Er zijn al duizenden verhalen geschreven, en sommigen lijken wel op sprookjes.
Er was ooit eens een mentor, die de fakkel overnam
Geen makkelijke taak, als je weet dat een mentor een vertrouwensfunctie heeft.
De groep mindervalide, is waarschijnlijk één van de groepen die de meeste waardering en respect geniet.
Niet alleen omdat er mensen met een handicap zitten, maar omdat ze zich als gewone mens tussen de woorden begeven.
Een groep, waar achter elk woord een hart klopt.
Het hart van de groep, dat ook door onze mentor gestuurd wordt, met geduld, respect, waardering en behulpzaamheid.
Geen opzoeking of uitleg is hem teveel.
Onze groep is een voorbeeld voor alle andere groepen, dank zij onze leden en onze mentor.
Bomma rolleke en bompa bolleke, gaan zij aan zij door het leven met doorzetting en steun, die ze ook met anderen delen.
Begaan zijn met mensen, is tegenwoordig iets wat ontbreekt in onze maatschappij en onze samenleving.
De groep mindervalide, heeft dan ook een mentor om fier over te zijn.
Elke organisatie, of evenement wordt in het kleinste detail op punt gesteld, en is dan ook steeds een plezier om te beleven.
Naast het dagelijkse leven, nemen jullie de tijd die nodig is voor onze groep, en de mens achter het scherm
Jullie inzet, kan niet genoeg verwoord worden, en daarom willen we jullie ook van harte danken.
We weten wel dat woorden soms tekort schieten om alles te verwoorden, maar weet dat het recht uit ons hart komt, en dat we hopen, jullie nog jaren in ons midden te hebben.
Van alle leden MZDV
Georgia Administrator Mailgroep Mzdv
Ritepetite Lid van Mindervaliden - ziekte - deppressies - verdriet
Ram Lid bij Mindervaliden - ziekte - deppressies - verdriet
Lovely_1 lid van Mindervaliden - ziekte - deppressies - verdriet
Johan Van De Velde Lid van Mindervaliden, ziekte, depressies,verdriet
Rhenos Lid van MZDV
Johan B
heeft al enkel schilderijen geplaatst
Onze webmaster werd 21 jaar op 14 mei 2006
dank zij hem kunnen wij gebruik maken van seniorennet
Pascal nog vele jaren proficiat en veel dank
foto van Flicka creatievelingen
voor al onze moeders en grootmoeders
een gelukkige moederdag
eveneens gedenken wij ook al die lieve mama's die van ons zijn heengegaan zij zijn vandaag ook in onze gedachten
Liliane en Paul mentors
Bernardinneke Lid van de mailgroep Mzdv
Mindervaliden - ziekte - depressies - verdriet
Welkom bij bompa bolleke en bomma rolleke
Mentor Lol (Paul en Liliane)
Administrator
Georgia
Bompa Bolleke en Bomma Rolleke
deze teksten in onze blogs zijn bedoeld om de mensen louter en informarief te steunen
daarom stroken zij nier altijd aan de recentste zaken
wij danken zeker de verenigingen die ons documentatie ten dienste stellen
het is immer voor andere belangloos en zonder enige vorm van wederdienst te helpen
mochten er per toeval dan toch eens andere teksten tussen sluipen hiervoor dan onze verontschuldigingen
en bij een seintje worden deze per kerende dan wel verwijderd of de bron aangepast
Kijk ook eventjes op http://blog.seniorennet.be/mzdv
Hoi ik ben Vanda en kom me even aan jullie voorstellen.
Ondertussen ben ik al 67 jaar geworden, gehuwd met Walter, we hebben 3 kinderen en 7 lieve kleinkinderen.Tot 7 jaar terug werkte ik als sociale assistente in een instelling voor blinden. En daar doe ik nu ook nog vrijwilligerswerk. Ook doe ik al jaren het secretariaatswerk voor KVG een vereniging voor gehandicapten hier in Oost Vlaanderen. Werking bij de ziekenzorg Reizen, muziek, en filosofie zijn mijn voornaamste hobby's.
Ik zelf heb een scoliose van in mijn jeugd, maar die geeft nu een degeratie van de wervelkolom, met de nodig pijn en beperkingen. En sinds 3 jaar heb ik vezeltherapie, waarvoor ik behandeld word in UZ Maastricht
Ondertussen is de computer ook onze vertrouwde vriend geworden. via dit medium heb ik al nieuwe vrienden leren kennen.
