Bovenop de holle berg is niet veel te merken van wat er zich "onderaards" afspeelt. Het is een rustig landelijk gebied waar bossen afwisselen met weiden en velden. Het landschap is nog niet helemaal afgewerkt maar de foto's geven toch al een idee van wat het uiteindelijk gaat worden. De ezel voelt zich goed op zijn gemak tussen de koeien. Deze zwart-wit gevlekte koebeesten zijn eigenlijk atypisch voor de streek want in Beieren zie je meestal van die bruine met lange hoorns rondlopen. De mais moet nog geoogst worden maar de opbrengst ziet er veelbelovend uit

13-10-2019 om 08:27 geschreven door Roger

Het zou de titel van een Suske en Wiske album kunnen zijn maar het gaat hier wel degelijk over de modelbaan. Zo'n berg dient niet enkel om boompjes op te planten of bochten te camoufleren. In dit geval zit er een spoorspiraal in weggestopt. De sporen lopen als bij een kurkentrekker omhoog (omlaag). Het hoogteverschil bedraagt hier zo'n 60 cm. Ik heb gebruik gemaakt van draadstangen uit de doe het zelf zaak. Met boutjes en aluminiumplaatjes kan je een prima basis leggen die makkelijk in hoogte verstelbaar is. De sporen komen op spaanderplaat of iets dergelijks te liggen. Uiteraard mag de helling niet te steil zijn. Hierbij komen de formules van de lessen wiskunde uit onze schooltijd nog eens van pas : de omtrek van een cirkel is 2 x 3.14 x straal. Hoe groter de cirkel, hoe minder steil het spoor moet lopen. Voor schaal HO hanteer ikzelf een minimum straal van 60-70 cm. Eén omwenteling op de spiraal is dan ongeveer 3.7 m lang. Rekening houdend met de hoogte van een trein kom je op een stijgingspercentage van ongeveer 3.5%  (kleine 10 cm met pantograaf + dikte van gebruikte hout inbegrepen). Dat laat mij toe om met treinen te rijden die 8 personenrijtuigen lang zijn. Ga je steiler dan zal de trein hier niet meer op geraken. Zorg wel dat dit allemaal bereikbaar blijft want treinen ontsporen altijd op de moeilijkst bereikbare plaatsen. Hierbij is noodverlichting in de berg ook handig !

En denk nu niet dat zo"n spiralen in werkelijkheid niet bestaan want dan ben je verkeerd. Beroemd zijn hier de "keertunnels" die je o.m. bij de Rhätische baan in Zwitserland kan vinden ( uiteraard is de berg hier niet hol). 

12-10-2019 om 09:24 geschreven door Roger

De reeks 1163 van de ÖBB is een vrij recente vierassige elektrische locomotief in dienst sinds 1992. Deze loc wordt zowel bij het rangeren als op de baan gebruikt voor niet te zware diensten.De vier asynchrone moteren hebben elk een vermogen van 400 kW. Bij het remmen wordt er energie terug in het net gestuurd. Vanuit de centrale cabine heeft de machinist een goed zicht in alle richtingen. 

Het model is van de Oostenrijkse firma Jaegerndorfer. Dit is een speler die nog niet zo lang op de markt is, maar ze hebben een aantal leuke locs die je bij de concurrentie niet vindt en de rij eigenschappen zijn meer dan behoorlijk. Enige puntje van kritiek zijn de frontlichten van de loc, kijk er niet recht in zonder je zonnebril op te zetten want de witblauwige LED's schijnen zeer fel. Ik heb dit opgelost door wat donkerbruine pigmentpoeder op de koplampen te smeren. het is een "Low-Tech" oplossing maar het werkt wel ! De loc zelf heeft tevens wat gebruikssporen gekregen met poederpigmenten, ideaal om mee te experimenteren, je kan ze altijd terug verwijderen !

