezig.
Het hoeft
geen betoog dat op al die evenementen het bier rijkelijk stroomde en dat was
ook de bedoeling, want café bazen moeten tenslotte ook leven, en wat zouden wij
doen zonder café-bazen ???
Ik heb heel
dat prachtig, sociaal gedoe,zien teleur
gaan ,in naam van de vooruitgang Enkele accenten in de budgetten werden verlegd
en plots was het autootje en de jaarlijkse reis naar Benidorm een must en
was er geen tijd en geen geld meer voor dat onnoozel gedoe
Zeg nu zelf. Wat is er beter?Wat is er belangrijker ? :Een barbe-cue ,
ergens op een camping, aan de boorden van de Ourthe ofdie biljartprijskamp in hetdorpscafé
En daardoor
komt het dat er in ons dorp nog slechts drie café s zijn, er waren er ooit
meer dan honderd !!
Maar goed,
ik dwaal af, en op een keer kwamen de Raf en ik op een zaterdagavond, per fiets
van Westkapelle.(waren
ons gezicht gaan tonen, klantenbinding weet je wel .. )We durfden niet goed
naast elkaar rijden, wegens de schrik om in elkaar te blijven haperen, want we
reden nogal onzeker .
Niettemin
slaagden wij er toch in ,om in de stilte van de mooie zomernacht een
conversatie op te zetten
Natuurlijk
kwam het duivenspel ook ter sprake en ik zei tegen mijn vriend dat we
waarschijnlijk wel weer klop zouden krijgen van zijn duiven en dat het niet
normaal was
En de Raf antwoordde kom deze week eens langs, dan zal ik u tonen waaraan ik
mijn successen te danken heb, op een voorwaarde, dat ge me beloofd om er met
niemand over te spreken !
En in die
week ,ergens in de zomer van1967, kwam
de waarheid aan het licht , aan de keukentafel van de Raf, met een verse stella
De raf
werkte met de methode genette en zodoende kocht hij telkenjare een
totaal-pakket aan voordeel prijs en met de weinige duiven die hij had kwam hij
toe voor een gans seizoen !
Wat zat er
daar allemaal in ? een anti tricho produkt, vitamine b tabletten , alkalisch
poeder (om de lever te zuiveren ) en een elexir op basis van fowler- likeur (
die elexirs op basis van arsenic en strychnine zijnthans niet meer te verkrijgen en ook verboden
)
Met die
produkten ,gekoppeld aan zijn ongewone methode, de spartaanse opvoeding van
zijn duiven , en de rasduiven gekregen van zijn vrienden uit zijn
geboortestreek , domineerde hij het duivengebeuren in de dullen hoek ,in de 2de
helft van de sixties
Nog over
die fameuze elexir ,wil ik wel kwijt, als de dosis in acht genomen werd, het
produkt totaal onschadelijk was, maar .sommige duivenmelkers kennende
Nu zijn er
verschillende firma s die degelijke produktenop de markt brengen, gaande vanrecuperatie tot forme opbouw e.d. ,met volledige schema s van dag tot
dag , enzovoort
Die zaken zijn thans volledig ingeburgerdmaar in die tijd was dat nogal revolutionair
!!
Feit is dat zelfs na een rampvlucht ,de duiven
van de Raf na een paar dagen terug op hun plooi waren !
Wat het
anti tricho produkt betreft denk ik toch wel de eerste geweest te zijn die dat
gebruikt heeft te Dudzele.In het jaar 1966 !
Het waren
tabletten van Colman Ik kuurde 2 keer per seizoen en de resultaten waren
schitterend.
Ik weet nog
goed . t Was op een zomeravond. Meestal kwam Gerard Gardin zijn koeien melken
, in zijn weide, in de buurt van mijn duivekot en meestal kwam vader dan een
praatje met hem makenen dat was
eveneens ongeveer het uur dat de weduwnaars trainden en ik zat nog op mijn kot,
maar ze wisten het niet !!
Ik kon woord voor woord horen wat ze tegen
elkaar zeiden !
Gerard: wat steekt hij uit met die duiven ?
Blinken dat die doenen geestig dat
ze zijn !
Vader
: ik weet het niet Gerard, moest ik
het weten, ik zou het je zeggen . Hij heeft in elk geval een goed kot. Dat
kereltje heeft dat goed bekeken
s avonds heb ik vader verteld van de colman
tabletten op een eeuwig zwijgen, maar vader kon dat niet
De eerste
aan wie hij het voortvertelde was uiteraardzijn goede vriend Cyriel Decoster en het duurde niet lang ofgans het duivenbestand van Dudzele dorp,
slikte anti tricho tabletten !
En Dudzele
ging spelen naar, het duivennest , st Andries, tegen de kortvlucht en we waren
gevreesd want .we deden hun centen af !
En st Andries stak het op de ligging en de
wind ( overwegend zuid west ) maar op een keer was het felle wind kop en we
zouden wel een toontje lager zingen .
Maartoen was er helemaal geen houden meer aan !! waarom ? omdat de Dudzeelse
duiven in een schitterende conditie verkeerden !
Zo zie je
maar .Er is niets nieuws onder de zon .
Net als nu
vertrouwden melkers elkaar wel eens iets toe, meestal tussen pot en pint en het
is goed zo!
Ooit zei iemand tegen mijals ge echt iets geheim wil houden, hou het
dan voor je zelf, want een geheim dat gedeeld word is geen geheim meer . Juist .
En
grootmoeder zei altijdal moesten de
kraaien het uitbrengen , maar uitkomen doet het altijd
------------------------------
Naast de Raf
woonde Johannes Dendooven, kortweg Jan .
Jan was een
oude eenzaat.Zijn echtgenote was reeds geruime tijd geleden gestorven en Greta,
de vrouw van Raf kookte voor Jan mee.Zo ging dat in die tijd.
De Jan had
ook duiven en die zaten op een schamel , weliswaar gemetst, kot dat betere
tijden gekend had ! Heel bouwvallig en vochtig en ongelooflijk klein.Drie maal
zo groot als het trapgat waar je moest door kruipen( en dat was ook al krap ) !zie foto
En de
duiven , oei oei, van de slechtste die ik ooit gezien heb en toch had Jan ook
zijn gloriedagen zoals in het begin van het jonge duivenspel, als de onervaren
meute, met felle windgat ,holland binnentrok en in stukken en brokken
terugkeerde, vechtend tegen de felle zuidwester, die dan uiteraard in het
nadeel blies !!!
Zelfs toen
al konden die van Jan ,al niet meer mee, want ze kwamen thuis gesukkeld, recht
uit het gat nota bene, maar op de uitslag stonden ze op kop om de
doodeenvoudige reden dat de onze te veel tijd verloren in Holland !
WegundenJan zijn moment van glorie omdat we wisten dat het van korte duur zou
zijn.
We sloegen
hem op de schouder en feliciteerden hem en Jan was gelukkig en Jan trakteerde
en wij trakteerden hem terugen dan
,veel later,keek Jan nogal troebel uit zijn ene oog, want het andere was hij
verloren, Ik weet niet meer hoe dat kwam, de ware toedracht ben ik vergeten.
Een of ander stom accident zeker Enfin ,het bont gezelschap van de dullen
hoek was gelukkig en het was goed zo
Dus Jan had
hele slechte duiven,maar daar zou verandering in komen en wel om 2 redenen
Ten 1ekreeg Jan al eens iets van de Raf en ten 2ekreeg hij deskundige hulp
In ons gebuurte arriveerde een
opzienbarendheerschap .Kamiel Van Loo.
Alleenstaand.Met een zoontje van een
jaar oftwaalf : Pol. En een hond ,een
stratier Dat maakte het gezelschap kompleet.
Polletje
speelde accordeon, abominabel slecht, maar hij speelde, en de hond jankte,
boven de muziek uit , dat horen en zien verging, telkens alsde onsamenhangende klanken uitde trekzakde buurt overspoelden . Ent was
gedaan met de rust in de dullen hoeken
als Kamiel gedronken haddan zong hij
luidkeels mee en dan was het spel kompleet ..
En als
Kamiel op kroegentocht ging te Dudzele,( een hele onderneming in die tijd .. nu
zou je rap rond zijn ! ) was hij nogal verbaal heel sterk en anders ook ,want
hij was een boom van een vent met handen als koolschoppen, en dan stekte hij
den een of den anderen eens vast ,zoals een gorilla wel eens doet met zijn jong
en dan vroeg hij steevast aan de betrokkene : HOU JE VAN MIJ ? en dan
antwoordde het slachtoffer angstig : moa joak Kamiel ! en na een tijdje vroeg half Dudzele vrolijk aan
elkaar : Hou je van mij ? .. Natuurlijk hielden we van elkaar. Al waren er
wel nuances ..
Er woonden
rare kwasten in onze buurt .
En Kamiel
ging ons eens leren met duiven spelen en wij namen hem niet ernstig En toen hij
ons vertelde dat hij ging samenspelen met de Jansteeg de hilariteit ten top
Maar de
nieuwe tandem stoorde zich daar niet aan en de Jan luisterde gedwee naar de
raadgevingen vanKamiel.Hij had toch
niets te verliezen.
Het ging er
in elk geval nogal druk aan toe rond het miserabel kotje van Jan en ook
behoorlijk geheimzinnig .
