Gisteren maandag kwam Ivanka haar vriend speciaal af om met haar naar de dokter te gaan,,, vorige week een echo, alles leek toen nog een beetje normaal, nu is het ook min of meer in orde. Volgende maand meer zekerheid.
Daarna met ons Millie naar de dierenarts, zou gewoon een sterilisatie zijn. Vandaag dinsdag de ganse dag met schrik,,, het is maar een poesje,,, maar ze is een deel van ons geworden,,, Iets na de middag toch maar even een belleke naar de dierenarts,,, en ja het was geen gewone operatie geweest, met kunstmatige ademhaling en al de rest dat er nog bijgekomen was,, Vanavond mochten de kinderen dan Millie gaan halen,,, ze was nog o zo suf en wist niet waar te kruipen,,, alles zal nog pijn gedaan hebben,, was dan ook geen normale verdoving en al. Ze heeft dan wel toch al een beetje kunnen drinken,, nu wachten tot morgen op nog wat uitslagen van de dierenarts, die zou ons bellen .
Alles is voorgoed gedaan Als jij er klaar voor bent 'k Heb aan je zijde gestaan Mijn God, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar En daar is niet zover van hier We spreken af, ik weet niet waar En daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel Maar de tijden veranderen wel Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan Weet dat je in men hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdiend Je vocht tot aan je laatste zucht En ga, ga nu men vriend En droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht Ik weet je vindt een thuis heel gauw En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd In men hart blijf ik je trouw
Zonder jou...
En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn Maar precies daarom doet het zo'n pijn
Zonder jou...
Dit kan je op verschillende manieren opvatten,,,, ieder op de zijne.
Een jaartje is weer voorbij, maar vergeten doen we het nooit, Het is alsof het gisteren was, maar de pijn blijft.
Vandaag samen met een vriendin komen we jullie wat raad vragen en bloemetjes plaatsen en hopelijk kan je die ons geven, want we hebben het nog steeds nodig, jullie steun zou nu meer dan welkom zijn, hopelijk kan je ons die van ginder boven meegeven Het zijn de laatste tijd weer harde tijden geweest lieve ouders,,, maar we denken steeds aan jullie en hopen dat er betere tijden komen. We vergeten jullie nooit en hopen op wat goede raad en steun van ginder boven,,, Was alles maar anders verlopen,,, We hebben jullie zo nodig, niemand die mijn innerlijke verdriet ziet, maar ik probeer er door te geraken en jullie kleindochterIvankakan jullie steun ook hard gebruiken,, Als alles anders was,,,, Ik hoop op dat ene sprankeltje hoop dat hopelijk komen mag We denken aan jullie en vergeten doen we jullie nooit
Een mensenleven is zo wonderlijk, zo onbegrijpelijk. Jaar in, jaar uit, dag in dag uit beweeg je je tussen mensen en dingen.
Sommige dagen schijnt de zon en je weet niet waarom. Je bent tevreden. Je ziet de mooie en de goede kanten van het leven. Je lacht, je dankt. Je werk gaat vlot. Iedereen is vriendelijk tegen je.
Je weet niet waarom. Misschien heb je goed geslapen. Misschien heb je een goede vriend gevonden en voel je je geborgen. Je zou de tijd van vrede en diepe vreugde willen laten voortduren.
Maar ineens verandert alles weer. 't Is alsof een te hevige zon de wolken aantrekt. Er komt een soort droefheid over je, die je niet kunt verklaren. Je ziet alles weer zwart.
Je denkt dat de anderen niets meer van je moeten hebben. Je zoekt in een kleinigheid een reden om te klagen, te jammeren, jaloers te zijn en verwijten te maken. Je denkt dat dit zo zal voortgaan, dat deze stemming niet meer zal wijken.
En je weet niet waarom. Misschien ben je moe. Je weet het niet. Waarom moet het zo zijn?
Omdat de mens een stuk 'natuur' is, met lentedagen en herfstdagen, met de warmte van de zomer, en de kou van de winter.
Omdat de mens het ritme van de zee volgt; Eb en vloed. Omdat ons bestaan een voortdurende repetitie is van 'leven' en 'sterven'.
Als je dit begrijpt, kun je vol moed en vertrouwen verder, want dan weet je dat na elke nacht weer een nieuwe morgen komt. Als je dit aanvaarden kun, zul je door dit regelmatig 'op' en 'neer' steeds dieper en vreugdevoller gaan leven.
Dit lichtje zal altijd branden voor hen die me dierbaar zijn !!!
Dit is de auto waar mijn vader, de pépé van mijn dochter Ivanka haar jaren mee naar school voerde en altijd en overal klaarstond !!!
Over mijzelf
Ik ben SONIA
Ik ben een vrouw en woon in Blankenberge (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/07/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, shoppen, cinema,,,,,.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hallo,, Wie hier een berichtje wil achterlaten,,doe gerust,, je krijgt steeds een antwoordje terug !! Mvg Sonia
Virtuele gekregen rozen !!!!
Ik ben SONIA