09-10-2019 om 08:13 geschreven door Roger

Deze serie treinstellen kan ongetwijfeld de prijs opeisen voor de grootste miskleun sinds WOII. Het was de bedoeling met snelle kantelbaktreinen sneller op bestaande niet geëlektrificeerde spoorlijnen te kunnen rijden. Fiat had in Italië al jaren ervaring met zulke treinen maar hun versie werkte puur hydraulisch. De treinen hebben luchtvering en bezitten één aangedreven draaistel per wagon. Elke motor heeft een vermogen van 560 kW.

In 1996 plaatste de DB een order voor 20 diesel eenheden. In 1998 werden de eerste treinstellen opgeleverd en werd tijdens testritten 222 km/u bereikt. Vanaf 1999 gingen ze in de normale dienstregeling. De nieuwe serie werd geplaagd door allerlei kinderziekten. Treinstellen kwamen aan met grote vertragingen omdat het kantelbakmechanisme faalde zodat trager moest gereden worden. Toen er dan nog een asbreuk optrad bij één stel waardoor dit ontspoorde en dit een structueel probleem bleek te zijn was voor de DB de maat vol. Alle stellen gingen aan de kant (2003) en werden enkel een paar jaar later nog gedurende enkele maanden gebruikt tijdens het wereldkampioenschap voetbal (2006).

In 2016 waren nog 4 stellen rijvaardig, 15 sronden te koop. Van die 4 kwamen er 2 dienst bij de Duitse tegenhanger van Infrabel voor test en meetritten. Eén exemplaar kwam gedurende korte tijd nog in dienst bij de DSB (Denemarken).

Het model is van Roco en is in onverkorte vorm uitgekomen. Ook in model werd dit stel geplaagd door mankementen. Het laatste draaistel ontspoorde steeds in dezelfde bocht. Na afvijlen van enkele tienden van een mm van het chassis was dit euvel verholpen en rijdt het stel nu goed.

06-10-2019 om 09:32 geschreven door Roger

Voor de hellingrijke Arlbergbaan had de toenmalige BBÖ begin jaren '20 vorige eeuw nieuwe elektrische sneltreinlocomotieven nodig. In die tijd waren er nog geen draaistel locomotieven en moest men terug grijpen op stangenaandrijving. De beslissing viel op een locomotief die zeer veel gelijkenissen met de Zwitserse Ce6/8 (Zwitserse krokodil) vertoonde. De drijfstangaandrijving werd wel wat simpeler uitgevoerd dan bij de Zwitserse voorbeeldloc d.m.v. 4 drijfstangen die de blind as met de aandrijfwielen koppelde. De eerste 7 machines werden in 1923/1924 geleverd, gevolgd door nog eens 9 stuks in 1926/1927. In de oorlog werden 2 locs vernield, eentje daarvan (1100.1) werd in 1953 terug opgebouwd en zou nog meer dan 20 jaar dienst doen. Nog in 1953 werden de locs omgenummerd in de 1089/1189 serie. In 1979 ging de laatste loc buiten dienst. De locs waren te duur geworden omdat op elke loc naast de treinbestuurder ook nog een 2° persoon aanwezig was om de drijfstangen te smeren!

De locs hadden een gewicht van 116 ton en een vermogen van 1740 kW bij 65 km/u. Die lage snelheid was ook de reden dat ze de laatste dienstjaren enkel nog goederentreinen trokken.

Het model is meer dan 30 jaar oud en is van Roco, de locs worden aangedreven door 2 riempjes want elke loc helft is draaibaar gemaakt om bochten te kunnen nemen. Behalve deze riempjes, die een keer  moesten vervangen worden is alles aan deze loc nog origineel. Dat is behalve de digitale decoder dan want die bestond nog niet in de jaren '80 !

04-10-2019 om 09:21 geschreven door Roger

De Baureihe 143 (DR Baureihe 243) is een elektrische locomotief bestemd voor het personenvervoer en voor het goederenvervoer van de Oostduitse spoorwegen (DR). Met hun vermogen van 3720 kW kunnen ze 120km/u aanhouden.