Maar wij
stoorden ons daar niet echt aan, bewust van onze superioriteit.Die mannen
zouden rap een toontje lager zingen
Het was
bijna zoals in de Tour De France , men kent dat wel , een ontsnapping van de
mindere goden, die een half uur voorsprong krijgen, omdat ze in de
rangschikking toch op een halve dag staan ..
Terloops
.Een maat van mij was eens mee in zo n ontsnapping. Men was vergeten dat hij
op veel minder dan een halve dag stond, en hij heeft 13 dagen de gele trui
gedragen.Dudzele werd zot !!!
Het moet
rond de 34-35 jaar geleden zijn en iedereen zal zijn naam wel vergeten zijn
Ik niet !
Want het
scheelde geen haar of Georges Van Den Berghe won de ronde . Het wasde tijd van Ferdi Bracke, Herman Van Springel,
Guido Reybroek,( bijgenaamd keun) Jan Jannsens enzovoort Dat waren nog eens
mannen waarschijnlijk nog met de hand gemaakt !
Terug naar
de dullen hoek en op een stralende zondagmorgen stonden wij onze duiven af
te wachten en ja plots Daar is er een !! en iedereen stond gereed om de
sprint naar zijn hok in te zetten, maar groot was de verbazing, een voor de Jan
en nog een . En nog een !! ??
Vragend naar elkaar kijken , niet begrijpend
wat er gebeurt, ongeloof , verwarring .
De week
nadien, hetzelfde liedje en we schoten wakker en vooral vader ,vooral hij, en
dat was kenmerkend aan hem, wilde er het fijne van weten !
Kamiel
zweeg als een graf, maar de Jan was meer mededeelzaam er zitten hier
alleenduivers jan .Waar zijn uw
duivinnen ? In t koolkot wablief
! ja ze zaten gans de week opgeslotenin het donker koolkot ,dat niet meer gebruikt werd als dusdanig. Dat
koolkot bevond zich vlak achter het duivenhok van de Jan en de jonge duivinnen
brachten daar de week door en kwamen alleen buiten de zaterdag om een toertje
te vliegen en een uurtje te vrijen en de zondag gaven de jonge dames van katoen
en de dullen hoek keek verbaasd toe
En de
hollanders maar denken dat ze het verduisteren hebben uitgevonden
Eerst
dachten we nog , dat spel gaat niet lang duren , maar hoe verder op t seizoen
hoe beter dat ze kwamen en de Jan toonde ons vol trots, eind augustus,
duivinnen met een vol slag terwijl de onzen al
allemaal in slunsen (vodden ) lagen
Vader heeft
natuurlijk het systeem onmiddellijk proberen te copiéren , maar het lukte niet
zo best
Eigenaardig,
wat bij de een lukt gaat soms bij de andere totaal mislukken, ook wat
verduisteren betreft.Ik hoor van sommigen dat ze een gans seizoen verduisteren
en dat de duiven daar geen hinder van ondervindenen anderen dan weer die het absoluut niet te
lang mogen trekken of ze krijgen hun duifjes nooit nog in forme.
Begrijpe
wie kan , het moet zijn dat er nog andere factoren meespelen .Het is en blijft
een eeuwig zoeken
Dat was het
voor deze week , volgende keer zetten we onze rondgang verder in de
merkwaardige buurt waar ik mijn jeugd heb door gebracht
Bij de aanvang van dit artikel moet ik even denken, en er
even bij stil staan ,aan de zo erg veranderde sfeer in de duivenlokalen. Aan de
opmerkingen en commentaren aan het adres van de tegenstrevers.
Zoals overal in de maatschappij is er geen tolerantie meer,
geen sportiviteit,Alleen nog afgunst en achterklap .
Naar mijn gevoel heeft iedereen het recht om zijn duivenspel
in te vullen zoals hij dat zelf wil, het recht om 10 duiven te houden of500 (als uw beurs dat toelaat )
Ik heb altijd geleerd van mijn ouders dat ge nooit een ander
zijn rekening moogt maken !!
In ons lokaal komen fondspelers met soms 80 a 100 soepen
voor arras of clermont, alleen voor de reiskosten.
Dan is de commentaar niet van de poes : men zou dat moeten verbieden,
verplichten van ze te spelen enzovoort .
Waarom toch ? Die mens is tochvrij om zijn duiven te leren met het oog op
de verre drachten .
Ten eerste zijn dat meestal van nature, tragere duiven, niet
geschikt om te sprinten
En ten tweede zijn die duiven nog niet klaar voor de strijd!
Ik begrijp die vitessemannen niet die willen profiteren van
die plus minus 40 extra prijzen
(per 2 tal ) als er in plaats van plus minus 100 duiven,
180 duiven zouden zijn ? !!
Als je dan als vitesse
speler extra duiven kunt klasseren, tussen de 50e en de 90eprijs,door het feit dat je die fondspelers verplicht om mee te doen, dan is
dat toch niet iets om fier op te zijn.?Wat
brengt dat op ?
Ik ben altijd van oordeel geweest, naar mijn bescheiden
mening, om er te komen in onze sport men verplicht is om de lat steeds hoger te
leggen.
Zo had ikzaterdag 29
mei 2004 naast 7 jongskens ook nog 40 jaarlingen mee, die voor de eerste keer
in hun leven kennis maakten met de grote mand ( de bedoeling is grote fond
binnen een paar jaar , maar ik moet ze toch leren hé ?? ! )
Ook hier weer die
commentaren .
De laatste jaren heb
ik nogal veel duiven gehouden ,maar ik hoop dat te kunnen verminderen(momenteel, met jongen en al, schommelt de
bezetting rond de 200 )
Fondduiven moeten
rijpen en de ultieme selectie kan eigenlijk pas gebeuren op 3 jarige leeftijd
!
En mijn oudste fondmannen zijn nu pas 2 jaar oud ..
Ik won de eerste aangeduide serie van 3 met 4 , 5 ,
&6, men sprak van geluk en chance
maar ik speelde op die vlucht 14 van 16 prijzen en won5 aangeduide series van drie !!
Ik speelde ook nog
een gratis prijs , een fiets , voor de eersteaangeduide van 4
De volgende weken ben ik minstens zes liefhebbers
tegengekomen die mij zegden dat ik onnoemelijk veel geluk gehad heb want .
Bij de ene hadden ze die fiets verlet wegens niet binnen
gekomen, bij een andere was deconstateur stil gevallen en bij nog een andere ,had men de normale 4e
getekende een plaats achteruit geschoven wegens de 5e pen gevallen
en .. hij was daar toch wel zeker !
Ja , met 1 , 2 , 3
& 5 kun je moeilijk aangeduid van 4 winnen.Dat lijkt me nogal evident.
En dan ligt een mens
krom om een mooi resultaat te behalen, soms met weken voorbereiding, en dan
wordt het je nog nietgejeund (gegund )
Daarom vraag ik in
het algemeen , beste vrienden, respect voor de winnaars aub !! want achter
grote prestatiesschuilen vaak grote
inspanningen !
---------------------------------------
En nu ga ik met plezier terug naar de dullen hoek In een
van de vorige afleveringen heb ik een foto getoond van een samenraapsel van
zelfgebouwde hokken .Ik vond het leuk dat ik op die manier kan tonen wat het
geweest is, maar de vriendschap, de steun, de ambiance, kan ik niet tonen. Ik
doe mijn best om die gezelligheid, dat eenvoudig gelukkig zijn met simpele
dingen ,te beschrijven, maar woorden zijn maar woorden ,en schieten soms te
kort ! Hoe vader zaliger mij hielp met de bouw mijn duivenhok dat ondanks het
feit dat het bijna niets kostte een ideaal hok was ! Ik denk dat ik achter en
boven mijn hok een luchtreserve had van ongeveer 120 kubieke meter !
Dat kleine paradijs situeerde zich aan de zuidkant van de
kerkstraat te Dudzele, thansomgedoopt
tot de st Lenardsstraat ,wegens de fusie met Brugge, daterend van 1970, omwille
van de verwarring tussen al die kerkstraten in de verschillende fusiegemeenten.Die
hoofdstraat heeft langs de zuidkant vier zijstraatjes, die allen , zonder
uitzondering , uitmonden of als je t zo wilt noemen, doodlopen in de
weilanden.
Op het einde vandie
straatjes kon je bijgevolg genieten van een prachtig uitzicht, een ongerept
natuurgebied. Slootjes, wilgetronken , populieren, bosjes . Wisselend van
uitzicht naargelang de seizoenen, een paradijs .
Een groot stuk van dat paradijs is kapot gemaakt, omwille
van sociale woningbouw, en de bouw van eennutteloze mastodont van een feestzaal !
Maar als je iets
verder noordwaarts gaat ,richting Damme, waar de bouwwoede nog niet heeft
toegeslagen,kuntu zich een idee vormen
van hoe het geweest is, want moest je in de verleiding komen om eens een kijkje
te komen nemen, dan kun je een van de mooiste (vergeten ) plekjes van onze
regio aanschouwen !