Hallo ,ik ben ram .Een pionier van de groep mindervaliden(vroeger gehandicapten) ,samen met Georgia en enkele andere .De eerste mail van de groep mindervaliden was naar mij gericht .Ik ben 60 jaar spastich door mijn geboorte ,ik heb er leren mee leven(had geen andere keus) .Maar het aanvaarden zal ik nooit.Iedere dag ,leef ik met spierpijn en beperkingen .Volg fysio ,om mjn spieren soepel te houden .En nu komen er nog de ouderdoms kwaaltjes bij ,nog wat er bij om te leren mee leven!Mijn vrijheid is mijn auto ,fietsen lukt mij niet meer .Ben te bang om te vallen,bijna 11jaar terug is mijn man plotseling overleden .Ik ben de mama van 1zoon ,en de oma van Marco en Anouk! Groetjes van ram!
Ik ben Elisabeth, kom uit een gezin van 9 kinderen. Ben 51jaar, 26j gehuwd met Gerry (Flyboy), we hebben geen Kinderen. Heb polio (kinderverlamming), na 40j post polio gekregen. Ben afhankelijk van een rolwagen. Heb geen ouders meer en kom
Uit Vlaams Brabant, Tienen
De dag voor mijn 1e verjaardag kreeg ik Polio, beter gekend als (kinderverlamming). Ik heb kunnen lopen tot mijn 37jaar, door een domme val op 19 oktober 1997, heb ik mijn enkel van mijn slecht been volledig doorgebroken. Dus in de gips, dat voor 7 maanden. Dat was nog niet alles, op 27 december lag ik nog heerlijk te slapen toen mijn dobber man van 7 maanden oud mij aanviel in mijn bed. Mijn man was net vertrokken naar de les, maar na mijn telefoon was hij op 1;2;3 weer thuis. Hij mij naar de kliniek gebracht om te laten hechten, tussendoor is hij met de hond naar de dieren arts gereden om hem te laten inslapen. Het beestje kon er niets aan doen, had iets in het hoofd gekregen. Na 7 maanden in de gips te zijn geweest, werd hij eraf gedaan met de schrik in het hart van de dokter. Hij had nooit gedacht dat mijn enkel weer aan elkaar zou groeien, dat is dan wel gelukt. Ik had er wel de ziekte van Sudec aan overgehouden, waar ik 3 x daags inentingen voor kreeg die ze na een week moeten stop zetten hebben,omdat ik er allergisch voor was. Tijdens mijn onderzoeken had men reuma vastgesteld. Een half jaar nadien moest ik naar de revalidatie kliniek in Pellenberg voor 2 maand. Ik ben er wel goed vooruit gegaan, maar reeds weer achteruit ook. Op een dag kreeg ik zo een verschrikkelijke pijn dat mijn ventje mij naar de spoed afdeling had gebracht, waar ik de ene fles Antibiotica na de andere kreeg. Als ik vroeg waar die antibiotica voor diende, kreeg ik voor antwoord dat men niet wist wat ik had.ik heb toen gezegd dat ze onmiddellijk ermee moesten stoppen. Twee weken nadien, na verscheidene onderzoeken, zeiden ze dat ik Post Polio syndroom had. Het komt 30à 40 jaar nadat men Polio heeft gekregen, weer opflakkeren en daar valt niets meer aan te doen. Een paar maanden nadien werd ik voor een maand opgenomen in de pijn kliniek, waar ik dan pijn stiller's kreeg, zwaardere die ik voordien reeds kreeg van de arts bij ons, Het begon met Vatran, daarna Valtran retard over gaand naar transtec 35µ die later werd verhoogd tot105µ.Maar tussen al hetgeen hier reeds staat vermeld, moest ik veel onderzoeken laten doen, waar men dan vaststelde dat ik veel tekort aan zuurstof in het bloed had, dat ik astma had, noem maar op ik weet het zelf niet allemaal van buiten meer. Na het overlijden van mijn vader Moest ik 2 maand blijven plat liggen daar ik een dubbele hernia had, en na een onderzoek van de maag, stelde men vast dat ik een maag breuk en een tot op 4e graad ontsteking had en nog heb en waar ik nog steeds medicatie moet innemen. In mei 2005 heb ik een traumatisch trauma gehad waar ik nog niet kan of wil over praten, daar het mij nog te zwaar ligt. Op 15 oktober 2005, net tien jaar na het overlijden van mijn vader, heb ik mijn moeder moeten afgeven. Waarna ik in een heel diep zwart gat ben gevallen, door een goede psychiater waar ik nog steeds naar toe ga ben ik reeds van heel ver weer terug gekomen. Ook dank zij jullie mijn vrienden van minder valide die mij eveneens veel hebben gesteund en nog steeds steunen. Waarvoor mijn dank.