Door het steeds duurder worden van dieselolie besloot de Deutsche Reichsbahn (DR) tot het uitbreiden van de elektrificatie van het spoorwegnet. Voor uitbreiding van tractievoertuigen werd in 1972 opdracht gegeven voor de bouw van vierassige locomotieven gebaseerd op de zesassige locomotieven van de serie DR serie 250.

De locomotief werd ontwikkeld en gebouwd door VEB in Hennigsdorf.

Na de val van de muur werd in 1991 onder politieke druk besloten de door de DR ontwikkelde serie 112.0 uitgerust met conventionele wisselstroomtechniek (AC-techniek) verder te ontwikkelen en te bouwen als serie 112.1.

Na 1994 werden deze locomotieven onder meer gebruikt voor de S-Bahn Rhein-Ruhr, de Schwarzwaldbahn en de Hollentalbahn. 

Het model is van Roco, heeft een 8 polige decoder voor digitaal bedrijf en bezit goede rijeigenschappen. Overeenkomstig het origineel staat de loc voor een trek-duw combinatie met dubbeldekkers. Deze rijtuigen worden dikwijls gebruikt op voorstadsnetten omdat men op die manier de capaciteit van een trein kan opvoeren zonder de perrons te moeten verlengen.

02-10-2019 om 08:21 geschreven door Roger

Tussen 1991 en 1996 bestelde de SBB in totaal 119 van deze 4 assige locomotieven die gebouwd werden door SLM en ABB. Vanaf 1994 kwamen ze in dienst. Met een gewicht van 84 ton en een vermogen van 6100 kW zijn ze zowel voor personen als goederentreinen te zien. Na 1999 werden ze bij het goederenvervoer vervangen door Traxx locomotieven. De maximum snelheid ligt op 230 km/u maar in normale dienst is dit beperkt tot 200 km/u. Er is geen locserie te vinden die meer speciale beschilderingen heeft gekregen dan de serie 460. Zo rijden er locs rond met reclame voor de Zwitserse TV, Swissair, Euro 2008, ... 

Ook de BLS rijdt met deze locomotieven. Ze zijn daar geregistreerd als serie 465 en hebben een aantal kleine technische verschillen met de SBB serie.

Ons model is van Roco en is een sterke loc met zeer goede rijeigenschappen. Op de foto zie je een Zwitserse IC die net het station van Wiesel verlaat. Er rijdt ook een panorama rijtuig mee, helaas enkel voor de 1° klas passagiers voorbehouden.  

30-09-2019 om 09:15 geschreven door Roger

De Oostenrijkse 1044-100 op spoor 5 (rechts op de foto) is naar Wiesel gekomen om zijn gestrandde zusterloc 1044-222 te depanneren. Deze laatste weigert om zelfstandig sneller dan 5 km/u te rijden. Dat zou het treinverkeer een beetje teveel hinderen vandaar de sleeploc. De loc 1044-222 in model kan overigens ook niet zelfstandig rijden want er zit geen motor in! Op spoor 4 wacht een Duitse 101 met de IC trein naar Munchen op groen licht terwijl op spoor 3 in de andere richting een lange kolentrein voorbij dendert.

25-09-2019 om 13:06 geschreven door Roger

Vandaag is het in Brussel en een aantal Vlaamse steden autoloze zondag. In Wiesel doen ze blijkbaar niet mee. Het openbaar vervoer is hier toch wel goed uitgebouwd. Er rijdt nog één tramlijn op wat eens een groot netwerk was maar er zijn plannen om terug nieuwe lijnen aan te leggen. Ondertussen zullen we nog even verder moeten met de dieselbussen die een wandeling door het centrum soms adembenemend kunnen maken.

De tram is een Liliput model uit de jaren '80 dat door mij werd omgespoord van HO naar HOm (16.5 naar 12 mm). Het ding kan nog rijden maar in de krappe bogen die nu éénmaal eigen zijn aan een tramlijn zijn de rij eigenschappen van zo'n tweeassertje niet formidabel. Er zijn plannen om een gelede tram van Roco aan te kopen maar die moet dan ook weer omgebouwd worden naar HOm en als gepensioneerde heb je toch zo weinig tijd !