In de Kerkstraat
woonde de burgerij, de middenstand en de winkeliers, en in de straatjes het
werkvolk.Wij woonden dus in de Truwelstraat, Gerard Gardin in de kerkstraat, en
Raf Verschaeve en Co in de Feverystraat,maar omdat de hovingen, langsachter, in
elkaar liepen als het ware,en aan elkaar paalden, kreeg je dus dat uniek beeld
van duivenhokken, broederlijk naast elkaar,die de Dullen Hoek uitmaakten !
In ons straatje stonden enkele kleine werkmanshuisjes, met
er voor ,van die typische voorhofjes met rozestruikjes of hortensia s, omzoomd
met bakkertjes (sleutelbloem ) of stinkertjes (afrikaantjes ) of iets in
die aard.Voorhofjes die op den duur allemaal op elkaar begonnen telijken wegens het uitwisselen van plantjes en
scheutjes ,door de buurvrouwen, onder elkaar.
Een eigenaardigheid
was dat ons huisje , in tegenstelling tot de andere, haaks op de lengte as van
de straat gebouwd werd en omdat het tevens het laatste was , hadden wij van uit
onze woonkamer een prachtig uitzicht op het straatje
Bij gevolg waren wij bevoorrechte getuigen , en speelden de
gebeurtenissen, zich onder onze ogen af.
Wij zaten als het ware op de eerste rij !Maar soms waren de
gebeurtenissen van die aard dat ze niet voor kinderogen bestemd waren en kregen
wij van ons moeder verbod om door het venster te loeren (echtelijke twisten,
amoureuze toestanden , DRAMA . )
Eens zagen wij een buurvrouw met haar stervend kind in de
armen in allerijl vertrekken, in de auto van de huisdokter, maar alle hulp kwam
te laat ..
En de rijkswacht kwam ooit aan een ander gebuur melden dat
hun zoon verongelukt was
In het eerste huisje, rechts,dat haaks op het onze stond woonde Felix en Felix
had ook duiven, maar hij was een krabber , kon met moeite prijs spelen !
Zodoende, waar ons voorhofje eindigde, begon het kiekenperk
van de Felix, gescheiden door een draad.De kippen hielden alle planten die
door de draad groeiden, mooi kort, en dat was geen probleem want in die tijd
stak dat allemaal zo nauw niet.
Nu zouden zulke zaken9 op 10 aanleiding geven tot regelrechte burentwisten, zonder uitzicht,
met moord en doodslag in t verschiet
Maar goed, in dat kiekenperk, stond ook zijn duivenhok ,met
daaronder het kippehok en zijn werkplaats
Felix was een echte klusjesman.Hij kon ongeveer alles
herstellen en opknappen, van staande klokken, en wekkers tot kleine
polshorloges toe.Trouwens eenmaal een uurwerk definitief verloren, werd dat aan
de Felix bezorgd, het werd gedemonteerd en de stukken konden opnieuw dienen om
andere probleemgevallen op te lossen .
Zoals ik al zei : er ging niets verlorenin die tijd !
Dat Felix zijn duiven geen prijs vlogen was niet
verwonderlijk.
Ten eerste zag hij ze te graag, ze kwamen nooitbinnen wegens totaal geen honger en
Ten tweede zaten ze ganse dagen op de grond tussen de
kiekens en dat was zeker niet bevorderlijk voor hun gezondheid en bovendien heb
ik ze vaak zien drinken uit de pot van de kiekens, een afgedankte casserole
!
En toch had Felix ook
zijn crack Namelijk zijn bleken
Die bleken is er een enkele keer in geslaagd om het Witslag van vader te
kloppen, geen mens die daar kop aan kreeg, maar feit is dat Felix dat wapenfeit
voor de rest van zijn leven heeft gekoesterd en vooral verkondigd
De bleken vloog dan ook de eerste en het Witslag de
tweede.Ik herinner mij nog levendig dat deze gebeurtenis door vader en zijn
gebuur grondig gevierd werd, vergezeld van de nodige drank en luidruchtige
loftuigingen aan het adres van de 2 kampioenduiven.
Meer nog, toen Felix, moegestreden, de duivensport vaarwel
zegde, drong hij er bij vader op aan om de Bleken een plaats te geven op zijn
kweekhok.
Zeer tegen de goesting van vader trouwens, maar ja , wat
moet een mens allemaal niet doen omwille van de lieve vrede !
Maar het beeld dat mij het meest is bijgebleven vanonze gebuur is het volgende :
Zoals meestal bij het werkvolkwas er geen sprake van sanitair of badkamer!
Deze bezigheden vonden vaak hun beslag in open lucht, ook
bij ons !
Een afdak was al een luxe
Van uit onze
huiskamer konden we de Felix zijn toilet zien maken en de huisgenoten
verwittigden elkaar als het spektakel zou beginnen en spektakel is zeker niet overdreven !
Onze brave man kwam
steeds recht uit zijn slaapkamer naar buiten gestormd, in zijn bloot bovenlijf,
met zijn bretels op zijn knieen hangend, hoofd onder de pomp, met de ene hand
pompend en met de andere hand zich wassend. Proestend en pruttelend en grollend
werd deze ceremonie voltrokken of het nu winter of zomer was, vorst, dooi of
sneeuw
Alleen als het erg koud was kwam daar nog iets bij ,namelijk
een soort indianendans, rond de pomp,afgewisseld met het toepassen vansoldatenvuur ( de handen kruiselings over
de borst onder de oksels slaan ! ) tot groot jolijt van het publiek in het nr 3
van de Truwelstraat !
Het was een
onvergetelijk schouwspel .
Over weerstand van
duiven en mensen gesproken,bij ons ging het er niet anders aan toe.
Wij wasten en plasten buiten aan de pomp, in open lucht,
winter en zomer, en ik heb nooit een dokter over de vloer weten komen !En als we dan toch eens een griepje hadden ,
werd dat opgelost met bruin papier met kaarsevet op je borst, en dan naar bed
met hete melk met honing en meestal waren we na een paar dagen terug op onze
plooi
Toen ik 12 jaar was
brak de beruchte A griep uit , gans mijn klas lag tegen dek, tenslotte bleef
ik alleen over en werd van armoede ook naar huis gezondenwegens les geven aan één leerling toch ook
niet je dat !
Of was men bang dat
ik TE slim ging worden.Ik weet het niet.Ik had nochtans al een flinke
voorsprong op ,oa het zoontje van de notaris, het zoontje van de dorpsdokter,
van de veearts enzovoort het zorgde hier en daar wel voor een beetje afgunst
..
Ik had nl reeds 2-maal een grote opstelprijskamp gewonnen ,
ingericht door het davidsfonds, en na de proclamatie op de 11e juli,
kreeg ik schouderklopjes van de elite en tegen mijn moeder zeiden ze dat
ik het nog ver ging brengen ! t
probleem was dat er geen geld was voor studies, en uiteindelijk werd het
vakschool en eigenlijk, de laatste tijd, ben ik tot inzicht gekomendat het goed was zo.
Wat ben je trouwens met titels en posities, als je niet
gelukkig bent .
Van de Felix naar Raf Verschaeve is het een kleine stap.Raf
was in de dullen hoek beland door Greta .
Een onschuldige vrijage mondde uit in een trouwpartij (het
is altijd t zelfde ) en Raf kwam zich
bij ons vestigen en algauw werd duidelijk dat hij banden had, via zijn broer André,
met de betere vitesse-spelers van st-Andries Brugge, zoals , Adolf van de
kerkchove,de familie Ddhoest, Devooght
en nog een paar anderen
En Raf, afkomstig van st Andries, een vreemde eend in de
bijt , begon prompt met de bouw van een duivenhokje, nogal argwanend bekeken
door de rest van de bevolking, wegens het ijs nog niet gebroken wat later
uitgebreid gebeurd is in het duivenlokaal sportwereld vergezeld van het onontbeerlijke
gerstenat !
Van dit hokje heb ik heel recent nog een fotootje gemaakt,
zoals je ziet heeft hetde tand des
tijds overleeft !
Alleen al de afmetingen al gaven aanleiding tot commentaar
(amper 2,5 meter lang bij 1,5 meter breed ) en het werd nog erger toen het
hokje bevolkt werd met meer dan 30 piepers !
Volgens Gardin en nog anderen zou het onmogelijkzijn om daar op ook maar een prijs te spelen,
vooral Gardin , die zich nogal smalend uitliet over het schamel hokje van de Raf
!
In vergelijking met zijn prachtige duivenzolder was het
schamel bouwsel maar niks !
Zelfs vader schudde het hoofd als hij eens stiekem om het
hoekje loerde, nieuwsgierig naar de activiteiten van zijn nieuwe gebuur.
Ik moet er ook nog bijvertellen dat Raftje zelf , aanleiding
gaf tot roddels, want als men hem eens polste over zijn plannen stuurde hij ze meestal met een kluitje in het
riet !
Ikzelf werd algauw zijn beste vriend.Waarom ? het klikt nu
eenmaal of het klikt niet !
En algauw bleek dat Raf
nog zo dom niet was.We hebben heel veel gepraat over duiven, veel keren tussen
pot en pint, en het waren genoeglijke uren .
Heel in het begin vlotte het niet zo goed met zijn duivenspel.
