Was een drukke dag in Brussel, maar geen erg, Deze avond dan maar eens naar de politie gebeld,,op aanraden van de grafmaker. had al gebeld met een schepen van Opwijk, goeie vriend,maar die wist me te vertellen dat er vandalen aan het werk geweest waren en dat ze er dan niets konden aan doen, dus,,, ,,tijdje geleden op het kerkhof, het graf van mijn ouders wat bloemen gaan zetten en tot mijn spijt zie ik dat de vaas die erop staat stuk is,, wie doet nu zoiets?? Hebben de mensen nu geen fatsoen of respect meer voor elkaar, precies niet en dat op alle vlakken,, Ik ga me niet meer laten doen en als er zich feiten voordoen wanneer ik vind dat het niet meer kan ga ik verder, normaal ben ik zo niet, maar de mensen maken je harder in deze harde wereld. Waarom toch??
De plattegrond van ons leven kent vele straten. Zoals in elke stad zijn er in ons leven prettige en minder prettige. Er zijn brede straten die goed verlicht zijn, waar mooie bomen staan. Hier leven we vreedzaam met elkaar, ons bewust van de schoonheid van het leven. Er zijn uitbundige boulevards waar muziek speelt en waar wij plezier met elkaar maken. Er zijn keurige straten die een beetje saai zijn. In die straat zijn we op onszelf en 'zien' de anderen niet echt. En er zijn duistere steegjes waarvan we - als we aan het begin ervan staan - de obstakels en gaten niet kunnen zien. In deze straten voelen wij ons niet veilig. Misschien zijn we zelfs heel erg bang. Maar net als een kind, dat de gevaren van bepaalde straten nog niet kent, gaan we ze soms toch in. En net als een kind leren we ze in een later stadium van ons leven vermijden. Leven is leren.
Soms overdenk ik in mijn bed, wat het leven eigenlijk is, over geluk, pijn en verdriet en alles wat ik mis. Maar je ervaring maakt je sterk, en je toekomst wordt bepaald, door wat je vandaag beleeft, en uit je leven haalt.
Denk goed na over wat je wilt, en bepaal je nieuwe doelen, als je verleden kunt vergeten, dan kun je echt weer voelen. Wees oprecht en eerlijk voor jezelf, en in het algemeen, verplaats je in gevoelens van mensen om je heen.
Leer je grenzen te bewaken, en durf anders te zijn, je aan principes houden, geen water bij de wijn. Je werkelijke kracht, om gelukkig te kunnen leven, is niet bang of boos te blijven, maar berusten of vergeven.
Leer als je geluk wilt vinden, al heb je nog zo'n pijn, alsof je nooit gekwetst bent, weer verliefd te kunnen zijn. Al heb je nu veel zorgen, hou de toekomst in je hoofd, en zie dat alles mogelijk is, als je er maar in gelooft.
Wat is het fijn als iemand aan je denkt Wat is het fijn als iemand zegt, "Ik hou van jou" Wat is het fijn als je maar een lief woord van iemand krijgt Wat is het fijn als iemand je een kleine attentie geeft Wat is het fijn om eens zomaar een smsje te krijgen,, Wat is het fijn als je een telefoontje krijgt dat echt voor jou bestemd is,,
Dat zijn soms de kleine dingen die laten zien wie om je geeft !!!
Ik heb een vriend waarmee ik kan huilen en die naar me luisterd als ik vertel over mijn verdriet en pijn. En die er altijd en overal voor mij zal zijn Iemand die samen met me lacht Ook al is de grap nog zo klein. Bij zo iemand waar je helemaal jezelf kunt zijn. Dan denk ik weleens waaraan heb ik het verdiend. Deze echte kanjer van een lieve vriend
Vandaag eens lekker uitgeslapen met ons tweetjes,, zalig eens niet alleen wakker worden. Nadat we ons klaargemaakt hebben trekken we naar tstad waar we tot bij de bakker gaan,, veel gesloten dus op zoek naar een andere. Eerst nog een lekkere koffie gaan drinken en dan naar huis waar we gezellig ontbijten, zij het al wat laat voor een ontbijt, maar na gisteren is dat niet erg. Voor de rest van de dag wat kalmpjes de zondag doorgebracht. Straks nog wat tv kijken en dan naar mijn bedje, morgen weer aan de slag in Brussel.
