Iemand stuurde me dit gedichtje op,,, en de persoon in kwestie zal wel geweten hebben waarom denk ik !!! Bedankt alleszins om aan me te denken ?
TROOST
Geen woord kan omschrijven hoe jij je nu voelt Geen mens kan je troosten, hoe goed ook bedoelt. De woede, de angst, het grote verdriet, Een verlaten gevoel, meer is er nu niet.
Toch wil ik je zeggen; je bent niet alleen, Er staan heel veel mensen, dicht om je heen. Ze kennen je pijn en weten van je verdriet, Ze leven met je mee, ook als je het niet ziet
Een bloemetje ,, hoe kan het ook anders,, aan de milde schenkers van deze mooie foto's die gaan over de Bloemencorso in Blankenberge !!!! Bedankt !!! Ook al krijg ik er sommige foto's nog niet op,, sorry,, ik probeer nog eens !!!
Normaal zou je verwachten van een "koppel" dat ze SAMEN vanalles doen,, wel zo zit dit niet , zeker niet bij ONS,, en daar heb ik het moeilijk mee,Het is niet mijn gewoonte om dit hier op mijn blog te zetten,, maar het is me nu wel een beetje teveel, en heb ik weer maar eens mijn "BEDENKINGEN",, vroeger was ik al een "vervangmiddel" en "overschot",, maar wat er nu nog van overblijft is me de vraag. En ja dan zoek je maar ander gezelschap als ze genen tijd hebben voor jou zeker. Wat bijft er nog over van een relatie vraag ik me dan af??? Ja het zit me redelijk diep,,, het doet pijn,, als je weet dat ja altijd alles gedaan hebt en wat krijg je terug ??? Ik zeg altijd al,,,, "Het zijn de kleine dingen die het hem doen,, Vandaag dan een goeie namiddag doorgebracht met een vriendin,,, een mooie aankoop gedaan, we vonden het allebei mooi,,, maar ja,,,, Daarna nog wat bijgepraat bij een lekkere "DameBlanche",, Bedankt Isa !!!! Nog een geluk, dat ik fantastische vriendinnen heb !!! En niet te vergeten,,, je woont prachtig !!!!
Vandaag kwam EersteMinisterGuy Verhofstadt les geven te Gent,, les Politicologie,,, velen vonden het fijn om dit eens gaan bij te wonen,, maak je ook niet iedere dag mee.
Vandaag was het dan zover,,, Ivanka kon terug starten aan de Universiteit te Gent en was heel blij met de uitslag,,, het geluk kan soms klein zijn,, Ik heb hier geen woorden voor, maar ik vind haar wel een streverke,, al is het met ups en downs,, zoals bij de moeder zeker,, maar komen zal ze er wel, al zeg ik het zelf,, maar of dit voor mij zo zal evolueren,, dat is nog de vraag,, daar heb ik mijn "BEDENKINGEN" bij. En dan ben ik vandaag een trotse moeder, al zeg ik het nu eens zelf,,, al is de rest alles behalve voor mij,,, er is dan toch nog iets goeds. Hoplijk komt alles nog ooit eens goed,, maar voor jou Ivanka ,, een dikke Proficiat !!! Ook van hierboven zeggen pépé en mémé ,, Ivanka doe zo voort,,, je kan het !!!!! Ooit komt er een dag,,,,,,,,
Iemand heeft me pijn gedaan. Hij voelde zich machtig, leefde in een waan. Ik was niks, enkel een lichaam. Voelde me vies, maar was verdraagzaam.
Iemand zegt: "Het verleden doet er niet toe." Ja makkelijk hoor, maar ik heb pijn en ben zo moe. En ook al heb ik nog hard gestreden, soms kan ik alleen maar denken aan het verleden.
Iemand weet:"Het leven doet gewoon veel zeer. Soms een beetje minder, soms een beetje meer." Ik weet dat er nooit een heden zonder verleden zal zijn, maar toch zal het langzaam slijten en vermindert de pijn.
Iemand laat me voelen dat ik er mag zijn, dat ik goed ben, mooi en fijn. Dat ik niet enkel ben wat hij van me heeft gemaakt, maar een mens die gevoel heeft en een ander raakt.
Iemand laat me zien dat ik verder kan gaan, dat ik sterker wordt en beter in het leven zal staan. En die iemand geeft me weer hoop. Nu neem ik mijn leven en laat alles op zijn beloop."
Zegen mij met de innerlijke rust om de dingen die ik niet kan veranderen te accepteren, de moed om te veranderen wat ik kan en de wijsheid om het onderscheid te kunnen maken.
Een koude wind raakt voorzichtig mijn gezicht, hij laat mijn haren even zweven. Hij blaast de tranen van mijn wangen, even waren angsten weggedreven.
Een stralende zon, in de blauwe lucht, maar toch is er een koude wind. Gedachten drijven naar me toe op golven, van tranen van een klein kind.
Ik lig in het zand, mijn gezicht richting water, een trilling loopt door mijn lijf. Ik krijg kippenvel op mijn armen, en ik verstijf.
Wat gebeurt?, wil ik zeggen maar je hoort geen geluid, mijn lichaam lijkt plots gebonden. Praten en bewegen zijn uitgesloten, denken niet toegestaan, wie kan mij dan nu nog verstaan.
Eenzaam alleen, op een strand aan zee, met golven van wind, stormen van water in mijn ogen. Maar toch blijf ik lachen, ookal weet ik niet waarom, het lijkt ook allemaal zo stom.
Om daar vastgebonden te liggen en niets te kunnen, alleen omdat je je hetzelf niet wil gunnen.
Een traan biggelt over mijn wang, mijn haren slaan in mijn gzicht, en zo schrijf ik weer een eenzaam, gedicht, dat ik niet had mogen maken.
Maar
Ik voel me leeg vanbinnen en,,,,
EENZAAM
Ook al ben ik niet alleen, toch slaat de eenzaamhed toe !!! En het doet zo'n pijn
Dit lichtje zal altijd branden voor hen die me dierbaar zijn !!!
Dit is de auto waar mijn vader, de pépé van mijn dochter Ivanka haar jaren mee naar school voerde en altijd en overal klaarstond !!!
Over mijzelf
Ik ben SONIA
Ik ben een vrouw en woon in Blankenberge (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/07/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, shoppen, cinema,,,,,.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hallo,, Wie hier een berichtje wil achterlaten,,doe gerust,, je krijgt steeds een antwoordje terug !! Mvg Sonia