Wat normaal was,wegens zoeken en tasten naar de gepaste koppelingen en de goeie
duiven, maar geleidelijk aan moest men met de Rafrekening beginnen te houden en dat gaf
aanleiding tot nog meer commentaren omdat men niet begreep dat duiven die een
ganse week zaten te luieren op het dak, de zondag gensters konden slaan !
Het was een feit dat Raf
zijn duiven in de week geen meter trainden, en toen ik hem daar eens tussen pot
en pint ,attent op maakte kreeg ik tot mijn verbazing volgend antwoord mijn
duiven vliegen meer dan die van jullie maar niemand ziet het!
Wat was de ware
toedracht ? hij zette s avonds laat, als het donker was, het schuifje open en
s morgens bij het krieken van de dag stormde de meute naar buiten, en vermits
iedereen weet dat duiven s morgens vroeg beter trainen, en vooral jonge
duiven,is het niet verwonderlijk dat zij er duchtig de pees op legden .Dat
terwijl de dullen hoek de slaap der rechtvaardigen sliep.
Vader en ik vertrokken net als Raf, voor dag en dauw, naar
ons werk als bouwvakkers en Gardin begon zich als middenstander pas om de
duiven te bekommeren rond 10 uur , omdat hij eerst een handje moest helpen in
de kruidenierswinkel die hij uitbaatte in de kerkstraat.
Zodoende had het gebuurte het spelletje niet door en Raf
deed daar nog een schepje bovenop door de zaterdagnamiddag bij de inkorving,
als er gepolst werd naar zijn vooruitzichten, al zuchtend te verkondigen ,dat
het waarschijnlijk niets zou worden wegensniet willen trainen.
Ik heb het zelf
genoeg kunnen zien , in alle weer en wind, van s morgens tot s avonds,zaten
die duiven daar tegen dat dak geplakt, ze zaten als het ware te dromen , maar
de zondag ,beste mensen , dan was het wat anders.De een na de andere op de
valplank , soms met drie , vier tegelijk
Op een keer, van Arras,
(113 km ) stak er op het moment dat de duiven moesten vallen, een plotse mist
op, vergezeld van een kille druilregen, de duiven kwamen er met mondjesmaat
door.Een halve rampvlucht ,zeg maar! Maar bij de Raf was er geenprobleem.Hij won de negen eerste .Blijkbaar
waren ze het afzien gewoon
Vanaf dan was hij definitief ingeburgerd in de kampioenengilde van de dullen
hoek wegens het RESPECT VOOR DE WINNAAR
En om te bewijzen dat Raf niet van de domste was geef ik een
opmerking uit een van onze memorabele gesprekken weer .
Raftje zei : de eerste zonnestralen, Roger,die zijn goud
waard ! en ik heb dat onthouden !
Er zit misschien een
tip in ,voor de lezer met weinig tijd, s avonds laat het schuifje open !!!
Dat was het voor
vandaag, volgende keer zetten we de kennismakingmet het bont gezelschap van de dullen hoek
verder. TOT DAN
PS: straks ga ik de aanvoer van leesvoer wat verminderen.
Het is niet dat ik uitverteld ben, maar straks word het lente en ga ik met mijn
duiven op stap en moeder de vrouw krijgt steevast met de eerste warme
zonnestralen , een aanval van een kwaal die nog veel erger is dan de
vogelgriep, Namelijk de de lente-grote-schoonmaak- kriebels Het schijnt dat
vooral vrouwen zeer gevoelig zijn voor deze ziektedie uiterst besmettelijk is en daarom omdat
mijn assistentie vereist is bij een paar delicate operaties zal ik straks om de
14 dagen -3 weken iets publiceren . En na de zomer geven we dan terug volle gas
!
Overigens, sedert de vogelgriep is de conversatie tussen de
kippen er ook niet op verbeterd. Ik had gisteren de kans om zon gesprek af te
luisteren ..
Zegt de ene kip TOK . Antwoord die andere ARE YOU
TOKKING TO ME ? .
Vandaag
gaan we de gebeurtenissen in de DULLEN HOEK anno 1965 efkens loslaten wegens
terug in de tijd voor een droevig bericht !
Eind april
las ik in de duivenbode volgend overlijdensbericht De heerMARCEL DEMEYERE
Weduwnaar van mevrouw Honorine Brouwers
Geboren te Tiegem op 30 juli 1919 en thuis
overleden op 21 april 2004 gesterkt door het ziekensacrament Mijn goede
vriend Marcel is niet meer ! Opnieuw ontstaat er een leemte in mijn leven die
nooit meer goed te maken is .
Marcel was
een heel groot kampioen, een heel grote meneer ! ook als mens
Ik heb hem
op een merkwaardige manier leren kennen en later ook leren waarderen ,vooral
zijn rechtschapenheid en zijn vasthouden aan zijn ijzersterke principes.
Hij had een heel eigen visie op het lange afstandspel, zeg maar , zware
fonden die visie kon hij staven met
bewijzen en uitslagen.
We hebben
dikwijls van mening verschild, maar bleven toch vrienden, het gezegde indachtig
vrienden
mogen kijven maar moeten vrienden blijven !
Soms spelde
hij mij de les in een moeizaam geschreven brief, want schrijven kostte hem veel
moeite, omwille van zijn hand die niet meer meewilde, maar zijn geest was
intakt gebleven. Onvoorstelbaar hoe glashelder hij zijn opvattingenuiteen zette !!
Over zijn
methode, zijn ras en zijn prestaties zal ik later meer toelichtingen geven, ik
zal mij vandaag beperken tot het relaas van de eerste kennismaking met deze
grote kampioen
Toch wil ik
ter herinnering u zijn laatste grote uitslag niet onthouden
Eigenlijk heb ik Marcel leren kennen door een andere vriend
die eveneens Marcel heet nl Marcel Demulder van de tandem Van Paemel Demulder
uit het polderdorp Zuienkerke
Marcel had reeds lang
Demeyers in huis oa de legendarische 194 een duivin van 1989 met als vader
de POL . Wie isPol?
Pol is de grootvader
van de drie broers die op die fameuze San Sebastian volgend resultaat
neerzetten
DeSan Sebastian
678-92eerste,
Tampico591-92elfde en Picolo519-92veertiende !
Die fameuze 194 was ook grootmoeder van een ganse reeks
toppers bij Hendriek Vankerckhove te Lissewege
en dit van Arras tot Bordeaux. Die er tegen gespeeld heeft weet waarover ik
spreek !!
Maar goed, Marcel had
een dochter van de 194gekruist met het
soort van Valere VD Bussche uit Oostende en daar kwam een echte crack uit, de
305 van 98 die in 2000 oa de 84e nationaal won van dax !
En in dat najaar profiteerde ik van een goede bui van vriend
Marcel om een koppel jongen uit de ouders van de 305 los te peuteren voor de
schamele prijs van 500 oude franken t stuk !!
Ondertussen was mijn belangstelling voor de duiven van Marcel
Demeyere gewekt en wilde iker meer over
weten, want ondertussen had ik ook in de zomer van 2001 de toen 12-jarige 194
cadeau gekregen. Ik heb heel veel geluk gehad want ik ben er in geslaagd om er
een prachtduiver uit te kweken,( de 660 van 2001, ) Ik heb haar gekoppeld aan een zuivere Jan Theelen,( via vriend robert
venus,) nl een kleinzoon van rode lady barcelona en kenners weten wat dat wil
zeggen !
spijtig genoeg was de
660 het laatste jong van de 194 .
Omdat ik met de 194 ook haar originele stamboom had
meegekregen en ik gezien had van welke edele afkomst zij was , trok ik mijn
stoute schoenen aanen pleegde een
telefoontje naar Marcel Demeyere himself voor meer informatie
Die eerste kennismaking verliep zeer hartelijk en op mijn
vraag of hij nog van dat soort had zitten kon Marcel bevestigend antwoorden.
Dat was goed nieuws! Minder goed nieuws was de prijs ..250
euro per stuk.
Ik zou er over nadenken en kreeg ook nog de belofte mee dat ik meer info over
de duiven van
Marcel zou toe gestuurd krijgen .
En enkele dagen kreeg ik inderdaad een bundeltje artikels en
fotos van de hand van een zekere Edward Baeten, daterend van 1982, getiteld
de geheimen van de gebroeders delombaerde in 11 afleveringen ( verschenen in
de reisduif )
Dit relaas van het
ontstaan van het ras Demeyere, zijn levenswerk, heb ik gelezen en herlezen en
ik werd zodanig gefascineerd door dat ras en de prestatie s ,dat ik kost wat
kost nog een paar van die duiven wou binnen halen .
In elk geval zou ik trachten zo rap mogelijk 500 euro bijeen
te sparen voor 2 rechtstreekse Demeyers !
En ondertussen zou ik
nog proberen om iets los te peuteren bij vriendMarcel Demulder
Maar toen namen de zaken een eigenaardige wending, ik zou
eigenlijk beter spreken van een stroomversnelling !
Van Paemel- Demulder wonnen met hun 305 de eerste
internationaal San Sebastian !!!
Stel je voor: een paar maanden voordien had ik een zuster
gekocht voor 500 oude franken !
(ik had er eigenlijk 2, maar een ervan is ontsnapt uit mijn
volière )
Ik vroeg dus aan Marcel
of ik nog 2 late jongen kon kopen uit de ouders van de 305, maar het antwoord
was negatief wegens reeds besproken voor de prijs van 250 euro het stuk !!
