Vandaag een woordje over uitrijseinen. In Duitsland is het zo dat als de uitrijseinen van stations op onveilig staan er normaal gesproken 2 rode lampen naast mekaar branden op de uitrijseinen.

Als de middelste schakelaar (links)  in stand "auto" staat schakelen de treinen zelf het sein van rood naar groen en omgekeerd via de (bovenste) schakelaar van het blokrelais. S2 staat normaal ook in een linkse positie.  

Door de keuzeschakelaar S2 "rangeren toegelaten" naar rechts te zetten gaat de rechtse rode lamp uit en wordt vervangen door 2 witte lampen (45° schuin boven mekaar). De linkse rode lamp blijft hierbij branden. Merk op dat combinatie van witte rangeertoelating  met groen licht niet mogelijk is (niet op auto en niet op hand). Omgekeerd kan bij een veilige stand van de relaisschakelaar het sein met de hand toch op rood gezet worden met de linkse auto/hand schakelaar en kan je dan verder kiezen met S2 tussen dubbelrood of rangeren toegestaan. Als je van schakelaar S2 een tweepolig type maakt kan je hiermee ook rijspanning op de stopsectie zetten zodat de trein (op manueel) door het rood licht mag rijden om bvb. iets verder op een uitwijkspoor te rijden of om van loc te wisselen.

03-06-2019 om 09:37 geschreven door Roger

Loc 52 1817 staat startklaar voor een extra stoomrit. Heel vroeg in de morgen werd de ketel al opgestookt zodat de machine vanaf een uur of 8 onder druk staat om te kunnen vertrekken. Het stoomweekend is tot nu toe een groot succes. Het mooie weer heeft ook flink geholpen om veel volk op de been te krijgen.

In 1968 werden een aantal (450) locomotieven van de reeks 50 omgenummerd naar de nieuwe serie 52. De oorspronkelijke reeks 50 werd vanaf 1939 als zgn."eenheidslocomotief" gebouwd. Deze locs waren eenvoudig van constructie, er werden er zo veel mogelijk (+-7000) van gebouwd om als goederenloc voor de Wehrmacht transporten af te handelen. Ondanks verliezen in de oorlog bleven er bij de DB meer dan 2000 stuks rijvaardig na 1945. Deze locs konden 80km/u rijden en dit in beide richtingen zodat een draaischijf niet strikt noodzakelijk was. Ze reden planmatig goederentreinen bij vele spoorwegmaatschappijen in gans Europa tot laat in de jaren '80, tot in Turkije toe!

Het model op de foto is een Roco loc.

02-06-2019 om 08:10 geschreven door Roger

De locomotieven van de bouwserie Rh 2045 zijn dieselhydraulische locomotieven van de Oostenrijkse spoorwegen. 

Begin jaren '50 waren de meeste spoortrajecten in Oostenrijk hersteld en besloot de ÖBB om diesellocomotieven te laten bouwen en gaf opdracht aan de Lokomotivfabrik Floridsdorf voor de bouw van 20 diesel locomotieven van de bouwserie Rh 2045. De lcomotieven werden ingezet op de Semmeringbahn en ook op de Pyhrnbahn. Later werden de locomotieven ingezet op de zijlijnen voor zowel het personenvervoer als het goederentransport. In 1993 werd de laatste locomotief van de bouwserie Rh 2045 uit dienst genomen.

Deze hoekige machines waren verre van mooi te noemen maar net daarom hadden ze een bepaalde uitstraling. Het model van Roco is reeds meer dan 25 jaar oud. Ik herinner me nog dat er stukken van de ballastblok moesten weggefreesd worden om plaats te maken voor de decoder. In werkelijkheid zijn deze machines al 25 jaar buiten dienst maar bij mij kan je deze loc nog regelmatig zien rondtoeren of rangeren op de baan.

01-06-2019 om 08:24 geschreven door Roger

De stoom vierdaagse is in volle gang. Op de draaischijf staat de BR35 van de DR. De reeks 35 is de tegenhanger van de reeks 23 van de DB. Tot 1970 was dit ook in Oost-Duitsland de serie 23, toen werden ze hernummerd tot de serie 35. Beide series hebben dus uiteraard vele punten gemeen. Deze reeks was vanaf de jaren 50 in dienst voor lichte en middelzware reizigerstreinen. Op vlakke baan konden ze 110km/u aanhouden. Ze reden planmatig tot in 1977. Eentje (35 1113) werd terug in dienst genomen wegens de energiecrisis in Oost-Duitsland en bleef nog in normale dienst tot 1985. Een zestal van deze locs bestaan nu nog steeds.