Ons MILLIE is vandaag al vijf maand, en alles gaat tot hier toe naar wens, ik denk wel dat ze het naar haar zin heeft bij ons,, iedere morgen op het tijdstip dat ik moet opstaan hoor ik ze al aan de deur komen miauwen, om te zeggen,, het is tijd om op te staan. Plezant !!!
Hoe kunnen twee mensen die zeggen dat ze van elkaar houden elkaar toch zoveel verdriet doen. Ik snap dit niet maar zie het elke keer weer, ik zie het verdriet in mijn ogen ondanks de zoveelste zoen. Is dit nu wat je wilt dit is toch geen echte liefde Ik wil geluk voor ons en niet deze pijn. Dit kan van de liefde nooit de bedoeling zijn. Er is geen warmte alles is kil en koud. Dat past toch niet als je echt van iemand houd.
Zoals steeds maar weer aan de kuis, was en strijk beginnen deze morgen. Na de middag bij James en dan had ik een afspraak bij mijne advocaat in Opwijk. Terug langs al mijn bekende wegskes en winkels,,Kga wat inlichtingen inwinnen, je weet nooit waarvoor het goed is. Nu vanavonond na het eten samen met Ivanka wat tv kijken,, op tijd in bed want morgen is het weer werkdag. Slaapwel iedereen.
Heel eenzaam en verlaten Zittend op een overgebleven steen Starend voor zich uit Want nu is ze voor altijd alleen
Vragende ogen, met een trieste blik Tranen rollend over haar wang Al de mannen in het groen Heel de omgeving maakt haar bang
Papa, mama, broer en zus Waar is iedereen gebleven? Zitten jullie soms verstopt onder het puin? Moet ik hier in mijn eentje leven?
Waarom is de grond zo rood? En waar zijn de huizen die er oren te staan? Waarom zit ik hier zo verlaten? Hoe komt het dat het zo is gegaan?
Bang en onzeker Haar leven en hart leeg geroofd Geen reden om nog te blijven leven Met zoveel vragen in haar hoofd
Een kind doelloos en verlaten Leeft nu in haar eentje voort Gevoelig, beschadigd en verwaarloosd En heeft nog nooit van Vrede gehoord
Nog steeds zittend op de steen Denkend hoe ze nu verder moet gaan Zoveel onbeantwoorde vragen in haar hoofd Starend naar de plek waar ooit haar huis heeft gestaan.
Het is geen Vaarwel, maar een Tot Weerziens,,,, Dit gedichtje las Ivanka voor op de begrafenis van haar pépé, mijn vader, vandaag 3 jaar geleden heeft hij ons onverwachts verlaten,,,
Iemandzoalsjij!!!
We denken aan vroeger en we voelen de pijn Waar zou je nu toch kunnen zijn En we denken aan de vele mooie momenten Die we samen met je hebben gehad Aan het leven dat we deelden Toen je nog dicht bij ons was.
En we vragen ons af Bestaat er nog iemand als jij Die ons de liefde geeft Waar elke mens voor leeft Net iemand zoals jij.
We herleven alle mooie momenten Nog vele keren per dag Steeds zien we je voor ons En wat we ook doen, je bent erbij Want je leeft voor ALTIJD in ons.
Dit en nog andere teksten las Ivanka voor , haar pépé die er ALTIJD voor haar was en die ze nu , evenals ik hard nodig heeft. Maar we weten dat je ons van ginder boven nooit zal vergeten, op al onze moeilijke momenten.
Dit lichtje zal altijd branden voor hen die me dierbaar zijn !!!
Dit is de auto waar mijn vader, de pépé van mijn dochter Ivanka haar jaren mee naar school voerde en altijd en overal klaarstond !!!
Over mijzelf
Ik ben SONIA
Ik ben een vrouw en woon in Blankenberge (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/07/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, shoppen, cinema,,,,,.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hallo,, Wie hier een berichtje wil achterlaten,,doe gerust,, je krijgt steeds een antwoordje terug !! Mvg Sonia
en uit je leven haalt.
Ik ben SONIA