En daar stond ik dan
met mijn zweetvoeten ! De waarde was in een paar maanden vertwintigvoudigd
wegens die eerste internationaal.
Ik stond er nogal
bedremmeld bij, maar het was tenminste eerlijke taal en ik zei tegen Marcel dat
die andere Marcel ook 250 euro vroeg en dat ik dat wel veel vond, waarop ik als
antwoord kreeg dat de goede inderdaad veel geld kosten.
En het moet gezegd : Vanpaemel
Demulder hebben een klein fortuintje geinvesteerd in goede duiven !
Enfin, niets aan te doen. Maar enige dagen later kreeg ik
een telefoontje van Marcel De mulder wegens belangrijk nieuws
Marcel Demeyere zou definitief stoppen met de duiven en zijn
laatste kweekduiven verkopen aan zijn vrienden aan een gunstprijsje.
Ik zei ik ben daar vet mee, ik ben geen vriend van Demeyer ! maar Marcel
repliceerde : Ikke wel, laat datmaar
aan mij over, als ik ze koop in uw plaats ,zal ik ze wel los krijgen !
En inderdaad , een uurtje later kreeg ik het verlossende
telefoontje dat Marcel Demeyere
ACHT duiven zou verkopen aan marcel voor de prijs van 500
euro
Na wat bedenktijd
hapte ik toe( zon kans zou ik nooit meer krijgen ! )
Ik sprak dus af met Marcel om naar Tiegemberg te rijden en Marcel
zou mij voorstellen alszijnde iemand die verstand had van duiven keuren, want Demeyere
mocht in geen geval te weten komen hoe de vork in de steel zat !
Goed ! wij dus naar Tiegem berg en onderweg zat ik te
bedenken dat het eigenlijk toch maar niks was om een oude man zo te bedriegen !
en ik zei dat ook tegen Marcel dat het mij niet aanstond en dat ik Demeyere de
waarheid zou vertellen en als hij ze mij niet wou verkopen aan de afgesproken
prijs, hij ze dan mocht houden !
Maw gans het zaakje
stond mij niet aan, vooral ook omdat ik bij zo n groot kampioen de keurder
moest gaan uit hangen ! ( eigenlijk ook uit noodzaak omdat ik toch moest weten
wat ik kocht ! )
Maar Marcel wuifde al
mijn bezwaren weg en zei kom, geef mij maar rap uw geld zodat ik kan betalen
als de koop doorgaat !
En nu citeer ik efkens Edward Baeten :
k ben naar het
zuiden van de Vlaanders geweest en ik heb er de zuivere lucht gesnoven,
gedronken bovenop een berg die de wielrenners deed knarsen tijdens een
wereldkampioenschap.
Van daar boven heb ik wel tien kerktorens geteld en k
voelde mij tien jaar jonger als ik mocht genieten van de glooiende akkers en
her en der de resten zagvan de
bossen ..
Ik kon het zelf niet mooier zeggen ..
Daar boven op die
berg kwam ik onder de indruk van de persoonlijkheid van Marcel Demeyere, zijn
hartelijkheid en zijn gastvrijheid !
Zijn soigneur had een mand klaar gezet met een lot van 8
duiven erin, omdat Marcel zelf, niet meer goed ter pote was.En ik moest die
duiven keuren.Er zaten notabene 2 zoons bij van de San Sebastian !
De duiven stonden mij
geweldig aanen ik knikte goedkeurend en
de koop ging dus door !
Toen ik voorzichtig aan Marcel Demeyere naar de stambomen
van die duiven vroeg werd dat weg gewuifd dat dat allemaal teveel werk was op zijn
leeftijd en problemen met schrijven en zijn hand enzovoort en omdat Marcel
Demulder ook niet aandrong liet ik het maar zo.
Ik kon dus naar huis vertrekken met 8 zuivere Demeyers en wat gebrekkige
informatie over die duiven ,op een papiertje ter grootte van een bierkaartje !
Ik was een gelukkig man en ik was Marcel Demulder heel erg
dankbaar voor zijn inbreng in de zaak en toch bleven een paar zaken aan mijn
hart knagen
1-de
manier waarop ik die duiven in mijn bezit had gekregen
2-het
ontbreken van de stambomen, want ik zou die nodig hebben om de verschillende
lijnen zuiver te kweken !
En wat deed ik ? ik besloot om Marceleen brief te schrijven om hem te bedanken
voor de goede ontvangst en de waardevolle duiven en ik zou ook de waarheid
vertellen
In die fameuze brief stelde ik ,
indien Marcel zich bedrogen achtte, ik hemde werkelijke prijs zou betalen, zij het dan in stukjes en beetjes ..
(vergeet niet dat de niet
vrienden prijs nog altijd 250 europer
stuk bedroeg )
Als laatste hulde aan Marcel geef ik nu de
integrale tekst weer van zijn antwoord daterend van 25 augustus 2001.
Later kom ik uitgebreid terug op die
uitzonderlijke duivenstam waarvan de wortels teruggaan tot in het begin van de
vorige eeuw , bij kleine boerkens, de gebroeders DELOMBAERDE
Beste vriend Roger,
Goed uw briefje ontvangen.Dank !
Ik ben zeker niet verbolgen op u,
integendeel: het streelt mijn ijdelheidte mogen zien:hoe iemand lijk u (met beperkte middelen ) toch nog
probeert om aan mijn soort duiven te geraken.
Inderdaad tot op heden was de
prijs 10000 frank . Onlangs, heel recentelijk, heb ik besloten er kompleet mee
te stoppen ik kan mijn kolonie niet meer leiden zoals het hoort ik hang
totaal af van mijn verzorger eerstdaags (bij mijn overlijden ) zullen ze hier
met die duiven op gescheept zitten ???.... ik heb het financieel aspect van de
zaak opzij gezet en heb besloten
mijn duiven te verdelen onder mijn
klanten en dit aan een gunstprijsje !
Wat ik niet had mee gerekend is :
het nieuws was nog niet helemaal bekend of ik was ze reeds besproken van links
en van rechts , en een vriend van een vrienden uw geval ondermeer k heb duiven te kort !
Wat me ten zeerste heeft getroffen
is het feit dat ge me aanbiedt60000 fr
af te betalen als ik dat wens
Ik spuw niet op geld, maar duiven
verkopen hoort er niet meer bij, momenteel is het zo : een lot duiven aan
een gunstprijsje en aan een zeer beperkte kring gegadigden .
Een soort afscheidscadeau !
Mocht de kans zich voordoen dat er om de een
of andere redennog een paar duiven
beschikbaar komen dan laat ik het u weten
Kweken op een oude stam !
Allemaal goed en wel, maar wat
blijft er uiteindelijk daar nog bruikbaars van over?
Catrysse, Delbar, Delombaerdes
enz.enz zijn in hun oorspronkelijke vorm niets meer waard
Demeyere jules, mijn vader,wist de
Delombaerdes OORDEELKUNDIG te bewaren, Door JUISTE kruisingen op de JUISTE
momentenwerden deze duiven veredeld met
al de voordelen maar ook met de nadelen eraan verbonden !
De Engelse volbloed is een afstammeling in
rechte lijn van de arabier ( 15,-1600 ) Wat de sportwaarde betreft is de
engelse volbloed nu in verre superieur aan zijn voorouder, de arabier in zijn
zuiverste vorm !
Kweken is niet zo eenvoudig !
Ik heb voor 90 % gekweekt uit duiven zonder
palmares, van edele herkomst en jonge prachtdieren in uitstekende conditie
Jaja de kwekers moeten blaken van gezondheid
en mogen kweken met mate en niet van1januari tot 31 december !!!
Hierbij nog enkele gegevens over de herkomst
van mijn duiven, kortelings zal ik proberen u iets meer papier te bezorgen maar
met dat klein briefje moet ge al een heel eind gevorderd zijn
Verontschuldig mijn gebrekkig schrift, mn
hand wil niet zo goed meer mee
Verder wens ik uw vrouw een spoedig herstel en
u wens ik het beste
WEES NIET AL TE NAIEF !
De uitbouw van eenzware fond kolonie is geen werk, het is
geen hobby , het is een kunstwerk !
Van 80 tot 90 verkocht ik geen enkele van mijn
topduiven !
In 1995 heb ik een aanbod van 500000 frank
afgeslagen voor mijn 6 eerste op san sebastian
Ik had veel waardevol materiaal,
maar dat alles op gebouwd met heel veel bloed, zweet en tranen er door heen
Enhet
beste
Marcel
Totdaar wijlen Marcel Demeyere,
commentaaroverbodig en zelfs ongepast !
Deze brief was het begin van een waardevolle
vriendschap
Ik zal je nooit vergeten, beste vriend !
maandag 24 mei 2004
CASIER ROGER
NB :van een eigenaardige en ja .. fantastische
ontwikkeling gesproken ! De 3028305/98
De blauwe San Sebastian wint op 26 /06 /04 de
1enationaal uit Bordeaux !
