 |
|
|
| populaire geloofshandleiding |
|
|
| 24-03-2007 |
 |
2.4.4 Hoe nodig het is om de nieuwe levenshouding te tonen, door zonden los te laten
(gedachte)
Overwegingen:
â? laat de zonde los van ontucht in de geestelijke en stoffelijke wereld (2.4.4.1);
â? laat de zonde los van het net zo zijn als ieder ander: de wereldgelijkvormigheid (2.4.4.2);
â? laat de zonde los van de zelfingenomenheid (2.4.4.3);
â? laat de zonde los van de geestelijke luiheid (2.4.4.4).
2.4.4.1 Laat de zonde los van ontucht in de geestelijke en stoffelijke wereld
âHun daden gedogen niet, dat zij zich bekeren tot God. Want: een geest van ontucht woont in hen en de Here kennen ze niet. De hoogmoed van Israí«l getuigt openlijk tegen henâ? (Hos. 5:4,5).
Het volk, waarvan hier gesproken wordt, kon zich niet bekeren. Het zat er niet in en het kwam er niet uit. In een enkel geval was het misschien iets anders. Dan zat het er wel in, maar het kon er niet uitkomen, als er geen duidelijke verandering van levenswijze kwam. Die levenswijze was een afdoende blokkade. Ze kwamen er niet door, als ze er al door wilden komen. Wat was er dan toch aan de hand, wat versperde zo onverbiddelijk de weg? Het kenwoord van de barrií¨re was: ontucht. Nu zal iedereen onwillekeurig allereerst denken aan toestanden op seksueel gebied. Dat zal ook wel; maar er was meer; er was sprake van occulte zonden. Uit het tekstverband valt op te maken, dat dit volk ontrouw was geworden aan God, bij Wien het eigenlijk hoorde, met Wien het zo te zeggen getrouwd was (Jes. 54:5). Het was van de goede echtgenoot vervreemd en had zich afgegeven met de duivel. Zo hadden deze mensen geestelijk ontucht gepleegd. En ja, wie met pek omgaat, wordt ermee besmet (1 Cor. 15:33). Ze kregen door de omgang met iemand, zo hoogmoedig als de duivel (Jes. 14:14), een beslissende tik van zijn hoogmoed mee.
Laten wij eerst dit obstakel eens bekijken in zijn ergste verschijningsvorm. Nog niet eens de allerergste, satanskerken en dat soort zaken. Daarvan weet ik zelf maar bij gerucht. En, al wist ik er alles van, wat voor nut zou het ons brengen als wij de meest gruwelijke, demonische diepten uit nieuwsgierigheid zouden willen verkennen (Op. 2:24). Nee, met 'ergste verschijningsvorm' bedoel ik het gewone huis-, tuin- en keukenoccultisme, niet de uitwassen daar nog weer van. Ik doe maar een oppervlakkige greep, raak niet één procent aan van wat er op dit uitgebreide gebied mogelijk is. Occultisme is een verzamelnaam voor allerlei vormen van bewust of onbewust contact zoeken met de onzichtbare wereld, maar niet via Jezus, op de manier, zoals dat in de bijbel wordt uitgelegd. Ik noem:
â? het prevelen van uw 'mantra', een misschien wel duurgekocht toverwoord;
â? de chaos, die de groepstherapie bij de goeroe in uw brein achterliet;
â? de puinhoop na de sensivity training. Al uw gevoelens waren blootgewoeld, al uw verdringingen waren naar de buitenkant van uw bewustzijn gebracht: en toen was er geen opvang;
â? uw nog niet overwonnen ontreddering als gevolg van besmetting door transcendente meditatie;
â? uw yoga tic, u ying yang complexen, heel die quasi geleerde ballast van de zen-meditatie;
â? uwâ¦
Wel, zult u zeggen: is dat gewoon huis-, tuin- en keukenspul? Ik dacht, dat er een opsomming zou komen van⦠Nee, zorgt u daar zelf maar voor; men verwijt mij toch al langdradigheid en wijdlopigheid. Ik ga dat beeld (die image), niet nog eens versterken. Slécht dat obstakel. Roep over al die duivelskunsten de naam van Jezus uit (Mark. 16:17). Zo zult u kunnen loslaten en merken, dat u zelf ook losgelaten wordt en ook in dit opzicht vrij komt van de boze weg.
Nu gaan we de hindernis bekijken in een wat minder erge verschijningsvorm daarvan.
Wanneer u helemaal bezeten bent van uw interesse voor â? bijvoorbeeld â? wetenschap, vliegende schotels, sport, politiek⦠er bestaat eenvoudig niets anders voor u⦠dan geeft u de voorkeur aan één van de 'goden', die de duivel naar voren schuift. Hij doet dat om voor u de weg naar de enig ware God te blokkeren.