Ons model is van Roco, het is een mooi gedetailleerde loc met goede rijeigenschappen.

31-05-2019 om 08:20 geschreven door Roger

De 2 wagons met hout zijn helaas met enkele uren vertraging aangekomen. De kraanman heeft gisterenavond nog een tijdje gewacht en is toen toch maar aan zijn weekend begonnen, vandaag is immers een feestdag. En het is me onbekend of er vrijdag gewerkt wordt! Gelukkig kan hout wel even blijven liggen, het was erger geweest met vers fruit. De boomstammen van vorige keer zijn al netjes tot planken verwerkt en liggen klaar om afgevoerd te worden.

30-05-2019 om 08:08 geschreven door Roger

De bouwserie 98 in Duitsland bestaat uit een losse verzameling van allerlei zgn. "Länderbahn" locs van vroegere spoorwegmaatschappijen uit Pruisen, Beieren, Saksen, Wurtemberg, enz. . Van sommigen werden er maar 1 of 2 exemplaren gebouwd!

Deze loc is een speciaal geval, het is een zgn. Mallet locomotief. De stoom die via 4 cylinders de 2 achterste assen aandrijft gaat niet rechtstreeks naar de schoorsteen maar naar 4 extra cylinders die onder (lagere) druk de 2 voorste assen aandrijft. Daardoor hadden deze locs een beter rendement maar waren technisch veel complexer. De machinist moest zijn machine ook zeer goed kennen om er het beste uit te halen. Op het Europese vasteland kom je dit systeem weinig tegen, In Engeland en de VS waren "Mallets" veel meer ingeburgerd.

Het model op de foto is van Gützhold. Niet goedkoop maar wel kwalitatief op een hoog peil. Het is een prachtig schouwspel om de aandrijfstangen te volgen bij traag rangeren. De trekkracht is meer dan ok en je hoort de aandrijving bijna niet. Digitaal is vanzelfsprekend. Een echte aanwinst voor wie eens iets niet alledaags wil zien rondtoeren op de modelbaan.

29-05-2019 om 08:29 geschreven door Roger

Er heerst een gezellige drukte op het emplacement van de HEW (Historische Eisenbahn Wiesel). Met het oog op het komend Hemelvaartweekend wordt alles van stal gehaald wat kan rijden. Tegen donderdagmorgen moet alles rijklaar zijn en blinken. De lange weekends in mei zijn het hoogtepunt van het jaar voor stoomlocfanaten. Er zijn speciale ritten voorzien en allerhande activiteiten. Als je geluk heb mag je mee op de stoomloc. Je beste kostuum wel best thuislaten. Kolen hebben nu éénmaal de neiging alles en iedereen zwart te maken!

28-05-2019 om 08:11 geschreven door Roger

Deze zware sneltreinlocomotieven werden in 3 bouwseries aan de toenmalige Deutsche Reichsbahn geleverd. De eerste 10 exemplaren werden in 1926 geleverd (2340kW), de tweede serie (2580kW) in 1927 en tenslotte in 1932-1933 de laatste serie (2944kW). Twee exemplaren gingen verloren in WO II en eentje na een ongeval in 1967. De overige 18 exemplaren werden in 1968 door de DB hernummerd in de serie 116. In de jaren '70 werden deze machines geleidelijk aan buiten dienst genomen, de laatste in 1980.

Deze locs hebben een redelijk speciale aandrijving (zgn. Buchli-Antrieb). Een bovenliggende motor drijft via een groot tandwiel de onderliggende as aan. Er zijn zo 4 motoren voor de 4 aangedreven wielen en aan elke kant van de loc ligt nog een niet aangedreven loopas. In Duitsland was dit de enige loc met een dergelijke aangedrijving. In Zwitserland en Frankrijk daarentegen kwam dit systeem veelvuldig voor. 

Het model op de foto is van Roco. Ik heb altijd al een zwak gehad voor oude elektrolocomotieven en dit model is er daar één van. Met aandrijving op 4 assen is dit een sterk trekpaard dat geen problemen heeft met het trekken van de 4 personenrijtuigen (30cm). Ik heb ooit de test gedaan met 8 rijtuigen en ook dat ging probleemloos, ook op de lange 3% hellingen in spiraalvorm.

Onderstaande foto geeft aan hoe de kracht van de motor op de wielen wordt overgebracht.