Van een stunt gesproken (op het ogenblik dat ik dit artikel geschreven heb
waren die nieuwe gebeurtenissen nog onbekend, daarom dit bijvoegsel )
Dat betekent voor mij dat ik een zuster bezit
van deze crack en een halfbroer van zijn moeder.Het spreekt vanzelf dat deze 2
duiven reeds aan elkaar gekoppeld werden en de afstammelingen ook in de kweek
ingeschakeld werden, met de bedoeling de oude basis Demeyere intakt te houden
met het oog op latere kruisingen ( maar dat is toekomstmuziek )
En toen kwam 1965 en ik was 18 ! ..een ongelofelijke tijd
En bij de kachel las ik oa de duivenpost een roddelkrantje in handen van een zekere Raymond Matthijs, die een kranten winkeltje uitbaatte in Oedelem ( ongeveer 15 km van onze deur) en daarnaast nog duivennieuwtjes sprokkelde en ook nog met de duiven speelde, en lang niet slecht!
Raymond dweepte met de legendarische mannen uit Moere Catrysse & Devriendt en om dat kracht bij te zetten drukte hij regelmatig het palmares af van zijn Schone Blauwen die hij gekweekt had uit dat ras
Die schone blauwen was gene gewone en ik trok mijn stoute schoenen aan en schreef een schone brief naar meneer Matthijs of het soms niet mogelijk was om eens een koppel eitjes te krijgen uit zijn crack, bijvoorbeeld als hij wepel getrokken werd, na10 dagen broeden ,en die eieren toch weggegooid zouden worden
En het ongelooflijke gebeurde ! Ik kreeg een mooie brief terug dat ik rond half april mocht komen en dat ik moest zorgen dat ik een koppel voedsterouders achter de hand had .Ik was in de 7de hemel.
En ik rond die tijd met MIJN FIETS naar Oedelem (spijtig dat ik tegen papa niet meer kan zeggen weet je t nog ? ) om die eitjes en ik was dan nog mijn weg verloren, ik zat in Knesselare , meer dan 5 km te ver! Toen ik bij Raymond belandde schudde die het hoofd, maar schreef toch de volgende week in zijn krantje dat hij mij bewonderde om mijn doorzettingsvermogen, volgens hem zou ik een heel groot kampioen worden !
Enfin, ik terug naar Dudzele, met die eitjes in mijn linkerhand , in de zak van mijn regenmantel, en met mijn andere hand mijn stuur vasthoudend (of wat dacht je ? ) Ik weet nog altijd niet hoe die eieren de tocht overleefd hebben !, maar er kwam toch een jong uit ! Een prachtige blauwe witpen, een duiver.En omdat ik het aan meneer matthijs beloofd had , vroeg ik aan vader om die blauwe witpen niet te spelen.Hij zouals kweekduif voorbestemd worden en nooit geen mand zien .
Maar pa kon het niet laten en mijn favoriet werd toch meegegeven.Resultaat: een rampvlucht in juni en mijn droom was foetsie, samen met nog een paar anderen
En toen heb ik mij , godverdomme, heel erg kwaad gemaakt .Zo n kans zou ik nooit meer krijgen!
En van dan af begon ik ons moeder te bewerken, zij moest vader overtuigen om mij mijn eigen weg te laten gaan( in die zomer begon ik ook te werken en ik kreeg ook drinkgeld van mijn loon ,dat ik braaf aan ons moe gaf, dat was heel normaal in die tijd )En ik voelde mij al een hele vent .
Ik was niet akkoord met de aanpak van vader ( generatieconflict ? )
Ik was ook niet akkoord met de manier waarop hij een hok bouwde, ik wilde meer lucht boven de duiven
Achter in de hof hadden wij een oude ruime stal staan, een rommelkot, aanleunend tegen de grote schuur van Gerard Gardin, gemaakt uit betonnen platen en staken en bedekt met galvanisé platen die betere tijden gekend hadden! En omdat ik gelezen hadover ,een hok in een hok, en de voordelen ervan (minder temperatuurschommelingen ) dacht ik daar een goede basis te vinden voor mijn plannen
Om de lezers een idee te geven: die schuur was toch zon 60 vierkante meter groot en meer dan 3 m hoog .
Hij diende vooral als opslagplaats voor brandhout, meestal van gesloopte fruitbomen uit de weide van onze vriend Gerard.Die bomen werden,met een grote boomzaag, met de hand in stukken gezaagd en gekapt en het hout diende meestal om de was af te koken en om de leuvense stoof wat aan te wakkeren, als het hard vroor !
En het mirakel gebeurde, ik kreeg toestemming om voor eigen rekening te beginnen.Eerst waren er nog wat moeilijkheden met de bond maar die waren rap opgelost, Vader zou mij zelfs helpen met de bouw van mijn eigen duivenhok Ik kon mijn oren niet geloven en mijn jongere broer , Roland zou mijn rol van soigneur overnemen ( mijn vader heeft trouwens nooit een betere helper gehad dan onze Roland ! )
Vader zou dat eens rap oplossen, maar toen hij hoorde wat mijn exacte plannen waren , moest moeder opnieuw voor tussenpersoonspelen om de gemoederen te bedaren !
Dat kereltje wil nota bene een stuk van de schuur inpalmen !!! gromde hij.Maar de soep wordt nooit zo warm gegeten als hij opgediend wordt ..
En op de scheiding van onze hof en de weide van gardin , met zicht op de velden , richtingzuid, werd mijn droom werkelijkheid ! EEN HOK IN EEN HOK !
Ik weet nog hoe ik het dak van de schuur heb hersteld, want op sommige plaatsen kon je de hemel zien wegens gaten er in geroest.
Eerst kreeg het dak een laag teer, na drogen drenkte ik sterke lappen stof in de teer en legde die op de gaten en na opnieuw drogen, een laag teer over alles en klaar was kees !
Als je weinig geld hebt word je vindingrijk !
Neem er nota van dat de achterkant van mijn hok zich in de stal bevond en ook de enige toegangtot het hok, bovendien bevond de vloer zich op 1 m boven de grond van de stal .
NOOIT HEB IK EEN BETER HOK GEHAD !
Nu was het nog uitkijken naar bewoners voor het duiven paleis, maar ik loop vooruit op de
zaken, want eerst moet ik nog het verloop van het seizoen 65 vertellen
De vroege jongen hadden ,voor dat het spel begon, reeds 10 dagengebroed met een jonge duivin en waren reeds goed opgeleerd. Ik herinner mij dat de verdeling duivers duivinnen ongeveer 50 / 50 was en dat de jonge duivinnen zouden dienst doen als weduwduivin.
En het werkte ! Ze vlogen de pannen van het dak, zelfs de donkere witpen uit de bonten vloog zijn prijzen, zijn broer was al naar de eeuwige jachtvelden verwezen wegens geen prijs kunnen vliegen ( had ik toen geweten wat ik nu weet , het zou geen waar geweest zijn !) En toen werd de donkere ziek , heel erg ziek ! Hijzat er bij als een vod en vader sprak van hem dood te doen ,ook omdat hij bovendien niet veel interesse toonde voor de jonge duivinnen en zodoende niet in het kraam paste.
Het kostte mij heel wat overredingskracht om vader er van te overtuigen de donkere te laten leven. Ik geloof dat hij zoiets grolde van als hij binnen 8 dagen niet beter is ..
En het lukte, met wat druppels Aviol rechtsteeks in de bek en wat lichte kost, opgesloten in zijn woonbak, kwam mijn beschermeling stilaan terug op zijn positieven .
Ondertussen werd het begin juli en kermis in het naburige lissewege ( ongeveer 10 min ver met de fiets ) en vader zou 6 van die jonge weduwnaars inkorven , voor de grote algemene kermisvlucht en bovendien zou hij ze dubbelen tegen de oude.
Vriend gerard vroeg of hij zot geworden was ..Maar vader had duidelijk in de mot dat zijn ploeg naar een superform aan het toegroeien was !
Dus ik met de fiets naar Lissewege waar men aan de inkorvingstafel nogalverbaasd deed over het feit datikdie 6 jongen voor alles moest zetten, ook bij de oude !
zijt ge wel zeker ? klonk de vraag. Jaja ,ik was zeker
En aldus geschiede. En die bewuste zondagmorgen toen vader zijn constateurnaar het hok bracht, zag en hoorde hij dat het toestel allesbehalve behoorlijk liep. PANIEK !!Ik moest direkt de fiets op, naar Lissewege om een andere constateur, een half uur voor dat de duiven moesten vallen.
in t schuim en in t zweet zoals ze dat hier zeggen ! Het was rijden als een gek om op tijd terug te zijn, en het was dan ook een dubbeltje op zijn kant, want toen ik ons straatje binnen reed stond vader mij in alle staten op te wachten, want er waren al een paar stuks hun ereronde aan het maken !Na wat geharrewar en gevloek, werden de ringen ,toch nog ,zonder al te veel verlies in de constateur gedeponeerd en de rest van het peloton liet ook niet lang op zich wachten . Hetresultaat?GANS DE PRIJSKAMP ! alle eerste series bij de jongeen de oude en al het poelegeld !
heb je t nu gezien ? zei vader triomfantelijk tegen vriend Gerard, maar Gerard liet zich niet doen en replikeerde dat hij met die jongen niet veel prijzen zou spelen het jaar daarop
Het moet gezegd, die gasten hadden op het einde van het seizoen een indrukwekkend palmares en vader liet zich daardoor verblinden. Ondertussen was ik aan het uitzien naar bewoners voor mijn eigen hok en de omstandigheden hebben mij surieus geholpen want vader zou de 4 beste overhouden (meer plaats was er niet op het hok der oude )
In het begin van augustus werd, mijn favoriet, de donkere witpen ook opnieuw in de dans gebracht en op zijn 2de vlucht klopte hij al zijn collega s weduwnaars ! En wat meer is, Ik zag hem van ver komen en sprinten en wringen dat die duif deed , en een allure dat die duif had , ongelooflijk!