22-09-2019 om 09:22 geschreven door Roger

De serie V60 was een icoon onder de naoorlogse kleinere locomotieven.

Door gebrek aan kleine rangeerlocomotieven bij de Deutsche Bundesbahn werd in 1951 een serie van vier proeflocomotieven als V60 001-004 gebouwd. In 1955 werd de eerste serie van 275 locomotieven besteld. Deze waren voorzien van een Maybach-motor van het type GTO 6 en een versnellingsbak met 3 versnellingen. Ze hadden een vermogen van 650 pk (478kW) en konden 60 km/u aanhouden.

In 1968 werd de serie V 60 hernummerd in de serie 260 voor de lichte versie en in de serie 261 voor de zwaardere versie.

De serie werd in 1987 opnieuw hernummerd in de serie 360 en 361. Ook werd in een aantal locomotieven afstandsbediening ingebouwd en vervolgens hernummerd in de serie 364 voor de lichte versie en in de serie 365 voor de zwaardere versie.

In 1997 werden meerdere locomotieven voorzien van een Caterpillar V12 motor. Bij deze ombouw werd ook afstandsbediening aangebracht en vernummerd in de serie 362 voor de lichte versie en in de serie 363 voor de zwaardere versie.

In 2001 werd een locomotief voorzien van een Caterpillar V8 motor op aardgas met standplaats Bw München en hernummerd als 760 877. Deze locomotief is inmiddels gesloopt.

Deze locs werden vooral gebruikt voor rangeerdiensten en lichte goederentreinen.

Ons model is van Roco en werd in de jaren '90 als analoge loc gebruikt vooraleer ik deze dan later omgebouwd heb naar digitaal. Je hoort de loc bijna niet rijden en ondanks de drijfstangen rijdt de loc zeer soepel zonder wiebelen. De detaillering was zijn tijd vooruit waardoor hij zelfs nu nog niet uit de toon valt.

19-09-2019 om 00:00 geschreven door Roger

Ho maar, wat heeft dit met modeltreinen te maken ? Wel, meer dan je denkt. In 2006 organiseerde Duitsland het WK, voor België moesten we niet supporteren want we waren niet geplaatst. De DB AG (Deutsche Bahn) legde extra treinen in om supporters te vervoeren tussen de verschillende steden waar het voetbalfeestje plaats vond. Om wat extra publiciteit te krijgen werden er locs in een speciaal jasje gestoken zoals deze BR101. Op hun beurt sprongen modeltreinfabrikanten mee op de kar en zo ontstond deze opvallende gele 101 van Roco.

O ja, Italië won in de finale van Frankrijk met strafschoppen!

16-09-2019 om 08:54 geschreven door Roger

De ÖBB 1044 is één van de meest succesrijke locs die ooit gebouwd zijn voor de Oostenrijkse spoorwegen. Er werden er meer dan 200 van gebouwd. Het begon allemaal in 1978 met 2 locs. Met hun 5280 kW waren ze tot de komst van de Taurus locomotieven de sterkste 4 assige locs ter wereld. Ze zijn 160 km/u snel en staan zowel voor goederen als personentreinen. In het internationaal personentransport zijn ze ondertussen verdrongen door de Taurus reeks. Tussen 2002 en 2005 werden een aantal locs uitgerust voor trek-duwtreinen, daarbij kregen ze een nieuw nummer toegewezen, de reeks 1144.

Vanaf 2018 worden de oudste locs langzamerhand buiten dienst genomen.

In het begin reden ze rond in hun oranje jasje, later kregen ze een livrei in rood en wit. Een aantal kregen ook een speciale beschildering zoals loc nr 100 en de loc met kindertekeningen uit een populair Oostenrijks kinder TV programma. De locs op de foto's zijn allen van Roco.

12-09-2019 om 09:08 geschreven door Roger

Pizzeria "Mario" rijdt toch nog de stad rond voor leveringen aan huis. Je zou denken dat tijdens de kermis iedereen zich volpropt met smoutebollen, wafels en fritten gevolgd door een ijsje maar dat klopt dan toch niet helemaal. Wat het beste of slechtste is voor de gezondheid laat ik in het midden. Ik lust het allemaal !