Ik ben Gerry ( Flyboy) en ben 50j en gehuwd met Elisabeth (Beautyful Lady)
Wij hebben geen kinderen maar wel 4 honden.
Met twee honden heb ik in de bewaking gewerkt, ja je leest het goed in de bewaking want heb
8j bij Groep 4 Securitas gewerkt.
Mijn huidig beroep is weer vrachtwagen bestuurder, In dit beroep heb ik mijn carrière gemaakt maar
na de val van mijn echtgenoot ben ik dan 8j uit de transport geweest, ( begonnen met Nationaal - Internationaal vervoer ) dat ik nu Nationaal vervoer doe.
Ben zelf ook ziek en heb 5j niet kunnen werken, de artsen hebben er 4j over gedaan om mij dan te zeggen dat ik spastische darmen heb, daar zij zelf niet weten wat het werkelijk is.
Had en heb steeds hevige pijnen in de buik streek, moet er ook bij zeggen dat ik steeds geconstipeerd ben.
Heb tevens psoriasis in de hoogste graad en ben momenteel goed genezen maar moet nog steeds mijn medicatie goed onderhouden en mijn lichaam heel goed verzorgen met speciale zepen, champoo's en vocht in brengende body melk.
Nu zult U misschien wel zeggen hoe komt het dat hij dan nu weer aan het werk is !
Wel dat is heel simpel ! De belastingen zijn zo zwaar dat ik verplicht was om weer aan het werk te gaan, anders kan ik het niet betalen, zij houden er geen rekening mee dat je ziek bent.
Geboren anno 1959 wil dit zeggen dat ik niets van de expo58 heb gezien. Opgegroeid tot mijn zes jaar bij mijn grootouders in het landelijke Deftinge waar ik van mijn vier jaar naar de universitaire kleuterschool van Gemeldorp ben gegaan. Na mijn zesde ben ik naar Brussel verhuisd waar ik bij de broeders ben terechtgekomen en waar mijn studies vanaf het 2e jaar wreed bergaf zijn beginnen gaan. Op mijn 10e heb ik de schaatssport ontdekt waar ik meer dan 30jaar actief ben in geweest. Toen ik bijna 16 was ben ik gaan werken in een lusterbedrijf en 8 jaar later veranderde ik van werkgever en stapte het federale parlement binnen waar ik nu al sinds 1983 aktief ben en vooral aanwezig. In het jaar 2000 ontdekte ik de pc en het internetleven en zo belande ik iets later op het seniorennet waar ik een vroegere hobby terug kon opnemen, meer bepaald het schrijven. Voor de rest hou ik van reizen en wandelen als mijn werkuren het toelaten. Mijn leven is een stroom waar avonturen langzaam uitgolven om straks in alle kalmte uit te monden in de zee des levens. Teveel om op te noemen en anderzijds niet meer dan andermans leven denk ik.
Ik ben een nederlandse weduwe,kwam op deze groep doordat mijn Jan ziek was en wilde wat informatie helaas vorig jaar is hij overleden ,maar ik zat zo goed in deze groep zodat ik er ben gebleven ze staan altijd met raad voor je klaar ,ik heb 2 hondjes Beertje en Lucas waar ik veel plezier aan beleef soms wat minder want het zijn wel handen bindertjes maar ik heb goede kennissen die wel eens op ze willen passen allemaal met honden gelukkig , ik zelf heb ostereoporose draag daarvoor een rugbrace is goed mee te leven verder gaat het wel redelijk met mij gr frummel
Mijn nicknaam is Bernardinneke ik ben geboren op 22/01/1950 getrouwd al van 1974 en hetzelfde jaar gezegend met een zoon onze Mike.Die heeft ook al 2 dochters(kleindochters) Jelinka en Thirze en onze schoondochter Els. Ik ben al enige jaren mindervalide van Multiple Osteo-Artritis, waardoor al vele protheses, in nek,duim,heup,knieen ,rug al 5 keer geopereerd waarna een morfinepomp in de buik voor de pijnen in de onderrug, verder nog meerdere pijn en ontstekingsremmers.Gegroet.
mindervalide door mijn suikerziekte ben momenteel 56 jaar en ben zeer blij met anderen mensen in contact te kunnen komen
mijn hobby is me verdiepen in alles wat te maken heeft met pc door mijn suikerziekte heb ik al heel wat meegemaakt in het leven,maar daarom laten we de moed nog niet zakken en trachten we samen met zovele anderen het leven draagljk te maken
Gerhard moest voor controle bij de cardioloog komen en die maakte zich zorgen over zijn longen en stuurde hem door naar de longarts.