Ik weet nog dat ik tegen vader zei : dat wordt een hele goeie maar vader haalde de schouders op en zei zou je hem graag hebben ,misschien ? En dat moest hij nu juist geen 2 keer zeggenwant 5 minuten laterzat hij op mijn hokje van 6 woonbakken ,parmantig in de linkse bovenste bak
En vermits ik nog altijd soigneur was had ik een goed zicht op de jongen van de 2de ronde en er zatendaar een paar exemplaren tussen die mijn jong duivenmelkershart beroerden en terwijl ik naarvader luisterde, die opsomde,wie mocht blijven en wie niet, vroeg ik zo eens langs mijn neus weg wat hij met dat blauw witslag ging doen die moet ook weg zei hij
het is nochtans een schone, maar die andere (die vroege ) zijn beter ! Geziet dat van hier dat ik hem niet tegensprak en terwijl hij zijn middagmaal binnen speelde trok ik stilletjes naar het hok en u kunt het raden ,: het blauw witslag veranderde van eigenaar
Moeder had al een paar keer geroepen voor het etenwaar bleef je zo lang ? en weer langs mijn neus weg o ik heb eerst dat blauw witslag op mijn hok gestoken en totvader zei ik dat hij mij eens moest zeggen welke duivinnen er nog weg mochten ..
En zo raakte mijn hokje gevuld
Ondertussen , rond die tijd ,hing er ook nogdrama in de lucht, want het witslag die opnieuw een sterk seizoen maakte, was op een bepaalde zondag niet op het appel !
De zondag voordien had hij gemist ( de 2de keer in gans zijn carriere ) en vader zei toen altijd
pas op voor volgende week , meestal is het dan de eerste prijs
Waar hij dat vandaan had weet ik niet, misschien van een of andere toevalligheid een vaste regel gemaakt, wie zal het zeggen, maar feit is dat het niet klopt. Trouwens na 50 jaar duivensport zeg ik er zijn geen zekerheden !
De enige zekerheid is deze :de prijzen worden altijd verdeeld, hoe slecht het soms ook gaat
En als ze schoon zitten en je hebt er alles voor gedaan dan mag je iets verwachten ,
maar zeker ben je nooit !
Dus miste het Witslag 2 maal op rij ! Toen hij s middags nog niet thuis was begon vader te panikeren en alle heiligen ( ? )te aanroepen . De keren dat hij die zondagnamiddag naar het hok ging kijken zijn niet te tellen !
En eindelijk , tegen de avond , kwam het verlossend bericht, en gans de familie, wat zeg ik? , gans het gebuurte, slaakte een zucht van verlichting.Het witslag was thuis !!!!!
En vader zwoer dure eden. Hij zou nooit meer gespeeld worden, hij zou verhuizen naar het zolderkeen tot kweker gebombardeerd worden !
Dat was de situatie op het eind van 1965
En in die winter die daarop volgde ontstond er een zekere rivaliteit.Er werd van weerskanten wat uitgedaagd .
Vader waande zich sterk met zijn bewezen cracks op het weduwnaarshok en ik liet mij niet onbetuigd en zei dat gerard gelijk zou krijgen
In onze hoek was het prettig met de duiven spelen . 6-7 liefhebbers op een hoop! De zondagmorgen was het volle bak.Ambiance, spanning, rivaliteit en o zo veel gemeende vriendschap, .. verbroederen na de strijd !
Onze hoek werd door de rest van het dorp de dulle hoek genoemd omdat de eerste duiven die arriveerden , 9 keer op de 10 voor iemand van ons bestemd waren !
Ik zat helemaal vooraan en bijgevolg kon ik niet zien wat er achter mij gebeurde.
Maar ik had er iets op gevonden.In de oostkant van mijn hok had ik ook wat glas zitten, wegens de niet onbelangrijke ochtendzon, en met wat knutselwerk, had ik daar een open draaiend raampje in aangebracht, en als ik daar mijne kop door stak had ik een prachtig gezicht op de duiven accomodaties vande beruchte dulle hoek
Kwestie van te kunnen zienwat er bij de tegenstrevers gebeurde ..
En de 2de zondag van april van 1966, de openingsvlucht gaf de donkere een -witpenuit de bontenvan 54 iedereen het nakijken en dedulle hoek keek verbaasd toe,Mijn vader nog het meest van al !
Het merkwaardige is dat die duif ondertussen omgedoopt totde schurk wegens zijn slecht karakter, nooit schoon zat, nooit rond,
Ik had hem de zaterdag nog getoond aan vader en diezei als je daar mee prijs gaat spelen .???.
Maar die bewuste zondag stak ik triomfantelijk mijn kopke door het zijraampje om de geklopten te zien arriveren en ik kon ook recht in het weduwnaarskot van vader kijken, een 50-tal meter achter mij
Om een lang verhaal kort te maken ..
De schurk (die nonkel moest zeggen tegen het witslag ) won in zijn loopbaan 43 prijzen met3 eerste en 17 keer in de eerste 10 ( wat volgens mij toch niet slecht is ).Op de eerste zondag van augustus, Dudzele kermis, won wijlen Albriek Tavernier de eerste prijs met 5min vooruit ende schurk en het blauw witslag waren respectievelijk 2de en 3demet alle eerste series ! !! Het was zon ouderwetse zondag met keihard duivenweer !
En die vroege weduwnaars van 65 hebben nooit nog papier geraakt !!!!
Ik denk nu nog altijd dat de schurk chance gehad heeft dat hij ziek geworden is in zijn geboortejaar, anders had vader hem OOK kapot gespeeld !
Enkele weken terug lees ik in artikels over gerenomeerde kampioenen (oa vanhove uyterhoeven en de houbens ) dat men met de vroege jongen de nationaals speelt, zeg maar terroriseert , ende 2de&3de ronde is de leverancier van de jaarlingen voor volgend jaar !
En terwijl ik dat lees denk ik: groot gelijk want met die uitgeperste jongen zult ge niet veel pottenmeer breken ! Ik heb zelfs bedenkingen over de kweekwaarde van dergelijke duiven
Als ik mocht kiezen tusseneen oude crack van 8 10 jaar oud en een jonge uitgeperste , geforceerde duif die bvb 3 nationaals per 10 tal vloog. Ik zou de oude kiezen. ZEKER WETEN !
De lezer kan er zijn lessen uit trekken !
Tot slot een paar fotos
Foto 1 toont ongeveer wat ik zag toen ik ,door mijn raampje keek, achter mij
Helemaal links, waar je die lage cypressen ziet, voor mijn thans gerestaureerde geboortehuis, stond het weduwnaarskot van vader.In het midden van de foto zie je het onnoozele hokje van raf verschaeve (het staat er nog altijd en het is meer dan 40 jaar oud ! ) en rechts achter de bomen de duivenzolder van gerard gardin
Foto 2 toont wat overblijft van mijn duivenpaleis anno 2004 , naast de oude schuur van gardin zie je debetonnen staken waar mijn invliegramen in verwerkt waren.
40 jaargeleden was dit een klein, groen paradijs,( mijn paradijs !) van koetjes en slootjes en hazen en konijnen enkraaivisjes (stekelbaarsjes )
allemaal verdwenen, in naam van de vooruitgang , ARM VLAANDEREN !
In 1964 programmeerde het noordoost verscheidene dourdans op het vluchtschema
Vader nam daar ook aan deel en ook daar schitterde het witslag.Hij won echter geen eerste meer, maar hij trad dan ook tegen het kruim van de halve fondspelers, uit de kuststreek , in de arena. Niettemin won hij ook daar dikwijls in de eerste 10 !en een keer was het bijna raak, maar wegens het nemen van een extra ereronde verloor hij de eerste prijs tegen Van Parys uit Moerkerke op een paar seconden !
hij heeft dat nu nog nooit gedaan grolde vader en hij keek heel erg sip, want verliezen, daar kon hij niet goed tegen !
In de 2de helft van dat seizoen ging vader in de nieuwe colibri te Brugge spelen .Hij keerde het Noordoost de rug toe, dit wegens een of andere onenigheid, de juiste toedracht ben ik vergeten, en daar had hij af te rekenen met de meest gerennomeerde vitesse spelers uit de streekIk wil jullie enkele namen niet onthouden :de gebroeders Meulebrouck, de Callants, Gerard en Julien dhoest ,René vd capelle,Andre en Raymond Jacobus, Adolf VD Kerckhove enz .
Op de 1de vlucht vloog het witslag al de eerste en vader dacht al dat we terug vertrokken waren voor een nieuwe reeks overwinningen, maar tegen voornoemde mannen was het kwaad
kersen eten !
Het zou duren tot met de sluitingsvlucht vooraleer hij zijn 14de overwinning zou behalen !
