Noodkreet van een bange blanke gefrustreerde man
Ja , ik ben een bange blanke man , niet zozeer voor het onbekende , maar eerder voor het bekende. Als ik flaneer door de stadsbuurt, de wijk waar ik als tiener ruim 40 jaar geleden mijn jeugd doorbracht, bloedt mijn hart om te zien hoe een ooit gezellige volksbuurt in enkele decennia tijd verworden is tot een semi-islamitische enclave waar djellabas, hoofddoeken en andere exotische uitingen van cultuurbehoud het straatbeeld domineren.
En ja , ik ben een bange blanke man, als ik in gedachten diezelfde voorbije periode naar de toekomst extrapoleer , rekeninghoudend met de explosieve reproductiedrang, het hoge geboortecijfer van diezelfde bevolkingsgroep waarvan sprake , dan overvalt me de angst dat nav die demografische verschuiving, en uit het onvermijdelijk numeriek overwicht als gevolg, ooit een charismatisch figuur zal opstaan die mbv de hem gemandateerde parlementaire instrumenten onze huidige westerse samenleving en democratische instellingen op haar grondvesten zal doen daveren. Al ruim 20 jaar lang doen de bestuursverantwoordelijke progressieve krachten in dit land , ons met een uiterst roekeloos immigratiebeleid (het soepelste ter wereld) geloven dat een multiculturele samenleving een onvermijdelijke en ideale evolutie is, en wanneer naar aanleiding daarvan de confrontaties (lees criminaliteit) en culturele conflicten toeslaan, wordt door diezelfde groep heel laconiek meegedeeld dat we met het multicultureel gegeven maar moeten leren leven.
Het is nu precies 5 jaar geleden dat ik na een carrière van 25 jaar PVV/VLD kiezer , na een weloverwogen periode van bezinning , de kaart van het Vlaams Blok / Vlaams Belang trok . Een open brief met motivering van mijn beslissing aan de toenmalige VLD voorzitter Karel De Gucht , resulteerde in een inhoudsloos en clichématig antwoord, dat , mogelijk door beloftevolle verkiezingsresultaten geïnspireerde hoogmoed , de indruk van een algehele desinteresse gaf. Zijn houding leek, aan de hand van de huidige pollresultaten, achteraf bekeken toch niet zo verstandig en lucratief te zijn. Maar goed , ook ik verweet in een vorig leven samen in koor met de zelfbenoemde nobele redders van onze democratie Vlaams Blokkers als onverdraagzaam en verzuurd. De maatschappelijke realiteit verplichtte me helaas tot andere inzichten, alleen idioten en debielen veranderen nooit van mening. Wetende dat het migratieprobleem niet onze enige bekommernis moet zijn , mag ook niet vergeten worden dat zonder coherent maatschappelijk weefsel waarin profitariaat kordaat wordt bestreden, alle andere politieke impulsen een dode letter blijven. Een samenleving waarin een autochtone bevolking brutaal en op een overrompelende manier wordt gedwongen om met een conflictoire en integreer-onwillige dominante geloofscultuur om te gaan, rebelleert vroeg of laat. En daar sta je dan als staat met je uitmuntend en evenwichtig sociaal / economisch model.
Ja, ik ben een blanke gefrustreerde man, wanneer ik zie hoe een politieke partij die dat groeiend burgerlijk ongenoegen op een democratische manier kanaliseert wordt belaagd met subtiele , dan weer uitgesproken media-demonisering , juridische klachten en politieke veroordelingen allerlei. Nooit , tenzij aan marginalen en extremisten (dat past dan weer in het georkestreerde ridiculiserende plaatje) , wordt openlijk aan het doorsnee VB-electoraat gevraagd wat het motief of werkelijke reden van hun politieke keuze dan wel is. Integendeel, collectief met haar mandatarissen worden zij op datzelfde hoopje van mestkevers, uitschot , fascisten , racisten , enz. (geen naam is te vies) geworpen, terwijl samen met mij het merendeel ervan alleen maar uitermate dankbaar is voor de inspanningen van ouders /voorouders, en de geërfde cultuur en maatschappij in al haar aspecten wenst te behoeden. Natuurlijk zitten er racisten en fascisten bij het Vlaams Belang, net zoals er ook marxisten en communisten bij kiezers en politici van linkse signatuur te vinden zijn, en mag het even gezegd dat communisten zich in een niet zo ver verleden ook bezondigden aan asociale en onaanvaardbare praktijken. Dat media blind blijven en zich in stilte verhullen voor dat laatste , is voor mij dan ook een vorm van staatsgreep op zich. Uiteraard ga ik niet akkoord met alle programmapunten van mijn partij , maar welke kiezer kan dat wel zeggen ? Zo hoeft voor mij ook niet direct België te worden opgedoekt. Maar de ideologische en weerspannige houding van onze Waalse partijen (en ook sommige Vlaamse) ten aanzien van justitie, immigratie , sociaal misbruik en ander economische en sociologische vraagstukken, laat niet veel ruimte voor dialoog. Een partij die werklozen & immigranten als kiesvee en machtshefboom beschouwt, motiveer je niet zo direct tot bv het verstrengen van werkloosheidskader of immigratie- en asielprocedures, zeker niet wanneer je weet dat door de verdeeldheid en het daaruit resulterende gebrek aan daadkracht van de traditionele Vlaamse partijen , wij Vlamingen gewillig en tot in de oneindigheid de facturatie ervan blijven boeken.
En ja , ik ben een bange blanke gefrustreerde man ,die, om het in beeldspraak te omschrijven, in gezelschap van meer dan 1 miljoen landgenoten onderaan de maatschappelijke boom in cordon sanitaire en onder voortdurend mediagedreun hun grote gelijk staan uit te brullen, terwijl boven hen een blinde politiek correcte meute de spreekwoordelijk tak waarop ze zitten doorzagen. Vroeg of laat krijgen wij , de verketterde extreem-rechtsen , die de tak om de bekende redenen voortijdig verlieten , het hele zootje vooralsnog op ons hoofd gedonderd.
En neen, er is geen veilige plaats weg van de boom, hij staat in mijn land, ik ben er geboren, ik wil er sterven. |