Afspraak gemaakt eerst longfuntie met blazen dat hielp niet, toen een foto gemaakt en er zat vocht achter zijn longen de eerste is het niet gelukt om vocht er uit te halen want ze konden niet diep genoeg komen maar met november wel en is ook een weekje daar gebleven en toen is hij weer op genomen om stukjes van het long vlies er af te pakken en toen bestond er al het vermoeden dat hij longvlieskanker(asbestkanker) hebt dus dat is al bijna een jaar geleden.
Hij heeft 5 chemos gehad daar is hij goed door gelopen maar sinds de chemo gestops is heeft hij bijna iedere dag pijn.
Maandag weer een gesprekt met de oncoloog verpleegkundige over de foto van morgen en hopen dat ze er wat aan kan doen.
Ik heb kaartjes er bij gedaan en foto van me kleinzoon die is met juni 11 geworden en een foto van mij. de andere fotos krijg je ook nog.
ik ben een belgische vrouw, 57 j heb 5 kinderen 35j 32 j 31j 25 j 21 j, ik ben sedert 1992 gescheiden ik heb altijd alleen de verantwoordelijkheid en opvoeding van mijn kids moeten doen, zoon van 32 j. heeft een psychose (niet de eerste maal) is altijd een *apart kind* geweest, verder is mijn zoon van 25 j autistisch mentaal gehandikapt en heeft epileptie.
in 2003 heb ik via seniorennet een vriend in NL leren kennen, van vriendschap kwam liefde dus lag het voor de hand dat ikzelf en zoon van 25 j johan naar NL gingen wonen, daar mijn vriend werk heeft in NL ikzelf ben op invaliditeit door hartproblemen en hartoperatie.
johan moest dus noodgedwongen mee naar NL wat uiteindelijk toch nog een voordeel heeft gehad, hij is hier in NL geplaatst na drie maanden, in belgie stond hij 5 jaar op de centrale wachtlijst 3 j urgentie 1 voor een plaatsing. de problemen zijn nog niet opgelost het is ook een hele aanpassing voor hem om van een permanent thuis zijn nu geplaatst te zijn in een *gezinsvervangend tehuis* in NL wat dan toch wel een andere mentaliteit is zeker voor iemand die autisme heeft.
we doen allen ons best om hem een gelukkig verder leven te geven, zowel de instelling abrona als mathieu mijn vriend en uiteraard al de zussen broers en ik als moeder.
hierbijgevoegd nog een foto van mathieu johan en ikzelf bij abrona in het dorpshuis, je kan altijd info vinden bij www.abrona.nl het is een grote instelling met verschillende huizen in de regio
Halllokes ik ben Ritepetite en monter de meeste mensen op met men verhalen over de juf Op de foto sta ik met mijn kleinzoon Seppeke waar ik trotse oma van ben ik hou van een grap en lach
mijn vriend Jee Cee het leven was veel tekort maar je was er altijd voor ons je maakte iedereen blij stond steeds voor iedereen paraat en is er nog leven na de dood dan zien we elkander daar weer in rust en vrede vrienden die je bewonderde in al je doen en laten ook voor onze groep MZDV was je daar steeds elk feestje elk moment dat er hulp nodig was voor iemand dank voor alles onze oprechte deelneming naar Annemie en hun kinderen en familie
Iemand is gekomen in ons leven, die heeft bij ons vertoefd,heel even. Iemand is terug op weg vanwaar die kwam er is een kloof geslagen een hele diepe dam.
Iemand is nu heel gelukkig waar die nu is die laat ons achter met een groot gemis. Maar wij blijven aan iemand denken verdorie die is niet dood,die blijft eeuwig in onze memorie.
Die brochures zijn niet alleen bestemd voor mensen met fibro, maar voor alle mensen met chronische ziekten en aandoeningen.
Het Vlaams patiëntenplatform is een overkoepelende organisatie waarin heel veel patiëntenverenigingen (waaronder de VLFP) vertegenwoordigd zijn en die dan ook hun spreekbuis is bij de overheid.
Er is ook nog een brochure met als titel Ken je rechten als patiënt
Vanda lid van Mindervaliden - ziekte - deppressies - verdriet
An1 Lid van Mindervaliden,ziekte,depressies en verdriet
Steph Lid van Mindervaliden, ziekte, depressies, verdriet
Ori en haar man lid van mindervaliden, ziekte, depressies ,verdriet,
Andre ben 53 jaar en mindervalide door mijn suikerziekte
mijn hobby me verdiepen in alles wat met pc te maken heeft
ben afkomstig van Geeraardsbergen
lid van mindervaliden, ziekte, depressies, verdriet