Politiek kan u meedogenloos voor het heil afsluiten. Er zijn mensen, die heel erg wit-zwart denken. Er zijn twee werelden voor hen:
â? die van de witte, progressieve, linkse, eerlijke krachten;
â? en die van de zwarte, reactionaire, rechtse, achterbakse krachten.
Nu denkt u, dat ik mij op glad ijs waag; dat is wel zo, maar ik blijf er maar even, en dan nog aan de kant: 'k zal me heus geen buil vallen. Daar zit zo'n gepolariseerde⦠in een evangelisatietent⦠kijkt gehinderd om zich heen⦠wat ontwikkelen die christenen een actie. Een tegenvaller eigenlijk, want je dacht, dat althans het geloof een aflopende zaak was; en wat een jeugd! Kijk nou uit; daar komt er nog één naar je toe ook. Wat krijgen we nou? Hí¨, hí¨, dat kan er nou nog net bij: jij wijst altijd iedereen de weg; ongehoord, dat iemand maar denkt, jou iets te kunnen leren. Het gesprek is geen gesprek; een muur van pantserglas scheidt de partners. De volgeling van Jezus probeert oprecht, iets voor de ander te berekenen. Die ander heeft voor het kind van God al een hokje klaar, vuurt zijn slimme vraagjes af om voor zichzelf zekerheid te krijgen. Later stelt hij voldaan vast:
â? die meid hoorde bij de 'zwarten'; toen ik vroeg, hoe ze over de onderdrukking in Zuid-Amerika dacht, vroeg zij, hoe het met de onderdrukking van mijn ziel zat; ze had vast iets te verbergen, dat ze zoiets afleidends zei;
â? en reactionair, dat die griet was! Ik zei, dat ze tegen de kerncentrales moest zijn. Weet je, wat ze antwoordde: âDoor Jezus heb ik zo veel om voor te zijn; ik heb geen tijd, om ergens tegen te zijnâ¦â?;
â? en rechts!! Ik vroeg haar op de man af, bij welke partij ze was, welke lijstaanvoerder ze koos en wat ze verwachtte: Een kwallig antwoord: âIk ben bij de partij van de kneusjes. Jezus is de lijstaanvoerder. Niet ik kies Hem maar Hij kiest mij (Joh. 15:16). Ik verwacht van Hem, dat Hij mij heel maakt (Joh. 15:16)â?. Nou, als de mensen niet ronduit zeggen, dat ze links zijn, dan zijn ze rechts;
â? achterbaks schepsel! Niet geí«ngageerd of toch weer wel? Van een andere wereld. Toch wist ze veel. Ze zei zelfs dingen over mij persoonlijk, die ze eigenlijk niet kon weten. Vreemd, heel vreemd. Maar: die invalshoek hí¨â¦ zo anders. Kijk, waar ik van houd, zijn eerlijke leuzen: âAmerikaanse schurkenâ?. Dat gedoe van: âDe kapitalistische en de Leninistische-Marxistische wereld: allebei hebben ze Jezus nodigâ?. 't Komt zo stiekem op me over, weet je wel.
Wat is er nu gebeurd? Deze man zit zo vastgebakken aan zijn maatschappijbeschouwing, hij is zo in de greep van zijn god, hij vrijt zijn onvruchtbare ideeí«n zo op, dat het een verschansing wordt, die opgeruimd moet worden. Gelukkig kan die schans opgeruimd worden (2 Cor. 10:5). Dan maakt hij kennis met de vruchtbare liefde van goed en tot God (Joh. 15:5).
Moet ik nu ook nog over seksuele misstanden spreken? âHí¨ ja!â? zullen sommigen zeggen, âdan wordt het pas leuk!â?
Ik doe het niet; veel te uitgebreid; later misschien wel eens. Alleen dit: als een man zijn vrouw laat zitten en met een ander gaat samenwonen, doet hij iets, dat zeer tegen Gods bedoelingen ingaat (Mal. 2:16). Ook zo iemand staat door zijn daden zijn bekering dan is in de weg. Nu hij eenmaal is bezweken, is er gevaar, dat een geest van ontucht hem voortjaagt van vrouw tot vrouw en weg van de Heer. In de naam van Jezus kan ook die macht van ontucht bestreden worden. Ga die moeilijke weg, als het u raakt. Waarom zou u eens in steriele hoogmoed zeggen, voor u wegglijdt in de dood: âIk ben altijd van God weggelopen, ik pas ervoor om als een bange hond naar Hem terug te kruipenâ?.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