27-05-2019 om 08:03 geschreven door Roger

In de jaren '20 van vorige eeuw hadden de Oostenrijkse spoorwegen behoefte aan een sterke elektrische loc voor rangeerdiensten en lichte treindiensten. De maximale snelheid lag bij 40 km/u en ze konden 540 kW continue vermogen leveren wat behoorlijk veel was voor die tijd. Ze bleven zonder grote verbouwingen probleemloos hun diensten leveren tot ze in de jaren '90 aan de kant gezet werden na ongeveer 70 jaar dienst!

Die goede prestaties zijn er jammer genoeg niet bij het model dat door Roco werd uitbracht. De trekkracht van dit model is werkelijk beneden alles. Het is mechanisch één van de grootste miskleunen die Roco ooit heeft uitgebracht. Met 2 lichte goederenwagens zit je al aan het maximum dat dit locje nog zonder problemen op een 3% helling kan trekken. Zonde want het is voor de rest een mooi locje!

26-05-2019 om 08:09 geschreven door Roger

Wil je eens iets anders dan de stadshuizen van Faller of Kibri die je overal ziet? Ga eens voor karton. Er zijn tegenwoordig veel kleinere firma's die huizen in "Lasercut karton" aanbieden. Dat wil niet zeggen dat er iets mis is met de huisjes in plastic die al ruim 50 jaar te verkrijgen zijn. De huizen op de foto zijn van MKB en Stadt in Modell. Op de onderste foto zie je het hotel Excelsior (nog in aanbouw). Er zijn echter nog meer firma'tjes op het internet te vinden. Op Intermodellbau 2019 in Dortmund zag ik een model van een Alpenchalet dat op schaal 1/87 in hout en karton was gemaakt. Nauwelijks van echt te onderscheiden op foto.

Dus, durf eens experimenteren ! Ik ben alvast fan ! 

25-05-2019 om 08:36 geschreven door Roger

Diesellocs hebben ook brandstof nodig. Omdat hun verbruik iets groter is dan 6 l/100km zijn de brandstoftanks evenredig groot. Als zo'n grote dieselloc komt tanken gaat het al gauw over enkele honderden liters.

23-05-2019 om 08:21 geschreven door Roger

De Duitse reeks 232 zijn van oorsprong Sovjet locs, gebouwd in de jaren '70 in Lugansk (huidig Oekraïne). De DR schafte er zich ook een aantal aan.  Na de "Wende" zijn ze in gans Duitsland te zien voor zware goederentreinen. Deze vanaf 1970 gebouwde 6 assige locs hebben een vermogen tussen 2200-2940 kW afhankelijk van de bouwserie. De bijnaam "Ludmilla" komt van de werkplaats in Leipzig waar ze destijds hun onderhoud kregen. 

Het model komt van Roco, ik heb er 2 exemplaren in verschillende beschildering van rondrijden. Uiteraard, zoals in werkelijkheid met goederentreinen.

Het interieur van de 232

22-05-2019 om 08:15 geschreven door Roger

Dennenbomen zijn er in alle maten en prijsklassen. Bij het inrichten van een bos is het ook belangrijk om eens kritisch naar de bodem onder de bomen te kijken. In werkelijkheid ligt die vol met afgevallen takken en bodembegroeïng. Je kan je hier eens lekker op uitleven. Je hoeft niet heel het bos onder handen te nemen. Enkel de randen die zichtbaar zijn is voldoende.

Heki heeft mooi materiaal voor landschapsbouw. Wil je het nog exclusiever : MBR Model uit Polen en Model Scene hebben prachtig, maar helaas niet zo goedkoop materiaal. Ook Silhouette is gekend voor prachtige bomen.

Ga eens naar een beurs zoals bvb. Intermodellbau in Dortmund waar je stands van deze meestal kleine firma's kan terug vinden en het materiaal eens rustig kan bekijken. Het internet is mooi maar de realiteit is nog veel  mooier.

Heki bomen (bouwpakket)

21-05-2019 om 08:13 geschreven door Roger

De Zwitserse Re10/10 is een benaming die zowel bij de SBB als in de vakliteratuur gebruikt wordt voor een dubbeltractie bestaande uit de locomotieven Re4/4 en Re6/6. De maximale snelheid is afhankelijk van de versie van de Re4/4 maximaal 140km/u. Dat lijkt misschien niet zo sensationeel hoog maar veel belangrijker hier is de trekkracht van deze combinatie die bijna uitsluitend gebruikt wordt voor het goederenvervoer op de Gotthard en de Lotschberg-Simplon baan. Op het Gotthard traject wordt het treingewicht beperkt tot 1300 ton, niet omdat de locs niet sterk genoeg zouden zijn maar wel omdat de koppelingen tussen de wagons niet meer belasting aankunnen op dit traject met hellingen tot 26 promille. Om die reden wordt meestal nog een derde loc (Re4/4) achteraan de trein gezet om bij te duwen met de bedoeling zo de koppelingen te sparen. Een Re4/4 heeft een vermogen van 4650 kW, de Re6/6 doet daar nog eens 8000kW bij!