In de winter van dat jaar zat vader iets uit te broeden.Hij had mij reeds dikwijls het verhaal verteld over zijn broer menten nonkel Firmin, mijn peter, die reeds in de jaren 30, het toen verboden weduwschapspel beoefende.Zijn vrienden , de gebroeders Brackx, hadden dit systeem ontdekt ergens in de streek van Luik en het zou ook in Dudzele toegepast worden !
Mijn familie is er al altijd voor gekend geweest om vooruit te zijn in die zaken ..!
Vissen, vogels vangen,(spreeuwen ) stropen en pensejagen (uit noodzaak wegens veel mondjes te vullen ) en mijn vader en zijn oudste broer hadden er het grootste plezier in iets te doen wat ze niet mochten doen, maw bijvoorbeeld de garde-chasse om de tuin leiden !
En dat was met het verboden weduwschapspel niet anders.Er werden daar grondige controles op uitgevoerd en al wie uitblonk op de prijskampen kreeg dus bezoek !
Maar mijn peter had er iets op gevonden, een variante !
Tegen dat de controleurs kwamen zat de duiver in kwestie met een groot jong !Niets aan de hand.Menten beoefende het toegelaten nestspel, maar eigenlijk was het weduwschap met een groot jong, en het werd nog wat gerokken door het jong in kwestie regelmatig te verkleinen .Je moet er maar op komen !!!
En daarop zat vader, naast onze leuvense stoof, die bewuste winter te broeden !
Men moet weten dat bijna iedereen in die tijd pas met lichtmis koppelde, wegens het accent op het spel met de oude duiven !
De eerste jonge duivenvluchten stonden pas rond half juni op het programma.
En toen zijn plannen vaste gestalte gekregen hadden (zijn besluit stond reeds vast ) ging hij eens tinten bij vriend Gerard Gardin om te horen wat die er van dacht .
Wat was de bedoeling ?
Vroege jongen kweken en er weduwschap mee spelen !
allez jong , zijde zot ? vroeg Gerard aan vader vroege jongen, ge zijt daar niets mee, als ge een harde winter treft zult ge er meer dan de helft mogen van weggooien, die niet willen opgroeien en met de rest zult ge de broek van uw gat spelen .Ge zult het wel zien ! Zeg dat Gardin het gezegd heeft !
Gerard was dus tegen, dat was duidelijk en juist dat was voor vader de stimulans om er toch mee door te gaan, want hij was een echte driekop (stijfkop ) zoals ze in Brugge zeggen .
En dus togen wij opnieuw aan de slag met hamer en zaag !
Er zou een eind verder in de hof een nieuw (? ) hok opgetrokken worden en vader
schooide links en rechts materiaal voor dat hok.Van zijn baas kreeg hij een ganse remorque oude ramen en deuren, persoonlijk door camieltje thuis gebracht , en hij moet nog ergens aan oude treinbils geraakt zijn ook .
en met dat materiaal werd een hok opgetrokken van ongeveer 5 meter lang, verdeeld in 2/3 & 1/3, en die ene derde zou dienen voor het experiment !
Eronder werd zelfs een voliere voorzien voor de weduwduivinnen, Wat een luxe !
Rond die tijd liet vader mij meer en meer vrij spel op het duivenhok.Ik wilde wel wat meer doen, dan het vuile werk en ondertussen was ik al goed belezen ook ! En soms sloeg ik mijne snabbel in de conversatie ( ? ) in het duivenlokaal maar ik werd uit gelachen om de nieuwe theorien die ik verkondigde en toen zei ik stilletjes in mijn eigen wacht maar mannekens .
Vader had een broertje dood aan lezen, hij was een man van de praktijk, en het gebeurde vaak dat hij mij vroeg om iets voor te lezen want dat was veel minder vermoeiend !!In elk geval was ik baas op het kweekhok. Ik herinner mij nog dat hij eens thuiskwam van zijn werk en sprak van de kwekers te koppelen dat ik zei die zijn al lang gekoppeld ! ik volgde toen vakschool en de woensdagnamiddag was ik vrij en ik kon aan de drang niet weerstaan !
Er was wel wat gekibbel over de samenstelling van de koppels, maar het viel nogal mee, ik denk dat hij besefte dat ik niet eeuwig de rol van knecht op mij zou nemen, ik was immers de zoon van mijn vader, en voor ingewijden wil dat heel wat zeggen !!
En sinds die dag was ik dus baas op t kweekkot, maar alleen daar hé !
En het was voor mij telkens een ongelofelijk genoegen om die nieuwe koppels samen te stellen met een herte vol verwachtingen en dat heb ik nog altijd.Het heeft iets van een kermis, ontwaken uit een winterslaap, een vers duivenseizoen die wenkt in de verte . En als het koud is hoort daar een druppel bij en als het niet koud is vinden we wel iets uit ( bvb zeer in je tanden .. )
Ik moet hier alleszins vermelden, en het is van belang dat te doen , dat wij in die winter ook een fameus (nou ja ) cadeau kregen van vriend Gerard Gardin .DE BONTEN VAN 54 ! die dat jaar nog op 10-jarige leeftijd een eerste prijs gewonnen had op Breteuil !
De Bonten van Gardin, de Impanis van mijn peter, en het witslag van 61, zijn ongetwijfeld de drie beste duiven die ooit in ons dorp vlogen !
De bonten heette oorspronkelijk de Eernegem hij was bij Gerard als jong binnen gelopen afkomstig van een liefhebber uit Eernegem, vandaar maar omdat hij een zwart bonte was zei iedereen de bonten van Gardin
Ik herinner mij nog heel goed dat wij samen met de Bonten een gele briefkaart kregen van die Eernegemse liefhebber afkomstig waarop verklaard werd dat Gerard die duif mocht houden en het eigendomsbewijs werd nooit bekomen
Ik was in mijn nopjes met die oude rakker ,die tussen haakjes ,nog nooit een treffelijk jong op de wereld gebracht had !
Ondanks het gepruttel van va der heb ik hem ondergebracht in een voliere voor hem alleen, onder het weduwnaarshok, het vroegere kippenhok, dat overgebracht werd naar achter in de hof .
Onthou goed dat ik hem gekoppeld heb aan de nestzuster van het witslag 61 ondanks het protest van vader, die het zonde vond ,om die schone duivin aan dat scharminkel te koppelen
Onthou ook dat ik toen reeds met vage plannen rond liep om mijn eigen baas te zijn (op duivengebied wel te verstaan )
In mijn hart was ik het min of meer eens met Gerard over die kwestie van die vroege jongen,
Ik had er over gelezen en wat volgens mij (toen al ) vast stond, was ,dat dergelijke jongen, zo intens en geforceerd gespeeld niets meer waard zouden zijn als oude duif !
Men moet weten dat toen nog het accent op het spel met de oude werd gelegd, De eerste schuchtere vluchten voor jonge duiven, vonden pas plaats midden juni !!
En onder het timmeren door probeerde ik dat aan vader zijn verstand te brengen, maar er was geen zalf aan te strijken !
ge moet gij achter Gardin niet luisteren, hij peinst dat hij alles weet, maar ik ga het eens bewijzen, ge zult het wel zien !
Ondertussen hadden we nog maar één bruikbare duiver uit het witslag 61 gekweekt de Sproete een heel mooie duif, maar hij had bijlange niet de capaciteiten van zijn vader ,zo ongeveer het verschil tussen Eddy & Axel Merkx.
Nu , in elk geval, toen het surieus begon te winteren was het buitenwerk van het nieuwe hok zo goed als gedaan en wij waren naarstig bezig aan het kweken van de aanstaande bewoners
En de bonten , mijn lievelingsduif, kweekte in de voliere, terwijl het vroor dat het kraakte , 2 prachtige jongen op.
Een blauwe en een donkere met één witte pen, de laatste.(10 de)
Toen de gespeende jongen enkele dagen op hun nieuw hok vertoefden moest Gardin toch eens komen kijken naar de jongen uit zijn bonten.
Ik was er bij en ik zei die donkere zal de beste zijn !
De 2 oude belgen schudden meewarig het hoofd bij zoveel onkunde en het moet gezegd : de donkere had eigenlijk niet veel om fier op te zijn, behalve een prachtige vleugel, en voor de rest, slappe spieren, een flauwe rug (eigenlijk had hij geen rug ! ) en een fijne duivinnekop !
Maar hij had iets wat ik alleen zag, en dat was PERSOONLIJKHEID
Ik had ze elke dag verzorgd en zien opgroeien en bestudeerd en ik was er van overtuigd dat die donkere witpen een heel goede zou worden
Om dit artikel af te sluiten een unieke foto!
U ziet mijn vader met mijn jongste broer patrick ,en patrick draagt in zijn armen de bonten van 54
Op de achtergrond ziet u ons schamel huisje en de schamele duivenzolder.Wat u niet kunt zien is het weduwnaarskot dat zich rechts naast de foto bevond
Bemerk de lachende gezichten waarvan het geluk afstraalt. Het was een mooie tijd .
Wat u hier ziet is een foto van een relekwie. Genomen met een kodakske gewonnen op de foor. Een foto van slechte kwaliteit maar voor mij van goudwaarde Het is al wat overblijft van HET WITSLAG VAN 61.......