09-09-2019 om 09:02 geschreven door Roger

Vanaf 1908 werden in Beieren deze 2-assige stoomlocs gebouwd. Deze waren zeer modern voor hun tijd. Ze hadden een oververhitter wat de prestaties van deze locs verbeterde, ze konden 50 km/u rijden. In totaal werden er 42 stuks van gebouwd waarvan er 2 in Zwitserland bij de Sensetalbahn belandden. Ze waren ook voorzien voor éénmansbediening, normaal had je op stoomlocs altijd een stoker en een bestuurder. Anders dan bij gewone stoomlocs zat de machinist hier beschut tegen de weerelementen.

Einde jaren '50 gingen de laatste exemplaren buiten dienst.

Het model op mijn baan is een Roco locje uit de jaren '90. Het is de enige loc op mijn baan die niet digitaal rijdt, er was gewoonweg geen plaats om ergens een decoder kwijt te kunnen. Het model heeft ook geen verlichting. Ondanks het feit dat het maar een tweeassig locje is zijn de rij eigenschappen toch behoorlijk. Op lange wisselstraten moeten de hartstukken wel elektrisch aangesloten worden want anders valt ie stil bij lage snelheid.

Anders dan in realiteit wordt hier het locje nog gebruikt om goederenwagens van het station naar de brouwerij en omgekeerd te brengen. Da's het leuke aan de hobby, je moet niet altijd strikt de werkelijkheid volgen.

07-09-2019 om 09:23 geschreven door Roger

Deze 1044 van de ÖBB staat op een opstelspoor te wachten op groen licht om het laatste stuk van de reis naar Oostenrijk aan te vatten. Deze goederentrein komt uit Zwitserland en heeft hier van loc gewisseld. De meeste Zwitserse locs kunnen namelijk niet in Oostenrijk rijden. De spanning en de frequentie van de stroom mogen dan wel gelijk zijn maar Zwitserse locs hebben veel smallere stroomafnemers die in Oostenrijk of Duitsland het contact met de rijdraad kunnen verliezen of de hele bovenleiding losrukken.

De goederentrein is van het gemengde type : enkele wagens met gerecycleerd metaal, wat wagens met hout en enkele gesloten wagens met machineonderdelen.

Het model op de foto is een recente soundversie van de 1044 van Roco. Ik heb er zo een stuk of 5 op de baan en het zijn leuke sterke machines met een goede trekkracht wat voor mij belangrijk is want ik rij graag met lange treinen en er zijn lange hellingen. Er is zo'n 60 cm hoogteverschil tussen het hoogste en het laagste deel van de modelbaan!

04-09-2019 om 08:13 geschreven door Roger

Midden jaren 20 vorige eeuw hadden de Oostenrijkse spoorwegen nood aan nieuwe locs voor de Mittenwaldbahn die met stijgingen tot 36 promille een probleem vormde voor de toenmalige tractievoertuigen. Er werd geopteerd voor een 4-assige loc met aandrijving rechtstreeks op de draaistellen zonder gebruik te maken van aandrijfstangen. De locs mochten ook niet meer dan 60 ton wegen en moesten zo kort mogelijk zijn waardoor er een gedrongen uitzicht ontstond. Dat was nodig want op de bochtenrijke Mittenwald en Salzkammergutbanen was de ondergrond niet overal even stabiel. Deze locs hebben gereden tot in 1994 toen de laatste uit normale dienst verdween.

Onze 1045 is een oudje van Roco uit begin jaren '90. Ik heb deze, net als een aantal andere locs toen, zelf omgebouwd naar digitaal. Dat was toen passen en meten om ergens een decoder in te krijgen en doorslijpen van printbanen en solderen op de printplaat van de loc hoorde er ook steeds bij.

Het locje rijdt nog altijd perfect na al die jaren! Meestal wordt een kort werktreintje met enkele wagons met ballast voor de sporen aangekoppeld.