Beide modellocs zijn soundlocs van Roco en net als het origineel zijn ze aangedreven op alle 10 assen wat een fenomenale trekkracht oplevert. Ze rijden net als het voorbeeld in dubbeltractie. Met 2 motoren op in totaal 10 aangedreven assen trekken ze de zwaarste goederentreinen bergop.

20-05-2019 om 11:20 geschreven door Roger

Het seinhuis van Wiesel Hbf van waaruit alle wissels en seinen van Wiesel en omstreken bediend worden. Op de voorgrond nog een stukje van de volkstuintjes juist naast het spoor gelegen.

19-05-2019 om 09:30 geschreven door Roger

Een bloksysteem heeft als taak (net zoals in werkelijkheid) te beletten dat er meerdere treinen tegelijk op één spoorsectie rijden. Indien zoiets gebeurt loopt het meestal slecht af. In miniatuur kan dit voor ontbrekende buffers of luchtslangen zorgen. We zorgen dus dat we de baan in secties onder verdelen. Hoe meer secties, hoe meer treinen mogelijk. De minimum lengte van een sectie is de lengte van de langste trein. In de praktijk krijg je dan een zeer druk treinbedrijf met om de 2 seconden de volgende trein. Beter is bvb 5 keer de lengte van een trein te nemen, de baan wordt dan rustiger. Ook hier kan je weer kiezen tussen een analoog of een digitaal systeem. Tesamen met het bloksysteem worden ook de seinen bediend door de trein zelf. Als de trein een signaal voorbij rijdt schakelt hij dit sein op rood voor de volgende trein. Ook de spoorsectie voor het sein komt spanningsloos en de volgende trein stopt automatisch. Als je bvb 5 blokken hebt kan je met max. 4 treinen rijden. Ze staan dan wel meer stil dan ze rijden. 3 treinen op 5 blokken is beter. Ik rij met max. 3-4 treinen op 8 (lange) blokken wat voor een zeer rustig realistisch treinverkeer zorgt.

Om de blokken en seinen te schakelen zijn er veel methodes, ik werk met "reedcontacten". Dit zijn schakelaars die eventjes contact maken als er een magneet in de buurt komt. Op secties die niet te zien zijn werk ik met reedcontacten uit de elektronica zaak die tussen de rails gelegd worden. De spanning voor zo'n contact is niet echt belangrijk, wel belangrijk is de schakelstroom. Werk je bvb met Roco of Fleischmann relais die zo'n 0.5A schakelstroom vragen neem je best reedcontacten die het dubbele aankunnen, dus 1A. Op die manier gaan deze een mensenleven mee. De reedcontacten op mijn baan zijn nog steeds dezelfde van 10 jaar geleden. Stel dat deze op een dag dat we rijden 100 keer moeten schakelen en dat we 100 dagen op een jaar rijden gedurende 10 jaar geeft dit 100.000 keer schakelen! En dit zonder problemen!

Op plaatsen waar we de contacten niet willen zien kunnen we gebruik maken van reedcontacten die in een dwarsligger ingebouwd zijn. Roco bvb. heeft deze in het assortiment. Als ik de 2 draadjes van de foto nog weg werk zie je het verschil niet meer met de andere dwarsliggers.

Elke loc heeft een magneetje nodig dat zo laag mogelijk moet bevestigd worden (maar wel hoger dan de sporen anders loopt het mis op de wissels). 

Tegenwoordig zijn er zeer compacte sterke neodymiummagneetjes te vinden. Niet goedkoop maar je hebt ze voor het leven. Kleef ze ergens onder een draaistel of zet ze op een metalen schroef, dan moet je ze zelfs niet kleven.

19-05-2019 om 08:45 geschreven door Roger

Vandaag een woordje over het locomotievendepot. In Wiesel is nog een compleet locdepot met voorzieningen voor stoomlocomotieven aanwezig dankzij de historische vereniging (H.E.W.) die hier gevestigd is en het erfgoed wil bewaren. Iedereen weet dat stoomlocomotieven kolen nodig hebben (soms fuel). In Wiesel is een redelijk grote kolenbunker aanwezig die met behulp van een portaalkraan kan bijgevuld worden. Behalve kolen is er ook water nodig, veel water zelfs. In zo'n grote tender van een stoomloc is eigenlijk maar een relatief klein deel voorzien voor kolenopslag maar wel veel plaats voor soms wel zo'n 30m³ water! Bij veel stations is hiervoor geen infrastructuur meer aanwezig, daarom zie je bij veel historische stoomritten dat ergens in een station onderweg de brandweer wordt opgetrommeld om water te komen bijvullen.

