Deze serie treinstellen kan ongetwijfeld de prijs opeisen voor de grootste miskleun sinds WOII. Het was de bedoeling met snelle kantelbaktreinen sneller op bestaande niet geëlektrificeerde spoorlijnen te kunnen rijden. Fiat had in Italië al jaren ervaring met zulke treinen maar hun versie werkte puur hydraulisch. De treinen hebben luchtvering en bezitten één aangedreven draaistel per wagon. Elke motor heeft een vermogen van 560 kW.

In 1996 plaatste de DB een order voor 20 diesel eenheden. In 1998 werden de eerste treinstellen opgeleverd en werd tijdens testritten 222 km/u bereikt. Vanaf 1999 gingen ze in de normale dienstregeling. De nieuwe serie werd geplaagd door allerlei kinderziekten. Treinstellen kwamen aan met grote vertragingen omdat het kantelbakmechanisme faalde zodat trager moest gereden worden. Toen er dan nog een asbreuk optrad bij één stel waardoor dit ontspoorde en dit een structueel probleem bleek te zijn was voor de DB de maat vol. Alle stellen gingen aan de kant (2003) en werden enkel een paar jaar later nog gedurende enkele maanden gebruikt tijdens het wereldkampioenschap voetbal (2006).

In 2016 waren nog 4 stellen rijvaardig, 15 sronden te koop. Van die 4 kwamen er 2 dienst bij de Duitse tegenhanger van Infrabel voor test en meetritten. Eén exemplaar kwam gedurende korte tijd nog in dienst bij de DSB (Denemarken).

Het model is van Roco en is in onverkorte vorm uitgekomen. Ook in model werd dit stel geplaagd door mankementen. Het laatste draaistel ontspoorde steeds in dezelfde bocht. Na afvijlen van enkele tienden van een mm van het chassis was dit euvel verholpen en rijdt het stel nu goed.