01-09-2019 om 10:57 geschreven door Roger

Eind jaren 1920 werden de spoorlijnen rond München geëlectrificeerd. Hierbij ontstond de behoefte aan elektrische rangeerlocomotieven op de grotere stationscomplexen. De Deutsche Reichsbahn gaf dan ook de opdracht aan AEG voor de bouw van de E60. In 1927 werden 2 locomotieven afgeleverd, de E60 01 en E60 02. In 1928 werden nog eens 5 locomotieven geleverd. In 1934 volgde nog een reeks van 7 locomotieven. Van de laatste 2 hiervan, werd het elektrische gedeelte door SSW (Siemens) gebouwd en geleverd. 

Deze locomotieven werden ingezet in Beieren en waren verspreid over de depots München, Rosenheim en Garmisch. Vanaf 1938 werden ze ook in Oostenrijk ingezet. Aan het eind van de 2e wereldoorlog verbleven 7 locomotieven in Oostenrijk, maar deze werden in 1945 en 1946 teruggegeven. In 1964 werden 4 locomotieven verplaatst van München naar Heidelberg.

Rond 1960 werden de locomotieven gemoderniseerd, waarbij de elektrische installatie werd aangepast, de raampartijen werden vernieuwd en aangepast en er een rangeerbordes aan de voor- en achterzijde werd gebouwd.

In 1968 werden de locomotieven heringedeeld als bouwserie 160 bij de DB en kregen de bedrijfsnummers 160 001 t/m 160 014 toegewezen. Ze werden verdeeld over Garmisch, Rosenheim, Freilassing, Heidelberg und Treuchtlingen. Loc 160 012 heeft het langste dienst gedaan en werd op 31 augustus 1983 als laatste locomotief van deze bouwserie, ter zijde gesteld.

Het model op mijn baan is een oudje van Roco dat ikzelf nog omgebouwd heb naar digitaal en voorzien van een kortkoppeling aan één zijde. Aan de andere zijde hangt nog de originele koppeling omdat ik toen nog wagens had die je niet kon kortkoppelen. Het locje rijdt nog perfect en je hoort de aandrijving bijna niet. De trekkracht is meer dan behoorlijk en na meer dan 20 jaar valt de detaillering nog steeds niet uit de toon.

30-08-2019 om 09:27 geschreven door Roger

In de omgeving van de draaischijf liggen nog enkele sporen die worden ingenomen door materiaal van DB logistics (de tegenhanger van onze Infrabel). Een oude kraanwagen die kan gebruikt worden bij calamiteiten op het spoor en een voertuig dat gebruikt wordt om rails te (her)leggen zijn nog aanwezig. Dit laatste voertuig is een niet aangedreven model van Kibri. De oude personenwagen 3° klasse werd nog jarenlang gebruikt als refter en opslagplaats voor baanpersoneel.

27-08-2019 om 07:44 geschreven door Roger

Deze gifgroene wagons van de ÖBB (Oostenrijkse spoorwegen) zijn voorzien voor het transport van hout, meer bepaald boomstammen. De lading is nog niet aangekomen alhoewel niets belet dat je uiteraard ook met lege wagons kan rijden. Het model is van Liliput en de wagons worden per twee stuks aangeboden die je onderling met een vaste verbinding kan kortkoppelen.

24-08-2019 om 08:32 geschreven door Roger

Eind jaren '80, begin jaren '90 kon je deze combinatie passagierstreinen tegenkomen op de grote lijnen. Getrokken treinen, want er waren nog niet genoeg ICE stellen beschikbaar en bovendien was er extra materieel nodig na de "Wende" en de Duitse éénmaking. De locs van de serie 103 moesten eigenlijk vervangen worden door de nieuwe 101 en de ICE treinstellen maar dat werd telkens uitgesteld door gebrek aan materieel. Een aantal 103's haalden zelfs nog het nieuwe millenium in normale dienst. Het zijn ten andere nu nog steeds de snelste locs die de DB ooit in dienst had.

21-08-2019 om 09:28 geschreven door Roger