Bij een complete locverzorging hoort ook nog een zandinstallatie. Dit zand dient om op de rails te "sproeien" als de wielen dreigen door te slippen bij vallende bladeren en nat weer of ijzel. Die zandtoren is nog juist te zien uiterst rechts op de foto.

In een volgend deel zullen we het nog hebben over het zuiver houden van de stoomketels. De "slakkenkuil" en de roetblazers zijn misschien minder bekende items maar wel noodzakelijk om de locomotieven aan de praat te houden.

Voor de lokale brandweer is dit weer eens iets anders (en leuker) dan rampen bestrijden.

18-05-2019 om 08:25 geschreven door Roger

De Baureihe 103, voor 1968 bekend als E03, was een zware en krachtige zesassige elektrische loc bestemd voor zeer snelle reizigerstreinen van de DB en later DB AG. De serie 103, met haar gestroomlijnde uiterlijk, was vanaf 1970 het paradepaardje van de DB en tot aan de indienststelling van de Baureihe 101 en de ICE treinstellen vormde zij de ruggengraat voor het trekken van de IC treinen in Duitsland. Met een uurvermogen van 10.400 kW (13.900 pk) geldt de 103 nog steeds als een van de sterkste (elektrische) locomotieven met een enkelvoudig frame ter wereld. Deze serie waren de eerste locs van de DB die in planmatige dienst meer dan 200km/u reden. Rond 2000 werden deze locs stilaan verdrongen door de nieuwe reeks 101.

Vrijwel alle bekende modelspoorfabrikanten hebben een model van de Baureihe 103 in hun assortiment. Het model op mijn baan is van Roco in de "oriëntrode" lange versie zoals ze de laatste jaren bij de DB AG rondreden.

17-05-2019 om 08:42 geschreven door Roger

Sluitlicht(en) aan een trein zijn een item dat nogal dikwijls over het hoofd gezien wordt. Iedereen vindt het vanzelfsprekend dat een locomotief lichten heeft maar in werkelijkheid heeft elke trein ook een rood licht achteraan. De grote modelbaanfabrikanten laten ons wat dat betreft wel een beetje in de steek. Er zijn weinig of geen modellen met kant en klaar sluitlichten te verkrijgen. Gelukkig zijn er uitzonderingen op deze regel.

Roco heeft onlangs een gesloten goederenwagon op de markt gebracht met sluitlichten. Deze werken op een AA batterij die in de wagon zit, dus onafhankelijk van de baanspanning. Dit heeft als voordeel dat het licht niet flikkert tijdens het rijden. Om de batterij te sparen zit er ook een bewegingssensor in de wagon. Als deze een tijdje stilstaat schakelt het licht uit, zet de trein zich in beweging gaat het licht automatisch terug aan.

Het kan ook meer "high tec". De firma NME (Nürnberger Modell Eisenbahnen) heeft onlangs een mooie reeks graansilowagens uitgebracht waarvan enkele met sluitlicht. Hier is zowaar een functiedecoder ingebouwd zodat je het licht kan aan- en uitschakelen met de bediening van je digitaalsysteem. De helderheid kan je ook instellen. Je kan de decoder zelfs zo programmeren dat het licht met een bepaalde frequentie aan en uit gaat zoals bvb. in Zwitserland het geval is. Er is een handleiding bijgevoegd waarin alles netjes uitgelegd wordt (wel enkel in Duits en Engels maar wel duidelijk). Je kan de functiedecoder hetzelfde adres geven als de rijdecoder van de loc en dan door F1 de lichten inschakelen. Het systeem werkt perfect en het licht flikkert niet bij het rijden over wissels.

Geloof me, de trein wint aan realisme. Nu is bij mij ook niet elke trein zo uitgerust maar da's dan weer een punt om in de toekomst aan te werken ! 

16-05-2019 om 08:29 geschreven door Roger

Op de zuidelijk hellingen rond de burcht van Oberwiesel is druiventeelt voor wijnbouw mogelijk. 2018 was door de lange hete zomer een goed wijnjaar. Ook dit jaar staan de wijnstokken er veelbelovend bij. Ik krijg er al dorst van door er naar te kijken !

15-05-2019 om 22:09 geschreven door Roger